Dzisiaj kilka istotnych uwag i informacji na temat łączenia relaksacji z życiem codziennym. Zadajmy sobie m.in. takie pytanie 'do czego zmierzamy kontynuując swój

trening relaksacji?'

Czy oprócz uporania się z nadmiarem napięcia i stresu, istnieją także inne cele relaksacji, które mogą bardzo istotnie pomóc naszemu życiu?

Odpowiedź brzmi: 'Oczywiście, że tak'.

Właśnie o tym przeczytasz w tej lekcji.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Dwudziesta trzecia lekcja kursu o relaksacji

Na początek spójrzmy raz jeszcze na dotychczasowy materiał tego kursu relaksacji z lotu ptaka.

I.

Na samym początku zapoznaliśmy się z dynamicznymi formami relaksacji. Można tu zaliczyć m.in.: ćwiczenie pulsacji, metodę Jacobsona (napinanie i rozluźnianie mięśni z jednoczesnym śledzeniem oddechu), jak i najróżniejsze ćwiczenia oddechowe.

Jako najprostsze i najbardziej podstawowe ćwiczenia oddechowe polecam zwłaszcza dwa następujące:

1) śledzenie czterech faz oddechu (wdech, krótkie zatrzymanie, wydech, krótki bezdech). Istotne jest by oddychając używać mięśnia przepony (poprzecznie ułożony mięsień pomiędzy płucami, a jamą trawienną - mniej więcej na wysokości splotu słonecznego).

Gdy robisz zatrzymanie oddechu (np. przez 1-2 sekundy) to nie zaciskasz gardła, ale zatrzymujesz oddech przy pomocy zatrzymania w bezruchu mięśnia przepony.

Podobnie gdy pozostajesz na króciutkim bezdechu, to także robisz to w ten sam sposób (krótkie zatrzymanie mięśnia przepony w bezruchu).

2) liczenie kolejnych wdechów i wydechów (1-10). Robiąc wdech - liczysz 1, robiąc wydech - 2, kolejny wdech - 3, kolejny wydech - 4, ... i tak aż do 10. Potem znowu zaczynasz liczyć od '1'. Liczysz zatem w myśli w kółko od 1do10. Dzięki liczeniu oddechów, Twoje myśli są zajęte właśnie śledzeniem oddechu. Kiedy pojawiają się

błądzące myśli - wtedy możesz pomylić się w liczeniu. Gdy się pomylisz - po prostu

zaczynasz liczyć od 1. Ćwiczenie ma na celu odprężenie się poprzez wyciszenie myśli i

śledzenie oddechu. Z czasem wyzwala stan pogłębionej przytomności i zwiększonej

stabilności psychicznej.

Te dynamiczne formy relaksacji (pulsacja, metoda Jacobsona, ćwiczenia oddechowe) są wartościowe z kilku powodów:

- pomagają wielu osobom osiągnąć wstępne rozluźnienie i poczuć się gotowym

do bardziej zaawansowanych ćwiczeń (są zatem dobrym wstępem do relaksacji);

- uwrażliwiają nas na ideę (nadają taki kierunek) łączenia relaksacji z życiem codziennym

- uczą nas, by w codziennym funkcjonowaniu zwracać uwagę na stan swoich

mięśni, tak by były one w równowadze - sprężyste, wypoczęte, ale nie napięte i przykurczone.

II.

Następnie poznaliśmy mentalne formy relaksacji. Klasyczną, najbardziej znaną, formą jest tu trening autogenny Schultza. Po jego opanowaniu polecam zapoznanie się i wprowadzenie do swojego doświadczenia zaawansowanej techniki relaksacji mentalnej.

Przypomnę, że ta zaawansowana technika relaksacji polega na koncentracji (po kolei) na poszczególnych tkankach naszego ciała: skóra, mięśnie, narządy trawienne i wewnętrzne, serce i układ krwionośny, układ kostny, układ nerwowy (obwodowy układ nerwowy, oraz rdzeń kręgowy w kręgosłupie i mózg).

W przypadku układu nerwowego, należy po prostu wsłuchać się (wczuć się) w ciszę, odprężenie i harmonię w tym rejonie. Efekt wyciszenia i harmonii może wzmocnić np. wyobrażenie sobie spokojnego rozgwieżdżonego nieba.

W przypadku pozostałych tkanek ciała (skóra, mięśnie, narządy trawienne i wewnętrzne, serce i układ krwionośny, układ kostny) należy na każdym z tych rejonów ciała wykonać kolejno trzy elementy:

- przykucie uwagi do danego obszaru ciała,

- sugestia (w stylu: 'relaksuję moją skórę...')

- następnie skupiamy się na odbiorze wrażeń w tym rejonie (stajemy się przez chwilę obserwatorem).

Jeśli chodzi o przykucie uwagi, to zasadniczo nie musi być ono bardzo ostre i napięte - może być to po prostu skierowanie swojej uwagi w dany rejon ciała.

