Finansowe systemy informacyjne prof Kisielnicki

  1. FSI – elementy i ich rola w systemie zarządzania

System informatyczny zarządzania służy do

wspomagania procesu zarządzania organizacją gospodarczą, realizowany za pomocą środków komputerowych. Zintegrowane systemy zarządzania należą do grupy tzw. systemów transakcyjnych, czyli przystosowanych do rejestrowania i przetwarzania bieżących zdarzeń gospodarczych (wprowadzanie zamówień zakupu, rejestracja faktur, dokumentów magazynowych. Obszar finansowy - zawierający księgę główną, rozrachunki z dostawcami i odbiorcami, raporty finansowe, zarządzanie inwestycjami finansowymi, controlling i zarządzanie majątkiem trwałym. Obszar logistyczny - obejmujący planowanie zaopatrzenia i sprzedaży oraz gospodarkę magazynową. W prostych systemach zapewnia możliwość ilościowego i wartościowego rozliczania magazynu oraz ewidencję analityczną zakupów i sprzedaży.

Obszar kadrowo-płacowy - zajmujący sie naliczaniem wynagrodzeń, prowadzeniem kartotek pracowniczych, ewidencją czasu pracy, zarządzaniem szkoleniami, planowaniem kariery.

Obszar produkcyjny - obejmujący planowanie produkcji i spływu należności oraz techniczne przygotowanie produkcji. Zapewnia planowanie wykorzystania mocy produkcyjnych, planowanie zapotrzebowania na surowce, ewidencje rzeczywistego zużycia zasobów produkcyjnych i rzeczywistą wycenę wyrobów.

  1. Typy FSI.

Systemy ewidencyjno-transakcyjne(TPS) - zorientowane na bieżącą ewidencję działalności gospodarczej obiektu oraz na obsługę transakcji.

Przykłady to systemy: ewidencji sprzedaży, rachunkowości i kosztów, gospodarki środkami trwałymi, gospodarki materiałowej, ewidencji środków finansowych, ewidencji zatrudnienia, ewidencji płac itp. Systemy informacyjno-decyzyjne (MIS) - zapewniające firmie efektywne gromadzenie danych, organizację ich przepływu i sprawnego dostępu do danych z wykorzystaniem dużych systemów komputerowych. Przykładami są tutaj między innymi systemy: finansowo-księgowe, kadry-płace, gospodarka magazynowa. Systemy wspomagania decyzji (DSS) - ich głównym zadaniem jest wspomaganie podejmowania decyzji strategicznych i taktycznych. W systemach tych zastosowano metody ukierunkowane są na podejmowanie decyzji przy występowaniu problemów. Wspomagają one: planowanie działalności gospodarczej, inwestycje, zaopatrzenie, sprzedaż wyrobów i usług, gospodarka finansowa. Systemy eksperckie - wspomagają człowieka poprzez udostępnianie informacji, ale także naśladują jego decyzje w konkretnym aspekcie działalności firmy.

Ich rolą jest wybór rozwiązań określonego problemu. Są wykorzystywane do diagnozowania i planowania strategicznego.

Systemy sztucznej inteligencji – ich zadaniem jest wnioskowanie w przypadku braku pełnej wiedzy niezbędnej do rozwiązania określonego problemu. Są stosowane np. w usługach finansowych. Systemy informowania kierownictwa (EIS) - pozwalające skupić uwagę raczej na ogólnym, sprawnym działaniu firmy, niż na optymalizacji decyzji.

Dostarczają informacji głównie kierownictwu najwyższego szczebla.

Zintegrowane systemy informatyczne (IMIS)-w systemach tych wymagana jest realizacja kilku poziomów integracji:

- Integracja systemu informacyjnego - czyli integracja funkcji, wyników przedsiębiorstwa, struktury organizacyjnej;

- Integracja zastosowań - w tym integracja oprogramowania użytkowego, środków komunikacji z użytkownikami;

- Integracja danych - rozumiana jako integracja z bazą danych, słowników danych;

- Integracja systemów - chodzi o systemy sieci, oprogramowanie komunikacyjne, oprogramowanie systemowe.

