MATERIAŁY 13.03.2010R.

WPROWADZENIE DO SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH W LOGISTYCE

System automatycznej identyfikacji danych

System GS1 (do 2005 - EAN.UCC)

System zawierający standardy identyfikacji materiałów w obiegu detalicznym i hurtowym, jednostek logistycznych, zasobów i usług.

Jest to międzybranżowy i międzynarodowy system jednoznacznej i automatycznej identyfikacji wykorzystywany w przemyśle, handlu, usługach i administracji

USA i Kanada: kody typu UPC

Reszta świata: EAN

Skrót EAN/UCC: European Article Number/Uniform Code Council

2005 – nazwa systemu zostaje zmieniona na GS1

Kody kreskowe GS1

Kody kreskowe – to graficzne odwzorowanie informacji za pomocą kresek i odstępów pomiędzy nimi.

Umożliwiają kodowanie informacji w celu ich późniejszego szybkiego i bezbłędnego odczytu

Są najbardziej znaną formą automatycznej identyfikacji towarów i jednostek logistycznych

http://www.gs1pl.org/

Odczyt kodu kreskowego

Za pomocą:

piór świetlnych (odczyt polega na przesunięciu czytnika tuż nad kodem prostopadle do pasków)

skanerów (odczyt z pewnej odległości), wyróżniamy skanery:

- laserowe

- diodowe

- wykorzystujące kamery wideo

Historia kodu kreskowego

1970r. - Stowarzyszenie jednolitego kodowania towarów UCC (USA i Kanada)

1973r. - Zatwierdzenie kodu kreskowego UPC (Universal Product Code)

1976r. - Europejski System Kodowania Towarów EAN (European Article Numbering)

1977r. - Stowarzyszenie Kodowania Towarów EANA (European Article Numbering Association)

1998r. - Scalenie systemu UPC z systemem EAN – jeden globalny system EAN/UCC

2005r. – zmiana nazwy EAN International na GS1

Polska – kody kreskowe

1990r – przyjęcie Polski do systemu EAN

Organizacją odpowiedzialną za kody kreskowe w Polsce zostaje Instytut Logistyki

Magazynowania (tworzy Centrum Kodów Kreskowych CKK)

2005r. – CKK przyjął nazwę GS1 Polska.

Funkcja kodu EAN-13

Służy do zakodowania 13 – cyfrowego Globalnego Numeru Jednostki Handlowej (GTIN, Global Trade Item Number), który składa się z :

1. Prefiks GS1 (Polska 590)

2. Numer jednostki kodującej – kod wytwórcy

3. Indywidualny numer towaru

4. Cyfra kontrolna

Przykład obliczenia cyfry kontrolnej

Cyfra kontrolna – dodatkowa cyfra w numerze używaną do

sprawdzenia, że kod kreskowy został prawidłowo odczytany

1. Dodaj co drugą cyfrę, począwszy od skrajnej prawej cyfry do lewej.

2. Wynik pomnóż przez 3

3. Dodaj pozostałe cyfry kodu.

4. Dodaj wyniki z punktów 2 i 3.

5. Cyfra kontrolna jest najmniejszą liczbą, która po dodaniu do wyniku (pkt. 4) tworzy liczbę będącą wielokrotnością liczby 10

Przykład:

Jaka jest liczba kontrolna dla kodu: 599726415931K

Ćwiczenia

Oblicz liczbę kontrolną dla następujących numerów GTIN-13

590008419220K

590012001032K

544900011408K – praca domowa

http://wipos.p.lodz.pl/zylla/ut/barcode/ean13pl.html

Kod EAN-8

Kodem EAN–8 oznacza się towary na których nie mieści się kod EAN – 13.

Numer GTIN–8 w kodzie EAN-8 przydzielany jest dla konkretnego produktu przez GS1.

Składa się z

- trzycyfrowego prefiksu organizacji krajowej GS1

- czterocyfrowego indywidualnego numeru produktu

- cyfry kontrolnej

EAN-8

EAN - 8 Cechy kodu EAN - 8

Zakodowanych jest 8 cyfr, w tym 7 znaków danych i 1 cyfra kontrolna znaki start i stop są takie same, jak w kodzie EAN - 13 występują kreski o czterech szerokościach.

Elektroniczna wymiana danych – EDI

EDI – Electronic Data Interchange: elektroniczna wymiana danych pomiędzy systemami informatycznymi partnerów handlowych, przy zastosowaniu standardowych i akceptowanych na całym świecie formatów.

