49. WALKĄ JEST ŻYCIE CZŁOWIEKA NA ZIEMI (MOC WEWNĘTRZNA)

13.12.1975 r.

Jezus: Pisz, mój synu: Mówiłem ci poprzednio dużo o głównej cnocie - pobożności. Wszystkie cnoty są ważne, tak jak wszystkie członki ciała są potrzebne. Ale jedne członki mają większe znaczenie, a inne - mniejsze.

Cnota, o której chcę mówić teraz - to jest moc wewnętrzna, której chrześcijanin bardzo potrzebuje, gdyż musi przez całe życie walczyć przeciwko mocom zła.

"Walką jest życie człowieka na ziemi". Jest to prawda zaniedbana, brana powierzchownie tak jak wszelkie inne problemy kościelne. Jednak trzeba by zgłębić to szczególnie, starać się to rozszerzyć i strzec przed zasadzkami wroga.

W miarę jak dziecko rozumie trudności duchowe, które napotyka chcąc być wiernym Bogu Stwórcy, Zbawcy i Uświęcicielowi, należy oświecać je. Trzeba mu pomóc trzymać się cnoty mocy, ukazać mu prawdziwy obraz walki, jako główny cel jego życia ziemskiego, by osiągnąć życie wieczne.

Należy wskazać mu konieczną broń do walki, a także czas, i sposób skutecznego użycia jej. W wojsku uczą żołnierzy użycia broni. Ćwiczą ich i tłumaczą, kiedy, jak i dlaczego bierze się tę broń.

Tylko w Kościele, któremu nie brak koniecznej budowy, nie zrozumiano ważności tego głównego problemu duszpasterstwa. Jeżeli się to zaniedba, to co pozostanie? I na co się przyda człowiekowi wszystko inne, jeśli wreszcie na końcu, zgubi swą duszę.