Obecnie najpowszechniej używane są ZSI klasy ERP. Do Zintegrowanych Systemów Informatycznych cieszących się ogromnym powodzeniem zalicza się systemy klasy ERP - Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa- systemy optymalizujące procesy biznesowe zarówno wewnętrzne w firmie (banku), jak i zachodzące w najbliższym jego otoczeniu, dzięki zastosowaniu gotowych narzędzi pozwalających automatyzować wymianę danych z kooperantami w całym łańcuchu logistycznym.

  1. Jakie kryteria stosowane są do oceny FSI, które z nich uważasz za najbardziej istotne – uzasadnij wybór ?

Najważniejszym celem systemu informacyjnego jest takie jego zaprojektowanie, aby zaspakajał potrzeby użytkowników, czyli był skuteczny. Jednak zbiór użytkowników jest wieloelementowy jak i wiele jest sytuacji decyzyjnych, co powoduje, że ocena systemu należy do klasy wielokryterialnych. Przykładowa lista kryteriów jakościowych: 1. dostępność - dla użytkownika wszystkich zasobów informacyjnych, które są mu niezbędne dla podejmowania decyzji oraz wykonywania nałożonych na niego zadań,2. aktualność – dzięki niej użytkownicy otrzymują informacje aktualne, w zależności od konkretnej organizacji, 3. rzetelność - rozumiana jako prawdziwość, wiarygodność. Wymaga się zgodności otrzymanej informacji z informacją, która opisuje dany obiekt. Informacje, które otrzymuje użytkownik powinny być prawidłowe pod względem metodologicznym, 4. kompletność - rozumiana jako różnica między informacją źródłową a informacją otrzymaną przez użytkownika, 5. porównywalność - wymaga się, aby informacje zebrane z tej samej lub pokrewnej dziedziny umożliwiały przeprowadzenie analizy porównawczej, 6. niezawodność - systemu jest iloczynem zawodności wszystkich powiązanych szeregowo elementów,7. przetwarzalność - należy zadać sobie pytanie o rodzaj informacji, która ma być w systemie przetwarzana. Istniejące w organizacji zasoby informacyjne nie zawsze mogą być absorbowane przez system,8. informacyjnego do reagowania na zmiany dokonujące się wewnątrz i na zewnątrz organizacji oraz zdolność dostosowania się do stale zmieniających się potrzeb użytkowników. Kryterium to jest szczególnie ważne dla organizacji działających w stale zmieniającym się otoczeniu,9. wydajność - zdolność systemu do przesyłania i przetwarzania, w sensie fizycznym, określonej informacji w jednostce czasu,10. ekonomiczność - rozumiana jako wiązka kryteriów mających związek z efektami i kosztami projektowania i eksploatacji systemu,11. czas reakcji systemu - czyli jak długo użytkownik musi czekać na odpowiedź na zadane pytanie,12. szczegółowość - jest to wymaganie co do detalizacji informacji, jaką musi zapewnić eksploatowany system informacyjny,13. stabilność systemu - czyli jego odporność na zakłócenia wewnętrzne i zewnętrzne. Użytkownik może wymagać od systemu informacyjnego ultra stabilności, tj. możliwości powrotu do stanu przed zakłóceniem jego pracy,14. priorytetowość - użytkownicy, szczególnie decydenci najwyższego szczebla, wymagają aby system był zdolny do zaspokojenia ich potrzeb przed potrzebami innych użytkowników,15. poufność - użytkownik zwykle chciałby aby informacje z pewnego zakresu działania organizacji, nie były przeznaczone do szerokiego rozpowszechniania i aby tym informacjom zapewnić specjalna ochronę,16. bezpieczeństwo - określane jest skalą możliwości odzyskania przypadkowo utraconych danych(odtworzenie informacji nie jest problematyczne),17. łatwość użytkowania Powyższe kryteria mogą być podstawą przeprowadzenia oceny jakości funkcjonowania systemu. Lista wymagań stawianych systemom informacyjnym może zmieniać się w zależnie od konkretnych potrzeb użytkownika. Uważam, że najistotniejsze z punktu widzenia dobrego zarządzania organizacją są kryteria oceny FSI rzetelności, poufności i porównywalności. Podejmowanie właściwych decyzji przez wszystkich pracowników organizacji jest możliwe tylko wtedy, gdy będą się oni opierać na prawidłowych danych - zgodnym ze stanem faktycznym. Podejmujący decyzje muszą mieć zaufanie, że informacje, którymi dysponują tworzone są według ściśle określonych algorytmów. Dzięki temu można porównać ze sobą informacje uzyskane na przestrzeni czasu a także z różnych miejsc (np. sprawozdania z oddziałów). Tylko rzetelność i porównywalność danych umożliwią właściwą ocenę stanu faktycznego organizacji. Dla bezpieczeństwa organizacji jest też bardzo ważna poufność informacji, jest ona warunkiem zaufania do systemu informacyjnego. Dzięki poufności chronimy zarówno dane osobowe, które organizacja przechowuje jak i informacje o naszej organizacji, które nie powinny być ujawniane na zewnątrz ani też zmieniane w sposób niekontrolowany przez otoczenie zewnętrzne.

