MIĘDZYNARODOWA POLITYKA SPOŁECZNA

Definicja 1: MPS: Działalność państwa, samorządów i organizacji pozarządowych. Działanie te zmierzają do:

• Kształtowania ogólnych warunków pracy, bytu ludności (na odpowiednim dla danego kraju poziomie)

• Prorozwojowych struktur społecznych

• Stosunków społecznych opartych na równości i sprawiedliwości społecznej, sprzyjających zaspokajaniu potrzeb społecznych na dostępnym poziomie.

Definicja 2: Polityczna i społeczna działalność państwa, samorządów i organizacji społecznych, której celem jest poprawa położenia materialnego, asekuracja przed ryzykiem życiowy, i wyrównywanie szans życiowych grup społeczeństwa i ekonomicznie i socjalnie słabszych.

Polityka społeczna rozpoczęła się wraz z procesem industrializacji i urbanizacji w Europie.

Pierwsze powszechne ubezpieczenia zostały wprowadzone w USA w 1935 r.

Główny cel polityki społecznej: Elementarnym celem polityki społecznej jest jak najlepsze zaspokojenie wszelkich potrzeb człowieka. Potrzeby człowieka dzielimy na:

• Potrzeby materialne – zdrowie, praca, potrzeby biologiczne, mieszkaniowe

• Potrzeby niematerialne – piękno, środowisko naturalne

• Potrzeby duchowe – bezpieczeństwo, miłość, akceptacja

Cele polityki społecznej;

• Bezpieczeństwo socjalne - czyli zapewnienie dochodów i usług w wypadku wystąpienia ryzyka socjalnego (choroba, śmierć, bezrobocie, starość)

• Inwestycje w człowieka – stwarzanie równych szans dla młodych (choć nie tylko)

• Pokój społeczny – zapewnienie stabilizacji. Minimum dobrobytu. Stabilizacja polityczna.

• Życie rodzinne – stabilizacja rodzinna, szansa na wychowanie kolejnych pokoleń.

Polityki szczegółowe wchodzące w skład PS:

• Polityka socjalna (zabezpieczenie społeczne)

• Polityka ochrony pracy

• Polityka zatrudnienia

• Polityka ochrony zdrowia

• Polityka mieszkaniowa

• Polityka oświatowa

• Polityka kulturowa

• Polityka ochrony środowiska naturalnego

• Polityka prewencji i zwalczania patologii społecznej

• Polityka ludnościowa

• Polityka rodzinna

• Polityka wobec młodzieży

• Polityka wobec ludzi starszych

Różnice między polityką społeczną a polityką socjalną:

• Polityka społeczna – działania państwa oraz innych sił publicznych i sił społecznych, które zajmują się kształceniem warunków życia ludności oraz stosunków międzyludzkich.

• Polityka socjalna – obejmuje węższy zasięg działa, ograniczający się do udzielania bez ekwiwalentnych świadczeń

POJĘCIA KTÓRA WARTO ZNAC:

Postęp społeczny – to ciąg zmian społecznych, którym przypisujemy pozytywne cechy. Dotyczy całego społeczeństwa.

Problem społeczny – dotyczy całego społeczeństwa

Skuteczność polityki społecznej – gdy coraz mniej osób potrzebuje ratunku

Ruch naturalny – urodzenia, zgony, zmiany stanu cywilnego

Przyrost naturalny – stosunek urodzeń ń do zgonów

Ruch przestrzenny – migracje (wewnętrzne i zewnętrzne)

Przyrost rzeczywisty – saldo migracji zewnętrznej, zsumowanej z przyrostem naturalnym

Polityka pronatalistyczna – zachowanie lub p[odniesienie ilości urodzeń. Odmłodzenie społeczeństwa.

