Ćwieczenia1-nauka administracji, Nauka Administracji


1. Organem administracyjnym jest:

    1. ministerstwo spraw wewnętrznych,

    2. Małopolski Urząd Wojewódzki,

    3. rada powiatu,

    4. radny gminy,

    5. Donald Tusk.

  1. Organy monokratyczne to:

    1. samorządowe kolegium odwoławcze,

    2. rada gminy,

    3. wójt, wojewoda, dyrektor urzędu celnego,

    4. Prezes Urzędu Zamówień Publicznych,

    5. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.

  2. Organ kolegialny:

    1. działa na zewnątrz jedynie przez swojego przewodniczącego,

    2. wyraża swoją wolę w drodze uchwały podjętej przez osoby tworzące ten organ,

    3. wyraża swoją wolę w drodze zarządzeń przewodniczącego.

  3. Organy centralne to:

    1. to organy administracji publicznej zajmujące się jedynie sprawami bezpieczeństwa i porządku publicznego danego państwa,

    2. to organy administracji publicznej, które zakresem swojego działania obejmują terytorium całego państwa,

    3. to najwyższe organy administracji publicznej w podstawowych jednostkach podziału terytorialnego państwa, np. w województwach.

  1. Organem naczelnym w polskim modelu administracji publicznej:

  1. jest wyłącznie Rada Ministrów,

  2. są organy administracyjne, które zakresem swojego działania obejmują terytorium całego państwa, np. Najwyższa Izba Kontroli,

  3. organy centralne, wchodzące bezpośrednio w skład Rady Ministrów, np. Prezes Rady Ministrów, poszczególni ministrowie.

  1. Organ administracji publicznej, którego zadania obejmują całość lub większość dziedzin z zakresu administracji publicznej na terytorium państwa lub jednostki podziału terytorialnego, jest określany jako organ:

    1. o kompetencji szczególnej,

    2. o kompetencji ogólnej,

    3. centralny.

  1. Organem administracji rządowej jest:

    1. wyłącznie Rada Ministrów,

    2. Rada Ministrów, ministrowie, Prezes Rady Ministrów,

    3. Wojewoda,

    4. Sejmik wojewódzki,

    5. Dyrektor urzędu celnego,

    6. Marszałek województwa.

  2. Kompetencja:

  1. jest jedną z cech swoistych organu administracji publicznej, co oznacza, iż od chwili jej przekazania organowi, może on w ramach przysługującego mu uprawnienia, z niej korzystać bądź przekształcić, zmienić lub ograniczyć w dowolnym stopniu i w dowolny sposób,

  2. jest istotą wyodrębnienia i podstawą działania organu, będąca zarówno jego uprawnieniem jak i obowiązkiem do korzystania z określonej formy w zakresie działania administracji, tj. do podjęcia konkretnej czynności,

  3. oznacza zbiór spraw z zakresu administracji publicznej, którymi zajmuje się dany organ.

  1. Wskaż w tekście prawnym następujące instytucje: zakres działania, zadania, rodzaje właściwości i kompetencje poszczególnych organów:

„Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych jest organem właściwym w sprawach sporządzania paszportów oraz, na wniosek ministra właściwego do spraw zagranicznych, paszportów dyplomatycznych i służbowych Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

2. Konsul i wojewoda są organami właściwymi w sprawach sporządzania paszportów tymczasowych.

Art. 42. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych sprawuje zwierzchni nadzór nad prowadzeniem

spraw dotyczących paszportów i paszportów tymczasowych.

2. Minister właściwy do spraw zagranicznych sprawuje zwierzchni nadzór nad prowadzeniem spraw dotyczących paszportów dyplomatycznych i paszportów służbowych Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych jest organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów

Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojewodów i konsulów, w zakresie wskazanym w ustawie, a dotyczącym paszportów i paszportów tymczasowych.

Art. 43. 1. Paszporty i paszporty tymczasowe w kraju wydaje, odmawia ich wydania i unieważnia wojewoda właściwy ze względu na miejsce stałego pobytu osoby ubiegającej się o paszport, a za granicą — konsul.

2. Za zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych, paszport i paszport tymczasowy może

być wydany z pominięciem właściwości, o której mowa w ust. 1.

