Budownictwo opracowane pytania na egz z wykładów (2012)

Tematy egzaminacyjne z Budownictwa i Konstrukcji Inżynierskich

Podział budownictwa

Budownictwo – dział techniki, dziedzina wiedzy inżynierskiej zajmująca się zasadami projektowania, wykorzystaniem oraz konserwacją obiektów budowlanych.

Podział budownictwa:

Budownictwo lądowe możemy podzielić ze względu na położenie względem poziomu terenu:

Budownictwo lądowe ze względu na przeznaczenie:

Budownictwo lądowe ze względu na materiał:

Budownictwo wodne:

służą do wykorzystania wody i służą do zapobiegania przed szkodliwym działaniem:

  1. Warunki techniczne, którym powinny odpowiadać budynki.

  1. bezpieczeństwo konstrukcji

należy tak zaprojektować i wykonać obiekt- zgodnie z kanonami i sztuką inżynierską, aby obciążenia jakie działają na budynek zarówno w trakcie budowy i użytkowania nie doprowadziły do:

Konstrukcja budynku musi spełniać stan graniczny nośności oraz stan graniczny użytkowalności. W każdym elemencie konstrukcyjnym budynku oraz w całości budynku nie mogą zostać przekroczone stany graniczne.

Stany graniczne nośności uważa się za przekroczone jeśli konstrukcja stanowi zagrożenie dla ludzi lub ich mienia.

Stany graniczne użytkowalności uważa się za przekroczone jeśli powodują uszkodzenia budynku uniemożliwiające jego eksploatację (rysy, odkształcenia).

  1. bezpieczeństwo przeciwpożarowe

zapewniamy poprzez właściwe usytuowanie budynku na działce; zaprojektowanie i wykonanie konstrukcji z odpowiednich materiałów, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się ognia w razie pożaru.

Budynek i urządzenia z nim związane w razie pożaru powinny:

  1. bezpieczeństwo użytkowania

budynki powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby ryzyko wypadku było jak najmniejsze.

  1. odpowiednie warunki higieniczno- sanitarne oraz ochrona środowiska

odpowiednie materiały budowlane, które nie są szkodliwe, nie pylą, muszą posiadać certyfikat europejski CE lub polski B.

  1. ochrona przed hałasem i drganiami

  1. oszczędność energii i izolacji cieplnej

  1. ochrona uzasadnionych interesów osób trzecich

  1. ochrona obiektów kultury

  1. Obiekty budowlane – rodzaje budynków, pomieszczeń i części budynków – kondygnacje, sutereny, piwnice itp.

Obiekty budowlane to:

Rodzaje budynków ze względu na przeznaczenie:

1. budynki mieszkalne:

2. budynki niemieszkalne:

Pomieszczenia w budynkach:

a) mieszkalnych

b) niemieszkalnych

Nazwy części budynków:

Kondygnacje: nadziemne i podziemne

Kondygnacja 1 – podziemna lub naziemna w zależności od h:

h >  0, 5 hs – naziemna (wysokość przynajmniej z jednej strony)

h ≤ 0, 5 hs – podziemna

Podział budynków ze względu na czas ich użytkowania:

Podział budynków ze względu na usytuowanie względem siebie:

Ze względu na wysokość:

Podział budynków ze względu na materiał wykonania:

Usytuowanie budynku na działce i w terenie.

Przepisy regulują m. in.:

Schematy konstrukcyjne budynków.

Konstrukcje budynku – stanowi zespół elementów, które mogą przenosić w sposób bezpieczny na grunt wszelkie przewidziane obciążenia.

Schematy konstrukcyjne budynku ze ścian masywnych:

  1. Charakter pracy statycznej budynków.

Podział budynków ze względu na rodzaj ustroju konstrukcyjnego:

Budynki ze ścianami nośnymi masywnymi

Dla obciążeń pionowych ściany są ściskane (wyboczenia), obciążenie od ścian nośnych, ciężar własny, od śniegu.

Poziome: parcie wiatru, wody gruntowej.

Charakter pracy statycznej ścian dla obciążeń od wiatru zależy w głównej mierze od tego, jakie są stropy w budynku.

Jeśli są stropy sztywne związane ze ścianami, wówczas można założyć, że ściana pracuje przenosząc obciążenie od wiatru jak płyta oparta na stropach.

- Stropy sztywne – wszystkie stropy żelbetowe

- Jeżeli stropy są niesztywne, nie mogą stanowić podpór dla ścian, podporami są nośne ściany poprzeczne. Rozstaw ścian jest większy od wysokości. W tym przypadku ściany zewnętrzne i wewnętrzne nie biorą udziału w przenoszeniu obciążeń wiatru.

Budynki szkieletowe.

Ich konstrukcja stanowi zespół elementów belek, słupów (układ prętowy), które przejmują oddziaływanie na grawitację i w sposób bezpieczny obciążenia przekazują na fundament, a fundament na grunt.

Ściany są: wewnętrzne lub osłonowe zewnętrzne

Ściana osłonowa – osłania przed czynnikami atmosferycznymi, musi mieć izolację, musi być tak skonstruowana, aby odbierać obciążenia od wiatru i przekazała na słupy.

Rodzaje budynków szkieletowych:

Belka pozioma i słup pionowy połączony:

Budynki płytowe:

Układ tarczowy. Na stykach płyt ze stali znajdują się uchwyty i kotwy.

  1. Dylatacje.

Dylatacje – celowo wykonane szczeliny w obiektach budowlanych o dużych rozmiarach, które chronią obiekty przed spękaniem (samoczynnym zdylatowaniem się). Powodem są zmiany objętościowe materiałów, które nie mają możliwości przesuwu. Zmiany mogą być wywołane pęcznieniem, a także nierównomiernemu osiadaniu budynku. Zapobiega przed pęknięciami. Są co kilkanaście – kilkadziesiąt metrów. Szerokość szczeliny nie przekracza 3 cm. W dylatacje wkłada się styropian. Odległość dylatacji określają normy,

W obiektach inżynierii środowiska dylatacje muszą mieć szczelność. W dylatacje wkłada się taśmy dylatacyjne.

