P u b l i c z n e p r a w o g o s p o d a r c z e
Rola państwa w odniesieniu do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą
W poprzednim systemie ustrojowym - PRL:
Specyficzne podejście – gospodarka centralnie sterowana (planowanie gosp.)
Państwo ingerowało w działalność gosp.
Większość podmiotów była kontrolowana przez państwo
Istniały jednostki gospodarki uspołecznionej i PGR-y
Nie doszło do całkowitej kolektywizacji – cząstka aktywności gospodarczej została pozostawiona podmiotom prywatnym (inicjatywa prywatna)
Nie było wolności gospodarczej – gospodarka była oparta na centralnym planowani. Urzędnicy podejmowali decyzje dot. gospodarki (np. wielkość i ilość produkcji konkretnych towarów). Wielkości te wpisywane były w plany, których potem nie można było zrealizować.
Duża część produkcji wysyłana była za granicę (eksport nie był jednak oparty na przesłankach ekonomicznych – wynagrodzenie za towary nie odpowiadało ich wartości rynkowej)
Państwo jako policjant ograniczający wolność
Zmiana ustroju gospodarczego – wolny rynek, podstawowym mechanizmem kształtowania procesów gospodarczych jest mechanizm wolnorynkowy
Istota gospodarki wolnorynkowej – podstawa, na której opiera się współczesny system gosp. -> popyt, podaż i cena są wzajemnie powiązane. Mechanizmy konkurencyjności.
Reklama i promocja – „nakręcanie” mechanizmu = docieranie z informacją o produkcie do potencjalnych nabywców.
Oddziaływanie państwa – koncepcje:
Gospodarka liberalna w czystej postaci – państwo nie powinno w żaden sposób oddziaływać na gospodarkę. Podstawowe znaczenie „niewidzialnej ręki wolnego rynku” – rynek sam załatwia swe problemy dzięki wolności i konkurencyjności . „Niewidzialna ręka” – model przeciwstawny do gosp. centralnie sterowanej i planowaniu. Państwo porównywane jest do nocnego stróża – ma pilnować porządku ale nie może ograniczać wolności. Czysty liberalizm jest pozornie atrakcyjny. Wady: nihilizm państwowy – negowanie roli państwa. Najważniejsi są przedsiębiorcy i konsumenci, państwo jest pozostawione na marginesie. Wolność jest podstawowym elementem. Zysk jest jedynym kryterium oceny. Dążenie do maksymalizacji zysku; eliminacja wszelkich przeszkód. Sprowadza się to do utylitaryzmu i w efekcie do instrumentalnego wykorzystywania człowieka. Nie ma kraju, w którym ta koncepcja zostałaby w całości wykorzystana.
Model trzeciej drogi (model proponowany przez KNS). Z jednej strony wolność a z drugiej rola państwa. Gospodarka socjalna – rolą państwa jest zabezpieczenie socjalne dla obywateli przez państwo. Jednak nawet bogate państwa maj problemy by zapewnić bezpieczeństwo socjalne dla wszystkich obywateli. Należy znaleźć złoty środek – w systemie gosp. to człowiek ma być najważniejszym ogniwem. Wolność jednego człowieka jest ograniczona wolnością innych ludzi. Państwo ma stworzyć warunki dla rozwoju gosp. – reguły, którymi będą kierować się ludzie. Państwo powinno kwestionować praktyki niezgodne z dobrymi obyczajami.
Konstytucja RP – zasady ustrojowe dot. gospodarki:
Wolność gospodarcza jest jedną z podstaw ustroju gosp.
Art. 20 Konst. – społeczna gospodarka rynkowa
Art. 22 Konst. – ograniczenie wolności gosp. tylko w drodze ustawy i tylko w ingresie publ.
Własność prywatna bez rozróżnienia i wartościowania
Solidarność, dialog i współpraca partnerów społecznych – wiąże się to z kontekstem społecznym, ochroną wspólnego dobra, chęcią osiągania wspólnych celów. W praktyce najczęściej w dialogu wygrywa silny argument a nie siła argumentu.
Państwo nie powinno narzucać bez żadnych wcześniejszych uzgodnień ograniczeń dla podmiotów gosp.
Rola państwa powinna być aktywna -> zasada pomocniczości
Nie można negować roli państwa – czasem powinno ono stosować ograniczenia aby przestrzegać ustalonych wymogów i norm.
1988r. – Ustawa o działalności gospodarczej
1999r. – Ustawa Prawo działalności gospodarczej (obecnie tylko częściowo obowiązuje)
2004r. – ustawa o swobodzie działalności gospodarczej (ustawa obecnie obowiązująca)
Na wolność gospodarczą składają się m.in.:
Swoboda podejmowania dz.gosp. [wyjątki dot. sytuacji, w których podjęcie dz.gosp. wymaga decyzji (koncesja, zezwolenie, licencja) lub wpisu do określonego rejestru (działalność regulowana) – mamy tu do czynienia z określonymi zagrożeniami]
Swoboda prowadzenia dz.gosp. [wymogi i ograniczenia np. dot. BHP, ochrony zdrowia i życia, wymogi dot. prawa budowlanego, ochrona środowiska (są to tzw. ograniczenia policyjno-administracyjne)]
Swoboda w wyborze formy organizacyjno prawnej [wyjątki: przepis stanowi o wyłącznej formie prawnej działalności, np. banki]
Swoboda konkurowania [wyjątki: ochrona konkurencji i konsumentów]
Swoboda w zakresie zbywania towarów i kształtowania cen [zakaz nieuczciwej konkurencji – tzw. znów cenowych]
Swoboda w zakresie zatrudniania [obowiązek przestrzegania norm prawa pracy]
Zasada równości – wykonywana dz.gosp. na równi prawa (art. 32 Konst. RP – zasada równości zakaz dyskryminacji Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne; Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.; art. 6 USDG – zasada równości Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego na równych prawach, z zachowaniem warunków określonych przepisami prawa.)
Orzeczenie TK – o równości możemy mówić, jeżeli jest grupa podmiotów, która charakteryzuje się jedną, relewantną cechą
Pojęcia: działalność gospodarcza i przedsiębiorca
Obecnie nie występuje określenie podmiot gospodarczy – zastąpiono je określeniem przedsiębiorca
Podstawowy wyznacznik dz.gosp. osiągnięcie zysku
Działalność gospodarcza – zakres przedmiotowy:
Działalność produkcyjna
Działalność handlowa
Działalność usługowa
Działalność budowlana
Wydobywanie i rozpoznawanie kopalin.
Działalność gospodarcza – zakres podmiotowy:
Art. 4 USDG pojęcie przedsiębiorcy:
1. Przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.
2. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.
