A tu jest punkt 6 i 7
Na aktywność enzymów przemiany ksenobiotyków wpływ mają wiek, płeć i inne czynniki.
-Aktywność enzymów metabolizujących ksenobiotyki różnią się istotnie u poszczególnych gatunków zwierząt.
-występują znaczne różnice (genetycznie uwarunkowane) w zakresie aktywności między osobnikami tego samego gatunku
-stosowanie różnych ksenobiotyków, takich jak fenobarbital, PCB lub pewne węglowodory, powoduje indukcję enzymów
-metabolity niektórych ksenobiotyków mogą hamować lub zwiększać aktywność enzymów metabolizujących związki
-różne choroby mogą zmieniać aktywność enzymów metabolizujących ksenobiotyki, co sprawia, że zachodzi potrzeba zmiany dawkowania niektórych leków
Reakcje na ksenobiotyki mogą mieć charakter farmakologiczny, toksyczny, immunologiczny i rakotwórczy
-ocena efektów stosowania leku ksenobiotykowego jest przedmiotem badań farmakologicznych
-farmakogenetyka zajmuje się reakcjami na leki spowodowanymi genetycznie uwarunkowanymi różnicami w aktywności enzymów i w strukturze białek, występującymi między ludźmi.
-niektóre ksenobiotyki nawet w małych dawkach mogą być bardzo toksyczne.
Efekty toksyczne ksenobiotyków SA różnorodne i można je podzielić na trzy główne grupy:
Uszkodzenie komórek przez ksenobiotyki (może powodować nawet śmierć komórek):
1. Mechanizmy za pośrednictwem których ksenobiotyki uszkadzają komórki:
kowalencyjne wiązanie się reaktywnych postaci ksenobiotyków, powstałych w wyniku ich przemiany, z makrocząsteczkami komórkowymi (np. DNA, RNA i białka). Jeżeli są to białka lub enzymy ważne dla funkcji życiowych komórki to następuje szybkie wystąpienie objawów toksycznych spowodowanych ksenobiotykiem.
2. reaktywny ksenobiotyk wiążąc się z białkami może zmienić strukturę i antygenowość:
ksenobiotyk działa jako hapten, czyli sam ksenobiotyk, jako mała cząsteczka, nie stymuluje powstania przeciwciał. Jeżeli jednak zostały wytworzone przeciwciała, to wiążą się ona ze swoim antygenem. Dochodzi do poważnych zaburzeń normalnych procesów biochemicznych komórki.
3. Chemiczne karcynogeny po ich aktywacji mogą połączyć się z DNA. Reakcja ta może mieć duże znaczenie w karcynogenezie chemicznej. Niektóre związki chemiczne wymagają aktywacji przez monooksygenazy siateczki śródplazmatycznej, by stały się substancjami rakotwórczymi. Decydują o tym, czy takie związki stają się karcynogenami czy też ulegają detoksykacji. Inne związki chemiczne mogą bezpośrednio reagować z DNA, bez uprzedniej aktywacji w obrębie komórki
Enzym hydrolaza epoksydowa może mieć działanie ochronne w stosunku do niektórych karcynogenów. Produktami monooksygenaz działającymi na niektóre pro karcynogeny są epoksydy. Epoksydy są wysoce reaktywne i dlatego wykazują działanie mutagenne lub karcynogenne.
Należy mieć nadzieję, że poszerzenie wiedzy o enzymach uczestniczących w przemianie ksenobiotyków pozwoli opracować lepsze metody oceny bezpieczeństwa leków i uniknąć interakcji oraz opracować metody inaktywacji czynników potencjalnie toksycznych dla środowiska.
Enzym hydrolaza epoksydowa może mieć działanie ochronne w stosunku do niektórych karcynogenów. Produktami monooksygenaz działającymi na niektóre pro karcynogeny są epoksydy. Epoksydy są wysoce reaktywne i dlatego wykazują działanie mutagenne lub karcynogenne.
Należy mieć nadzieję, że poszerzenie wiedzy o enzymach uczestniczących w przemianie ksenobiotyków pozwoli opracować lepsze metody oceny bezpieczeństwa leków i uniknąć interakcji oraz opracować metody inaktywacji czynników potencjalnie toksycznych dla środowiska.