  1. System informacyjny FSI i jego rola w systemie zarządzania.

FSI to wielopoziomowa struktura pozwalająca użytkownikowi tego systemu na transformowanie określonych informacji wejścia na pożądane informacje, wyjścia za pomocą odpowiednich procedur i modeli.W wyniku tych informacji podejmowane są określone decyzje, tu z zakresu finansów, rachunkowości, sprawozdawczości. FSI dostarcza narzędzi dla poprawy jakości zarządzania. Finansiści są kształceni w szczególności do działania w trudnych warunkach gospodarczych np. kryzysu. FSI dostarcza danych o wynikach i sytuacji finansowej firmy. Pełni również funkcję dowodową umożliwiając archiwizowanie baz danych. Pozwala na określenie rozliczeń firmy z otoczeniem i wycenę wewnętrznych powiązań majątkowych i wynikowych. Umożliwia tworzenie zbiorów informacji o majątku i osiąganych wynikach służących celom kontrolnym, zarządczym, a także sprawozdawczym.

  1. Zakres funkcjonowania FSI

W celu sprawnego działania FSI ogromne znaczenie ma gromadzenie i przetwarzanie danych rachunkowych.

FSI tworzą:

księgowość,

sprawozdawczość finansowa,

rachunkowość zarządcza.

Cały system informacyjny ma głównie za zadanie udostępnienie i wybór informacji pochodzących z różnych źródeł w celu podjęcia konkretnych decyzji zarządczych.

Zakres funkcjonowania FSI jest ściśle powiązany z systemem zarządzania w danej organizacji.

System ten tworzą:

planowanie i podejmowanie decyzji,

kierowanie ludźmi jak również kontrolowanie skierowane zarówno na zasoby finansowe jak i kadrowe.

W planowaniu ogromne znaczenie odgrywa proces budżetowania i kontroli kosztów. Jakość systemu informacyjnego decyduje o samej jakości zarządzania. W wyniku otrzymanych informacji podejmowane są określone decyzje służące dalszemu sprawnemu funkcjonowaniu danej firmy w tym przypadku z zakresu rachunkowości.

  1. SIR i jego zadania

System - układ elementów powiązanych ze sobą. RACHUNKOWOŚĆ TO SYSTEM INFORMACYJNY:

- sformalizowany (ustawa o rachunkowości + rozporządzenia);

- identyfikujący, mierzący, klasyfikujący (grupujący) i rejestrujący transakcje podmiotów (przedsiębiorstw) gospodarujących;

- przetwarzający informacje o transakcjach;

- dostarczający przetworzone informacje użytkownikom.