Polityka antynatalistyczna (depopulacyjna) – ma zahamować nowe urodzenia. Kraje 3 świata, Chiny

Neutralna polityka ludnościowa – nie mieszanie się państwa w kwestię urodzeń

Polityka prorodzinna – pomoc dla rodzin posiadających dzieci

Ubóstwo – stan w którym jednostce lub grupie nie udaje się zaspokajać podstawowych potrzeb w(uwzględniając warunki danego kraju)

Wskaźniki rozwoju społecznego – zdrowie, edukacja, stopień solaryzacji

Stopa koloryzacji – W Polsce mierzy się na 3 grupach wiekowych: 7-14, 15-18, 19-24

Analfabeta – nie potrafi przeczytać ani napisać nic o własnym życiu

Analfabetyzm funkcjonalny - odnosi się do braku umiejętności poprawnego pisania, czytania ze zrozumieniem i prawidłowego dokonywania prostych obliczeń

Rynek pracy – kształtowany jest przez podaż/popyt na miejsca pracy

Bezrobocie – osoby chętne do podjęcia pracy nie są w stanie jej znaleźć

Zjazd 16.10.10

Klasyfikacja uwarunkowań Polityki Społecznej:

1. Zewnętrzne:

   1. Wynikające z uczestnictwa w światowym systemie ekonomicznym

   2. Zobowiązania związane z udziałem w ponadnarodowych organizacjach

   3. Możliwości rozwojowe. Dostęp do rynków zagranicznych i zewnętrzne transfery finansowe

2. Wewnętrzne:

   1. Ustrojowo-polityczne

   2. Materialne (ekonomia, infrastruktura, ekologia)

   3. Związane z czynnikiem ludzkim; demograficzne/społeczne

   4. Wynikające z zastosowanego (realizowanego) modelu polityki Społecznej

Zasady polityki społecznej (literki obok wybranej zasady odnoszą się do modelu polityki społecznej, który z nie korzysta. Literka z „-„ oznacza, że dana polityka jest realizowany w słabym stopniu przez dany model) :

1. Zasady deklarowane

2. Zasady realizowane:

   1. Przezorności L, M

   2. Samopomocy L-, M

   3. Solidarności społecznej R, M-

   4. Pomocniczości L, R-, M

   5. Partycypacji R, M

   6. Samorządności M

   7. Dobra wspólnego L-. R, M

   8. Wielosektorowości L, M

Modele Polityki Społecznej:

1. Model Liberalny (Wielka Brytania)

2. Model Redystrybucyjny (Szwedzki)

3. Model Motywacyjny (USA)

Style realizacji Polityki Społecznej:

1. Wyzywający – Jest skuteczny gdy grupa potrzebujących jest kompetentna, ma duże aspiracje i jest aktywna. Zakłada duże zaufanie społeczne. Jest skierowana do ludzi, którzy chcą, ale nie bardzo mogą. Jest to najrzadziej realizowany model.

2. Opiekuńczy – Jest przeznaczony dla osób, które nie mają umiejętności (nie potrafię!). Dotyczy to na przykład osób niepełnosprawnych, zwalnianych z dużych zakładów, gdzie nabyło się jedną wąską specjalizacje. Stosuje się tu kredyty, przekwalifikowania, dotacje na otworzenie własnej firmy

3. Bodźcowy – daje nagrody. Styl ten zakład, że ludzie potrafią i mogą, ale nie bardzo chcą. Stosuje się tu dodatki za pracę w szkodliwych warunkach. Nagrody za osiągnięcia, pożyczki na podniesienie kwalifikacji

4. Rygorystyczny – dla osób, które potrafią, mogą ale nie chcą. Wiąże się z zachowaniami patologicznymi. Zakłada wprowadzenia sankcji/presji. Nie zawsze jest skuteczny (np. Kara śmierci w USA).

Instrumenty Polityki społecznej:

1. Ekonomiczny – polityka konsumpcyjna, polityka cen, system podatkowy

2. Informacyjne – szkoły, kampanie społeczne , media

3. Prawne – konstytucja, ustawy, prawo cywilne, karne, rodzinne

4. Kadrowe – ludzie tworzący prawa (posłowie, senatorowie, sędziowie), pracownicy opieki społecznej, nauczyciele, policjanci, wolontariusze.

5. Kształtowanie przestrzeni – infrastruktura, szkoły szpitale, sprzęt medyczny

6. Gospodarowanie czasem – myślenie przyszłościowe

Kwestie społeczne:

1. Ubóstwo

2. Bezrobocie

3. Edukacja

4. Mieszkalnictwo

5. Zdrowie

6. Migracje

7. Patologie społeczne

8. Eko kwestia (sprawy związana ze środowiskiem)