Trzeba oddzielić dylatację poziomą od żelbetonowego stropodachu nieocieplonego.

Gdy stropodach ocieplony nie trzeba dylatacji.

  1. Podział materiałów budowlanych na grupy – omówić materiały budowlane pochodzenia naturalnego.

Materiały budowlane – wyroby stosowane do wykonywania elementów budowlanych oraz do robót wykończeniowych i instalacji.

Podział ze względu na pochodzenie:

Podział ze względu na zastosowanie:

Podział ze względu na rolę:

Materiały budowlane pochodzenia naturalnego:

Skały:

Zastosowanie kamienia:

Materiały sztuczne

Wytworzone przez człowieka z materiałów naturalnych lub organicznych:

  1. Wymienić podstawowe właściwości fizyczne materiałów budowlanych – opisać cechy najbardziej istotne dla obiektów inżynierii środowiska.

mm- masa próbki nasyconej wodą [kg]

ms- masa próbki wysuszonej [kg]

V – objętość próbki [m3]

mn- masa materiału w warunkach naturalnych

Kryteria oceny mrozoodporności:

6 próbek suszymy do stałej masy, nasycamy i poddajemy cyklicznemu zamrażaniu i rozmrażaniu – o odporności decyduje ilość cykli (np. dla betonu ok. 100 cykli)

Kryteria oceny:

współczynnik λ [W/m2K] - ilość ciepła przenikającego przez przegrodę o grubości 1m przy spadku temperatury równej 1 K.

im wartość λ mniejsza, tym lepszy materiał izolacyjny

Materiały ogniotrwałe nie zmieniają swoich kształtów i właściwości mechanicznych w wysokich temperaturach, dzielimy je na:

Rozróżniamy 3 grupy palności:

  1. Omówić podstawowe cechy mechaniczne materiałów budowlanych.

Właściwości mechaniczne- zespół cech, decydujących o przydatności danego materiału w zastosowaniu go do konstrukcji (materiały przenoszące naprężenia, poddane obciążeniu)

  1. wytrzymałość na ściskanie


$$f_{c} = \frac{F_{c}}{A}\ \left\lbrack Pa,\ kPa,\ MPa \right\rbrack$$

Fn – siła statyczna niszcząca próbkę [N]

F – pole powierzchni ściskanej [cm2]

Wytrzymałość na ściskanie jest to największe naprężenie jakie przenosi próbka badanego materiału podczas ściskania osiowego. Badanie prowadzi się na maszynach wytrzymałościowych, a stosuje się próbki różnych kształtów.

O wytrzymałości decydują:

Klasy betonu: C8/10 – najmniejsza klasa betonu

C 100/115 – największa

* wytrzymałość na próbkach cylindrycznych – d = 150 ; h= 300

Przy ściskaniu należy uwzględnić wyboczenia (pkt. 9)

  1. wytrzymałość na rozciąganie $f_{t} = \frac{F_{t}}{A}$

Wg tej cechy klasyfikuje się stale, metale fc > ft

fc < ft- dla drewna

3. wytrzymałość na zginanie fm = M/W M- moment zginający W- wskaźnik wytrzymałości przekroju (zależy od kształtu) wszystkie elementy poziome poddane obciążeniu pionowemu ulegają odkształceniu

4. kruchość k= ft /fc - stosunek wytrzymałości na rozciąganie do wytrzymałości na ściskanie

k < 1/8 – materiały kruche

k > 1/8 – materiały niekruche

5. twardość – opór jaki stawia materiał na zarysowanie -wciskanie, jego innymi twardymi materiałami, następnie określa się głębokość na jaką został wciśnięty dany materiał * diament- najtwardszy

6. udarność – działanie młota na materiał z karbem (badanie głównie dla stali -mosty), wysoka udarność: nabrzeża portowe, podpory mostowe

7. ścieralność – odporność danego materiału na ścieranie, wszystkie materiały podłogowe, drogi, jezdnie, mało ścieralny- bazalt

8. kawitacja- zachodzi w urządzeniach, w których następuje szybki przepływ wody (woda wytwarza pęcherzyki powietrza o bardzo dużym podciśnieniu, które niszczą cząstki materialnie np. łopatki turbin)

9. wyboczenie materiału – materiał traci swoją statyczność – przestaje pracować

Elementy smukłe podlegają wyboczeniu, elementy krępe nie (krępe – wymiary poprzeczne w stosunku do długości nie są znacząco różne)

Współczynnik wyboczenia zależy od smukłości:


$$\lambda_{c} = \frac{l_{c}}{i}$$

lc – długość wyboczeniowa

$i = \sqrt{\frac{I}{A}}$ - promień bezwładności

Długość wyboczenia zależy od sposobu zamocowania:


lc = μ • lt

µ- współczynnik zamocowania

a)pręt jednostronnie utwierdzony μ = 2, 0

b) zamocowanie przegubowe obustronne μ = 1, 0

c)zamocowanie sztywne μ = 0, 7

  1. Materiały budowlane ceramiczne – charakterystyka materiału, grupy wyrobów i przykłady zastosowania.

Wyroby ceramiczne - wyroby wypalane z glin w temp. od 850°C do 1400°C

Grupy wyrobów ceramicznych:

  1. wyroby ceramiczne o strukturze porowatej: chłonące wodę o nasiąkliwości wagowej nw ≤20%

  1. wyroby o strukturze zwartej- nw ≤14%

Mają większą wytrzymałość, chłoną mniej wody, są wypalane w wyższej temperaturze, np. 1400°C

Wyroby klinkierowe, kamionka terakota

  1. ceramika szlachetna i półszlachetna: porcelana, wyroby porcelanowe i fajansowe (wanny, umywalki)

  2. ceramika ogniotrwała: wyroby szamotowe lub dynasowe

Parametry charakteryzujące wyroby ceramiczne, które świadczą o przydatności:

Wyroby:

  1. Wyroby o strukturze porowatej

  1. Wyroby dachowe (dachówki)

Zalety: nie wymagają żadnej konserwacji, trwałość do 100 lat, estetyczne

Wady: pokrycie ciężkie, nie nadaje się do dachów płaskich

1.Karpiówka (bardzo lekka i nietrwała – nie wolno po niej chodzić),

2.esówka,

3.rzymska

  1. Wyroby stropowe

Wykorzystywane do wykonywania stropów, różnego rodzaju pustaki ceramiczne, np.