Zadania SIR: 1. opis przyjętych zasad rachunkowości (tzw. polityka rachunkowości);

2. prowadzenie ksiąg rachunkowych;

3. okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów; 4. wycena aktywów i pasywów oraz ustalenie wyniku finansowego; 5.sporządzenie sprawozdań finansowych (bilans, rachunek zysków i strat) i innych, których dane wynikają z ksiąg rachunkowych; 6. gromadzenie i przechowywanie dokumentacji, poddanie badaniu i ogłaszanie sprawozdań finansowych.

  1. BIS i jego charakterystyka

BIS to System Informacji Bankowej, który obsługuje zewnętrzne i wewnętrzne działania.

Do I grupy (obsługa wewnętrzna) zalicza się informacje o zasobach finansowych w banku oraz współpracowników. Obsługa zewnętrzna obejmuje natomiast szeroko pojęte otoczenie, tj. np. właścicieli banku. BIS - to wielopoziomowy układ, na który składają się:

• Bank Centralny;• Banki komercyjne, w tym: ◦ depozytowe, ◦ inwestycyjne, ◦ instytucje o charakterze doradczym. BIS jest jednym ze sposobów otrzymywania informacji bankowych. BIS pozwala klientom uzyskać telefonicznie lub faksem informacje dotyczące banku, jego usług, kursów walut, rachunków.

Zalety BIS: • BIS dostarcza interaktywnej komunikacji między klientem a bankiem 24 godziny na dobę; • Dostęp do informacji i transfer może być wykonany z dowolnej części świata; • Konto bankowe gwarantuje klientowi poufność poprzez przyznanie klientowi numeru identyfikacyjnego i hasła. Te są wprowadzane za pomocą klawiszy telefonu. Ponadto, BIS umożliwia klientowi zmianę hasła na własną rękę w każdym czasie; • BIS jest podłączony do multi-kanału numeru telefonu. Założenia techniczne BIS:

łatwy i kontrolowany dostęp, niezawodność i bezpieczeństwo, krótki czas uzyskiwania informacji, możliwość podzielonego użytkowania urządzeń peryferyjnych,

standardowa architektura oparta na międzynarodowych normach, czy ogólnie przyjętych rozwiązaniach, pozwalająca na używanie powszechnego sprzętu i popularnego oprogramowania.

  1. Architektura korporacyjna – cele, funkcje i rola w nim systemu informacyjnego.

Architektura korporacyjna to fundamentalna organizacja systemu zarządzania zawierająca w sobie:

elementy, relacje między tymi elementami oraz środowisko i zasady projektowania i rozwoju organizacji. Dąży do zbalansowania jakości reakcji na zmiany w otoczeniu w stosunku do spójności rozwiązań wynikających z tych zmian. Równoważenie zmian wynikających z potrzeby reakcji na otoczenie a spójnością obszarów i warstw w przedsiębiorstwie. Powinna dotyczyć warstwy biznesowej, danych, oprogramowania, infrastruktury. Wybiórcze spojrzenie na architekturę przedsiębiorstwa poprzez monitorowanie tylko jej wycinka nie można uznać za obiektywne. Architektura Korporacyjna to strategiczny zasób informacyjny, który definiuje misję, informacje niezbędne do wykonania tej misji, rozwiązania techniczne niezbędne do realizacji tej misji i proces przejścia do nowych rozwiązań technicznych w odpowiedzi na zachodzące zmiany. Architektura korporacyjna musi zawierać architekturę odniesienia, architekturę bazową oraz plan sekwencji działań.

  1. Czy w systemie komunikacji finansowej jest więcej elementów z teorii X czy Y ?

W teorii Y komunikacja to współpraca, daje korzyści zarówno odbiorcy jak i nadawcy,

w teorii X komunikacja to manipulacja, podaje takie informacje, które dają korzyści tylko nadawcy.

