Zestaw 10
1) Ręka i twarz - A. Kępiński
Rola twarzy w kontaktach społecznych
Twarz jest najważniejsza w pierwszym zetknięciu. W stosunkach społecznych w przeciwieństwie do reszty ciała twarz pozostaje zawsze „ naga”. Umożliwia to wzajemne rozpoznawanie się a także odkrywanie reakcji emocjonalnych.
Twarz nie kłamie. Trudno jest nią manipulować. Mimo ze każdy potrafi w mniejszym lub większym stopniu kierować dowolnie mimika, nakładać rożne maski, to jednak najłatwiej odcyfrować drugiego człowieka.
Maska, która człowiek nakłada jest raczej cienka i co silniejsze uczucie ja przebija. Nim człowiek zdąży przywdziać maska, drugi może odcyfrować jego prawdziwe oblicze, bo reakcja emocjonalna wyprzedza wolicjonalna.
Mimika może być stała lub częściowa.
Pod względem mimicznym twarz można podzielić na oczy, usta i czoło. Najbardziej wiarygodne z tych trzech są oczy.
Twórcza i komunikacyjna funkcja rak
Ręka tez jest naga. Jest narzędziem do manipulowania światem jak przedmiotem. Za pomocą ręki kontakt odbywa się w bezpośrednim zetknięciu.
Funkcje ręki:
chwytna- . Wyraża ogólny stosunek do rzeczywistości:
przepełniony miłością- ruchy rak są miękkie
przepełniony nienawiścią- zaciskają się w pięści itp.
Lek- gesty obronne
Poddanie się- ręce opadają
twórcza lub manipulacyjna- odzwierciedla stosunek wolicjonalny. Za pomocą ręki człowiek staje się twórca świata. Mieści w sobie zarówno charakter manipulacji otoczeniem jak i stopień jej opanowania.
gdy człowiek panuje nad otoczeniem- ruchy zdecydowane, pewne
gdy nie panuje- ruchy niezdecydowane, chaotyczne, bezradne
komunikacyjna- wyraża stosunek właściciela do otoczenia ( pewność siebie, stereotypy zawodowe, pomoc w mowie, stany emocjonalne )
2) Kultura, a natura
Filip Bagby powiedział: „Kultura jest więc pewną szczególną klasą regularności zachowań. Obejmuje zachowania zewnętrzne i wewnętrzne wyłącza aspekty zachowania dziedziczonego biologicznie”
Wszystko co odziedziczone z biologii jest wyłączone z kultury. Odruchy bezwarunkowe z kultury wyłączone, natomiast odruchy warunkowe już do niej należą.
Zachowania tworzą wzór:
- zachowanie
widoczne za pomocą wzroku z czynności, nie widać powodów takiego zachowania
- czynność
jest intencjonalna ale intencja nie jest widoczna. Jest przypisane do czynności albo przez rozumienie, albo przez interpretację.
3) Sfery kultury
Komunikacyjna sfera kultury, w której komunikację rozumiemy w znaczeniu: szerszym - komunikacja oznakowa oraz węższym - komunikacja znaku.
- Oznaka - czynność, wytwór czynności ludzkiej, który wyraża jakiś cel, a pośrednio jest komunikatem np. strój - nośnik informacji.
- Znak - wytwór, czynność ludzka realizująca bezpośrednio sens komunikacyjny
Komunikowanie się przez oznakę komunikacyjną to komunikowanie się przez manifestowanie.
Kultura jest rzeczywistością myślową, która posiada: sferę światopoglądową, techniczno użytkową i komunikacyjną.
Światopogląd - wartości światopoglądowe są ostateczne, wskazują nam cele i wartości, nie są wartościami instrumentalnymi. Sfera tych wartości jest bardzo skrywana.
Kultura komunikacyjna: prawo, nauka, sztuka, język.
- Kultura techniczno - użytkowa: w jej obrębie podejmujemy czynności i możemy realizować cele. Czynności techniczno użytkowe nie wymagają interpretacji ze strony drugiego podmiotu. Kultura techniczno użytkowa to inaczej cywilizacja.
- Czynności symboliczne - wymagają interpretacji, nastawione na cel np. podanie ręki - samemu nie osiągniemy celu jakim jest przywitanie, niezbędna jest druga osoba.
