Temat: Obserwacja bezpośrednia.
Podstawowa definicja Hajdukiewicz – obserwacja jest to spostrzeganie kierowane zadaniem.
Obserwacja ludzi – prowadzi do wyjaśnień ich zachowań przez przypisywanie im odpowiednich stanów psychicznych.
Polega to na spostrzeganiu rejestracji i interpretacji poprzez analogię albo intuicyjny wgląd na każdy z tych 3 etapów zdarza się bardzo wiele błędów.
Ze względu na ryzyko błędów wnioski z jednorazowej obserwacji powinny być traktowane jako hipotezy do potwierdzenia.
Zalety (pożytki z obserwacji):
Osobisty kontakt, własny całościowy ogląd krytyczny
Naturalność (obserwacja przeprowadzona w dowolnych warunkach)
Uwzględnianie kontekstu zdarzeń czyli, tego co się działo chwile przedtem zanim rozpoczęliśmy obserwację
Otwartość na trudne do przewidzenia sytuacje (możliwość weryfikacji hipotez)
Wady i ograniczenia obserwacji:
Niedostatki spostrzegania ludzkiego
Tendencyjność obserwatora czyli, wpływ emocji
Świadomość bycia obserwowanym zmienia zachowanie
Niepowtarzalność
Czasochłonność
Konieczność występowania zewnętrznych wskaźników
Rzadko zdarza się aby, jeden wskaźnik wystarczył do rozpoznania jednej cechy. Na ogół musi być zanalizowany zbiór kilku wskaźników.
Czasami jeden wskaźnik może oznaczać bardzo różne cechy.
Musimy rezygnować z obserwacji ze względów etycznych.
Cechy dobrej obserwacji:
- celowa -
- obiektywna – nie kierujemy się emocjami i nie wartościujemy w trakcie obserwacji, nie oceniamy czy coś jest dobre czy coś jest złe ale mamy koncentrować się na faktach
- wierna – koncentrujemy się na faktach, ale nie zastępujemy ich interpretacją
- wyczerpująca
- wycinkowa
Andrzeja Góralskiego :Metody badan pedagogicznych w zarysie” rozdz. o obserwacji bezpośredniej, zwrócić uwagę na typy, rodzaje i formy obserwacji