  1. Cegła pełna (65x120x250)

- temperatura wypalania 850 – 1300°C (wyroby klinkierowe) niektóre minerały się spiekają, a niektóre się całkowicie spalają (magma zapełnia pory przez co wyroby stają się bardziej trwałe)

Wyroby porowate wypalają się w niższej temperaturze (poniżej ) przez co tylko niektóre minerały ulegają spieczeniu (pory zostają niewypełnione)

Wozówka – otwory w główce

Główkowa – otwory w wozówce

Cegły ceramiczne:
a.) pełna
b.) dziurawka wozówkowa
c.) dziurawka główkowa

  1. Wyroby o strukurze zwartej: klinkierowe, kamionkowe i terakota < 14% - do kolektorów zbiorczych, sieci kanalizacyjnych

KP – kanalizacyjna prosta – kształt i wymiary jak zwykła cegła, przystosowana do ścieków

KG – kanalizacyjna klinowa

  1. Spoiwa i zaprawy betonowe – definicje, rodzaje, właściwości, zastosowanie, wyroby budowlane z zapraw.

Spoiwo budowlane - wypalony i rozdrobniony materiał mineralny, który po wymieszaniu z wodą wiąże i nabiera odpowiednich cech wytrzymałościowych dzięki zachodzącym reakcjom chemicznym

Zaczyn – mieszanina spoiwa z wodą

Zaprawa – zaczyn + kruszywo drobne

Beton – mieszanina spoiwa (najczęściej cementowego), kruszywa drobnego i grubego, wody oraz domieszek i dodatków poprawiających właściwości mieszanki betonowej

Rodzaje spoiw:

Podział ze względu na trwałość pod wodą:

a) spoiwa powietrzne – spoiwo, które wiąże i nabiera właściwych cech wytrzymałościowych tylko w warunkach powietrzno- suchych (wapno, gips)

* nie należy stosować do murowania podziemnych części budynków lub wtedy gdy zbyt duża wilgoć

Zalety wapna:

Wapno – zastosowanie:

Gips:

Zalety gipsu:

Wady: powoduje korozję zbrojenia, brak wodotrwałości - traci swoją wytrzymałość przy nadmiernej ilości wody, higroskopijny, zbyt szybko wiąże

Wyroby: lekkie ścianki gipsowe, działowe, ścianki kartonowo- gipsowe, płyty ścienne (lekkie) stanowią izolacje akustyczne.

Gips syntetyczny powstaje w wyniki odsiarczania spalin.

b) spoiwa hydrauliczne - wiążą i nabierają właściwych cech wytrzymałościowych w powietrzu i wodzie (cement portlandzki, cement klinkierowy)

cement – powstały przez zmieszanie klinkieru cementowego z gipsem i dodatkami hydraulicznymi, wodotrwałymi

cementy stosujemy do:

Wiązanie opiera się na hydratacji cząsteczek i hydrolizie oraz reakcjach chemicznych

Rodzaje :

A,B,C – świadczą o zawartości innych składników niż klinkier

Np. CEM II/A – od 6 do 20% składnika dodanego (składniki mineralne )

CEM II/B – składniki są różne i Mozę być ich więcej (żużel, wapń)

CEM II/C – zawartość klinkieru jest bardzo mała, duża zawartość żużlu wielkopiecowego

Klasa cementu - w zależności od wytrzymałości na ściskanie (MPa) po 28 dniach dojrzewania, oznaczonej zgodnie z normą, rozróżnia się 3 klasy wytrzymałości cementu:

- Klasa 32,5 – wytrzymałość normowa >=32,5 i =<52,5MPa; Początek wiązania >=75 min

- Klasa 42,5 – wytrzymałość normowa >=42,5 i =<62,5MPa; Początek wiązania >=60 min

- Klasa 52,5 – wytrzymałość normowa >52,5MPa; Początek wiązania >=45 min

Wyroby z zapraw:

  1. Betony – definicje, rodzaje, właściwości.

Beton – jest to materiał powstały ze zmieszania cementu, kruszywa grubego i drobnego, wody oraz ewentualnych domieszek lub dodatków, który uzyskuje swoje właściwości w wyniku hydratacji cementu (PN-EN-206-1)

Mieszanka betonowa- całkowicie wymieszane składniki betonu, które są jeszcze w stanie umożliwiającym zagęszczenie wybraną metodą

Beton stwardniały- beton, który jest w stanie stałym i osiągnął już pewien stopień wytrzymałości

Beton towarowy – taki, który został wykonany poza miejscem budowy (gruszka, pompy itp.)

Beton nietowarowy – wykonany na miejscu budowy (żwir itp.) nie podlega wszystkim normom

Rodzaje betonu:

  1. Beton projektowany – beton, którego wymagane właściwości i dodatkowe cechy są podane producentowi, odpowiedzialnemu za dostarczenie betonu o określonych właściwościach w specyfikacji, specyfikujący dobrze zna technologię betonu, ekspozycję i konstruowanie obiektu

  2. Beton recepturowy –beton, którego skład i składniki które powinny być użyte są podane producentowi. Osoba specyfikująca pisze własną recepturę. Producent musi zrobić dokumentację żeby udowodnić, że zastosował dobrą recepturę.