Kryterium funkcjonalne: określenie w jaki sposób ma być prowadzona działalność, aby móc ją określić mianem dz.gosp.:
Art. 2 USDG – działalność zarobkowa- ukierunkowana na uzyskanie zysku; zawodowa, prowadzona w sposób stały (ciągły), zorganizowana
Art. 4 USDG – działalność we własnym imieniu (rozróżnienie przedsiębiorca i pracownik)
Art. 3 USDG – wyłączenia od pojęcia dz.gosp: działalność rolnicza, agroturystyka.
Komisja Europejska – swoboda gosp. nie jest jeszcze w Polsce wystarczająca – chodzi głównie o obszar świadczenia usług w wymiarze transgranicznym.
Dyrektywa z 12.12.2006r. [2006/123/WE Parlamentu Europejskiego] dot. usług na rynku wewnętrznym – tzw. Dyrektywa Usługowa. Odnosi się do swobody świadczenia usług. Nie została ona implementowana do polskiego systemu prawnego.
Dopiero Ustawa z 4.03.2010r. o świadczeniu usług na terytorium RP implementowała przepisy dyrektywy.
Konstrukcja świadczenia usług nie pokrywa się z pojęciem świadczenia usług w ramach dz.gosp. – nie zawsze świadczenie usług ma wymiar gospodarczy – odpłatny.
Celem dyrektywy jest stworzenie zintegrowanego rynku na całym obszarze UE
Działalność zawodów regulowanych – ograniczenie przez państwo dot. głównie określonych wymogów prawnych
Uproszczenie procedur, wprowadzenie zakazu wymagania tylko oryginalnych dokumentów, tworzenie punktów kontaktowych.
Bariery: konieczność wstępnej rejestracji i wymogi informacyjne.
Pojęcie „usługi” zwykle za wynagrodzeniem – oznacza to, że usługi mogą być świadczone bez wynagrodzenia.
Usługodawca wskazuje na zakres podmiotowy (podmioty z innych państw, prowadzący lub nieprowadzący dz.gosp. na terytorium RP
Nadrzędny interes publiczny niekiedy konieczne są ograniczenia i wtedy właśnie powołuje się na ten interes, np. porządek publiczny, bezpieczeństwo publiczne, zdrowie i życie.
Ustawa wskazuje jakie przepisy USDG mają zastosowanie. Zawiera ona również szeroki katalog wyłączeń usług (prawo przewozowe, prawo pocztowe, prawo kolejowe, prawo o ruchu drogowym i inne)
Zasadnicza treść ustawy – art. 5 – właściwy organ nie może nakładać na usługodawcę ograniczeń dot. korzystania z usług.
Świadczenie usług samodzielnie lub ze wspólnikami
Odpowiednia informacja i reklama
Zakaz dyskryminacji
Współpraca międzynarodowa w zakresie świadczenia usług
USDG – przepisy ogólne – mają istotne znaczenia dla dalszych regulacji.
W USDG nie ma określenia organ adm. publ. – zadania określone w tej ustawie nie wykonują tylko org. adm. publ. ale również organy samorządów zawodowych, organy innych państw UE.
Art. 6 USDG – dwie podstawowe zasady: wolności dz.gosp. i równości – podejmowanie, wykonywanie i zakończenie dz.gosp. jest wolne dla każdego na równych prawach.
Art. 6.2 USDG – ochrona dz.gosp. organ nie może zadąć więcej niż wymaga prawo. Zasada legalizmu – organy mają działać zgodnie z prawem. Jeżeli przepis wymaga przedłożenia określonego dokumentu będzie tego wymagał również właściwy organ.
Art. 6.3 USDG – konstrukcja wprowadzona ustawą z 4.03.2010r. o świadczeniu usług na terytorium RP.
Art. 7 USDG – pomoc publ. z poszanowaniem zasad równości i konkurencji
Art. 8 USDG – wspieranie rozwoju przedsiębiorczości
Art. 9a i 9b USDG – ubezpieczenia i gwarancje odpowiedzialności
Art. 10 USDG – indywidualne interpretacje. Przykład pomagania ustawodawcy w rozstrzyganiu problemów, zwłaszcza jeżeli chodzi o interpretację przepisów prawa. Jest to konsekwencja abstrakcyjnego kształtowania przepisów. Dotyczy obowiązków przedsiębiorcy: danin publicznych oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Przedsiębiorca ma uprawnienia do domagania się interpretacji od właściwego organu. Odpowiedź organu wiąże przedsiębiorcę – jeżeli się do niej zastosuje nie ponosi on konsekwencji nawet gdy interpretacja będzie błędna. Przedsiębiorca występując o interpretację powinien przedstawić własne stanowisko w sprawie, a gdy nie otrzyma od organu odpowiedzi, jego stanowisko jest wiążące. Przedsiębiorca nie ma obowiązku zastosowania się do interpretacji. Interpretacja jest wiążąca jedynie dla organu, który ją wydał. Charakter wiążący dot. tylko indywidualnej sprawy konkretnego przedsiębiorcy. Opłata za interpretację wynosi 40 zł. Obecnie tylko wybrane podmioty mogą wydawać interpretacje. Upoważniony jest Minister Finansów – delegacja do wydawania interpretacji na 4 Izby Skarbowe (Bydgoszcz, Katowice, Poznań, Warszawa). Krytyka interpretacji – pojawiają się nawet zarzuty konstytucyjne – decyzja organu może być źródłem prawa dla konkretnego podmiotu, który może uzyskać dzięki niej korzystną pozycję prawną.
Zasady wykonywania działalności gospodarczej
Obowiązek zgłoszenia podjęcia dz.gosp. Jest on zróżnicowany z zależności od podmiotów: osób fizycznych i pozostałych podmiotów. Polega on na obowiązkowym wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej lub do Krajowego Rejestru Sądowego – Rejestru Przedsiębiorców. Z tym obowiązkiem nie wiąże się konieczność uzyskania zezwolenia – najważniejszy jest sam fakt zgłoszenia. Zawieszenie dz.gosp. – uregulowane przy kwestii podejmowania dz.gosp. Ograniczona możliwość – ograniczenie podmiotowe -> tylko przedsiębiorcy niezatrudniający pracowników; ograniczenie czasowe -> od 1 do 24 m-cy (art. 14 USDG)
Obowiązek posługiwania się NIP w obrocie gospodarczym. Konieczność identyfikacji – przedsiębiorcy muszą się od siebie odróżniać. NIP – obecnie ogólny i najbardziej uniwersalny sposób identyfikacji (wcześniej był to REGON, ale miał jedynie charakter statystyczny). Odrębnie nadawane są numery NIP dla przedsiębiorstwa i odrębnie dla osób, które w ramach tego przedsiębiorstwa wykonują działalność gospodarczą. Obowiązek wpisania numeru NIP do KRS.