Kiedy czynności są wykonywane zgodnie z regułami i z tymi regułami są interpretowane to wtedy te czynności są symboliczno kulturowe. Efekt zależy od interpretatora.
Kultura obejmuje całokształt życia społecznego.
4) Wolność moralna u Kanta i polityczna u Milla
Wolność Kanta do ujęcia oświecenia potrzeba tylko wolności. Pożytek publiczny z rozumu.
Wolność rozumu to nie wolność czynów. Czyn i jego wykonanie musi być logiczne. Gdzie
szukać pożytku publicznego gdy jest się księdzem. Kant odróżnia sytuacje publiczną księdza.
O rewolucji- może doprowadzić do uwolnienia od despotyzmu, ale nie jest w stanie zmienić
człowieka, robienie użytku z rozumu przeciwstawia się rewolucji- filozofia zawsze była związana z władzą- usprawiedliwianie kroków przypadło filozofii . Kant odróżnia oświecenie od oświeconego, nie wszyscy są oświeceni. Główny nacisk w dziele położył na religie - esej pisany przez Kanta do prasy publicznej. Człow. wykonuje 2 rodzaje czynności- 1) wynikające z przymusu wew. 2) wynikające z przymusu zew. Trzeba wyłączyć czynności wynikające z przymusy zew.- trudno mieć tu wolną wole. Kant chciał odpowiedzieć jakie czyny są czynami moralnymi, jaka jest różnica pomiędzy czynami moralnymi, a nie moralnymi. Czyny wynikające z przymusu wew. - 2 rodzaje 1) czynności wynikające
ze skłonności, z moich egoistycznych pragnień 2) czynności które wynikają z zasad- obowiązku jaki wywiera na mnie sumienie. Dwa rodzaje czynności omawia kant- 1) skłonności i 2) pragnienia- nigdy czynność która wynika z subiektywnej jaźni nie może być moralna
Wolność polityczna Milla tu jest sfera oddziaływań ideologii, która wybiera tą przestrzeń. Poglądy na to jaka ma być myśl etyczna- pomiędzy etyką, ideologią- formułują uwarunkowania normatywne .Nakreślenie polit. Milla- 3 zasady- wolności publicznej. Wolność jest tam gdzie przestrzeń nie była poddana żadnej kodyfikacji prawnej. Wolność polit. obejmuje wolność zew. Sfery świadomości, każdy powinien mieć zagwarantowaną wolność myśli. Instytucje nie mogą zakazywać 3) zasada wolności- swoboda do gustów i zajęć, działania jak się nam podoba, pod warunkiem konsekwencji i odpowiedzialności, za nasze czyny, za to co robimy. Nasze dążenie do rywalizacji nie może szkodzić innym. Nie jest określone co szkodzi. System Kanta etyka będzie formułowała w sposób abstrakcyjny 3 zasady- każdy powinien mieć swobodę do łączenia się bez szkody dla innych. Zrzeszenia
jako wolny wybór jednostki. Liberalizm- rozwija się człow. jeżeli przyjmiemy pogląd, że człow. najlepiej wie co chce dla siebie. To co nazywa się społ. było czymś więcej niż sumą jednostek, jednostka powinna zrezygnować z własnego zysku na rzecz wspólnoty. Religia zrzeszenie. Inny pogląd- suma jednostek-liberałowie- życie jednostek wygrywa z wartością wspólnoty. Jeżeli liberał widzi wyższość jednostki nad wspólnotą, minimum państwa, mała ingerencja państwa, chyba, że powinno ingerować przy zagrożeniu życia. W innych przypadkach następuje minimalizacji państwa. Internacjonizm państwowy- pewne dziedziny powinny być kierowane przez wspólnotę.
Czym bardziej liberalne poglądy tym bardziej ograniczone. Filozofia kiedy nie zabiera głosu w społ nie rozwija się. Odwrotne spojrzenie scalające- di alogiczny relatywizm- potrzeba ogólnego spojrzenia, trzeba korzystać z nauki by stworzyć ogólną scalającą wizje- filozof który nie ucieka od proponowania dyskursu przyszłości europy.