Umożliwia eliminację dokumentów papierowych zwiększając efektywność wszystkich działań związanych z handlem.

EDI jest najprostszym sposobem realizacji transakcji handlowych z pominięciem żmudnej pracy przy tworzeniu, kopiowaniu i przesyłaniu dokumentów papierowych

Celem EDI jest wyeliminowanie wielokrotnego wprowadzania informacji pochodzących z dokumentów oraz przyspieszenie i zwiększenie dokładności przepływu informacji.

W czym może pomóc EDI

To strategiczny katalizator gospodarczy, jednoczący klientów, dostawców, banki i firmy logistyczne, wywołujący powstanie efektywnych relacji partnerskich, opartych na usprawnionych procedurach roboczych, ściślejszej wymianie informacji, podniesionej produktywności i silniejszych powiązań handlowych.

Korzyści z EDI

Oszczędność czasu i pieniędzy: procesy translacji, konwersji i transportu danych są automatycznie wykonywane przez komputer i odpowiednie oprogramowanie.

Zminimalizowane ryzyko błędu: dane elektroniczne pobierane są z bazy, dokumenty przesyłane są bez względu na rozmiar

Polepszona gospodarka towarami: śledzenie stanów magazynowych,

Powiększenie rynku odbiorców: wiele firm stosuje EDI

Typy EDI

Wymiana danych zorientowanych na informacje - na przykład katalogów cen, danych technicznych, które będą czytane, być może aktualizowane i prawdopodobnie przechowywane przez przedsiębiorstwo odbierające.

Wymiana danych zorientowanych na transakcje - odbiorca i/lub nadawca komunikatu inicjuje procesy handlowe w organizacji, na przykład faktury, zlecenia zakupu, dowody dostawy.

Elektroniczna wymianą środków pieniężnych (EFT) - wiąże się z komunikatami dotyczącymi przesyłania środków pieniężnych.

Interakcyjna wymiana danych pytanie/odpowiedź - użycia systemów interakcyjnych, takich jak usługi informacyjne i rezerwacji, np. dla zamówień hotelowych, gdzie jest wymagana natychmiastowa odpowiedź.

Jak funkcjonuje EDI?

Przykład zastosowania EDI

Etapy komunikacji EDI:

Zgromadzenie danych - wprowadzanie ręcznie, importowanie z gotowych baz danych lub arkuszy kalkulacyjnych,

Translacja pliku na standard EDI (z odpowiednim podziałem na elementy składowe dokumentu EDI),

Umieszczenie dokumentu EDI w skrzynce nadawczej klienta poczty e-mail,

Wysłanie poprzez sieć (np. Internet) do skrzynki odbiorczej adresata,

Adresat wiadomości odbiera i dokonuje translacji otrzymanego dokumentu EDI na format aplikacji z której korzysta.

Standard EDI

Standard EDI jest umową pomiędzy użytkownikami EDI dotyczącą tego, co jest akceptowane jako komunikacja EDI. Ustala zasady dotyczące formatu komunikatu. Specyfikuje, jaka informacja i gdzie powinna być wpisana, aby komunikat mógł być prawidłowo zinterpretowany przez komputer i dalej przetworzony elektronicznie. Standard ten określa:

typ dokumentu,

rodzaj informacji, która może być zawarta w danym dokumencie,

kolejność wystąpienia poszczególnych składników informacji,

format informacji (numeryczny, kod, itp.),

znaczenie poszczególnych fragmentów informacji.

Standardy EDI – ujęcie geograficzne

Standard Miejsce występowania

1 ANSI X.12 USA, Kanada i Australia

2 TRADACOMS, TDI Wielka Brytania

3 EDIFACT kraje Wspólnoty Europejskiej

4 GENCOD Francja

5 AECOM Hiszpania

6 SEDAS, SINFOS, MADAKOM Niemcy

7 SEDAS Austria

8 SADBEL, ICOM Belgia i Luksemburg

Sektory gospodarki wykorzystujące EDI:

Przemysł motoryzacyjny,

Przemysł elektroniczny,

Transport.

Rodzaje dokumentów EDI:

Dokumenty handlowe: katalogi, zamówienia, faktury itd.

Dokumenty przewozowe: zlecenia transportowe, awizo dostaw itd.

Dokumenty finansowe: przelewy, informacje o operacjach bankowych.