UNIWERSYTET ZIELONOGORSKI
WYDZIAŁ BUDOWNICTWA
I NZYNIERII LADOWEJ I SANITARNEJ
LABORATORIUM
Z TECHNIKI CIEPLNEJ
Ćw. Nr 2
Temat: Wyznaczanie współczynnika przewodzenia ciepła dla materiałów budowlanych
Wykonali:
Dolska Dorota
Falicka Agnieszka
Kowal Magdalena
Kajdanowic-Piotr Joanna
Grupa 28A
1. Cel ćwiczenia.
Zapoznanie się ze zjawiskiem nieustalonego przewodzenia ciepła w ciałach stałych. Przybliżone określenie współczynnika przewodzenia ciepła.
2. Schemat stanowiska pomiarowego.
T = T ( R, t ), gdzie t jest czasem
3. Przebieg ćwiczenia.
Badaną próbkę materiału budowlanego umieszczamy w termostacie
z wodą gorącą o temperaturze T0. Następnie rejestrujemy w odstępach czasowych temperaturę w punktach pomiarowych, w których umieszczone są termometry.
4. Tabela pomiarowa.
Lp. |
t |
T1 |
|
T2 |
|
T3 |
|
T4 |
|
|
s |
C |
|
C |
|
C |
|
C |
|
1 |
0 |
27,0 |
0 |
27,0 |
0 |
27,0 |
0 |
27,0 |
0 |
2 |
60 |
28,5 |
0,03 |
27,5 |
0,01 |
27,5 |
0,01 |
27,5 |
0,01 |
3 |
120 |
29,0 |
0,04 |
27,5 |
0,01 |
28,0 |
0,02 |
27,5 |
0,01 |
4 |
180 |
30,5 |
0,07 |
28,0 |
0,02 |
28,5 |
0,03 |
28,0 |
0,02 |
5 |
240 |
31,5 |
0,08 |
28,5 |
0,03 |
29,0 |
0,04 |
28,0 |
0,02 |
6 |
300 |
32,0 |
0,09 |
28,5 |
0,03 |
29,0 |
0,04 |
28,5 |
0,03 |
7 |
360 |
34,5 |
0,14 |
29,0 |
0,04 |
29,5 |
0,05 |
28,5 |
0,03 |
8 |
420 |
36,0 |
0,17 |
29,5 |
0,05 |
29,5 |
0,05 |
29,0 |
0,04 |
9 |
480 |
37,0 |
0,19 |
29,5 |
0,05 |
30,0 |
0,06 |
29,0 |
0,04 |
10 |
540 |
39,0 |
0,23 |
30,0 |
0,06 |
30,0 |
0,06 |
29,5 |
0,05 |
11 |
600 |
40,5 |
0,25 |
30,5 |
0,07 |
30,5 |
0,07 |
30,0 |
0,06 |
12 |
660 |
41,5 |
0,27 |
31,0 |
0,08 |
31,0 |
0,08 |
30,0 |
0,06 |
13 |
720 |
43,0 |
0,30 |
31,5 |
0,09 |
31,0 |
0,08 |
30,5 |
0,07 |
14 |
780 |
44,0 |
0,32 |
32,0 |
0,10 |
31,5 |
0,09 |
30,5 |
0,07 |
15 |
840 |
45,0 |
0,34 |
32,5 |
0,11 |
31,5 |
0,09 |
30,5 |
0,07 |
16 |
900 |
46,5 |
0,37 |
33,5 |
0,12 |
32,0 |
0,10 |
30,5 |
0,07 |
17 |
960 |
48,0 |
0,40 |
33,5 |
0,12 |
32,0 |
0,10 |
31,0 |
0,08 |
18 |
1020 |
48,5 |
0,41 |
34,0 |
0,13 |
32,5 |
0,11 |
31,0 |
0,08 |
19 |
1080 |
49,0 |
0,42 |
34,5 |
0,14 |
32,5 |
0,11 |
31,0 |
0,08 |
20 |
1140 |
50,0 |
0,43 |
35,0 |
0,15 |
33,0 |
0,12 |
31,5 |
0,09 |
21 |
1200 |
50,5 |
0,44 |
35,5 |
0,16 |
33,0 |
0,12 |
31,5 |
0,09 |
22 |
1260 |
51,5 |
0,46 |
36,5 |
0,18 |
33,5 |
0,13 |
32,0 |
0,10 |
23 |
1320 |
52,0 |
0,47 |
37,0 |
0,19 |
34,0 |
0,14 |
32,0 |
0,10 |
24 |
1380 |
53,0 |
0,49 |
37,5 |
0,20 |
34,0 |
0,14 |
32,0 |
0,10 |
25 |
1440 |
53,5 |
0,50 |
38,0 |
0,21 |
34,5 |
0,15 |
32,5 |
0,11 |
RI = 84[ mm ] D = 208 [ mm ] ρp = 1520 [ kg/m3 ]
RII = 56 [ mm ] Δt = 120 [ S ] T0 =27[ C ]
RIII = 28 [mm ] Δr = 0,1[ m ] Cpw = 0,712 [ J/kg⋅K ] RIV = 0 [ mm ]
5. Przykładowe obliczenie.
6. Obliczenie współczynnika przewodzenia ciepła λ.
7. Wnioski.
Po wykonanym ćwiczeniu stwierdzam, iż wzrost temperatury w poszczególnych punktach pomiarowych próbki różnił się w zależności od położenia punktu pomiarowego tzn. dla punktu pomiarowego znajdującego się bliżej ścianki zewnętrznej badanego materiału temperatura wzrastała odpowiednio szybciej niż w punktach położonych bliżej osi próbki. Im wyższa temperatura próbki tym dłuższy czas przenikania ciepła.
Próbka badanego materiału
R
D
R
IV
III
II
I
Q
Q
Punkty pom. temp.
Wyszukiwarka