  3. Beton normowy – beton recepturowy (spisana norma, która podaje dokładny skład)

Składniki betonu:

  1. cement – zmielony wypalony kamień klinkierowy z gipsem

  2. kruszywo – ziarnisty materiał mineralny pochodzenia naturalnego lub sztucznego albo uzyskany poprzez skruszenie materiału użytego w obiekcie. Składnik dodawany w trakcie mieszania – w małych ilościach w stosunku do cementu.

  3. dodatek – drobnoziarnisty składnik dodawany do betonu w celu poprawienia pewnych właściwości. Wyróżniamy dodatki prawie obojętne oraz o właściwościach pucolanowych (hydraulicznych)

  4. woda – z sieci wodociągowej, dobra woda – zdatna do spożycia

współczynnik woda – cement: W/C stosunek wody do cementu powinien być jak najmniejszy.

Klasyfikacja betonu ze względu na:

Betony wysokiej wytrzymałości:

13.a) Wyroby budowlane z betonów i ich zastosowanie w budownictwie.

I grupa: beton komórkowy

2 grupy: Suporex (chropowata powierzchnia, inaczej produkowany niż Ytong), Ytong (potrzeba dużej dokładności przy budowaniu, drogi materiał, nie ma mostków termicznych

II grupa: cegły silikatowe/silikat

Spoiwo wapienne, kruszywo piasek kwarcowy, większa wytrzymałość niż pianobetony. Też wytwarza się w autoklawach ale nie są spieniane, ρobj podobna do ceramiki

III grupa: cegły cementowe

Zalety: ładny wygląd i wysoka wytrzymałość, taka elewacja nie wymaga zbyt dużego czyszczenia i dbałości

Wady: duży ciężar objętościowy, duży współczynnik przewodności ciepła

IV grupa: pustaki

Z betonu lekkiego lub zwykłego z dodatkiem żużlu

V grupa: pustaki stropowe

EKO, TERIVA, DZ-3, DZ-4, DZ-5

VI grupa: elementy prefabrykowane: belki stropowe, płyty dachowe, żeberkowe

  1. Wyroby z tworzyw sztucznych – przykłady zastosowań w inżynierii sanitarnej i wodnej.

Zastosowanie w budownictwie:

Zalety:

Wady:

Folia w budownictwie:

Geosyntetyki - stosowane w robotach ziemnych, dzielą się na:

Funkcja geotekstylii:

Funkcja geomembran:

  1. Konstrukcje żelbetowe – wiadomości ogólne, przykłady zastosowań.

Konstrukcje żelbetowe to konstrukcje powstałe w wyniku połączenia betonu z wkładkami stalowymi. Beton przenosi naprężenia ściskające, ale wytrzymałość na naprężenia rozciągające jest bardzo mała. Dlatego stal w konstrukcji żelbetowej przenosi te naprężenia.

Zalety:

Wady:

Zbroi się budynek, aby uniknąć skurczu betony przy wiązaniu.

Zadaniem betonu w żel-becie jest przenoszenie naprężeń ściskających, otuleniu układu zbrojenia, zabezpieczenie przed korozją wkładek zbrojeniowych (dzięki alkalicznemu odczynowi), współpraca przy przenoszeniu obciążeń rozciągających i ścinających z prętami zbrojeniowymi (dzięki dobrej przyczepności).

Zadaniem stali w żel-becie jest przenoszenie obciążeń rozciągających, ściskających w słupach, a także ścinających.

Pręty główne z montażowymi łączy się strzemionami i tak powstaje siatka przestrzenna. Przy podporach strzemiona się zawęża zapobiegając rysom ukośnym.

Przykłady zastosowań:

  1. Wyjaśnić pojęcia: grunt, grunt budowlany, podłoże budowlane – sposób powstawania gruntu i podział gruntów budowlanych.

Grunt - podłoże; podstawa, na której coś jest oparte

Grunt budowlany – zewnętrzna część skorupy ziemskiej, która pracuje z obiektem budowlanym, stanowi jego część oraz jest materiałem przeznaczonym na budowle inżynierskie. W strefie gdzie obiekt budowlany współpracuje z gruntem nazywamy go podłożem budowlanym.

grunty:

grunty budowlane:

  1. naturalne (wynik piętrzenia skał lub innych utworów geologicznych)

  2. antropogeniczne (wynik działalności człowieka – składowiska, zwałowiska)

naturalne:

* nasypy:

Antropogeniczne:

  1. Rodzaje gruntów ze względu na ich uziarnienie i parametry geologiczne.

W zależności od uziarnienia gruntu wyróżniamy frakcje:

Podział gruntów ze względu na wytrzymałość i stan skupienia:

1. grunty skaliste o wytrzymałości na ściskanie fc> 0,2 MPa

  1. Skały lite bez pęknięć - bardzo dobre podłoże, duża wytrzymałość, np. do wysokich budynków, przy małych fundamentach

  2. mało spękane

  3. średnio spękane

  4. bardzo spękane

  5. skały miękkie

  6. twarde

2. grunty nieskaliste o wytrzymałości na ściskanie fc<0,2 MPa; podział ze względu na średnicę:

  1. bardzo gruboziarniste (kamieniste, głazy i duże głazy)

zwietrzeliny (powstają na swoim miejscu, nie ulegają transportowaniu, na skutek sił grawitacji następuje opadanie) transportowanie lądowe powstaje rumosz, który ulega dalszemu rozdrobnieniu, wpadają do wody i ulegają transportowaniu wodnemu otoczaki)

  1. gruboziarniste (piaski i żwiry drobne, średnie, grube)

Są dobrze, źle lub słabo uziarnione

  1. drobnoziarniste (iły i pyły drobne, średnie i grube)

Parametry geotechniczne decydujące o zastosowaniu gruntu sypkiego jako grunt budowlany:

Parametry geotechniczne decydujące o zastosowaniu gruntu spoistego jako grunt budowlany:

  1. Rodzaje wykopów budowlanych, wymienić metody ich zabezpieczenia – naszkicować przykład sposobu zabezpieczenia wykopu szerokoprzestrzennego.