Obowiązek wykonywania działalności gospodarczej na zasadach ochrony konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów konsumentów. Tylko w konkretnym stanie prawnym możemy oceniać czy dane zachowanie jest uczciwe i zgodne z dobrymi obyczajami.
Wymogi o charakterze policyjno-administracyjnym:
Art. 18 USDG - wymogi wynikające z przepisów szczególnych dot. warunków wykonywania dz.gosp.: ochrona przed zagrożeniem życia, przed zagrożeniem zdrowia ludzkiego, przed zagrożeniem moralności publicznej oraz ochrona środowiska. Jest to katalog otwarty. Wymogi mogą być wspólne dla kilku dziedzin dz.gosp.
Najszersza ochrona – życie i zdrowie ludzkie (BHP, ppoż., wymogi sanitarno-epidemiologiczne)
Należy zawęzić obszar wymogów do konkretnych form dz.gosp.
Moralność publiczna: różne normy gwarantujące ochronę w tej strefie, np. media publiczne -> cz mają reprezentować określony system wartości, czy nie są niczym skrępowane, czy treści emitowane podlegają kontroli, czy przewidziane są kary za naruszenie wymogów. Problemem jest tu miernik oceny. Reklamy – ochrona podstawowych dóbr i obyczajów oraz wartości. Przedsiębiorca swoimi działalnymi nie może wzbudzać zgorszenia; ochrona małoletnich przed treścią dla nich nieodpowiednią. Jest to wartość uniwersalna.
Ochrona środowiska: szeroki zakres reglamentacji; ograniczenie przedsiębiorcy
Miano ograniczeń policyjno-adm. – są one zabezpieczane sankcją i możliwością przymusowej ich realizacji. Organy są uprawnione do nakładania sankcji, często dotkliwych dla przedsiębiorców. Praktycznie w każdej dziedzinie dz.gosp. znajdziemy takie wymogi.
Zdarza się jednak, że ograniczenia w danej dz.gosp. dot. bardzo wąskiej grupy, np. Prawo atomowe.
Wymogi posiadania odpowiednich kwalifikacji. Należy tu odróżnić kwalifikacje wymagane do prowadzenia określonej dz.gosp. od kwalifikacji wymaganych do wykonywania czynności w ramach tej działalności. Obowiązkiem przedsiębiorcy jest zapewnienie, aby czynności w ramach dz.gosp. były wykonywane bezpośrednio przez osobę legitymującą się posiadaniem uprawnień
Obowiązki identyfikacyjne.
Oznaczenie produktów wprowadzonych do obrotu -> uniwersalny obowiązek. Przepisy szczegółowo określają jakie informacje powinny znaleźć się na produkcie. Obowiązek ten ma wykonywać przedsiębiorca, który wprowadza produkt do obrotu na terytorium RP. Nie jest możliwe określenie wszystkich wymogów dot. informacji. W handlu detalicznym obowiązkowe jest zamieszczenie informacji o produkcie oraz instrukcji obsługi w języku polskim.
Informacje zawarte w ofercie, gdy przedsiębiorca sprzedaje towar na odległość. Nie ma w tym przypadku bezpośredniego kontaktu ze sprzedawcą.
Obowiązek rozliczeń bezgotówkowych w obrocie profesjonalnym. Przedsiębiorca musi mieć rachunek bankowy i się nim posługiwać. USDG -> posługiwanie się bezgotówkowymi rozliczeniami w przypadkach: a. obrotu profesjonalnego (obie strony to przedsiębiorcy); b. gdy jednorazowa wartość transakcji przekracza równowartość 15 tys. euro. Ustawodawca wprowadził ten obowiązek aby kontrolować przedsiębiorcę. To element zapobiegania i zwalczania prania brudnych pieniędzy. Różne formy rozliczeń: przelewy, karty płatnicze, rozliczenia planowe, akredytywa.
Zgłoszenie zamiaru prowadzenia dz.gosp.
Ewidencja Działalności Gospodarczej:
Została powołana do życia wraz z regulacją dot. dz.gosp. na początku lat 90’
Zawierała informacje dot. osób fizycznych i spółek cywilnych (obecnie tak nie jest)
Funkcjonowała wraz z ówczesnym Rejestrem handlowym.
Ustawodawca podjął próbę stworzenia jednego rejestru
Utworzono KRS; miał on zastąpić istniejące wówczas liczne rejestry – miał być ich ujednoliceniem. Jednak nie udało się zrealizować tego planu.
Odstąpiono od wpisywania do KRS osób fizycznych prowadzących przedsiębiorstwa – argumenty natury technicznej, utrudnienie działań przedsiębiorców.
Zdecydowano się pozostawić Ewidencję Dz.Gosp. jako ewidencję osób fizycznych będących przedsiębiorcami
EDG dostarczała informacje dla władz publicznych, ale nie spełniła swych innych zadań. Jej wadą jest niewielki zakres informacji do niej wpisywanych.
Ustawa Prawo dz.gosp. – w mocy pozostały przepisy dot. EDG (informacje: „kto, gdzie, co i od kiedy”). Na tych informacjach nie można budować pewności obrotu
EDG prowadzona jest przez gminy
Nowe przepisy dot. EDG mają wejść w życie 1 lipca 2011r. Są one wzorowane na regulacji dot. KRS.
Najważniejsze zmiany:
Prowadzenie EDG w systemie informatycznym
Rozszerzenie zakresu wpisywanych danych
Punkt kontaktowy – nie ma jeszcze przepisów wykonawczych dot. tej instytucji. Jest to konstrukcja tzw. jednego okienka.
Krajowy Rejestr Sądowy (KRS)
System rejestracji miał być systemem jednolitym
Ramach KRS są trzy rejestry: przedsiębiorców, organizacji non profit, dłużników niewypłacalnych
Prowadzony przez sądy rejestrowe w systemie informatycznym
Wymogi związane z wpisem oraz dane podlegające zgłoszeniu określone są w ustawie
Określenie kategorii podmiotów wpisywanych do KRS – art. 36 UKRS.
Formy reglamentacji dz. gosp.
Koncesje.
Elementy wyróżniające:
Rodzaj dziedzin, w których są stosowane -> dziedziny strategiczne, mające dla państwa szczególne znaczenie
Spełniane funkcje – umożliwiają bardziej intensywne oddziaływanie na dany sektor gospodarki
Procedura wydawania koncesji.