Art. 44. 1. W uzasadnionych przypadkach, gdy przemawia za tym ważny interes osoby uprawnionej

do otrzymania paszportu, paszport może wydać minister właściwy do spraw wewnętrznych.

2. Paszporty, o których mowa w art. 22, wydaje minister właściwy do spraw wewnętrznych.

Art. 45. 1. Paszporty dyplomatyczne i paszporty służbowe Ministerstwa Spraw Zagranicznych wydaje,

odmawia ich wydania i unieważnia minister właściwy do spraw zagranicznych.

2. Paszporty, o których mowa w ust. 1, mogą być, za zgodą ministra właściwego do spraw zagranicznych, unieważnione za granicą przez konsula.”

Art. 6. 1. Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

2. Jeżeli ustawy nie stanowią inaczej, rozstrzyganie w sprawach, o których mowa w ust. 1, należy do gminy.

Art. 7. 1. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

  1)   ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,

  2)   gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

  3)   wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,

  4)   lokalnego transportu zbiorowego,

  5)   ochrony zdrowia,

  6)   pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych,

  7)   gminnego budownictwa mieszkaniowego,

  8)   edukacji publicznej,

(…)

  14) porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego,

  15)  utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych,

  16)  polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej,

  17) wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;

  18)  promocji gminy,

  19)  współpracy z organizacjami pozarządowymi,

  20)  współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.

2. Ustawy określają, które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy.(…)

Art. 8. 1. Ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.

2. Zadania z zakresu administracji rządowej gmina może wykonywać również na podstawie porozumienia z organami tej administracji.

2a. Gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego.(…)

Art. 18. 1. Do właściwości rady gminy należą wszystkie sprawy pozostające w zakresie działania gminy, o ile ustawy nie stanowią inaczej.

2. Do wyłącznej właściwości rady gminy należy:

  1)   uchwalanie statutu gminy,

  2)   ustalanie wynagrodzenia wójta, stanowienie o kierunkach jego działania oraz przyjmowanie sprawozdań z jego działalności,

  3)   powoływanie i odwoływanie skarbnika gminy, który jest głównym księgowym budżetu - na wniosek wójta,

  4)  uchwalanie budżetu gminy, rozpatrywanie sprawozdania z wykonania budżetu oraz podejmowanie uchwały w sprawie udzielenia lub nieudzielenia absolutorium z tego tytułu,

  5)  uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego,

  6)   uchwalanie programów gospodarczych,

      1. ustalanie zakresu działania jednostek pomocniczych, zasad przekazywania im składników mienia do korzystania oraz zasad przekazywania środków budżetowych na realizację zadań przez te jednostki,(…)

Art. 33. 1.Wójt wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy.

2.Organizację i zasady funkcjonowania urzędu gminy określa regulamin organizacyjny, nadany przez wójta w drodze zarządzenia.

3.Kierownikiem urzędu jest wójt.

4.Wójt może powierzyć prowadzenie określonych spraw gminy w swoim imieniu zastępcy wójta lub sekretarzowi gminy.

5. Kierownik urzędu wykonuje uprawnienia zwierzchnika służbowego w stosunku do pracowników urzędu oraz kierowników gminnych jednostek organizacyjnych. (…)

Art. 97. 1. W razie nierokującego nadziei na szybką poprawę i przedłużającego się braku skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych przez organy gminy, Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej, może zawiesić organy gminy i ustanowić zarząd komisaryczny na okres do dwóch lat, nie dłużej jednak niż do wyboru rady oraz wójta na kolejną kadencję.

2. Ustanowienie zarządu komisarycznego może nastąpić po uprzednim przedstawieniu zarzutów organom gminy i wezwaniu ich do niezwłocznego przedłożenia programu poprawy sytuacji gminy.

3. Komisarza rządowego powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody, zgłoszony za pośrednictwem ministra właściwego do spraw administracji publicznej.

4. Komisarz rządowy przejmuje wykonywanie zadań i kompetencji organów gminy z dniem powołania.”

  1. Przewidziana przez przepisy prawa możność przejęcia przez organ wyższego stopnia kompetencji od organu niższego stopnia i ich realizacji w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, nosi nazwę:

    1. dewolucji,

    2. upoważnienia,

    3. delegacji.