Rodzaje wykopów:

Podział ze względu na kształt:

Metody zabezpieczeń wykopów:

Sposób zabezpieczenia wykopu szerokoprzestrzennego:

  1. Metody projektowania fundamentów – rodzaje stanów granicznych.

Fundament – część konstrukcji, która przejmuje wszelkie obciążenia z całego obiektu i obciążenia te przekazuje na grunt.

Na fundamenty budynku i obiektów inżynierskich przekazywane są wszelkie obciążenia, a fundament przekazuje na grunt – musi to być zrównoważone. Musi być zachowany SGN i SGU.

SGN w gruncie muszą być sprawdzone dla wszystkich przypadków posadowienia.

Rodzaje SGN: (3 rodzaje)

Nie sprawdza się SGU jeśli:

Rodzaje SGU: (3 rodzaje)

  1. Rodzaje fundamentów.

Fundament – część konstrukcji, która przejmuje wszelkie obciążenia z całego obiektu i obciążenia te przekazuje na grunt

Rodzaje fundamentów:

1. ze względu na głębokość fundamentu:

2. ze względu na sposób przekazywania obciążeń:

Wymagany jest grunt o specjalnych parametrach geologicznych. Fundamenty muszą stać na gruncie o dobrej nośności.

3. ze względu na kształt:

Pale:

  1. Od czego zależy głębokość posadowienia budynków?

Przy ustaleniu głębokości posadowienia należy uwzględnić:

  1. występowanie gruntów pęczniejących, zapadowych lub wysadzinowych wówczas przy projektowaniu głębokości musimy wziąć pod uwagę głębokość przemarzania gruntu, fundament należy wykonać poniżej tego poziomu.

Jeżeli frakcji pylastych jest więcej niż 10% w stosunku do ziarenek o średnicy mniejszej niż 2mm, to grunt jest niebezpieczny: podczas zimy rozsadzanie, przemarzanie gruntu, na wiosnę zapadanie gruntu.

W Polsce głębokość przemarzania 0,8÷1,4 m. W ścianach wewnętrznych budynku ogrzewanego nie ma konieczności zwracania uwagi na głębokość przemarzania. W przypadku budynków nieogrzewanych głębokość przemarzania liczymy od posadzki w piwnicy.

  1. głębokość występowania poszczególnych warstw geotechnicznych,

Osiadanie w gruntach sypkich, niespoistych kończy się wraz z ukończeniem budynku.

Na gruntach spoistych osiadanie jest ciągłe, wieloletnie.

Jeżeli w podłożu mamy różne grunty, musimy zejść z fundamentem do tego samego gruntu lub wykonać dylatację w ścianie lub fundamencie.

  1. możliwość wypierania podłoża spod fundamentu

W normalnych warunkach Dmin ≥ 0,5 m

  1. głębokość posadowienia sąsiednich budowli

- budynek stary usadowiony głębiej niż nowy

Zasadą jest żeby ściana budynku nowego sąsiadująca ze starym budynkiem miała łatę fundamentową na tym samym poziomie.

- nowy budynek zagłębiony głębiej niż stary

Należy zastosować podbicie fundamentów budynku starego - obok budynku starego należy wykonać ściankę szczelinową i przez nią podbić stary fundament (taka sama zasada jak przy starym budynku posadowionym głębiej niż nowy)

  1. poziom wód podziemnych (gruntowych)

  1. Rodzaje ścian w budynkach.

Ściany – pionowe elementy konstrukcyjne obiektów budowlanych, które spełniają funkcje.

1. Podział ze względu na usytuowanie względem gruntu:

Stykają się z gruntem, a nawet z wodą gruntową. Przenoszą obciążenia stałe od budynku i przekazują je na fundamenty. Muszą być odporne na kontakt z wodą, cykliczne zamarzania i odporne na korozję, wykonane z dobrego materiału konstrukcyjnego (żelbet, beton). Musi spełniać wytrzymałość, mrozoodporność, wodoszczelność. Jeżeli nie są wodoszczelne, musimy dodać izolację przeciwwilgociową.

2. Podział:

3. Podział ze względu na funkcję:

Ściana nośna- oprócz własnego ciężaru przenosi także obciążenia od innych elementów konstrukcyjnych i niekonstrukcyjnych, obciążenia użytkowe i obciążenia od czynników zewnętrznych (woda, wiatr, śnieg)

4. Podział ze względu na materiał:

Mur- element służący głównie do przenoszenia obciążeń pionowych, wykonany z poszczególnych elementów (cegły, pustaki, bloczki) wykonany z betonu lub żelbetu w deskowaniu

Mur z elementów – powierzchnie usytuowane mijankowo, największe powierzchnie powinny leżeć w powierzchniach wspornych

  1. Mury kanałowe.

Rodzaje murów:

  1. mury pełne – oprócz elementów konstrukcyjnych nie ma kanałów i przestrzeni między elementami, cegły pełne, kratówki, pustaki, bloczki

  2. mury warstwowe- mury składające się z 3 warstw (wewnętrzna – konstrukcyjna, warstwa izolacyjna, warstwa okładzinowa)

  3. mury szczelinowe – 3 warstwy (wewnętrzna, pustka powietrzna, warstwa elewacyjna- zewnętrzna)

  4. mury kanałowe – mury, w których znajdują się specjalne kanały, np. ogrzewanie, kanały spalinowe ogrzewanie gazowe, kanały wentylacyjne, piec grzewczy

Mury kanałowe – celowo wykonane przewody kominowe np.:

Zadaniem jest odprowadzenie powietrza, spalin, dymów – grawitacyjne – ssące.

