Historia wychowania 18.10.2012

Katon Starszy- Mąż stanu, chcąc odgrodzić się od wpływów greckich , oddalił z domu nauczyciela Greka, Chilona i sam zajął się wychowywaniem syna. Napisał Rady dla syna, rodzaj encyklopedii z zakresu rolnictwa, medycyny, retoryki. Według Katona wychowanie powinno bazować na przywiązaniu do tradycji rzymskiej oraz na przygotowaniu do służby wojskowej i działalności politycznej.

Seneka Młodszy – wychodząc z własnego doświadczenia zalecał równocześnie wychowanie fizyczne, intelektualne, a przede wszystkim moralne. Słowa SENEKA :”Poprzez wychowanie należy dążyć do osiągnięcia spokoju wewnętrznego, który jest rękojmią szczęścia człowieka”. „Dziecko powinno stać się wychowawcą samego siebie w dobrym tego słowa znaczeniu”. „Metody wychowawcze należy stosować w zależności od indywidualnych cech wychowanków”. Otrzymał nazwę „pedagoga rodzaju ludzkiego”.

Plutarch z Cheronei (ok, 45-125) – autor Traktatu pt. O wychowaniu dzieci, poczytnego w czasach Odrodzenia i Oświecenia. W dziele tym twierdził, że trzy czynniki składają się na wychowanie i cnotę: Charakter, wykształcenie, wychowanie fizyczne. Był przeciwnikiem wychowania państwowego na poziomie elementarnym i średnim – odpowiedzialność za wychowanie spoczywa na rodzicach.

ŚREDNIOWIECZE

Termin „średniowiecze” został wprowadzony przez humanistów XV-XVI wieku. Zakres średniowiecza w 476r. -1472r.

Uczeni średniowieczni – mówiono że to karłowie, którzy wspięli się na ramiona olbrzymów, aby lepiej widzieć. (Bernard z Czartres).

Ważne pojęcia filozoficzne: Natura, Substancja, Przyczynowość, Indywidualność, Prawo natury.

Scholastyka odwoływała się do rozumu. „ Nie ma innego autorytetu jak prawda dowiedziona rozumem” (Honoriusz z Autum)

Cechy charakterystyczne Epoki Średniowiecza:

• Pogarda do świata doczesnego

• Świat doczesny to wcielenie grzechu i zła

• Obowiązkiem chrześcijaństwa było przygotowanie się do zycia wiecznego

• Wzór doskonałego człowieka to asceta

Wychowanie (szkolne)w średniowieczu:

• Wychowanie szkolne – metody wychowania w średniowieczu – wspólne dla wszystkich szkół- były bardzo surowe

• Rózga – symbol władzy nauczyciela

• Psychika dziecka – nie zastanawiano się nad nią, nie brano jej pod uwagą, kary były na porządku dziennym, każde przewinienie ma być ukarane, karano za nieudolność innych nauczycieli

• Pedagogika strachu – lęk przed karą doczesną, był istotnym czynnikiem wychowawczym

Wychowanie stanowe
Etapy przygotowania do zawodu

• I etap przygotowanie do zawodu

• II etap czeladnik- uczono się już wykonywać czego się wcześniej nauczyło

• III mistrz – osiągało go niewielu

Wychowanie rycerskie

Trzy obowiązki ideału wychowania rycerskiego:

• Służba Bogu

• Służba swemu Panu (cesarzowi, księciu)

• Służba kobiecie

Dewiza rycerzy Francuskich: „ Bogu moją duszę, me życie królowi, me serce damom, sławę dla siebie”.

Siedem cnót rycerskich:

• Jazda konna

• Pływanie

• Rzut oszczepem

• Szermierka

• Myślistwo

• Gra w warcaby

• Śpiewanie

Etapy wychowania rycerskiego:

• Pierwszy etap – w rodzinie do 7-go roku życia

• Drugi etap – na dworze księcia, króla, cesarza. Paź do 14 roku życia

• Od 14 do 21 roku życia był Giermkiem

• Po 21 roku życia był pasowany na rycerza

Wychowanie chłopskie – bardzo religijne i rodzinne, ważną funkcję sprawował tu Pan feudalny

Wychowanie kobiet – nie było potrzeby ich kształcenia

Przedstawiciele epoki :

Święty bernard z Claivaux (1090- 1153) – dwa najważniejsze dziela: o stopniach pokory i pychy, o miłowaniu Boga. Głosił on że posłuszeństwo i pokora są drogą powrotu do Boga. Wyksztalcenie i charakter są podstawą dobrego życia.

Wincenty z Beauvais (1194-1264) – autor imponującej encyklopedii „zwierciadło większe”.

Dzieło pedagogiczne – o wykształceniu dzieci królewskich albo szlacheckich

Punktem wyjścia do wychowania było założenie o upadłej naturze ludzkiej. Cel wychowania: dźwignięcie natury ludzkiej z upadku od najwcześniejszych chwil życia, przez naukę i karność.

Wychowanie dziewcząt szlacheckich
najważniejsze cnoty dziewcząt:

• Wstydliwość

• Pokora

• Milczenie

• Rozsądek

• Pracowitość

• Prawdomówność

• Opiekuńczość

• Powaga w ruchach i spojrzeniach

Wzór małżonki: pobożna, wierna, pokorna, cierpliwa, nie kłótliwa, nie gadatliwa, kochająca męża.