Projekt realizacji prac związanych z wykonaniem i opisaniem leku recepturowego – mieszanki do użytku wewnętrznego dla osoby dorosłej na podstawie załączonej recepty lekarskiej.
Założenia:
Lek w formie płynnej, w postaci mieszanki
Do użytku wewnętrznego
Przeznaczony dla osoby dorosłej
Zapisany w ilości 247,3 g
Dawkowanie 1 łyżka 3 razy dziennie
Opakowaniem leku jest butelka o poj. 250 ml
Masa jednej łyżki wynosi 18,3 g
W skład leku wchodzą :
Syrop Tussipect – lek gotowy 80,0 g
Syrop prawoślazowy – lek gotowy 80,0 g
Chlorowodorek efedryny – substancja farmakopealna 0,3 g
Sulfoguajakol – substancja farmakopealna 2,0 g
Wodorowęglan sodu – substancja farmakopealna 5,0 g
Woda oczyszczona 80,0 g
Syrop Tussipect zawiera chlorowodorek efedryny
W skład leku wchodzą substancje z wykazu B
Chlorowodorek efedryny – środek psychotropowy
Rozpuszczalnikiem jest woda w ilości 80,0 g
Lek oznaczony sygnaturą koloru białego
W recepcie występuje niezgodność pozorna pomiędzy chlorowodorkiem efedryny a sulfoguajakolem i wodorowęglanem sodu. Przy sporządzaniu leku należy oddzielić od siebie roztwór alkaliów od roztworu chlorowodorku efedryny.
Skróty występujące w recepcie:
Rp. – Recipe – weź
Sir. – Sirupus – syrop
aa – ana partes aequales – po równych częściach
M. D. S. – misce, da signa – zmieszaj, oznacz
Obliczenia:
Ilość chlorowodorku efedryny w syropie Tussipect:
0,07 – 100,0
X – 80,0
X = 0,056 g
Łączna ilość chlorowodorku efedryny w recepcie wynosi: 0,3 + 0,056 = 0,356 g
Porównanie dawek:
Chlorowodorek efedryny:
0,356 – 247,3
X – 18,3
X = 0,026 g maksymalna dawka jednorazowa w recepcie
0,026 x 3 = 0,078 g maksymalna dawka dobowa w recepcie
| Dawka FP | Dawka rp | |
|---|---|---|
| Jedn. | Dob. | |
| Ephedrini hch | 0,075 | 0,15 |
Maksymalne dawki jednorazowe i dobowe chlorowodorku efedryny nie zostały przekroczone.
Opis postaci i właściwości fizykochemicznych składników leku:
Ephedrinum hydrochloridum – chlorowodorek efedryny
Postać właściwości: bezbarwne kryształy lub biały krystaliczny proszek, ciemniejący pod wpływem światła
Rozpuszczalność: łatwo rozpuszcza się w wodzie, rozpuszcza się w etanolu (760 g/l), praktycznie nie rozpuszcza się w eterze etylowym.
ph roztworu substancji o stężeniu 50 mg/ml od 4,5 do 6,0
Przechowywanie: w zamkniętych opakowaniach, chronić od światła
Należy do wykazu B (środek psychotropowy)
Działanie i/lub Zastosowanie: sympatiomimetyczne
Dawki maksymalne jedn dob
Doustnie 0,075 0,15
Sulfogaiacolum – Sulfogwajakol syn. Kalii guajacolosulfonas, Sulfoguaiacolum
Postać właściwości: biały drobnokrystaliczny proszek o charakterystycznym zapachu.
Rozpuszczalność: łatwo rozpuszcza się w wodzie, bardzo trudno rozpuszcza się w etanolu (760 g/l), praktycznie nie rozpuszcza się w eterze etylowym.
ph roztworu substancji o stężeniu 50mg/ml od 6,0 do 8,5
działanie i/lub zastosowanie: wykrztuśne
Przechowywanie: w zamkniętych opakowaniach, chronić od światła
Dawki zwykle stosowane jedn dob
Doustnie 0,002 0,004
Natrii hydrogenocarbonas – wodorowęglan sodu syn Natrii hydrocarbonas, Natrium bicarbonicum
Postać właściwości: biały krystaliczny proszek
Rozpuszczalność: rozpuszcza się w wodzie, praktycznie nie rozpuszcza się w etanolu (760 g/l)
pH świeżo przygotowanego roztworu substancji o stężeniu 50 mg/ml nie większe niż 8,6
Przechowywanie: w zamkniętych opakowaniach
Działanie i/lub zastosowanie: alkalizujące, do wyrównania kwasicy, do przygotowania postaci leku
Dawki zwykle stosowane jedn dob
Doustnie 0, 5 – 1,0 1,5 – 3,0
Althaeae sirupus – syrop prawoślazowy syn. Syrop ślazowy
Postać właściwości: gęsta, lepka, przezroczysta lub słabo opalizująca ciecz o żółtawym zabarwieniu i swoistym zapachu
Przechowywanie: w małym zamkniętym opakowaniu, w temp. nie wyższej niż 250C, chronić od światła
Działanie i/lub zastosowanie: przeciwkaszlowe, osłaniające
Dawki zwykle stosowane jedn
Doustnie 10,0 – 30,0
Tussipect
Postać i właściwości: gęsta, lepka, ciemnobrunatna ciecz o charakterystycznym zapachu tymianku.