  2. Negatywny spór o właściwość oznacza sytuację, w której:

  1. żaden z organów administracji nie uważa się za właściwy do rozpatrzenia i rozstrzygnięcia tej samej sprawy,

  2. co najmniej dwa organy administracji uważają się jednocześnie za właściwe do rozpatrzenia i rozstrzygnięcia tej samej sprawy,

  3. organ wyższego stopnia przekazuję sprawę do organu niższego stopnia do ponownego rozpatrzenia.

  1. Podmioty administrujące:

    1. stanowią jedynie organy administracji publicznej,

    2. są to wyłącznie pracownicy zatrudnieni w poszczególnych urzędach,

    3. są to organy administracji publicznej, a także inne podmioty publiczne, np. przedsiębiorstwa komunalne.

  2. Zakład publiczny to:

    1. rada powiatu oraz zarząd powiatu,

    2. zakład opieki zdrowotnej,

    3. organ administracji publicznej,

    4. ministerstwo,

    5. zakład karny,

    6. państwowa uczelnia wyższa,

14. Zakład publiczny:

    1. jest tworzony wyłącznie w drodze ustawy,

    2. może być utworzony m.in. w drodze aktu administracyjnego organu administracji publicznej,

    3. może być utworzony przez każdą osobę fizyczną,

    4. jest tworzony w celu prowadzenia działalności gospodarczej i osiągania zysku finansowego.

15. Zakład publiczny jest przejawem ustrojowej zasady:

    1. dekoncentracji,

    2. resortowości,

    3. decentralizacji

16. Zakładem publicznym o charakterze powszechnym (otwartym) jest:

  1. muzeum,

  2. zakład karny,

  3. szkoła podstawowa.

17. Wskaż, które zakłady mają charakter otwarty, zamknięty czy też o ograniczonym zasięgu, które mają charakter dobrowolny, a które przymusowy:

  1. zakład opieki zdrowotnej,

  2. zakład leczenia odwykowego,

  3. Uniwersytet w Białymstoku,

  4. Dom Dziecka w Supraślu,

  5. Opera i Filharmonia Podlaska,

  6. Przedszkole samorządowe,

  7. Szkoła podstawowa,

  8. Dom pomocy społecznej.

18. Władztwo zakładowe:

  1. to zespół uprawnień i obowiązków, jakie zakładowi publicznemu i jego organom przysługują wobec każdej osoby, która znajduje się na terenie funkcjonowania zakładu,

  2. to zespół uprawnień i obowiązków, jakie zakładowi publicznemu i jego organom przysługują wobec użytkowników zakładu,

  3. to zespół uprawnień i obowiązków, jakie przysługują organowi założycielskiemu wobec zakładu publicznego i jego organów.

19. Do podmiotów administrujących należą:

  1. wójt (burmistrz, prezydent miasta),

  2. spółka cywilna,

  3. Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacji w Krakowie,

  4. Agencja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych,

  5. Zakład opieki zdrowotnej,

  6. każda spółka akcyjna,

  7. osoba fizyczna wpisana do Ewidencji Działalności Gospodarczej,

  8. Agencja Rozwoju Gospodarczego.

20. Decentralizacja to taki sposób zorganizowania aparatu administracyjnego, gdzie występuje:

  1. zagwarantowana konstytucyjnie i ustawowo samodzielność i niezależność, w tym finansowa, organu niższego stopnia w stosunku do organu wyższego stopnia,

  2. ustawowo określone hierarchiczne podporządkowanie organu niższego stopnia organowi wyższego stopnia, który ma wpływ na obsadę personalną organu niższego stopnia, bez uprawnienia do wydawania wiążących poleceń, wytycznych, instrukcji i innych decyzji,

  3. możność wydawania przez organ wyższego stopnia wiążących poleceń co do sposobu załatwienia sprawy przez organ niższego stopnia,

  4. samodzielność w stanowieniu prawa na szczeblu bezpośrednio niższym niż Konstytucja.

21. W administracji opartej na zasadzie centralizacji:

  1. istnieje możliwość przekazania kompetencji przez organ wyższego stopnia organowi niższego stopnia,

  2. brak jest hierarchicznego podporządkowania,

  3. mogą być stosowane jedynie środki nadzoru przewidziane w przepisach prawa,

  4. organ wyższego stopnia może wiążąco wpływać na organ niższego stopnia, np. poprzez wydawane instrukcje, polecenia i wytyczne.

