![]() | Pobierz cały dokument 502.doc Rozmiar 95 KB |
Ojciec zadżumionych [w:] Trzy poema (BN I 49), [J. Słowacki]
WSTĘP BN:
I Słowacki przed wydaniem:
- Słowacki poinformował matkę, że wyjeżdża do Genewy- 08.12.1832r., w liście pisał że w poetyczniejsze krainy posyła,
- opuszczał Paryż bez żalu,
- pielgrzym tajemniczy - który wędruje po świecie,
- jechał do Genewy - skazany żyć bez uczuć, skazany aby przez całe życie czekał sławy,
- sam pisał „czuję, że uczucia moje są skrzywione, bo wstrząśniony smutkiem, znajduję się w nim jakąś głupią poetyczną, egzaltowaną rozkosz”,
- pracował nad sobą, aby być podobnym do człowieka,
- jechał samotny sercem i duszą,
- pisał w listach do matki- że w poezji smutku widział cały ogrom poezji,
- zna obowiązki względem ojczyzny, w duszy echo wyrzutów,
- 04.10.1832r. w Genewie Lambro,
- żył w innym świecie poezji w przeszłości,
- rozmiłowania się w duszy w projekcjach chorej wyobraźni, ból który rodził wrodzony smutek i pesymizm duszy,
- Słowacki przybył do Genewy już 10.02.1833r. donosi matce, że lepiej już w Genewie niż w Paryżu,
- okres pracy- wytworzył w sobie filozoficzną piękność,
- pisał do matki z Florencji dnia 02.04.1838r. przy księżnie Survilliers, poważność zastąpiła jej miejsce,
- Genewa w której rolę anioła stróża spełniała przede wszystkim przyroda, a potem biblia, kochanowski, Dante i Szekspir i jego własny duch,
- przyroda jak miękka cicha ręka matki uciszała myśl i serce poety,
- poeta czuje, że wśród takiej natury trzeba być smutnym, ale trzeba się kochać,
- poeta zrozumie konieczność harmonii w sztuce i w życiu i urzeczywistni ją na razie w poezji w błękitnym i białym poemacie - w Szwajcarii i w pełnym prawdy uczuć i artystycznego umiaru ojcu zadżumionych,
- poeta czuje i zdaje sobie sprawę z tego, że się w nim rodzi nowy świat uczuć i pragnień,
- przyroda ma już nie tylko poić pięknością oczy i wyobraźnię, ale nauczyć aby mieć na długo serce pełne myśli rozpływających się w Bogu,
- wzrasta w nim świadomość własnej wartości jest pewny że może kiedyś ludzie powiedzą że wart był własnego domu ogrodu i kilku przyjaciół,
„W takich nastrojach duszy pisał Słowacki lub kończył cały szereg utworów we Florencji, gdzie osiadł na pewien czas po podróży na Wschód, i wysyłał je kolejno do Paryża. Po Anhellim, ogłoszonym w 1838, wydał w 1839 Trzy poemata, które utworzyły trylogię bólu czy smutku. Wydał je razem prawdopodobnie dlatego, że były w ścisłem tego słowa przeznaczeniu- poematami”.
Tomik "Trzy poemata" (1839) = Wacław , W Szwajcarii , Ojciec zadżumionych)
-manifestacja poezji egzystencji
![]() | Pobierz cały dokument 502.doc rozmiar 95 KB |