Należy prowadzić w ścianach budynku albo połączonych z warstwami budynku, albo oddylatowanie od budynku (spalinowe, dymowe).

Wymiary, sposób prowadzenia, wysokość, zapewnienie przepustowości jest uwarunkowane przepisami budowlanymi w Prawie Budowlanym.

Wymagania dotyczące przewodów kominowych:

  1. Zapewnienie szczelności i odporności na uderzenie kuli kominiarskiej.

  2. Odporne na czynniki w spalinach.

  3. Najmniejszy wymiar lub średnica mur. przewodów kominowych, spalinowych powinna wynosić co najmniej 0,14m.

  4. Przy zastosowaniu wkładów ze stali średnica co najmniej 0,12m.

  5. Przewody do wentylacji grawitacyjnej powinny mieć przekrój 0,016m2 , wymiar boku 0,1m.

  6. Oznaczenie kanałów na rysunku.

  7. Trzony kuchenne, kominki o wielkości otworu paleniskowego do 0,25m2, mogą być podłączone do kanału spalinowego o wym. 0,14x0,14, albo o średnicy 0,15m. Jeżeli większy od 0,25m2 wówczas wym. kanału 0,14x0,25m.

  8. Piece – do jednego przewodu dymowego mogą być podłączone 3 piece, a piec na ostatniej kondygnacji musi mieć swój przewód. Różnica między podłączeniem 1,5m.

Zabrania się:

Kanały stawiane między pomieszczeniami ogrzewanymi. Grupować kanały w jednym ciągu. Unikać załamania przewodów (max 30°). Otwory do czyszczenia w dolnych częściach przewodu.

  1. Stropy – rodzaje, zadania, obciążenia i wymagania.

Stropy – są to poziome przegrody budowlane spełniające zadanie oddzielenia kondygnacji budowlanej i inne zadania statyczne, czyli:

Stropy spełniają wymagania odnośnie:

nad nieogrzaną piwnicą i stropodach => izolacja cieplna pod podłogą występuje warstwa tłumiąca (2cm płyta styropianowa, twarda) => izolacja dźwiękowa

Rodzaje stropów:

1. stropy drewniane – najtańsze stropy, nie mogą być o dużej rozpiętości (4- 4,5m) łatwe, proste w wykonaniu, lekkie.

Wady: znaczne ugięcia, palność, nietrwałe (korniki) słabo usztywniają budynek

Zastosowanie: do budynków jednorodzinnych, rekreacyjnych, zabronione w domach wielorodzinnych ze względu na ogniopalność

a) strop belkowy, nagi

b) strop belkowy z podsufitką

c) strop kasetonowy – belki układana w dwóch kierunkach

2. stropy stalowe

Zbudowane z belek zbudowane są z belek stalowych (najczęściej w kształcie I i C), między blekami (1-1,5m) znajduje się płyta zbrojona ceglana (Kleina) lub łukowa płyta ceglana (odcinkowy)

a) stropy Kleina – ceramiczno- stalowe, płyta zbrojona ceglana i belki stalowe

b) stropy odcinkowe – wytrzymałe

Zalety: łatwe w wykonaniu ( wymaga deskowania, stemplowania) bez dużych zabiegów, można zmienić na inne stropy, nie wymagają wieńców, wystarcza zastosowanie kotwy

Wady: duże zużycie stali, mało ognioodporne, ciężkie; gdy strop nieogrzewany trzeba uważać na mostki cieplne, wymagają głębokiego oparcia w ścianie, co 3÷4 m trzeba zakotwić belki w murze.

3. stropy żelbetowe:

a) żelbetowe wykonane na miejscu budowy, wykonywane w trakcie wznoszenia budowy

Najczęściej są to stropy monolityczne płytowe zbrojone jedno lub dwukierunkowo; stosowane przed wojną, aktualnie w budowach o dużej użyteczności publicznej; stosowane stemple, zbrojenia, powiązanie drutów, druty rozdzielcze – beton; nie należy wykonywać stropów w niskich temperaturach (zamarzanie wody zalegającej w betonie)

Zalety: duża wytrzymałość, trwałość. Wady: naklad pracy

b) stropy częściowo prefabrykowane żelbetowe gęstożebrowe

c) stropy całkowicie prefabrykowane - płytowe

4. stropy żelbetowe, gęstożebrowe

- mocniejsze od stropów płytowych gładkich, najczęściej stosowane w budynkach gdzie występują duże obciążenia

- odstępy między żebrami mniejsze niż 90-100

Wyróżniamy:

  1. strop Ackermanna – składa się z pustaków (deskowanie, stemplowanie, pustaki, pręty zbrojeniowe) przenosi obciążenia do 50 kN/m2

  2. stropy żelbetowe gęstożebrowe, których elementami nośnymi są żebra żelbetowe w większości prefabrykowane, zazwyczaj 12 typów belek o wymiarach modularnych:

  1. strop DZ- 3; DZ-4; DZ-5 (belki żelbetowe

  2. strop typu F45, F50

  3. FERT 45, FERT 60 (45, 60- rozstaw żeber)

  4. Teriva

  5. EKO

  6. CERAM

Zalety: zastosowanie do budynków mieszkalnych,(nie w pomieszczeniach biurowych) nie wymaga deskowania, elementy prefabrykowane mają lepszy kształt wykonany w fabrykach, niż na budowie, jednolita ceramiczna warstwa; szybsze tempo wykonania, dostosowanie do obciążeń mieszkalnych, częściowe uniezależnienie od pogody, oszczędniejsze zużycie materiału.

Wady: kosztowny transport, dodatkowe zbrojenia montażowe

  1. Stropy żelbetowe gęsto żebrowe – rodzaje, charakter pracy statycznej – naszkicować wybrany rodzaj stropu, wskazać poszczególne elementy, sposób oparcia na podporach (ścianach).

