| SPRAWOZDANIE Z LABOATORIUM OBRÓBKI PLASTYCZNEJ |
|---|
Wydział: BMiZ Kierunek: ZIP |
| Temat: Ocena właściwości plastycznych blach |
1. Próba jednoosiowego rozciągania
Polega na rozciąganiu fragmentu materiału w celu zmierzenia jego wytrzymałości na rozciąganie.
Przed przystąpieniem do próby należy:
zmierzyć średnice przekroju próbki w trzech miejscach,
zaznaczyć długość pomiarową na próbce,
zamocować próbkę w uchwytach maszyny tak aby oś próbki i kierunek rozciągania pokrywały się,
po wykonaniu próby otrzymamy wykres rozciągania.
2. Próba Erichsena
Próba ta polega na wtłaczaniu w badaną blachę lub taśmę, dociśniętą do matrycy pierścieniem dociskowym, stempla kulisto zakończonego do momentu pękania blachy.
Miarą tłoczności jest głębokość wtłoczenia stempla o znormalizowanej średnicy d do momentu pękania blachy, wyrażona w mm i oznaczona jako: IEd - liczba Erichsena.
3. Wyniki próby Erichsena
Grubość blachy – 1 [mm]
| Próby | Rozciągnięcie |
|---|---|
| 1 | 10,45 [mm] |
| 2 | 10,57 [mm] |
| 3 | 10,55 [mm] |
Wynik uśredniony – 10,46, jest to blacha bardzo głęboko tłoczna.
4. Właściwości plastyczne blach są badane ze względu na ich cel przeznaczenia. W zależności od tłoczności blachy możemy wymienić takie jak:
Blacha tłoczna, głęboko tłoczna, bardzo głęboko tłoczna oraz blachy karoseryjne SB i SSB.