Dysk twardy składa się z obudowy, mechanizmu elektrycznego,, talerzy i głowic. Podczas pracy dysku talerze kręcą się wokół osi, a głowice poruszają się w przód i w tył w celu zlokalizowania i odczytania interesujących nas danych. Dysk jest hermetycznie zamknięty. Po otwarciu obudowy, może dostać się wilgoć lub kurz i dysk nie nadaje się już do dalszej pracy, a dane zostają uszkodzone.

Zapis na dysku twardym odbywa się poprzez namagnesowanie przez głowicę odpowiedniego punktu na dysku. Głowica nigdy nie może dotknąć powierzchni dysku. Znajduje się ona jakiś 1 milimetr nad talerzem. W przypadku, gdy głowica dotknie talerza, mówimy o fizycznym uszkodzeniu twardego dysku, co powoduje dysk niezdolnym do dalszej pracy.

Cylinder - grupa ścieżek o tym samym numerze, znajdujących się na wszystkich powierzchniach talerzy dysku twardego

Sektor - najmniejsza jednostka pojemności dysku, wycinek ścieżki mieszczący zwykle 512 bajtów (albo też 1024, 2048 itd.).

Najprościej można to sobie wyobrazić w ten sposób, ze dysk twardy to duża pizza. Cylindry są to ścieżki , które biegną naokoło pizzy od jej największej części do najmniejszej (coś jak proces nagrywania płyt CD, DVD). Natomiast sektor, to jeden kawałek pizzy w którym mieści się 512 dodatków Tak mi to tłumaczono na praktykach.