22. Samorząd terytorialny jest przejawem ustrojowej zasady:

  1. dekoncentracji,

  2. resortowości,

  3. decentralizacji.

23. Dekoncentracja:

  1. oznacza możliwość przekazania innym podmiotom w drodze ustawy zadań z zakresu administracji publicznej do samodzielnego wykonania,

  2. jest możliwa tylko w strukturach scentralizowanych,

  3. dotyczy jedynie przekazania kompetencji przez organ wyższego stopnia organowi niższego stopnia,

  4. oznacza zmianę położenia miejscowego organu administracyjnego.

24. Wskaż w nw. przepisach prawa przykłady centralizacji, decentralizacji, koncentracji, dekoncentracji, przejawy zależności służbowej i osobowej.

„Art. 5. Ustawy o policji

1. Centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jest Komendant Główny Policji, podległy ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

2. Komendant Główny Policji jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy Policji, zwanych dalej „policjantami”.

3. Komendanta Głównego Policji powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

4. Zastępców Komendanta Głównego Policji, w tym I Zastępcę, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji.

5. W razie zwolnienia stanowiska Komendanta Głównego Policji, minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków Komendanta Głównego Policji, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, jednemu z jego zastępców.

6. W razie czasowej niemożności sprawowania funkcji przez Komendanta Głównego Policji, minister właściwy do spraw wewnętrznych, do czasu ustania przeszkody w sprawowaniu tej funkcji przez dotychczasowego komendanta, jednak na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, powierza pełnienie obowiązków Komendanta

Głównego Policji jednemu z jego zastępców. (…)

Art. 6b.

1. Komendanta wojewódzkiego Policji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji złożony po zasięgnięciu opinii wojewody.

2. Komendanta Stołecznego Policji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta Głównego Policji złożony po zasięgnięciu opinii wojewody oraz opinii Prezydenta m.st. Warszawy.

3. Komendant Główny Policji, na wniosek komendanta wojewódzkiego lub odpowiednio

Komendanta Stołecznego Policji, powołuje i odwołuje do trzech zastępców komendanta wojewódzkiego lub Komendanta Stołecznego Policji, w tym I zastępcę.(…)

5. W razie zwolnienia stanowiska komendanta wojewódzkiego lub Komendanta Stołecznego Policji Komendant Główny Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta wojewódzkiego albo Komendanta Stołecznego Policji, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu oficerowi.

6. W przypadku nieotrzymania opinii, o których mowa w ust. 1 lub ust. 2, minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego Policji, może powołać komendanta wojewódzkiego albo Komendanta Stołecznego Policji po upływie 14 dni od dnia przedstawienia wniosku o wydanie opinii.

Art. 6c.

1. Komendanta powiatowego (miejskiego) Policji powołuje i odwołuje komendant wojewódzki Policji, po zasięgnięciu opinii starosty. (…)

2. Komendanta rejonowego Policji powołuje i odwołuje Komendant Stołeczny Policji, po zasięgnięciu opinii(…)

3. Komendant wojewódzki Policji, na wniosek komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, powołuje i odwołuje I zastępcę i pozostałych zastępców komendanta powiatowego (miejskiego) Policji.

4. Komendant Stołeczny Policji, na wniosek komendanta rejonowego Policji, powołuje i odwołuje I zastępcę i pozostałych zastępców komendanta rejonowego Policji.(…)

6. W razie zwolnienia stanowiska komendanta powiatowego (miejskiego) Policji komendant wojewódzki Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta powiatowego (miejskiego) Policji, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu oficerowi.

7. W razie zwolnienia stanowiska komendanta rejonowego Policji Komendant Stołeczny Policji, do czasu powołania nowego komendanta, powierza pełnienie obowiązków komendanta rejonowego Policji, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, jednemu z jego zastępców lub wyznaczonemu oficerowi.

8. W przypadku nieotrzymania opinii, o których mowa w ust. 1 lub ust. 2, komendant wojewódzki albo Komendant Stołeczny Policji może powołać odpowiednio komendanta powiatowego (miejskiego) albo komendanta rejonowego Policji po upływie 14 dni od dnia przedstawienia wniosku o wydanie opinii.(…)

Art. 58.(…)

2. Policjant obowiązany jest odmówić wykonania rozkazu lub polecenia przełożonego, a także polecenia prokuratora, organu administracji państwowej lub samorządu terytorialnego, jeśli wykonanie rozkazu lub polecenia łączyłoby się z popełnieniem przestępstwa.