Celowość stosowania:

Wyróżniamy:

  1. Dachy – rodzaje dachów i pokryć, stropodachy.

Dachy:

Tworzą poddasza użytkowe, osłaniają od czynników atmosferycznych, ale nie chronią ludzi. Składają się z: pokrycia, konstrukcji nośnej, urządzenia do odpływu wód opadowych (rynny)

Osłaniają od czynników atmosferycznych, pełnią funkcję stropu.

Stropodach, na którym mogą przebywać ludzie. Osłona przed czynnikami atmosferycznymi i funkcja użytkowa.

Stropodachy w zależności od przeznaczenia budynku:

Pokrycie – zewnętrzne warstwy połaci dachowej, której zadaniem jest ochrona przestrzeni znajdującej się pod nią przed czynnikami atmosferycznymi, deszczem; składa się z izolacji i podkładu.

Podział ze względu na materiał:

trapezowe , faliste , płaskie

Rodzaje dachu w zależności od ukształtowania:

  1. Wiązary dachowe drewniane – naszkicować przykład wiązar, opisać jego elementy i charakter pracy statycznej.

Rodzaje konstrukcji wiązar dachowych dachów dwuspadowych:

Wiązar dachowy - w budownictwie jest to podstawowy element nośny konstrukcji dachu (więźby dachowej) przenoszący obciążenia na podpory główne (ściany lub słupy), dźwigar dachowy o konstrukcji kratowej lub pełnościennej.

Wiązar jętkowy - wiązar drewniany o rozpiętości do 9,0 m. Składa się z krokwi, które przenoszą naprężenia zginające i ściskające oraz poziomej poprzeczki - jętki, która przenosi naprężenia ściskające. Może być oparty na belkach wiązarowych (jak na rys.) lub ścianie za pośrednictwem murłaty lub belki oczepowej.

Elementy wiązara jętkowego:

  1. Schody – rodzaje, konstrukcje, charakter pracy statycznej.

Schody – element konstrukcyjny służący do komunikacji pomiędzy kondygnacjami

Na ogół w budynkach jednorodzinnych znajdują się w klatkach schodowych, przenoszą ciężary własne i od elementów konstrukcyjnych, obciążenia użytkowe. Zaprojektowane obciążenie użytkowego na schodach jest większe niż na stropie, ze względu na przypadek jednorazowego obciążenia.

Elementy schodów:

- elementy pochyłe ze stopniami – biegi

- elementy poziome – spoczniki i podesty

- poręcze, musza być gdy wys ≥ 0,5 m.

Klasyfikacja schodów ze względu na:

Elementy schodów i ich zasadnicze wymiary:

Wzór na schody:

2h + s = 60÷65 cm (jeżeli h stopnia jst nie mniejsza od 14 i nie większa niż 19 cm)

Ilość stopni w biegu: 3÷12 sztuk

Z punktu widzenia pracy statycznej wyróżniamy schody:

  1. Materiały do izolacji przeciwwilgociowej – przyczyny zawilgoceń budynków.

Przyczyny zawilgoceń budynków:

Do izolacji przeciwwilgociowych stosuje się:

Papa- osnowa przesycona bitumitem +ewentualnie dodatkowe powłoki zewnętrzne; z posypką lub bez.

Osnowy: tektury, tkaniny techniczne: tkaniny z konopi, lniane, tkaniny szklane, tkaniny z tworzyw sztucznych; folie sztuczne; osnowy metalowe: z aluminium a nawet miedzi.

Osnowa jest częścią wytrzymałościową.

Posypka- selekcjonowany łupek chlorytowo-serycytowy

Papy nowej generacji – kompozyt wielowarstwowy.

Emulsje: gruntujące- rzadkie, powłokowe – o konsystencji półgęstej, pasta – gęsta.

Masy asfaltowe – roztwór asfaltu i rozpuszczalnika

Lepiki –asfaltowe masy rozpuszczalnikowe, roztwory, mieszaniny różnych substancji +rozpuszczalnik

Smoły- uzyskiwane z suchej destylacji węgla kamiennego, nie nadają się na izolację, w wyniku destylacji powstają oleje: lekkie, średnie i ciężkie, pozostałe części – pak.

Pak po zmieszaniu z olejami daje słomę spreparowaną. W stosunku do asfaltu ma gorsze właściwości.

Rodzaje izolacji bitumicznej:

- lekkie (zabezpieczają tylko przed wilgocią, powłoki gruntujące, izolacje z mas powłokowych)

- średnie (chroni obiekt bezpośrednio przed wodą opadową, np.warstwa gruntującą+2 razy papa)

- ciężkie (co najmniej 3 warstwy papy, może chronić przed wodą, która wywiera napór)

Emulsje – zawiesina rozdrobnionych cząstek asfaltu w wodzie z dodatkiem stabilizatorów, można je stosować na lekko zwilżone podłoże.

  1. Izolacje przeciwwilgociowe, zasady ich wykonania.

Rodzaje izolacji bitumicznej:

Wymagania ogólne:

Warunki, aby izolacja spełniała swoją funkcję:

Izolację bitumiczną nakładamy na podłoże, które:

Warstwy papy sklejamy na gorąco.

Warunki pracy izolacji ciężkiej:

  1. Naszkicować i omówić izolacje przeciwwilgociowe w budynku przy wodzie gruntowej poniżej poziomu podłogi w piwnicy i nieco powyżej.

  1. Naszkicować i omówić izolacje przeciwwilgociowe przy wodzie gruntowej powyżej poziomu posadowienia – podać przykładową technologię jej wykonania.

Technologia wykonania:

  1. Ocieplenie budynków – materiały izolacyjne i metody ociepleń.

Izolacja cieplna – ocieplenie i docieplenie:

Materiały do izolacji cieplnej:

Postać izolacji cieplnej:

Materiały stosowane do izolacji cieplnej:

Metody:

1. metoda lekka - mokra

Stosowana najczęściej do elewacji nowych, przyklejana za pomocą specjalnej zaprawy klejowej, następnie przyklejamy specjalną siatkę wzmacniającą, następnie (gdy klej wyschnie) nakładamy tynk mineralny lub akrylowy.