Działanie: wykrztuśne
Przechowywanie: w zamkniętym opakowaniu, w temp. nie wyższej niż 250C, chronić od światła
Działanie gotowego leku :
Wykrztuśne
Rozkurczowe na mięśnie gładkie układu oddechowego
Osłaniające
Przeciwkaszlowe
Pobudzające czynności wydzielnicze błon śluzowych górnych dróg oddechowych
Zastosowanie gotowego leku:
Przewlekłe nieżyty górnych dróg oddechowych
Stany zapalne gardła i krtani
Trudności w odkrztuszaniu
Męczący „suchy kaszel”
Wykonanie leku recepturowego:
Sprawdzam czy w aptece są dostępne wszystkie potrzebne substancje. Sprawdzam ich datę ważności.
Odważając substancje stosuje zasadę trzykrotnego czytania:
Biorąc opakowanie z substancją z półki
Przed odważaniem
Odstawiając opakowanie z substancją na półkę
Zasadę te stosuje do wszystkich odważanych substancji.
Przygotowanie sprzętu i opakowania recepturowego:
Wszystkie naczynia szklane, metalowe, porcelanowe moczę 15 min w ciepłej wodzie z detergentem, myję gąbką, płuczę pod bieżącą wodą do zaniku piany i trzykrotnie płuczę wodą oczyszczoną, wstawiam do suszarki na 1h w temp. 175 0C.
Przygotowanie miejsca pracy:
Blat stołu recepturowego myję ciepłą wodą z detergentem, osuszam i przecieram etanolem 700, wagi elektroniczne proszkową i tarową przecieram etanolem 700, poziomuję, włączam i taruję.
Przygotowanie pracownika:
Związuję włosy, zdejmuję biżuterię, zakładam czysty, biały fartuch i obuwie, myję ręce detergentem, płuczę pod bieżącą, ciepłą wodą, suszę, zakładam rękawiczki jednorazowe winylowe.
Wypisuję sygnaturę koloru białego.
Wykonanie leku:
Na wadze proszkowej taruję podpisany krążek bibułowy, za pomocą łyżki recepturowej odważam 0,3 g chlorowodorku efedryny. Substancję wsypuję do zlewki z częścią wody i mieszam za pomocą bagietki do całkowitego rozpuszczenia substancji leczniczej. Po rozpuszczeniu odstawiam na bok.
Na wadze proszkowej taruję podpisany krążek bibułowy i za pomocą łyżki recepturowej odważam 2,0 g sulfogwajakolu. Substancję wsypuję do zlewki z częścią wody i mieszam za pomocą bagietki do całkowitego rozpuszczenia substancji leczniczej.
Na wadze proszkowej taruję podpisany krążek bibułowy i za pomocą łyżki recepturowej odważam 5,0 g wodorowęglanu sodu. Substancję wsypuję do zlewki z roztworem sulfogwajakolu i mieszam za pomocą bagietki do całkowitego rozpuszczenia substancji leczniczej.
Na wadze tarowej taruję zlewkę i odważam 80,0 g syropu prawoślazowego. Taruję kolejną zlewkę i odważam 80,0 g syropu Tussipect.
Na wadze tarowej taruję butelkę i wlewam do niej roztwór chlorowodorku efedryny. Następnie dodaję syrop prawoślazowy i Tussipect. Na końcu wlewam roztwór sulfogwajakolu i wodorowęglany sodu.
Butelkę zakręcam i mieszam zawartość poprzez lekkie potrząsanie butelki. Dołączam sygnaturę koloru białego. Naklejam naklejkę z adnotacją „Zmieszać przed użyciem” oraz etykietkę z numerem kontrolnym.
Gotowy lek odkładam w wyznaczonym miejscu w recepturze gdzie czeka na odbiór przez pacjenta.
Sprzątam stanowisko pracy.
Potrzebny sprzęt:
Substancje lecznicze oraz pomocnicze stosowane w recepturze
Wagi elektryczne: proszkowa i tarowa
Podkładki pergaminowe
Łyżki recepturowe
Zlewki 4 szt
Bagietka szklana
Butelka o poj. 250 ml z dopasowaną nakrętką
Rękawiczki winylowe jednorazowe
Sygnatura koloru białego
Wskazania dla pacjenta:
Przechowywać w zamkniętym opakowaniu
Przechowywać w chłodnym miejscu
Chronić od światła
W miejscu niedostępnym dla dzieci
Zużyć w ciągu 7 dni
Stosować według zaleceń lekarza ( 3 razy dziennie 1 łyżka)
| APTEKA |
|---|
Nr 56325 Dla: Jan Nowak |
Rp Ephedrini hch 0,3 Sulfoguaiacoli 2,0 Natrii hydrogenocarbonatis 5,0 Tussipect sir. Althaeae sir. Aquae aa 80,0 M.d.s. 3xdziennie łyżkę |
| WEWNĘTRZNIE |
Zastosowanie: 3 x 1 łyżkę Dr Andrzej Wiśniewski Dnia: 16.06.2009 Wydał: xxx |