Rodzaje dziedzin (przepisy ustaw regulujące dane dziedziny dz.gosp.)
|
Organ koncesyjny: Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
|
|---|
Art. 47 USDG – udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana, cofnięcie koncesji – w drodze decyzji administracyjnej ministra właściwego jako org. koncesyjnego
Art. 75a USDG – koncesja, zezwolenie, licencja, wpis do rejestru działalności regulowanej -> uprawniają do wykonywania dz.gosp. na terytorium całego kraju przez czas nieokreślony
Art. 48 USDG – organ koncesyjny może określić szczególne warunki wykonywania dz.gosp. objętej koncesją
Art. 49 USDG – elementy wniosku o udzielenie lub zmianę koncesji. Dane identyfikujące
Art. 50 USDG- uprawnienia org. koncesyjnego po złożeniu wniosku przez przedsiębiorcę. Rękojmia prawidłowego wykonywania dz.gosp. objętej koncesją – według uznania org. koncesyjnego.
Art. 51 USDG – ogłoszenie w Monitorze Polskim udzielenia ograniczonej ilości koncesji (względy obiektywne)
Przetarg w procesie koncesyjnym (art. 52 – 54 USDG)
Liczba przedsiębiorców spełniających warunki do udzielenia koncesji i dających rękojmię prawidłowego wykonywania działalności objętej koncesją jest większa niż liczba przewidzianych koncesji
Ogłoszenie przetargu w Monitorze Polskim
Kryterium „kto oferuje najwięcej” – kryterium obiektywne
Przetarg prowadzi organ koncesyjny
Art. 55 USDG – nadanie klauzuli poufności informacjom stanowiącym tajemnicę przedsiębiorstwa.
Tajemnica przedsiębiorstwa – nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności (w rozumieniu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji)
Art. 56 USDG – odmowa udzielenia koncesji, ograniczenie zakresu koncesji, odmowa zmiany koncesji. Czasowe wstrzymanie udzielenia koncesji – ogłoszenie w Monitorze Polskim
Art. 57 USDG – kontrola dokonywana przez organ koncesyjny – kontrola dz.gosp. po udzieleniu koncesji. Ma służyć weryfikacji i przestrzegania warunków wykonywania dz.gosp.
Art. 58 USDG – cofnięcie koncesji: ust.1 – obligatoryjne, ust. 2 – obligatoryjne cofnięcie lub zmiana zakresu koncesji; ust. 3 – fakultatywne cofnięcie lub zmiana zakresu koncesji.
Art. 59 USDG – obowiązek aktualizacji danych w terminie 14 dni od dnia ich powstania
Art. 60 USDG – PROMESA – przyrzeczenie wydania koncesji. Forma decyzji administracyjnej. Okres ważności promesy – min. 6 m-cy
Art. 61 USDG – okres na wystąpienie o ponowne udzielenie koncesji w przypadku gdy koncesję cofnięto – min. 3 lata od dna wydania decyzji o cofnięciu koncesji
Zezwolenia – pozwolenia, licencje, zgody
Tendencja liberalizacji – odchodzenie od koncesji
Katalog dz.gosp. wymagających uzyskanie zezwolenia określa art. 75 USDG – nie jest to katalog zamknięty, w następnych ustępach wymienione są kolejne regulacje
Zezwolenie – władcza forma oddziaływania organu; organ właściwy do spraw zezwoleń wydaje w tym zakresie decyzję (mamy do czynienia z reglamentacją). Na mocy decyzji uzyskiwane jest prawo do prowadzenia działalności
Różnice między koncesją a zezwoleniem:
Miejsce regulacji – procedura dot. udzielania zezwoleń w ustawach szczególnych; udzielenie koncesji – procedura w USDG.
Dziedziny wymagające uzyskania zezwolenia:
|
|
|---|
Pozostałe dziedziny:
Działalność związana z promieniowaniem jonizującym
Prowadzenie warsztatów instalujących tachografy
Licencje przewozowe w transporcie drogowym
Prowadzenie systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych
Działalność regulowana (art. 64 – 74 USDG)
Dziedziny działalności regulowanej:
|
|
|---|
Art. 64 i 65 USDG- aby przedsiębiorca mógł prowadzić działalność regulowaną musi spełniać ogólne warunki dz. regulowanej oraz musi dokonać wpisu do rejestru działalności regulowanej. Aby uzyskać wpis należy złożyć wniosek o wpis oraz złożyć oświadczenia o spełnianiu warunków danej działalności regulowanej. Wpis jest czynnością materialno – techniczną. Organ wdaje oświadczenie o dokonaniu wpisu. Nie mamy więc do czynienia z władczym rozstrzygnięciem organu
Art. 66 USDG – rejestr dz. regulowanej jest jawny. Wykreślenie wpisu możliwe jest tylko w przypadkach przewidzianych ustawą. Obowiązek aktualizacji danych – 14 dni od daty zajścia zmiany
Art. 67 USDG – określenie terminu wpisu do rejestru dz. regulowanej -7 dni od złożenia wniosku. Jeżeli organ nie dokona wpisu to po upływie 14 dni od daty wpływu wniosku przedsiębiorca a prawo rozpocząć wykonywanie działalności
Art. 68 USDG – decyzja o odmowie dokonania wpisu
Art. 69 USDG – obowiązek przechowywania wymaganych dokumentów przez przedsiębiorcę
Art. 71 USDG – decyzja (adm.) o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu. Wykreślenie danego przedsiębiorcy z rejestru dz. regulowanej. Wykreślenie z rejestru: organ ma taką możliwość gdy przedsiębiorca złożył oświadczenie niezgodne z prawem (z rzeczywistością).
Art. 72 USDG – kolejny wpis po upływie 3 lat od daty wykreślenia (prowadzenie tej samej działalności regulowanej)
Art. 73 USDG – wykreślenie wpisu na wniosek przedsiębiorcy
Kontrola dz.gosp. przedsiębiorców – art. 77 i nast. USDG
Wiele organów, różne formy działalności, różna właściwość
Kontrola – porównanie stanu faktycznego ze stanem zakładanym (pożądanym); porównanie wyników do stanu jak być powinno
Nadzór – kontrola połączona z możliwością władczego oddziaływania na podmiot. Organy nadzoru mogą wydawać polecenia.
Instytucje kontrolne: PIP, kontrola skarbowa, kontrola specjalistyczna (np. Inspekcja Sanitarna)
Wprowadzenie norm odnoszących się do kontroli – ograniczają dane organy i instytucje kontrolne w sprawowaniu kontroli – zmniejszenie uciążliwości kontroli.
