FREZOWANIE JEST PO TOCZENIU JEDNĄ Z NAJBARDZIEJ ROZPOWSZECHNIONYCH TECHNOLOGII OBRÓBKI SKRAWANIEM. TĄ TECHNOLOGIĄ WYGODNIE JEST OBRABIAĆ PRZEDMIOTY O ZŁOŻONYCH KSZTAŁTACH, NP. KSZTAŁTOWE PRĘTY, ZŁOŻONE PŁASZCZYZNY, ROWKI I WAŁKI KSZTAŁTOWE. PRZY FREZOWANIU (FREZ) WYKONUJE RUCH ROBOCZY OBROTOWY, A OBRABIANY PRZEDMIOT RUCH POSUWOWY.

RODZAJE FREZOWANIA: FREZOWANIE WSPÓŁBIEŻNE, GDY RUCH ROBOCZY JEST ZGODNY Z RUCHEM POSUWOWYM, FREZOWANIE PRZECIWBIEŻNE, GDY OBA TE KIERUNKI SĄ PRZECIWNE.

Odmiany frezów: Frez walcowy, Frez czołowy, Głowice frezowe , Frez walcowo-czołowy, Frez palcowy, Frez tarczowy, Frezy trzpieniowe, Frezy piłkowe, Frezy kątowe, Frezy kształtowe

Podział frezarek:

Za względu na możliwości obróbkowe: a) ogólnego przeznaczenia: frezarki stołowe, frezarki wspornikowe, frezarki bezwspornikowe, frezarki wzdłużne, frezarki karuzelowe, frezarki bębnowe. b) frezarki specjalizowane: frezarki-kopiarki, frezarki do gwintów, frezarki do rowków wpustowych. c) frezarki specjalne: frezarki narzędziowe; frezarki dla hutnictwa; frezarki dla kolejnictwa

Ze względu na budowę: wspornikowe, bez wspornikowe,

Parametry: Posuw przypadający na jeden obrót freza: f = f_z * z [mm/obr] gdzie: z - liczba ostrzy; Posuw minutowy: f_t = f * n = f_z * z * n [mm/obr] gdzie: n - prędkość obrot. freza [obr/min]

Przeciąganie POLEGA NA PRZESUNIĘCIU NARZĘDZIA ZWANEGO PRZECIĄGACZEM PRZEZ OBRABIANY PRZEDMIOT.NAJBARDZIEJ CHARAKTERYSTYCZNĄ CECHĄ TEGO SPOSOBU OBRÓBKI SKRAWANIEM JEST BRAK RUCHU POSUWISTO-ZWROTNEGO NARZĘDZIA ALBO PRZEDMIOTU, PONIEWAŻ WYSTEPUJĄ RÓŻNICE WYSOKOŚCI KOLEJNO WYSTĘPUJĄCYCH PO SOBIE OSTRZY PRZECIĄGACZA.

ZALETY PRZECIĄGANIA: DUŻA WYDAJNOŚĆ PRZY OBRÓBCE BARDZO SKOMPLIKOWANYCH KSZTAŁTÓW POWIERZCHNI, DUŻA DOKŁADNOŚĆ WYKONANIA.

WADAY Przeciągania - BARDZO WYSOKI KOSZT WYKONANIA NARZĘDZIA. OBRABIARKI NAZYWAJĄ SIĘ PRZECIĄGARKAMI O NAPEDZIE MECHANICZNYM LUB HYDRAULICZNYM.

Struganiem obrabia się powierzchnie płaskie. Prostoliniowy ruch noża względem przedmiotu składa się z ruchu roboczego o mniejszej prędkości i ruchu jałowego (powrotnego) o większej prędkości. Ruch posuwowy, czyli przesuw narzędzia względem przedmiotu w kierunku poprzecznym, jest ruchem przerywanym i następuje po zakończeniu każdego ruchu jałowego narzędzia. Ruch posuwowy odbywa się podczas przechodzenia narzędzia z ruchu jałowego w ruch roboczy

Rodzaje strugania (wzdłużne oraz struganie poprzeczne): Podczas strugania wzdłużnego ruch roboczy wykonuje przedmiot obrabiany, a ruch posuwowy narzędzie. Natomiast podczas strugania poprzecznego ruch roboczy wykonuje narzędzie, a ruch posuwowy przedmiot.

Podział strugarek: poprzeczne i wzdłużne oraz pionowe (dłutownice). W strugarkach poprzecznych stół razem z przedmiotem wykonuje ruch posuwowy, prostopadły do kierunku ruchu suwaka. Postępowo-zwrotny ruch suwaka uzyskuje się za pomocą mechanizmu jarzmowego lub urządzenia hydraulicznego. wzdłużnych prostoliniowy ruch roboczy wykonuje przedmiot na stole osadzonym w prowadnicach łoża

W strugarkach pionowych kierunek ruchu roboczego noża jest prostopadły do powierzchni stołu.

