Wykluczenie społeczne jest to proces , w którym dane jednostki będące członkami różnych społeczeństw , nie mogą zwyczajnie uczestniczyć w działaniach obywateli ogólnego społeczeństwa. Są wykluczeni( wyrzuceni, odsunięci) od zbiorowiści. Oczywiście należy tu wspomnieć, że takie ograniczenie nie zawsze wynika z ich wewnętrznych przekonań, oraz wyboru, ale znajduję się zupełnie poza ich kontrolą. Prościej pisząc- zjawisko wykluczenia społecznego jest procesem który w praktyce oznacza i przejawia się, niemożnością uczestniczenia w życiu gospodarczym, religijnym, politycznym jak i kulturowym, co skutkuje całkowitym brakiem dostępu do zasobów, dóbr i instytucji, ograniczenia praw społecznych, prawnych, obywatelskich i politycznych oraz deprywacji potrzeb.

Kogo dotyczy wykluczenie społeczne?

Jednostkami społecznymi bądź grupami, których najczęściej dotyka zjawisko wykluczenia społecznego, są osoby:

- uzależnione,

- osoby niepełnosprawne oraz chore psychicznie,

- ludzie bez długotrwałej i stałej pracy,

- bezdomni,

- tzw. dzieci ulicy

- starsze samotne osoby,

- osoby, które niedawno zostały zwolnione z zakładów (karnych, poprawczych, psychiatrycznych),

- zaniedbane dzieci, bez opieki, czy też te które wychowują się zupełnie poza swoją biologiczną rodziną,

- czasem, także osoby mało wykształcone,

- imigranci oraz mniejszości narodowe, itd.

Konsekwencje wykluczenia społecznego.

Powoduje znaczne utrudnienie, a niekiedy uniemożliwienie jednostce pełnienie ról społecznych zgodnie z prawem, korzystanie z dóbr publicznych i infrastruktury społecznej, gromadzenie dóbr oraz zdobywanie dochodów. Do czego to prowadzi:

- samobójstw, depresji,

- zamknięcia się w sobie, braku poczucia własnej wartości,

- rozpowszechniania patologii, przemocy( fizycznej, psychicznej, seksualnej),

- uzależnień( alkohol, narkotyki),

- niekorzystne wychowanie pokoleń w wykluczeniu społecznym,

-marginalizacji, dyskryminacji.