Art. 77 ust.4 USDG – odszkodowanie za szkodę powstałą na skutek czynności kontrolnych z naruszeniem prawa
Art. 77 ust.6 USDG – dowody mają być przeprowadzone zgodnie z prawem
Art. 78 USDG – powzięcie wiadomości o nieprawidłowościach. Organy gminy mają zawiadomić odpowiednie organy kontrolne. Gdy brak możliwości zawiadomienia – organ gminy może w drodze decyzji administracyjnej nakazać wstrzymanie wykonywania dz.gosp. na czas niezbędny ale nie dłuższy niż 3 dni (to czas na zawiadomienie właściwych organów)
Art. 79 USDG – zawiadomienie o zamiarze wszczęcia kontroli. Ust. 2 i 3 – wskazanie w jakich przypadkach nie dokonuje się zawiadomienia. Wszczęcie kontroli nie wcześniej niż na 7 dni, a nie później niż na 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o kontroli. Na wniosek przedsiębiorcy, kontrola może być przeprowadzona przed upływem 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia.
Art. 79a USDG – kontrola musi być wykonywana w obecności wskazanych osób. Konieczna legitymacja i upoważnienie do wykonywania kontroli (wyjątek: okazanie samej legitymacji a w terminie późniejszym przesłanie upoważnienia do dokonania kontroli)
Art. 80 USDG – czynności kontrolnych dokonuje się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej
Art. 80a USDG – kontrolę przeprowadza się w siedzibie kontrolowanego lub w miejscu wykonywania dz.gosp. oraz w godzinach pracy lub w czasie faktycznego wykonywania dz.gosp. przez kontrolowanego
Art. 80b USDG – czynności kontrolne powinny być przeprowadzone w sposób sprawny, niezakłócający funkcjonowania kontrolowanego
Art. 81 USDG – książka kontroli + upoważnienia i protokoły kontroli
Art. 82 USDG – nie można równocześnie podejmować i prowadzić więcej niż jednej kontroli działalności przedsiębiorcy (są jednak wyjątki)
Art. 83 USDG – czas trwania kontroli; okresy zależne są od wielkości statusu przedsiębiorcy. Określenie łącznego czasu trwania kontroli wykonywanej przez dany org. kontrolny
Art. 84c USDG – instytucja sprzeciwu przedsiębiorcy – dot. czynności kontrolnych. 3 dni robocze na wniesienie sprzeciwu. Należy określić czynności kontrolne. Kontrola wstrzymywana jest do czasu rozpatrzenia sprzeciwu – 3 dni. Zażalenie na rozstrzygnięcie – 3 dni, rozpatrzenie zażalenia – 7 dni. Nierozpoznanie sprzeciwu lub zażalenia w terminie przez organ – rozstrzygnięcie na korzyść przedsiębiorcy.
Oddziały i przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych
Rozdział 6 USDG – prowadzenie dz.gosp. przez przedsiębiorców zagranicznych
Istota działalności w formie oddziału
Oddział – przedłużenie dz.gosp. na terytorium danego państwa.
Zakres działalności w oddziale – taki sam albo mniejszy jak w państwie, z którego pochodzi. Zakres nie może być większy
Oddziały wymagają wpisu do KRS; obowiązek informacyjny
Oznaczenie oddziału -> oryginalna nazwa – tłumaczenie na język polski jedynie formy prawnej + dodatek „oddział w Polsce”
Przedstawicielstwa zakres przedmiotowy – celem jest promocja i reklama przedsiębiorcy zagranicznego, promocja gospodarki kraju Siedziny. Rejestr przedstawicielstw przedsiębiorstw zagranicznych
Ustawa o robotach budowlanych
Umowa koncesji – jej przedmiotem są roboty budowlane lub usługi budowlane. Koncesjonariusz zobowiązuje się do wykonania przedmiotu koncesji. Wynagrodzenie – wyłączne prawo do użytkowania obiektu wraz z płatnością koncesjodawcy (pobieranie pożytków i płatności). Koncesjonariusz jest tą stroną, która ponosi ryzyko ekonomiczne.
Umowa koncesji zawierana jest w trybie przewidzianym w ustawie – podmioty publiczne zazwyczaj zlecają te zadania.
Procedura zawierania umowy – tak jak zamówienia publiczne
Przepisy szczególne określają jak powinna wyglądać umowa o roboty budowlane.
Koncesja nie jest w tym przypadku zezwoleniem kwalifikowanym; ma ona postać umowy – wykonywanie takich usług – eksploatacja takich budowli staje się swego rodzaju wynagrodzeniem.
Przewozy lotnicze
Wymóg – uzyskanie koncesji na podjęcie i wykonywanie takiej dz.gosp.
Ustawa z 2002r. – Prawo lotnicze.
Odesłanie do przepisów prawa UE:
Dyrektywa – konieczna jest implementacja
Rozporządzenie – stosowane bezpośrednio
Koncesja nie jest wymagana dla przedsiębiorców, który wykonują przewozy lotnicze za pomocą statków bezsilnikowych albo o masie startowej nie przekraczającej 495 kg
Art. 173 U Prawo lotnicze – zezwolenia udzielane oprócz koncesji, obejmują dz.gosp. na lotniskach użytku publicznego w zakresie:
Zarządzania lotniskiem
Obsługi naziemnej statków powietrznych, ładunków, pasażerów i ich bagaży.
Zezwoleń udziela Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego
Koncesje i zezwolenia nie wyczerpują wszystkich rodzajów ograniczeń w ramach tej działalności. Inne ograniczenia prawne:
Proces certyfikacji podjęcie i uzyskanie zezwolenia na działalność lotniczą – konieczność uzyskania certyfikatu. Trwała zdolność podmiotu do bezpiecznego wykonywania działalności lotniczej – certyfikacja
Wymogi techniczne i organizacyjne. Certyfikację przeprowadza Prezes ULC. Certyfikaty wydawane są na czas oznaczony.
Osoba wykonująca poszczególne czynności – pilot – musi mieć licencję – uprawnienie do wykonywania czynności.
Ustawa o grach hazardowych
19.11.2009r. – uchwalenie ustawy
Koncesją objęte jest prowadzenie kasyna gry.
Monopol państwa w zakresie prowadzenie gier liczbowych (Lotto), loterii pieniężnych i gry telebingo. Wykonywanie monopolu należy do Ministra Skarbu Państwa, który tworzy w tym celu jednoosobowe spółki SP.
Loterie fantowe, loterie promocyjne – na podstawie zezwolenia
Konieczność sprawowania kontroli prawidłowości wykonywania takiej działalności
Obowiązek posiadania świadectw zawodowych
Koncesji udziela Minister Finansów
Koncesja udzielana jest na okres 6 lat.
