Temat ćwiczenia: Wyznaczanie krzywej zużycia oraz optymalnego stępienia ostrza noża tokarskiego

Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie krzywej zużycia.

Część teoretyczna.

Każde narzędzie skrawające z upływem czasu ulega stępieniu będącego wynikiem procesu tarcia między wiórem, a powierzchnią natarcia ostrza oraz między materiałem skrawanym, a powierzchnią przyłożenia.

Zmiany które powstają podczas stępienia ostrza można podzielić na:

• Zmiany odwracalne i zmiany nieodwracalne,

• Zmiany doraźne i zmiany narastające,

• Zmiany płytkie i zmiany głębokie.

Na proces zużycia wpływają następujące czynniki:

• Własności mechaniczne materiałów trących określone w panującej temperaturze na powierzchni styku,

• Własności fizyko-chemiczne tych materiałów

• Cechy struktury

• Struktura geometryczna powierzchni trących,

• Stan powierzchni,

• Ośrodek

• Warunki tarcia

• Parametry tarcia

W przypadku noży tokarskich zużycie ostrza może przybierać następujące formy:

− starcia na powierzchni przyłożenia,

− żłobka na powierzchni natarcia,

− wyszczerbień, wykruszeń i pęknięć,

− starcia naroża ostrza.

Przebieg ćwiczenia

Dla podanych parametrów skrawania, należy co pewien, ściśle określony czas, dokonywać pomiaru szerokości starcia na powierzchni przyłożenia V_B. Następnie należy narysować krzywą zużycia.

Parametry obróbki:

prędkość obrotowa n=500 obr/min

posuw f=0,045 mm/min

głębokość skrawania ap=0,5 mm

czas pomiaru t=5 min

Tabela pomiarowa

Czas	VB
5	0,17
10	0,30
15	0,32
20	0,43
25	0,50
30	0,65
35	0,78

Wykres zużycia ostrza

Wnioski.

Dzięki pomiarowi stępienia ostrza noża możemy wyznaczyć krzywą zużycia. Proces ten jest dość monotonny i czasochłonny ale pracując cały czas jednym rodzajem ostrza oraz przy jednakowych parametrach skrawania warto wykonać takie badanie i poznać charakterystyczną krzywą zużycia. Największy wpływ na zużycie ostrza ma prędkość skrawania v_c oraz posuw f.