3. O odmowie wykonania rozkazu lub polecenia, o których mowa w ust. 2, policjant powinien zameldować Komendantowi Głównemu Policji z pominięciem drogi służbowej.

Art. 59.

1. Przełożony policjanta nie będącego w stanie wykonać polecenia sądu lub prokuratora w wyznaczonym terminie lub zakresie, o którym mowa w art. 14 ust. 2, jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o przedłużenie terminu, zmianę lub uchylenie polecenia.

2. W przypadku nie usprawiedliwionego niewykonania polecenia w wyznaczonym terminie lub zakresie, na żądanie sądu lub prokuratora przełożony policjanta wszczyna przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne. O wyniku tego postępowania zawiadamia się odpowiednio sąd lub prokuratora.

Art. 62.

1. Policjant nie może podejmować zajęcia zarobkowego poza służbą bez pisemnej zgody przełożonego ani wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy lub podważających zaufanie do Policji.(…)

Art. 64.

Policjant jest obowiązany powiadomić swojego bezpośredniego przełożonego o planowanym wyjeździe zagranicznym, poza obszar Unii Europejskiej, na więcej niż 3 dni.

Art. 6. Ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie.

1. Wojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej.

2. Na stanowisko wojewody może być powołana osoba, która:

1) posiada obywatelstwo polskie;

2) posiada tytuł zawodowy magistra lub tytuł równorzędny;

3) posiada 3-letni staż pracy w zakresie kierowania zespołami ludzkimi;

4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem sądu za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;

5) korzysta z pełni praw publicznych;

6) cieszy się nieposzlakowaną opinią.

Art. 7. 1. Wojewoda wykonuje zadania przy pomocy wicewojewody albo I i II wicewojewody.

2. Wicewojewodę powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek wojewody. Na stanowisko wicewojewody może być powołana osoba spełniająca wymogi określone w art. 6 ust. 2.

3. Wojewoda określa, w formie zarządzenia, zakres kompetencji i zadań wykonywanych przez wicewojewodów.

4. Jeżeli wojewoda nie pełni obowiązków służbowych, zakres zastępstwa wicewojewody, a w przypadku powołania dwóch wicewojewodów — I wicewojewody, rozciąga się na wszystkie kompetencje wojewody.

Art. 8. 1. Prezes Rady Ministrów kieruje działalnością wojewody, w szczególności wydając w tym zakresie wytyczne i polecenia, żądając przekazania sprawozdań z działalności wojewody oraz dokonując okresowej oceny jego pracy.

2. Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad działalnością wojewody na podstawie kryterium zgodności jego działania z polityką Rady Ministrów.

3. Minister właściwy do spraw administracji publicznej sprawuje nadzór nad działalnością wojewody na podstawie kryterium zgodności jego działania z powszechnie obowiązującym prawem, a także pod względem rzetelności i gospodarności.

4. Przepis ust. 3 nie narusza uprawnień właściwych ministrów w stosunku do wojewody, określonych w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. — Kodeks postępowania administracyjnego.

Art. 9. 1. Właściwy minister wykonuje swoje uprawnienia wobec wojewody w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych ustawach.

2. Wojewoda jest obowiązany do udzielania właściwemu ministrowi lub centralnemu organowi administracji rządowej, w wyznaczonym terminie, żądanych przez niego informacji i wyjaśnień. (…)

Art. 15. 1. Wojewoda nadaje urzędowi wojewódzkiemu statut podlegający zatwierdzeniu przez Prezesa Rady Ministrów, z zastrzeżeniem ust. 5. Statut jest ogłaszany w wojewódzkim dzienniku urzędowym.(…)

5. Zmiana statutu urzędu wojewódzkiego polegająca na aktualizacji wykazu jednostek podporządkowanych wojewodzie lub przez niego nadzorowanych nie wymaga zatwierdzenia przez Prezesa Rady Ministrów.

