Temat: Opisać postawy rodzicielskie. (odtrącająca, unikająca, nadmiernie wymagająca, nadmiernie chroniąca)
Postawy rodzicielskie wobec dzieci mogą stwarzać warunki do prawidłowego rozwoju lub wpływać negatywnie na kształtowanie się jego osobowości. Wszystko jednak zależy od tego jak rodzice ustosunkowują się do tego, że są rodzicami czyli jak rozumieją swoją rolę jako ojca i matki. Rodzina a przede wszystkim postawy rodziców wobec dzieci mają wpływ na kształtowanie się osobowości dziecka, na jego życie uczuciowe i rozwój intelektualny. Przedstawię 4 postawy które wpływają negatywnie na rozwój intelektualny dziecka. Pierwsza z nich jest postawa odtrącająca. Cechuje się tym, że rodzice podchodzą do swoich pociech z ogromnym dystansem, nie darzą ich uczuciem miłości i ciepła, a nawet występuje tu obojętności uczuciowa rodziców. Dziecko jest dla nich można by powiedzieć ciężarem, który na nich spadł. Rodzice którzy odtrącająco traktuje własne dzieci otwarcie także mogą krytykować je, gdy coś zbroi stosują surowe kary, postępują z nim w sposób niechciany. Wszystkie osiągnięcia dziecka są niedostrzegane, natomiast porażki są bardzo szybko krytykowane i wyolbrzymione. Kolejną jest postawa unikająca. W tej postawie dzieci są ignorowane przez swoich rodziców a nawet zaniedbywane pod względem opiekuńczym i uczuciowym. W takich rodzinach młodzież jest bardzo nieufna, ma problemy z dobrym nawiązaniem kontaktu z innymi ludźmi i jest ciągle wystraszone. Dzieję się tak przeważnie w małżeństwach gdzie karierę zawodowa i pieniądze są ważniejsze niż dobro i troska o własne dzieci. Taki brak oparcia ze strony rodziców może narazić dziecko na niebezpieczeństwo. Trzecią z kolei przedstawię postawę nadmiernie wymagającą. Jest to również trudna sytuacja dla dziecka. Rodzice za wszelką cenę próbują zmuszać dziecko by dostosowało się do stworzonego przez nich pewnego wzoru. Nie liczą się wtedy dla nich inne jakieś zainteresowania dziecka, poddawane jest ciągłej presji. Takie dziecko nie wie co to jest mieć wspaniałe dzieciństwo, co to jest zabawa na boisku czy placu zabaw. Przekreślone jest całe radosne dzieciństwo. Później przejawia się to w brak wiary we własne wartości, niepewność, przewrażliwienie. Ostatnią postawą jest nadmiernie chroniąca. W tej postawie dziecko jest uważane za wzór doskonałości, Podejście rodziców w tym przypadku jest całkowicie bezkrytyczne, pojawia się całkowite uleganie dziecku. W tej postawie wszystkie popełniane błędy, złe postępowanie jest tolerowane przez rodziców. U dziecka rodzi się przekonanie, ze wszystkie jego wybryki są i będą zawsze tolerowane. Rodzice są przesadnie opiekuńczy, utrudniają dziecku możliwość samodzielności.
Wykonała:
Sabak Agata
grupa II
semestr ll
Wychowanie- fizyczne