Jaki jest rezultat kontynuowania tego typu relaksacji mentalnej?

Kontynuowanie relaksacji mentalnej doprowadza do rozwoju naszej świadomości. Stopniowo czujemy, że nasza świadomość staje się bardziej przejrzysta, bardziej harmonijna. Rozwija się w nas spokój i intuicja. Bardziej wyraźnie czujemy, że jesteśmy świadomością, czujemy się bardziej gotowi do głębszych kontaktów z innymi i stajemy się bardziej kreatywni (początkowo - jako ludzie - mamy skłonność do wyobrażania sobie, że przede wszystkim jesteśmy ciałem; dzięki relaksacji, kiedy rozwija się nasza

świadomość, coraz częściej czujemy, że jesteśmy w znacznym stopniu świadomością).

Inaczej można by powiedzieć, że kontynuowanie relaksacji mentalnej doprowadza nas do bardziej wyraźnego doświadczania sensu naszego życia.

Dzięki temu jest nam łatwiej transformować i przekształcać te negatywne wzorce naszej osobowości, które nam przeszkadzają i działają na nas niekorzystnie.

Jesteśmy np. w stanie uwolnić się od poczucia lęku, czy żalu do innych ludzi. Także przekształcamy poczucie wyższości i oddzielenia od innych - naturalnie zaczynamy czuć się częścią całej ludzkiej rodziny. Doświadczamy piękna, życzliwości do innych, a jednocześnie wiary w swoje możliwości i poczucia osadzenia w sobie.

III.

Mówiliśmy także o budowaniu pozytywnego obrazu siebie. Jest to zastosowanie relaksacji do celów terapeutycznych, które bardzo istotnie pomaga nam w codziennym funkcjonowaniu. Chociaż możemy mieć bardzo wiele zalet osobistych i być bardzo

szczerzy, to jednak negatywny obraz siebie działa jak np. oblodzenie drogi, po której nie za bardzo daje się jechać.

Negatywny obraz siebie sprawia, że często podejmujemy pokrętne i nie korzystne dla nas decyzje, a nasze relacje z innymi ludźmi nie mają w sobie autentycznego zaufania, zawierając w sobie element podświadomej niechęci.

Negatywny obraz siebie pochodzi najczęściej z dzieciństwa; z powtarzanych negatywnych wypowiedzi, skojarzeń, obrazów i emocji - powtarzanych często nieświadomie i przypadkowo, przez naszych opiekunów, nauczycieli i osoby, które spotykaliśmy.

Praca z budowaniem pozytywnego obrazu siebie wygląda następująco: w stanie relaksacji wyobrażamy sobie swój pozytywny obraz siebie.

Wyobrażamy np. sobie siebie, jak uśmiechamy się i jak czujemy się w pełni

harmonijnie, zdrowo; wyobrażamy sobie, że jesteśmy bardzo twórczy i kreatywni.

Możemy też wyobrazić sobie jakąś konkretną sytuację, w której mamy bardzo

dobry kontakt z innymi ludźmi, w której działamy tak, jak faktycznie byśmy chcieli. Wyobrażamy sobie, jak inni mówią nam o swojej życzliwości wobec nas i pozytywnym odbiorze naszej osoby.

Wyobrażamy sobie, że inne osoby są naszymi szczerymi przyjaciółmi, którzy właśnie cieszą się z naszych sukcesów i naszego rozwoju. Wyobrażamy sobie, że dużo dajemy innym ludziom i dużo od nich otrzymujemy, że pojawia się równowaga w naszym kontakcie ze światem.

Zaleca się także przypominanie sobie tych sytuacji i okoliczności życiowych z przeszłości, kiedy czuliśmy się naprawdę dobrze i działaliśmy tak, jak faktycznie byśmy chcieli funkcjonować. Dzięki temu uświadamiamy sobie, że ten aspekt nas - radosna

Spontaniczna ekspresja - cały czas w nas jest obecny. Jedynie nasze napięcia wewnętrzne blokowały nam dostęp do tego rejonu świadomości.

Tworzenie pozytywnego obrazu siebie zmienia i przekształca negatywne wyobrażenia nas samych tkwiące w naszej podświadomości.

Mówi się o tym, że dla podświadomości istotny jest sam obraz - nie jest tak istotne, czy dane przeżycie faktycznie miało miejsce, czy nie. Obraz siebie zazwyczaj stworzony jest z wyobrażeń na swój temat. Dlatego warto w tę strukturę osobowości nieco zainwestować i popracować nad nią trochę bardziej świadomie. Niech nasz obraz siebie, nie będzie jedynie rezultatem przypadku oraz urazów i ograniczeń, jakie posiadali w sobie (w przeszłości) nasi opiekunowie.

IV.

Życie w teraźniejszości w sposób świadomy.

Dzięki relaksacji odkrywasz w sobie większe osadzenie w sobie, wewnętrzną równowagą oraz poczucie naturalności. Staraj się przenosić taki zrównoważony stan umysłu na swoją

codzienność - na stosunek do siebie i na relacje z innymi ludźmi.