Kary pieniężne za urządzanie gier bez koncesji lub zezwoleń
Ustawa o radiofonii i telewizji
Koncesja nie dot. jednostek publicznych radiofonii i telewizji – nie muszą uzyskiwać koncesji – mogą wykonywać działalność z mocy prawa
Rozpowszechnianie – ten kto rozpowszechnia ma wpływ na treść;
Rozprowadzanie – ten kto rozprowadza tylko przekazuje przedmiot rozpowszechniony, bez zmian (np. sieci kablowe)
Celem regulacji jest dostarczanie i udostępnianie informacji
Koncesje są wydawane przez Przewodniczącego KRRiT – decyzje bazują na uchwale KRRiT
Działalność bankowa
Zezwolenie.
Potrzeba ochrony tych, którzy korzystają z usług banku. Bankowy fundusz gwarancyjny.
Ustawa z 29.08.1997r. Prawo bankowe -> Przedmiot regulacji i zasady prowadzenia działalności bankowej, tworzenie i organizacja banków
Bank – osoba prawna, utworzona zgodnie z przepisami prawa. Na mocy zezwolenia uprawniona do wykonywania czynności bankowych. Istotą czynności jest obciążanie ryzykiem środków podlegających zwrotowi.
Czynności bankowe: istota działalności banku. Podział:
Czynności bankowe sensu stricto: są to czynności zastrzeżone wyłącznie dla banków, chyba że przepisy szczególne zezwalają innym podmiotom na dokonywanie takich czynności:
Przyjmowanie wkładów pieniężnych i prowadzenie rachunków dla tych wkładów
Prowadzenie innych rachunków
Udzielanie kredytów
Udzielenie gwarancji bankowych
Emitowanie bankowych papierów wartościowych
Wydawanie pieniądza elektronicznego
Czynności bankowe sensu largo: inne czynności o ile wykonywane są przez banki. Inne podmioty są uprawnione aby dokonywać takich czynności. Czynności te mogą być wykonywane nawet przez osoby fizyczne nieprowadzące dz.gosp., np.:
Udzielanie pożyczek
Operacje czekowe i wekslowe
Wydawanie kart płatniczych
Terminowe operacje gotówkowe
Przechowywanie przedmiotów w skrytkach sejfowych
Czynności obrotu dewizowego
Poza czynnościami bankowymi banki mogą wykonywać inne czynności (np. nabywanie akcji, usługi konsultingowe, zaciągnięcie zobowiązań, nabywanie i zbywanie nieruchomości)
Kredyt a pożyczka
| Kredyt | Pożyczka |
|---|---|
|
|
Ograniczenia działalności bakowej
Procedura tworzenia banku
Bank państwowy tworzony jest przez RM w drodze rozporządzenia na wniosek Ministra Skarbu Państwa
Banki spółdzielcze – zezwolenie wydawane przez Komisję Nadzoru Finansowego (KNF); odpowiednie stosowanie przepisów dotyczących spółdzielni; założyciele – co najmniej 10 osób fizycznych
Bank w formie S.A. – zezwolenie wydawane przez KNF w uzgodnieniu z Ministrem Finansów. Odesłanie do KSH. Założyciele – co najmniej 3 osoby fizyczne lub prawne (wystarczy 1 osoba prawna jeżeli założycielem jest inny bank)
Forma prawna:
Banki państwowe
Banki spółdzielcze
Banki jako spółki akcyjne
Wyposażenie banku: fundusze, urządzenia, zabezpieczenia
Odpowiedni kapitał: równowartość 5 mln euro; banki spółdzielcze – 1 mln euro
Wymagane są dwa zezwolenia:
Na utworzenie banku
Na rozpoczęcie działalności bankowej
Zakres przedmiotowy tych zezwoleń jest odmienny. W momencie spełnienia wymogów pierwszego zezwolenia można domagać się zezwolenia kolejnego.
Przepisy ustawy Prawo bankowe określają zasady tworzenia banków.
Banki krajowe i banki zagraniczne
Banki w świetle przepisów UE instytucje kredytowe.
Notyfikacja – podmiot działający w danym państwie przekazuje organowi nadzoru informację (zawiadomienie), a ten organ nadzoru przekazuje takie zawiadomienie KNF (w Polsce) utworzenie oddziału lub działalność transgraniczna. Przepisy prawa bankowego są zharmonizowane w UE więc nie trzeba uzyskiwać odrębnego zezwolenia.
SKOK-i -> odrębna regulacja ustawowa. Wyłączone spod nadzoru KNF
Ustawa o NBP
NBP – bank o szczególnym charakterze
Cele i zadania – ustabilizowanie poziomu cen, walka z inflacją, organizacja rezerw pieniężnych, obsługa budżetu RP, emisja znaków pieniężnych (wyłączne prawo), ustalanie stóp procentowych (stopy referencyjne – stanowią podstawę dla określania stóp procentowych w bankach konkurencyjnych)
Nadzór finansowy
Ustawa z 2006r. o nadzorze nad rynkiem finansowym
Jednolity nadzór – dot. m.in. działalności bankowej
Powstanie KNF. Cel zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku i jego bezpieczeństwa.
Do końca 2007r. funkcjonował nadzór bankowy (obecnie nie istnieje odrębny nadzór bankowy)
KNF sprawuje nadzór:
Bankowy
Emerytalny
ubezpieczeniowy
nad rynkiem kapitałowym
nad instytucjami pieniądza elektronicznego
nad agencjami ratingowymi (takie które badają ryzyko inwestycji)
nadzór uzupełniający nad instytucjami wchodzącymi w skład konglomeratów finansowych
Bankowy fundusz gwarancyjny
Ustawa o bankowym funduszu gwarancyjnym
Uczestnictwo banków obowiązkowe. Fundusz ma gwarantować środki zgromadzone w bankach
Przepisy określają progi gwarancji środków zdeponowanych (do 50 tys. euro w 100%)
Dywersyfikacja – rozłożenie ryzyka poprzez zdeponowanie środków w różnych bankach
Gwarancjami objęte są tylko środki powierzone (brak objęcia gwarancją odsetek)
Działalność ubezpieczeniowa
Ustawa z 2003r. o działalności ubezpieczeniowej
Podział ubezpieczeń:
społeczne
gospodarcze:
b.1. osobowe
b.2. majątkowe
dobrowolne
obowiązkowe
Działalność ubezpieczeniowa – wykonywanie czynności ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych. Wskazana jest tu istota ubezpieczeń
Dział I – ubezpieczenia na życie, posagowe; ubezpieczenia rentowe, chorobowe
Dział II – pozostałe ubezpieczenia osobowe; ubezpieczenia majątkowe (od wypadków, AC/OC, od szkód spowodowanych żywiołami)
Działalność ubezpieczeniowa – spółka akcyjna lub towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych. Konieczność uzyskania zezwolenia, organ nadzoru – KNF (wydaje zezwolenia)
Działalność reasekuracyjna – ubezpieczenie ubezpieczenia. Przyjmowanie ryzyka cedowanego.