Charakterystyka : Struganie jest mało wydajnym sposobem obróbki, umożliwia jednak uzyskanie dużej dokładności wymiarów. Znajduje zastosowanie w produkcji jednostkowej i małoseryjnej. Metodą strugania można również, obrabiać koła zębate walcowe i stożkowe

Wierceniem nazywa się sposób obróbki skrawaniem polegający na wykonywaniu otworów w pełnym materiale za pomocą narzędzia zwanego wiertłem, wykonującego ruch obrotowy i ruch posuwowy wzdłuż osi obrotu. Metodą wiercenia można wykonywać otwory cylindryczne o średnicy do 60-80 mm.

Rodzaje obróbki:

wierceniem wtórnym (powiercaniem) - Powiększenie za pomocą wiertła średnicy otworu już wywierconego lub istniejącego w przedmiocie nazywa się.

Rozwiercaniem nazywa się sposób obróbki skrawaniem narzędziami wieloostrzowymi, zwanymi rozwiertakami, polegający na powiększeniu średnicy otworu wywierconego. W czasie obróbki rozwiertak wykonuje ruchy obrotowy i posuwowy wzdłuż osi obrotu. Celem rozwiercania jest uzyskanie otworu o żą¬danej dokładności i chropowatości powierzchni, nie dającej się uzyskać wiertłami

Prędkość skrawania wyrażana w m/min jest prędkością obrotową punktu znajdującego się na obwodzie wiertła. Oblicza się ją wg wzoru

w którym: v- prędkość skrawania w m/min; d- średnica wiertła w mm; n- prędkość obrotowa wiertła w Obr/min

Wzór na prędkość obrotową wiertła

Szlifowanie jest jednym ze sposobów obróbki ściernej, polegającym na skrawaniu materiału ostrzami o nieokreślonej geometrii, utworzonymi przez krawędzie licznych i stochastycznie rozmieszczonych ziaren z naturalnego lub sztucznego materiału ściernego, które połączone ze sobą spoiwem tworzą tzw. „ściernicę”.

W obróbce ściernej rozróżnia się dwie grupy: A)obróbkę narzędziami spojonymi, jak: ściernice, segmenty, krążki, taśmy, osełki, w których ziarna ścierne są związane spoiwem. B)Obróbkę luźnym ścierniwem, w której używa się luźnych ziaren zawartych w pastach lub płynach.

Rodzaje szlifierek: a)Szlifierki ogólnego przeznaczenia.- szlifierki do wałków (kłowe, bezkłowe) - szlifierki do otworów (zwykłe, obiegowe) - szlifierki do płaszczyzn (obwodowe, czołowe, karulezowe); b) Szlifierki do kół zębatych; c) Szlifierki do narzędzi (gwintów)

Podział ścierniwa:

1. Naturalne: diament (D), korund (AN), szmergiel (N), krzemień (KM), granat (G), pumeks (p), tlenek żelazowy, baryt, kaolin, kreda, talk, trypla

2. Sztuczne: diament syntetyczny (DS), regularny azotek boru (B), elektrokorund (A), węglik krzemu (C), węglik boru (BC), szkło, berylowy tlenek, chromowy tlenek, wapno wiedeńskie

Spoiwa Spoiwo jest składnikiem narzędzi ściernych, którego zadaniem jest powiązanie poszczególnych ziaren ściernych w porowate ciało stałe.

Spoiwo właściwości: odpowiednią wytrzymałość , stosownie do rodzaju ścierniwa i przeznaczenia narzędzia; odporność na wpływy chemiczne i wilgoć; zdolność do tworzenia w narzędziu możliwie dużych porów, spełniających rolę rowków wiórowych.

Podział spoiw: (nieorganiczne i organiczne)

a). Spoiwa nieorganiczne: (spoiwa ceramiczne, spoiwa magnezytowe i krzemianowe oraz spoiwa metalowe spiekane i metalowe galwaniczne),

- Spoiwa ceramiczne - są mieszaninami składającymi się z rozdrobnionych materiałów: skalenia, kaolinu, glinek ogniotrwałych, kwarcu i stopionych składników szkliwa. Mają możliwość stopniowania twardości, wielką porowatość, duży współcz. sprężystości wzdłużnej, dużą odporność na nagrzewanie lecz są wrażliwe na zmiany temperatury i kruche.

b) Spoiwa organiczne (żywiczne naturalne, zwane też szelakowymi, spoiwa żywiczne sztuczne, spoiwa gumowe i spoiwa klejowe).

- Żywica naturalna rozpuszczona w spirytusie lub wodzie z domieszką akalii (bo­raksu, amoniaku itp.) jest po wyschnięciu hydrofobowa, obecnie jest jednak rzadko stosowana jako spoiwo.

Parametry szlifowania: szybkość skrawania V (m/s); posuw: wzdłużny (mm/obr. przedmiotu) poprzeczny (mm/przesuw stołu); głębokość szlifowania (mm); naddatek (od 0,02 do 0,05 mm)

---