W biznesie a zatem w finansowych systemach komunikacji jest więcej elementów z podejścia (teorii) Y, ponieważ współcześnie żadna firma, żadne przedsiębiorstwo nie może kontrolować danych ani nimi manipulować.

Wzrost liczby interakcji w przestrzeni biznesowej i społecznej sprawia, że nawet najlepsze narzędzia analizy mogą nie wystarczać do podejmowania właściwych decyzji. Żadna innowacja nie może zapewnić trwałej przewagi w świecie, w którym informacje rozchodzą się z ogromną szybkością.

  1. Jakie informacje zewnętrzne absorbuje organizacja ?

Organizacja z otoczenia, dzięki klientom i dostawcom, czerpie niezbędne dla egzystencji i rozwoju zasoby.

Zasoby te to ludzie, środki rzeczowe i finansowe, informacje, wiedza (tworząca kapitał intelektualny). Zmiany w otoczeniu organizacji są (w zależności od konkretnej sytuacji) szansą rozwoju lub zagrożeniem.

Podstawową cechą otoczenia jest wg Krupskiego jego niestabilność i turbulencja.

Organizacja, aby trwać i rozwijać się, w tym turbulentnym otoczeniu, musi stale obserwować dokonujące się w nim zmiany. Właśnie sprawność funkcjonowania narzędzi informatycznych jest oceniana ze względu na kryterium jakości powiązań z otoczeniem i szybkość reakcji na zaistniałe w nim zmiany

Organizacja i jej otoczenie - powiązania informacyjne

Organizacja dostarcza otoczeniu swoje produkty lub usługi. Powiązanie jej z otoczeniem jest wzajemne. Obecnie kształtuje organizację, ale i organizacja wpływa na stan otoczenia. Ponieważ elementami organizacji są zarówno ludzie, jak też budynki, urządzenia techniczne, określamy ją terminem złożonego systemu społeczno-technicznego.

  1. Komunikacja i jej elementy – które z nich są znaczące dla procesu zarządzania finansami ?

Komunikacja to ciągłe, wielopoziomowe zawsze obecne działanie podjęte w celu skutecznego kierowania naszym życiem. Elementy komunikacji to: 1) nadawca - to osoba, która wysyła komunikat, 2) kanał - medium, przez które przechodzi komunikat. Może być kanał formalny - ustalony przez organizację (służy do przekazywania komunikatów dotyczących czynności jej członków związanych z zadaniami) i nieformalny (służy do przekazywania innych komunikatów, np. towarzyskich, osobistych), 3) odbiorca - osoba, do której kierowany jest komunikat.

NADAWCA ODBIORCA

FILTR TECHNICZNY FILTR SEMANTYCZNY FILTR PRAGMATYCZY

Wszystkie elementy komunikacji są znaczące dla procesu zarządzania finansami.

  1. Jak komunikować się w biznesie skutecznie i efektywnie ?

Skuteczność i efektywność zależy od wielu czynników. Sprawność zależy od analizy i stworzenia gotowej dokumentacji systemu informacyjnego, zaprojektowanego dla danych ram organizacyjnych. Całość prac winien nadzorować Komitet Sterujący. Jego członkami są przedstawiciele trzech stron:

Użytkowników, Wykonawców, Zaproszonych ekspertów i mediatorów pochodzących spoza organizacji. Podstawowym szczeblem pracującym nad poszczególnymi zadaniami organizacji jest zespół zadaniowy. Sukcesy i porażki realizacji wielu analiz organizacji i realizacji samych projektów zależą od różnorodnych czynników. Zastosowany system organizacji wyznacza bowiem rodzaj komunikacji i przekazywanie wiedzy w układzie: Zespół projektujący otoczenie (użytkownicy, dostawcy i inne zespoły projektowe), Zespół projektujący i jego uczestnicy, czyli komunikacja wewnątrz zespołu. Oczywiście mamy tu do czynienia z wzajemnymi relacjami między wewnętrznymi i zewnętrznymi systemami komunikacyjnymi. Dla zarządzania projektami zawiązanymi z systemami informacyjnymi najbardziej efektywną metodą przekazywania informacji i wiedzy pomiędzy poszczególnymi członkami zespołu projektującego jest sieciowy system komunikacji. W praktyce stosowane są dwa systemy organizacyjne: sieciowy system komunikacji; tradycyjny - hierarchiczny system komunikacji.