Inne ograniczenia – zakład ubezpieczeń nie może wykonywać czynności ubezpieczeniowych z dwóch działów jednocześnie
Towarzystwo ubezpieczeń wzajemnych – ubezpiecza swoich członków na zasadzie wzajemności. Aby móc korzystać z ubezpieczenia należy zostać członkiem takiego towarzystwa.
Członkowstwo w UE -> zezwolenie macierzystego organu jest honorowane na terenie innego państwa -> wymóg notyfikacji
Aktuariusz – osoba, która jest uprawniona do wykonywania czynności w zakresie matematyki ubezpieczeniowej, obliczania rezerw; konieczny wpis do rejestru aktuariuszy.
Pośrednictwo ubezpieczeniowe
ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym
określa zasady wykonywania pośrednictwa ubezpieczeniowego
pośrednictwo – wykonywanie czynności faktycznych lub prawnych związanych z zawarciem umów ubezpieczenia lub umów reasekuracji.
Agenci ubezpieczeniowi
Brokerzy ubezpieczeniowi
Brokerzy reasekuracyjni
Rozróżnienie pośredników:
Agent ubezpieczeniowy może działać w imieniu lub na rzecz zakładu ubezpieczeniowego . wykonuje czynności zmierzające do zawarcia umowy ubezpieczenia. Agentem jest osoba fizyczna, prawna lub inny podmiot wykonujący działalność agencyjną na podstawie umowy z zakładem ubezpieczeniowym (szkolenie i egzamin; wpis do rejestru agentów ubezpieczeniowych – bez zezwolenia)
Broker ubezpieczeniowy może działać w imieniu lub na rzecz podmiotu poszukującego ochrony. Musi posiadać zezwolenie; rejestr brokerów ubezpieczeniowych; zezwolenie wydaje KNF
Ochrona konkurencji i konsumenta
Art. 17 USDG – uczciwa konkurencja + poszanowanie dobrych obyczajów, słuszne interesy konsumentów
Konkurencyjność – uczestnicy obrotu gospodarczego mają ze sobą konkurować (o to komu uda się pozyskać klienta, sprzedać jak najwięcej swoich towarów i usług)
Nie zawsze konkurencja jest uczciwa i zgodna z prawem.
Podwyższanie jakości towarów/usług i obniżanie ceny:
Zwiększanie opakowania przy zmniejszeniu objętości
Zwiększanie ceny i zmniejszanie produktu
Ustawa z 16.02.2007r. o ochronie konkurencji i konsumentów
Dotyczy warunków rozwoju i ochrony konkurencji oraz zasad podejmowanej w interesie publicznym ochrony interesów przedsiębiorców i konsumentów.
Zasady i tryb przeciwdziałania:
Praktykom ograniczającym konkurencję
Praktykom naruszającym zbiorowe interesy konsumentów
Antykonkurencyjnym koncentracjom przedsiębiorców i ich związków
Rynek właściwy (relewantny):
W znaczeniu przedmiotowym – wymóg substytucyjności – ten sam rodzaj towarów. To odbiorca towaru bierze pod uwagę cenę, jakość i cechy towarów. Strona rynku – co do zasady przedsiębiorcy; faza obrotu – detaliści, hurtownicy.
W ujęciu geograficznym – ten sam lub zbieżny obszar – musi być pewien obszar wspólny.
Pozycja dominująca (monopolistyczna) – pozycja przedsiębiorcy, która umożliwia zapobieganie skutecznej konkurencji na rynku właściwym przez stworzenie mu możliwości działania w znacznym zakresie niezależnie od konkurentów, kontrahentów oraz konsumentów (np. TP S.A.)
Domniemanie -> przedsiębiorca ma pozycję dominującą jeżeli jego udział w rynku właściwym przekracza 40%
Porozumienia:
Umowy zawierane między przedsiębiorcami
Uzgodnienia dokonywane w jakiejkolwiek formie
Uchwały lub inne akty związków przedsiębiorców
Praktyki ograniczające konkurencję
Porozumienia ograniczające konkurencję – art. 6 OKiK – katalog otwarty. Zakaz ten nie ma charakteru bezwzględnego – wyjątki w art. 7 OKiK (niewielki udział w rynku); art. 8 OKiK – reguła rozsądku – przesłanki muszą być spełnione łącznie i korzyści muszą być większe. RM w drodze rozporządzenia musi wykazać porozumienia wyłączone spod zakazu.
Nadużywanie pozycji dominującej – tylko nadużywanie (art. 9 OKiK); katalog otwarty, czynności w całości lub części nieważne; wystarczy tylko działalność jednego przedsiębiorcy.
Antykonkurencyjne koncentracje przedsiębiorców
Koncentracja – połączenie, przejęcie, utworzenie wspólnego przedsiębiorstwa i nabycie przez przedsiębiorstwo części mienia innego przedsiębiorstwa.
Obowiązek zgłoszenia Prezesowi UOKiK; ten może wydać decyzję zakazującą dokonanie koncentracji.
Praktyki naruszające zbiorowy interes konsumentów
Rozumie się przez to praktyki godzące w interesy konsumentów a dokonywane bezprawnie przez przedsiębiorców
Decyzja Prezesa UOKiK – nakaz zaniechania takich praktyk
Organizacje ochrony konkurencji i konsumentów
Prezes UOKiK
Rzecznik konsumentów (powiatowy/miejski) – art39-42 OKiK
Organizacje konsumenckie – art. 45 OKiK
Kary pieniężne:
Nakłada Prezes UOKiK
W drodze decyzji
Nie większa niż 10 % przychodu
Brak aspektu winy („choćby nieumyślnie”)
Ustawa z 16.04.1993r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
Czyn nieuczciwej konkurencji – działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.
Art. 2 ust. 3 – przykładowy katalog czynów nieuczciwej konkurencji
Przeciwdziałanie nieuczciwym praktykom rynkowym (ustawa z 2007.)
Nieuczciwe praktyki rynkowe – sprzeczne z dobrymi obyczajami i w sposób istotny zniekształcające lub mogące zniekształcić postrzeganie przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy.
Przeciętny konsument – dostatecznie dobrze poinformowany, uważny i ostrożny.
