DZIAŁ VII

2. Scharakteryzować metody montażu elementów konstrukcji budowlanych; podać zalety i wady poszczególnych metod. Podać przykłady zastosowań.

Robotami montażowymi nazwano zbiór procesów, dzięki którym ustawia się i mocuje poszczególne, przygotowane poza miejscem wbudowania, elementy budowlane i zestawia się z tak wbudowanych elementów konstrukcję obiektów budowlanych.

Metoda montażu – uporządkowany pod względem technologicznym i organizacyjnym ciąg złożonych i prostych procesów budowlanych, w wyniku realizacji których powstaje konstrukcja obiektu budowlanego.

Rozważając roboty montażowe w skali całej konstrukcji obiektu, ze względu na kierunek podstawowych działań, można rozróżnić następujące metody montażu:

- nadstawiania, tj. ustawiania kolejno jednych elementów (lub ich zespołów) na drugich i ich łączenia,

- podbudowania; występująca w przypadku kiedy zmontowana część konstrukcji jest podnoszona z jednoczesnym podstawianiem i przyłączaniem od spodu jej kolejnych segmentów, scalonych uprzednio w innym miejscu,

- podnoszenia pionowego części lub całej konstrukcji zmontowanej (scalonej) na poziomie terenu lub w pobliżu miejsca montażu głównego,

- nasuwania; po wstępnym zmontowaniu konstrukcji (lub jej części) w dogodnym do tego miejscu, nasuwa się ją w całości na fundamenty,

- obrotu; występująca w przypadku, kiedy po wstępnym zmontowaniu konstrukcji w pozycji poziomej, doprowadza się ją do pozycji pionowej, stosując obrót wokół punktu podparcia na fundamencie,

- na rusztowaniach; poszczególne elementy lub części montowanej konstrukcji, przed ostatecznym ich zamontowaniem, opiera się na uprzednio przygotowanym rusztowaniu ciągłym,

- wspornikową, występującą przypadku, kiedy poszczególne elementy montowanej konstrukcji łączy się kolejno w taki sposób, że powstają sztywne układy wspornikowe, będące w stanie przenieść własny ciężar i ciężar montującej je maszyny.

Ze względu na organizację montażu konstrukcji budowlanych rozróżnia się następujące metody:

- rozdzielczą, która polega na kolejnym ustawianiu wszystkich elementów jednego typu danej konstrukcji (np. wszystkich słupów, belek podwali nowych itp.),

- kompleksową, polegająca na kolejnym ustawianiu wszystkich (różnych) elementów, znajdujących się w kolejnych przekrojach poprzecznych montowanego obiektu; w przypadku tej metody niezbędne są złącza mające możliwość przenoszenia charakterystycznych dla nich obciążeń bezpośrednio po wykonaniu.