Kompozyty o osnowie polimerowej

1. Porównanie własności włókien szklanych oraz włókien węglowych

- Szkło E: E=76-79 GPa, R_m=3100-3800 MPa, wydłużenie 4,8%, max temperatura pracy 500st.C.

- szkło S: E=88-91 GPa, R_m=4400 MPa, wydłużenie 5,7%, max temperatura pracy 750st.C.

- kwarc: E=69 GPa, R_m=3400 MPa, wydłużenie 5%, max temperatura pracy 1050st.C.

- włókna węglowe: Panex: E=228 GPa, R_m=3600 MPa, wydłużenie 1,5%, max temperatura pracy 500st.C.

Torayca: E=294 GPa, R_m=7100 MPa, wydłużenie 2,4%, max temperatura pracy 500st.C.

Thornel: E=966 GPa, R_m=3100 MPa, wydłużenie 0,3%, max temperatura pracy 500st.C.

1. Porównanie modułu Younga stali, stopów Al, włókien szklanych i węglowych

- stale: 190-210 GPa

- stopy Al: 69 GPa

- włókno szklane: 69-91 GPa

- włókno węglowe: 228-966 GPa

1. Porównanie własności kompozytów wzmacnianych włóknami krótkimi oraz ciągłymi

- wytrzymałość kompozytu rośnie ze wzrostem stosunku l/d

- im mniejsza średnica, tym większa wytrzymałość

- długie włókna są korzystne, gdyż końce włókien przenoszą mniejsze obciążenia

- krytyczna długość włókna do średnicy: $l_{k} = \frac{R_{m}^{w}d}{\tau_{k}}$ , gdzie R_m^w- wytrzymałość na rozciąganie włókien, τ_k- wytrzymałość wiązania między włóknem a osnową lub naprężenie przy którym następuje odkształcenie plastyczne osnowy

- ze wzrostem długości włókna umocnienie kompozytu staje się bardziej efektywne, gdyż rośnie odcinek włókna przenoszący obciążenie maksymalne

- włókna o długości mniejszej niż l_k są nieefektywne

1. Porównanie cech kompozytów o osnowie termoplastycznej oraz duroplastycznej (wzmocnienia włóknami)

- termoplastyczne: wzmocnienie krótkim włóknem szklanym; wzmocnienie cząstkami napełniaczy mineralnych (np. kulki szklane); wzmocnienie mieszane

1. Formowanie kompozytów metodą BMC (bulk molding compounds)

- wzmocnienie ciętym włóknem szklanym i/lub napełniaczami mineralnymi

1. Formowanie kompozytów metodą SMC (sheet molding compounds)

- wzmocnienie ciętym włóknem szklanym

Kompozyty o osnowie metalowej

1. Najczęściej stosowana osnowy metaliczne w kompozytach MMCs (metal-matrix composites)

- aluminium, aluminium-lit, magnez i tytan

1. Najczęściej stosowane wzmocnienia w kompozytach MMCs (metal-matrix composites)

- włókna grafitowe, tlenku aluminium, węglika krzemu, boru z berylem i wolframem

1. Najczęściej stosowane metody formowania kompozytów MMCs (metal-matrix composites)

- metoda infiltracji

- metoda mieszania

- metoda metalurgii proszków

1. Porównanie wad i zalet stopów odlewniczych Al (siluminów) oraz kompozytów wzmacnianych cząstkami

SiC na osnowie tych stopów

- kompozyty wzmacniane cząstkami SiC są zdecydowanie bardziej odporne na zginanie (450-830 MPa) i na pękanie (10-55 MPa * m^1/2)

1. Dlaczego kompozyty MMCs wzmacniane włóknami, szczególnie ciągłymi nie są jeszcze powszechnie stosowane