Systemy konsorcyjne (argentyńskie) – sprzedaż lawinowa System argentyński (konsorcyjny) polega na samofinansowaniu się konsumentów w ramach utworzonej grupy. Oznacza to, że pewna liczba osób podpisuje z konsorcjum umowę i wpłaca na jego rzecz określoną sumę pieniędzy, stając się tym samym uczestnikami systemu. Część kwoty otrzymuje jego organizator - na pokrycie kosztów administracyjnych oraz realizację zysku - pozostałe zaś powinny być przeznaczane na przyznawanie towarów (najczęściej samochodów) członkom konsorcjum bądź udzielanie im pożyczek. Procedura przyznawania pożyczek (towaru) jest z reguły powtarzana co miesiąc, aż do zakończenia tzw. planu ratalnego. Najczęściej stosowane są metody, które uzależniają kolejność otrzymywania produktu od liczby wpłaconych rat lub zadeklarowania przez uczestnika, ile rat jest w stanie zapłacić wcześniej, niż wynika to z umówionego planu
Praktyki wprowadzające w błąd
Nieprzestrzeganie kodeksu dobrych praktyk
Podawanie nieścisłych informacji
Niepodawanie informacji do których przedsiębiorca jest zobowiązany
Kryptoreklama
Produkty gratisowe, bezpłatne – gdy konsument musi uiścić za nie należność
Praktyki agresywne – niedopuszczalny nacisk i ograniczanie swobody przeciętnego konsumenta
Bezpośrednie wzywanie dzieci do zakupu produktu
Odpowiedzialność cywilna i karna przedsiębiorcy. Ciężar dowodu, że dana praktyka nie stanowi praktyki nieuczciwej leży po stronie przedsiębiorcy. Odpowiedzialność karna za systemy argentyńskie i praktyki agresywne. Ściganie na wniosek i na żądanie.
Ustawa z 27.10.1994r. o autostradach płatnych oraz o krajowym funduszu drogowym
Odmienny sposób reglamentacji
Postępowanie, które zmierza do wyborów podmiotów uprawnionych do eksploatacji (budowy) autostrad
3-sopniowe postępowanie przetargowe:
I: kwalifikacja wstępna:
Mogą uczestniczyć wszystkie podmioty, które zamierzają się ubiegać o możliwość wykonywania takiej działalności
Forma prawna tych podmiotów: spółka z o.o. lub akcyjna
Siedziba takiej spółki musi znajdować się na terytorium RP albo na terenie UE
Wyłączny przedmiot działalności spółki – budowa lub eksploatacja dróg
Kapitał spółek nie może być niższy niż równowartość 5 mln euro budowa i eksploatacja lub 2 mln euro tylko eksploatacja
Pozwala wybrać przedsiębiorców, którzy spełniają wymogi i przedstawią dokumentację -> ocena dokumentacji
II: przetarg ograniczony do zakwalifikowanych do złożenia
Uczestniczą tylko te podmioty, które zostały wybrane
Podmioty składają swoje oferty – konkretne warunki na jakich są w stanie działalność prowadzić
Oceny ofert dokonuje komisja przetargowa: stan finansowy i ekonomiczny, plan finansowania
III: negocjacje umowy koncesyjnej ze spółką, której oferta została wybrana. Generalny Dyrektor Dróg i Autostrad przeprowadza negocjacje – jej przedmiotem jest treść umowy o budowie i eksploatacji budowy
Wcześniej w tym zakresie była koncesja – obecnie obszar tej działalności nie jest koncesjonowany
Jeżeli w ciągu 9 m-cy nie zostanie ustalona treść umowy postępowanie uważa się za bezskuteczne. Negocjacje prowadzone są z kolejną spółką z etapu II.
Minister właściwy do spraw transportu zawiera ze spółką umowę o budowę i eksploatację lub tylko o eksploatację autostrady
Nie ma żadnej decyzji, która byłaby koncesją, zezwoleniem, nie ma wpisu do rejestru, brak zgłoszenia
Umowa upoważnia podmiot do wykonywania dz.gosp. w tym zakresie
Proces lokalizacji autostrady – w sposób określony w przepisach. Ma być to optymalny przebieg autostrady. Org. adm. publicznej dąży do wyznaczenia lokalizacji
Nabywanie nieruchomości pod autostradę – prawo własności chronione jest konstytucyjnie. Ograniczenie tego prawa stanowi wyjątek, musi mieć swoje uzasadnienie i opierać się na zasadzie proporcjonalności. Należy podjąć działania w celu umownego uregulowania stosunku prawnego dot. danej nieruchomości. Cena rynkowa za nieruchomość – odkupienie od właścicieli. Gdy strony uzgodnią cenę dochodzi do porozumienia (w praktyce bardzo rzadko). Jeżeli działania organu nie przynoszą rezultatu i nie dochodzi do porozumienia – nabycie nieruchomości w drodze decyzji adm. Wartość nieruchomości określają rzeczoznawcy, a odszkodowanie powinno być w wysokości ceny rynkowej. Wywłaszczenie jest zawsze dokonywane na cel publiczny.
Eksploatacja autostrady – pobieranie opłat za korzystanie. Państwo ma sprawować kontrolę nad ustalonymi opłatami
Działalność pocztowa - ustawa z 12.06.2003r. Prawo pocztowe
Nie ma jednego reżimu dla wszystkich podmiotów wykonujących tego typu działalność:
Działalność pocztowa w zakresie przyjmowania, przesyłania i dostarczania przesyłek o masie do 50 gramów faktyczny monopol operatora publicznego – Poczty Polskiej. Nie narusza wyłączności taka działalność podejmowana przez inny podmiot, o ile cena za taką usługę będzie 2.5 razy większa niż pobiera Poczta Polska. Dyrektywa – do końca 2012r. ma nastąpić liberalizacja w tym zakresie
Przesyłki powyżej 50 gram do 2 kg – wymagane zezwolenie
Przesyłki powyżej 2 kg – działalność regulowana – zgłoszenie i wpis do rejestru działalności regulowanej
B i C – organ właściwy -> Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej
Gospodarcza działalność telekomunikacyjna
Prawo telekomunikacyjne
Działalność regulowana
Implementacja dyrektywy o komunikacji elektronicznej.
Organ prowadzący rejestr to Prezes UKE
Obowiązek zgłoszenia działalności + oświadczenia że przedsiębiorca spełnia prawem przewidziane wymogi
Odpowiedzialność karna a fałszywe oświadczenie (oprócz typowej sankcji przewidzianej w USDG)
Wniosek o wpis do rejestru nie podlega opłacie skarbowej