Voco, vocare, vocavi, vocatum – wołać, wzywać | vocato – Participium perfecti passivi;

iudicium – sąd

facio, feci, factum – robić, pisać

ad – do

summa, ae – ogół, całość

summam senectam – zupełnej starości

tragoedia – tragedia

senectus (f) – starość

cum – kiedy

propter - z powodu

id – tego

studium – zamiłowanie, pasja

res familliaris – majątek rodzinny

neglego, lexi, lectum – zaniedbywać

video, vidi, visum | videretur – Coniunctivus imperf. pass

in iudicum- (Acc.) do sądu

vocatus est – Indicativus perfecti passivi;

ut – aby

ille, a, ud, - tamten, ów

quasi- jakby, jakoby

desipio- być bezrozumnym, głupim

desipientem- (PPA) głupiego

a- od

iudex – sędzia

removeo, movi, motum – oddalić, usunąć | removerent - Con. Imp. Activi

tum – wtedy

senex – starzec

fabula – historia

dico, dixi, dictum – opowiadać | dicitur – praes. (passivi)

quam – którą

habeo, ui, itum – mieć | habebat – perfecti

manus – ręka

in manibus – w rękach

proximum, i – najbliżej, ostatnio, następnie

scribo, psi, ptum – drapać, pisać | scripserat – indicativus plusquamperf. activi

recito (I) – odczytywać, wygłaszać

recitasse- Infinitivus perfecti activi;

iudicibus – sędziom

qauero, sivi, situm – pytać się | quaesisseque – (IPA)

num – czy

desipientis – (PPA)

carmen – pieśń

liber – wolny | liberatus est – (IPP); został uwolniony

libertas – wolność sententia – wyrok, orzeczenie

O Sofoklesie wzywanym do sądu przez synów

Sofokles do zupełnej starości pisał tragedie. Kiedy wydawało się, że z powodu tego zamiłowania zaniedbuje rodzinny majątek, został wezwany przez synów do sądu, aby owego jakoby głupiego (Sofoklesa) sędziowie odsunęli od rodzinnego majątku. Mówią, że wtedy starzec odczytał sędziom historię o Edypie z Kolon, którą miał w rękach i ostatnio napisał, że zarazem zapytał, czy wydawało się, że owa sztuka teatralna jest głupia. Po przeczytaniu tragedii został uwolniony orzeczeniem sądu.