BEHAWIORYSTYCZNA	HUMANISTYCZNA	PSYCHOSPOŁECZNA
	Skrajna	Umiarkowana
Główni przedstawi-ciele	Watson	Hovland, Sears, Dollard, Miller, Mawrer, Wolfe, Bandura	Maslow, Rogers, Perls
Główne pojęcia	Bodźce (zmienne niezależne) – wszelkie wpływy z zewnątrz, które wyznaczają określone reakcje. Reakcje (zmienne zależne) – sposoby zachowania wyznaczane przez bodźce.	Bodźce; reakcje. Zmienne pośredniczące – wpływy pośrednie między bodźcem a reakcją, które wspomagają lub osłabiają oddziaływania bodźców z zewnątrz. Wzmocnienia.	Samorealizacja, samoaktualizacja – proces będący wrodzoną cechą człowieka, który polega na świadomym wpływie na kształt swojego życia, by było coraz lepsze, pełniejsze. Osoba w pełni funkcjonująca (twórcza) – osoba, która osiągnęła najwyższy poziom samorealizacji.
Podstawo-we założenia	Przeżycia wewnętrzne jednostki są jej sprawą osobistą, a być może nie istnieją w ogóle. Wszelkie zachowanie człowieka jest reakcją na bodźce lub zespoły bodźców z zewnątrz. Wyklucza się wpływy pośrednie. Człowiek jako tworzywo, istota dająca się dowolnie formować, reaktywna.	Reakcje ludzi mają charakter nabyty w procesie uczenia się, główną przyczyną zachowań jest otoczenie. Pomiędzy bodźcem a reakcją istnieją jednak zmienne pośredniczące.	Każdy człowiek jako samodzielna, aktywna jednostka, podmiot kierujący swoim życiem. Ma prawo do bycia aktywnym i samodzielnym, do odpowiedzialności za własny rozwój i aktualizacji możliwości (to główne zadanie człowieka). Człowiek – istota dobra z natury. Zachowanie człowieka zależy od jego sposobu postrzegania otoczenia i siebie. O wartości człowieka decyduje to, czym jest obecnie.
Pogląd na wychowa-nie	Bezpośrednie oddziaływanie na wychowanka; jawne kierowanie jego rozwojem poprzez manipulacje, indoktrynacje, systemy kar i nagród; brak poszanowania godności wychowanka - jego prawa do własnej aktywności i samodzielności; uprzedmiotowienie.	Głównie manipulacja wzmocnieniami pozytywnymi (nagrodami) i negatywnymi (karami) w celu sterowania i zmieniania zachowań wychowanka; preferuje się wzmocnienia pozytywne; brak wzmocnień powoduje zanik reakcji.	Wspomaganie w naturalnym rozwoju i stwarzanie warunków do samorealizacji, czyli atmosfery pozbawionej lęku, frustracji i przymusu; celem – osoba w pełni funkcjonująca; wychowanek istotą ludzką, która kieruje własnym rozwojem i odpowiada za niego; okazywanie akceptacji i zrozumienia, postawy autentyzmu, rozmowy, więź z wychowankiem.