2. metoda lekka – sucha

Stosowana do elewacji słabych, starych, albo do budynków wysokich. Na całą powierzchnię nanosi się ruszt aluminiowy, drewniany lub metalowy i do niego mocujemy izolację w postaci płyt (najczęściej z wełny mineralnej) obciążenia przenosi ruszt. Elewację możemy wykończyć różnego rodzaju płytami elewacyjnymi, panelami, płytkami itp.

3. metoda mokra – ciężka

Twarde płyty styropianowe lub cementowe wzmocnione siatką stalową przytwierdza się zaprawą do elewacji, siatkę wieszając na bolcach, następnie nakłada się tynk mineralny (1,503cm). Rzadko stosowana.

4. metoda gotowych bloczków

Gotowe bloczki, o różnych wymiarach, które składają się z ocieplenia mocuje się do elewacji, a następnie maluje się farbą natryskową. Stosowane na ścianach, w których jest bardzo mało otworów

5. mur szczelinowy dwuwarstwowy

Dostawiamy dodatkowy mur i kotwimy ze ścianą właściwą, następnie przez otwory wdmuchujemy granulaty

6. docieplenie od wewnątrz

Rzadko stosowane. W przypadku zabytkowej elewacji. Taka metoda zmniejsza jednak powierzchnię użytkową pomieszczeń, zagrożenie kondensacji pary wodnej.

  1. Obiekty budowlane związane z wodociągami i kanalizacją.

Budownictwo komunalne – działalność inwestycyjna polegająca na realizacji projektów inwestycji technicznej miast.

Wodociągi – ujęcie wody, magazynowanie, uzdatnianie, dostarczanie do odbiorców.

Obiekty:

Kanalizacja – odprowadzanie ścieków bytowych

Materiały: beton, kamionkowe, cegła klinkierowa, tworzywa sztuczne

Obiekty budowlane w oczyszczaniach ścieków.

Obiekty budowlane w oczyszczalniach ścieków można podzielić na:

  1. budowle inżynierskie typu zbiornikowego (osadniki, zbiorniki wyrównawcze, różnego rodzaju komory, np. fermentacji, mieszalniki, złoża biologiczne, piaskowniki i inne

  2. budynki ( pompownie, stacje filtrów, stacje spalanie osadów, kotłownia, budynki administracyjne itp.)

  3. przewody ( wodociągowe, kanalizacyjne, energetyczne, gazowe, melioracyjne, koryta i kanały łączące urządzenia do oczyszczania ścieków i unieszkodliwiania odpadów)

ZBIORNIKI:

Zbiornikami są:

Obiekty te są budowlami inżynierskimi pracującymi w bardzo ciężkich warunkach, poddawane są bardzo zróżnicowanym i znacznym obciążeniom:

Większość wymienionych zbiorników jest wykonywana z żelbetu, rzadziej są to obiekty stalowe. Konstrukcje żelbetowe mogą być wykonywane jako monolityczne lub prefabrykowane.

Zbiorniki mogą mieć różne kształty:

Zbiorniki w oczyszczalniach ścieków mogą być posadowione płytko (piaskowniki poziome, osadniki poziome) i wykonuje się je w wykopach otwartych, jeżeli występuje woda gruntowa to jej poziom obniża się p. za pomocą drenu opaskowego, rzadziej przez pompowanie.

Budowle głębokie:

Te zbiorniki najczęściej realizuje się jako studnie opuszczane

Piaskowniki

Osadniki

  1. osadniki poziome zwykłe

  2. osadniki poziome odśrodkowe

  3. pionowe – przepływ od dołu do góry

  4. poziomo – pionowe – kierunek ukośny od dołu ku górze

Przy obliczeniach konstrukcyjnych uwzględnia się następujące obciążenia:

Komory fermentacyjne:

  1. Komory fermentacyjne zespolone z osadnikami ( osadniki Imhoffa)

  2. wydzielone komory fermentacji: otwarte i zamknięte

Osadniki Imhoffa:

Składają się z 2 zasadniczych części:

Obiekty budowlane w inżynierii wodnej – budowle wodne i piętrzące.

Budownictwo wodne:

służą do wykorzystania wody i służą do zapobiegania przed szkodliwym działaniem:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Budownictwo opracowane pytania na egz z wykładów (2012)
Budownictwo opracowane pytania na egz z wykładów (2012)
Fiz.Pol. cz. 2 - pytania na egz. 01.2012, fizyka polimerów, wykład
opracowane pytania na egz ustny IWE
OPRACOWANE PYTANIA NA EGZ NIERUCHOMOSCI
opracowane pytania na egz kpw
Fiz.Pol. cz. 2 - pytania na egz. 01.2012, Fizyka Polimerów WCh PŁ
Budownictwo - pomoc, Studia Budownictwo Zielona Góra Uz, Semestr 2, budownictwo(1), Egzam Budownictw
Hydrologia opracowane pytania na zaliczenie wykładów
opracowane pytania na egz kpw, APS, kierunki pedagogiki współczesnej
opracowane pytania na egz ustny IWE
opracowane pytania na egz ustny IWE
opracowane pytania na egz kpw!!!
opracowane pytania na zal mostow 09 by Radziu, Budownictwo, IV sems, Budownictwo Komunikacyjne, Most
Pytania na egz z Ekonomiki, OPRACOWANIE PYTAŃ NA EGZAMIN
Pytania na egz HLB-Limon-opracowania, Filologia angielska, HLB
Opracowane pytania na koło 3 7 11 15, Budownictwo UTP, III rok, DUL stare roczniki, GEODEZJA, geodez

więcej podobnych podstron