Jest takie - słuszne - stwierdzenie: 'kiedy coś robisz, po prostu rób właśnie to'.

Zdanie to oznacza, że kiedy spacerujesz - pozwól sobie doświadczać spaceru. Nie zaprzątaj sobie nadmiernie głowy przypadkowymi i chaotycznymi myślami.

Kiedy rozmawiasz z przyjacielem - po prostu rozmawiaj - nie analizuj jednocześnie w myślach czegoś, co będziesz robił za chwilę, lub robiłeś przedtem.

Kiedy czytasz książkę, oglądasz film, gdy uczysz się, lub wykonujesz jakieś zadanie wymagające myślenia - skup się właśnie na tym.

Robienie tego, co w tej chwili robimy, jest głęboką mądrością życia, ponieważ przeżywanie czegoś, czego w tej chwili nie robimy - jest naszym złudzeniem.

Np. spacerujesz i przeżywasz, że ktoś Cię wczoraj zdenerwował, albo przypomina Ci się jakiś film itd. - ale tych sytuacji już nie ma. Są one obecnie tylko w Twojej wyobraźni.

W istocie one już minęły. Uciekasz natomiast od sytuacji, która faktycznie jest. Spacerujesz, rozmawiasz z kimś, czytasz coś, ale robisz to byle jak (z powodu

uciekania myślami do innej sytuacji). W takim stanie rzeczy - gdy nie jesteś obecny w tym, co robisz - nie będziesz w stanie robić danej rzeczy dobrze.

Z drugiej strony - będąc obecny/obecna w czynności, którą akurat robisz - lepiej funkcjonujesz i wszystko wykonujesz lepiej. Jest to metoda na stanie się osobą bardziej kreatywną i harmonijną, na tworzenie bardziej świadomego i naturalnego sposobu życia.

Gdy, poprzez relaksację, uwolnisz się od przeszłych urazów emocjonalnych i bardziej zapanujesz nad swoim umysłem - odkryjesz sposób funkcjonowania w teraźniejszości.

Nawet kiedy planujesz swoją przyszłość - rób to w teraźniejszości. Istnieje tylko teraźniejszość - tak to już jest :-)

V.

Wartość przyjaźni.

Przyjaźnie są bardzo wartościowe, ponieważ są głęboką formą kontaktu z

drugim człowiekiem. Chociaż relaksacja poprawia naszą relację z samym sobą - pomaga nam lepiej czuć się w swojej obecności i pomaga nam bardziej polegać na sobie i bardziej wierzyć w swoje możliwości, to jednocześnie - z drugiej strony patrząc - otwiera nas także na bardziej naturalny i harmonijny sposób przyjaźnienia się z innymi.

Zamiast skupiać się na oczekiwaniach, lepiej skupiać się na poczuciu kontaktu psychicznego z drugim człowiekiem.

Potrzeba głębokiego kontaktu jest szczególną potrzebą człowieka i warto to zrozumieć.

Warto - dzięki relaksacji - stopniowo uporządkować swoje codzienne funkcjonowanie, by znaleźć czas także na przyjaźń. Przyjaciele dodają nam energii (a my im). Nastawiając się na kontakt, a nie na oczekiwania - tworzymy harmonię.

VI.

Planowanie i kreatywność

Relaksacja nie osłabia naszej zdolności kierowania swoim życiem, a wręcz

przeciwnie - zwiększa tę umiejętność. Dzieje się tak dlatego, że bardzo wiele naszych działań jest powielaniem utartych nieświadomych schematów i wzorców zachowania.

Im bardziej ktoś jest spięty, tym bardziej nieświadomie i odruchowo powiela schematyczne wzorce zachowań.

Wiele naszych działań jest zupełnie nieproduktywnych i służy jedynie rekompensacie wewnętrznych urazów osobowościowych. Gdy poprzez relaksację uwalniasz się od lęków, napięć wewnętrznych i przeszłych urazów - działasz wtedy bardziej świadomie i bardziej kreatywnie.

Wiele kłótni międzyludzkich to po prostu efekt nieświadomego ulegania przeszłym urazom.

Żyjąc i działając bardziej świadomie, zwiększasz swój twórczy potencjał - przeznaczasz swoją energię na to, na co chcesz, a nie na to, do czego pchają Cię nieświadome urazy.

Ponadto relaksacja rozwija w Tobie następujące cechy, pomocne w codziennym

funkcjonowaniu: większą przytomność umysłu i jasność myślenia, większą stabilność skupienia i siłę woli, uwolnienie się od spięcia - owocujące lepszym samopoczuciem, pogodą ducha, większą naturalnością i cierpliwością.

Uczyń relaksację naturalną częścią swojego życia, żyj bardziej naturalnie, integralnie i twórczo

pozdrawiam Cię serdecznie

Rafał Seremet

---