ZASADY REANIMACJI DOROSŁEGO

Ratujący ocenia miejsce zdarzenia pod kątem bezpieczeństwa (jeśli nie ma sytuacji zagrażającej życiu i bezpieczeństwu ratownika

1. Ratujący potrząsa delikatnie poszkodowanego za obydwa ramiona, zadaje mu pytanie np. "Czy pan/pani mnie słyszy?"

2. Wezwanie po pomoc (zaleca się zwracanie się do konkretnej osoby, celem wyraźnego określenia odpowiedzialności)

3. Udrożnienie dróg oddechowych przez odchylenie głowy, trzymając jedną ręką za czoło a drugą za żuchwę

4. Sprawdzanie przez 10 sekund oddechu zmysłami słuchu, dotyku i wzroku.

Jeśli poszkodowany nie oddycha:

1. Zadzwoń na 112 (ogólnoeuropejski numer alarmowy) lub 999, WEZWIJ POMOC!

2. 30 uciśnięć klatki piersiowej

3. 2 wdechy + 30 uciśnięć

1. Odegnij głowę pacjenta do tyłu jedną rękę kładąc na jego czole a drugą złap za żuchwę.

2. Nabierz głęboki wdech, obejmij szczelnie ustami usta pacjenta Wdmuchuj powietrze tak jakbyś sam oddychał jednocześnie trzymając kciukiem i palcem wskazującym zatkany nos pacjenta.

3. Pod koniec wdechu uwolnij usta pacjenta. Słuchaj czy powietrze ucieka i obserwuj ruchy klatki piersiowej poszkodowanego.

Po odzyskaniu prawidłowego oddechu przez osobę reanimowaną należy kontrolować czynności życiowe poszkodowanego do przybycia profesjonalnej pomocy (zespołu ratownictwa medycznego ). Należy zwrócić uwagę na utrzymanie głowy poszkodowanego w pozycji odchylonej (udrożnione drogi oddechowe). Poszkodowanego układamy w pozycji bocznej ustalonej (pozycji bezpiecznej) tylko gdy musimy pozostawić go samego np. w celu wezwania pomocy.

1. RKO przerywamy jeżeli:

• Ratownik opadnie z sił

• Poszkodowany odzyska funkcje życiowe

• Profesjonalna pomoc przejmie od nas pacjenta

• Ktoś inny będzie nas w stanie zastąpić

Nie wykonujemy RKO na miękkiej powierzchni (łóżko, materac)

Przy podejrzeniu urazu kręgosłupa, jeśli potrafimy, drogi oddechowe udrażniamy poprzez wysunięcie żuchwy

W przypadku obecności na miejscu wypadku dwóch lub więcej ratowników ten sam ratownik powinien robić wdechy i uciśnięcia w danej serii. Podczas wykonywania uciśnięć należy pamiętać, aby ręce były wyprostowane w stawach łokciowych

Postępowanie w przypadku, gdy poszkodowany ma na głowie kask:

Jeżeli poszkodowanym jest motocyklistą, to kask zdejmuje się tylko wtedy gdy jest to absolutnie konieczne (nie oddycha, wymiotuje itp.). Kask powinny zdejmować dwie osoby - jedna wsuwa palce pod kask, podpiera szyję, a drugą ręką mocno trzyma głowę za żuchwę (z obu stron) rozłożonymi palcami. Druga osoba przechyla głowę poszkodowanego ku tyłowi i delikatnie przesuwa kask przez brodę, i zdejmuje do końca kask podczas gdy druga osoba w dalszym ciągu podtrzymuje szyję poszkodowanego.

Podstawowe czynności przy resuscytacji[edytuj]

Celem podstawowych czynności resuscytacyjnych (BLS - Basic Life Support) jest zapewnienie krążenia i oddechu do czasu przybycia ekipy wykwalifikowanych ratowników, które rozpoczną zaawansowanymi zabiegami reanimacyjnymi (ALS - Advanced Life Support).

Nieodwracalne zmiany w mózgu u poszkodowanego przebywającego w normalnych warunkach termicznych zaczynają się już po 4-6 min. niedotlenienia, a zmiany w sercu po 15-30 min.

• A - airways - drogi oddechowe - zapewnij poszkodowanemu drożność dróg oddechowych i dostęp do powietrza

• B - breathing - oddech - zapewnij poszkodowanemu "oddech" - jeśli poszkodowany nie oddycha przystąp do sztucznego oddychania

• C - circulation - krążenie - zapewnij poszkodowanemu "krążenie" - jeśli nie wyczuwasz pulsu przystąp do masażu serca

Sztuczne oddychanie[edytuj]

Sztuczne oddychanie stosowane jest w przypadku sytuacji stwierdzenia bezdechu ofiary. Do jego wykonania stosuje się dwie podstawowe metody przywracania oddechu, opisane poniżej. Celowością tego zabiegu jest przedłużenie funkcji życiowych ofiary lub nawet pobudzenie do własnego oddechu poprzez "oddech zastępczy".

Metoda usta-nos[edytu

Zapewnia lepsze uszczelnienie, zmniejsza ryzyko rozdęcia żołądka i wywołania wymiotów. Postępowanie:

1. Odchyl głowę pacjenta jedną rękę kładąc na jego czole, drugą pod brodą jednocześnie zamykając mu usta

2. Nabierz głęboki wdech, obejmij ustami nos i mocno wdmuchnij powietrze.

3. Pod koniec wdechu otwórz usta pacjenta, aby ułatwić ucieczkę powietrza.

Metoda usta-usta / usta-usta i nos[

Postępowanie:

4. Odegnij głowę pacjenta do tyłu jedną rękę kładąc na jego czole a drugą złap za żuchwę.

5. Nabierz głęboki wdech, obejmij szczelnie ustami usta pacjenta (u dzieci usta i nos). Wdmuchuj powietrze tak jakbyś sam oddychał jednocześnie trzymając kciukiem i palcem wskazującym zatkany nos pacjenta.

6. Pod koniec wdechu uwolnij usta pacjenta. Słuchaj czy powietrze ucieka i obserwuj ruchy klatki piersiowej poszkodowanego.

O prawidłowo prowadzonej wentylacji świadczą ruchy klatki piersiowej! Jeśli klatka piersiowa się nie porusza, a rozdęciu ulega okolica brzucha, oznacza to, że powietrze zamiast do płuc dostaje się do żołądka. Grozi to sprowokowaniem wymiotów. Świadczy to o tym, że najprawdopodobniej głowa nie została dostatecznie odgięta do tyłu i opadający język zatyka drogi oddechowe.

---