Art. 19. Wojewoda może upoważnić na piśmie pracowników urzędu wojewódzkiego, niezatrudnionych w urzędach obsługujących inne organy rządowej administracji zespolonej w województwie, do załatwiania określonych spraw w jego imieniu i na jego odpowiedzialność, w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień i zaświadczeń, z tym że upoważnienie nie może dotyczyć wstrzymania egzekucji administracyjnej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Art. 32.Ustawy o systemie oświaty

1. Kurator oświaty wykonuje swoje zadania i kompetencje przy pomocy kuratorium oświaty.

2. Kuratoria oświaty są państwowymi jednostkami budżetowymi.

3. Wojewoda, na wniosek kuratora oświaty, może tworzyć delegatury kuratorium oświaty. Kierownik delegatury może, z upoważnienia kuratora oświaty, prowadzić sprawy na obszarze działania delegatury, w tym sprawować nadzór pedagogiczny i wydawać decyzje administracyjne.”

Art. 2. ustawy o samorządzie gminnym

1. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

2. Gmina posiada osobowość prawną.

3. Samodzielność gminy podlega ochronie sądowej.(…)

Art. 8.

1. Ustawy mogą nakładać na gminę obowiązek wykonywania zadań zleconych z zakresu administracji rządowej, a także z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzenia wyborów powszechnych oraz referendów.

2. Zadania z zakresu administracji rządowej gmina może wykonywać również na podstawie porozumienia z organami tej administracji.

2a. Gmina może wykonywać zadania z zakresu właściwości powiatu oraz zadania z zakresu właściwości województwa na podstawie porozumień z tymi jednostkami samorządu terytorialnego.

2b. Spory majątkowe wynikłe z porozumień, o których mowa w ust. 2 i 2a oraz w art. 74, rozpatruje sąd powszechny.

3. Gmina otrzymuje środki finansowe w wysokości koniecznej do wykonania zadań, o których mowa w ust. 1, 2 i 2a.(…)

5. W przypadku niedotrzymania terminów, o których mowa w ust. 4, gminie przysługują odsetki w wysokości ustalonej dla zaległości podatkowych.”

25. Sposób zorganizowania administracji publicznej, polegający na podzieleniu wykonywania administracji państwowej pomiędzy niezależne od siebie struktury organizacyjne to cecha zasady:

  1. decentralizacji,

  2. dekoncentracji,

  3. resortowości.

26. Podział administracji państwowe na resorty:

  1. jest dokonywany wg pokrewieństwa spraw, którymi zajmuje się dany resort,

  2. zakłada skupienie spraw z różnych działów administracji w ręku jednego organu,

  3. opiera się na specjalizacji zadań,

  4. jest równoznaczny z podziałem na działy administracji rządowej,

  5. to sposób organizacji administracji centralnej, który po raz pierwszy występował we Francji w okresie panowania Ludwika XIV.

27. Powierzenie spraw na części terytorium państwa z różnych działów administracji jednemu organowi centralnemu to cecha zasady:

  1. centralizacji,

  2. decentralizacji,

  3. prowincjonalności.

28. Funkcja organu polegająca na sprawdzeniu określonego wycinka działalności jakiegoś podmiotu, porównaniu go z pewnymi powszechnie przyjętymi i obowiązującymi wzorcami, standardami oraz na sformułowaniu wniosków i ocen w celu usunięcia stwierdzonych niezgodności oraz wprowadzenia stosownych usprawnień, nosi nazwę:

  1. kierownictwa,

  2. koordynacji,

  3. kontroli.

29. Organ nadzoru:

  1. odpowiada jedynie za prawidłowość czynności nadzorczych,

  2. ponosi pełną odpowiedzialność za pracę jednostek nadzorowanych,

  3. może wiążąco oddziaływać na jednostki nadzorowane,

  4. w razie stwierdzenia bezczynności lub innych nieprawidłowości w działalności organów nadzorowanych, może wykonać za nie stosowne czynności.

30. Zasada kierownictwa:

  1. zakłada ponoszenie odpowiedzialności przez organ wyższego rzędu jedynie za efekty swoich działań,

  2. występuje wyłącznie w układzie scentralizowanym,

  3. obejmuje kontrolę i nadzór,

  4. zakłada możliwość oddziaływania na organy i instytucje, które nie są bezpośrednio organizacyjnie i służbowo podporządkowane.

1



Wyszukiwarka