Przekazywanie wiedzy pomiędzy poszczególnymi elementami systemu ulega deformacji, która jest wywołana przez czynniki techniczne, semantyczne i pragmatyczne. W projektowaniu systemów informatycznych należy przyjąć zasadę, że dla zwiększenia efektywności funkcjonowania systemu należy maksymalnie eliminować ogniwa pośrednie. Bardzo istotny jest również dobór pracowników oraz stosowany system motywacji.

  1. Przestaw znane Ci standardy i informacyjne i jaką pełnią rolę – kiedy pożyteczną a kiedy są one szkodliwe?

Standard (norma) to obowiązująca przy przestawieniu informacji, zasada, wzór, reguła,  procedura np.: PESEL, NIP.

Standaryzacja inf.- jest jednym z najbardziej istotnych czynników decydujących o efektywności komunikacji w organizacji.

Podstawowe rodzaje standardów:

globalne; międzynarodowe (SWIFT, UN/EDOFACT – Electronic Data Interchange for Adm, Com & Transport);krajowe (PESEL, NIP);lokalne (nr indeksu) Błędy w standardach i ich skutki: opóźnienie (w jego tworzeniu);-opracowane z za „biurka”;złożony i trudny do opanowania; niepotrzebny; -narusza prywatność; nie jest znany.

Pożyteczna rola: standardy informacyjne mają m.in. określony format. Zapisując datę możemy użyć formatu typu DD-MM-RRRR (24-07-2010) Szkodliwa rola: udostępnianie danych poufnych i prywatnych (naruszanie prywatności) np. z nr PESEL można odczytać dokładną datę urodzenia i wiek danej osoby.

  1. Inżynieria informacyjna i jej zadania

Inżynieria informacyjna to komputerowe wspomaganie, integracja i wirtualizacja organizacji działań. Zadania inżynierii informacyjnej: 1. Warstwowe tworzenie zintegrowanych aplikacji na podstawie przemyślanego planu strategicznego.

2. Koncentrowanie uwagi na modelowaniu danych i funkcji systemu, co ma napędzać właściwy proces projektowy.

Podstawową techniką stosowaną w tej koncepcji jest dekompozycja funkcjonalna (podział złożonych procesów na mniejsze zadania; System – Podsystemy – Funkcje – Moduły). Postępowanie: opis głównego procesu czy zadania, dekompozycja zadania na podzadania, problem powiązania zadań,

podejście metodyczne - Top Down (z góry na dół).

  1. Jak dobrać metodę projektowania do realizacji konkretnego projektu ?

Projektowanie jest procesem obejmującym fazy od analizy do doskonalenia systemu.

Metody projektowania systemów informacyjnych to sposoby postępowania, które mają na celu otrzymanie projektu systemu. Każda z metod posługuje się pewną liczbą swoistych technik postępowania. Technika projektowania jest to szczególny sposób postępowania, który służy konkretnemu rozwiązaniu w projektowaniu systemu informacyjnego. Określona technika może służyć jednej lub wielu metodom projektowania.Przyjęcie określonej metodyki projektowania zależy od wielu czynników, takich jak: infrastruktura zarządzania, dysponowane zasoby, kwalifikacje kadry użytkownika i projektantów, sektora w którym działa organizacja, a także bliższego i dalszego otoczenia.Jak wykazuje praktyka, w zarządzaniu projektami należy stosować metody hybrydowe, czyli pewną mieszankę metod. Mieszanka ta powstaje na zasadzie doboru odpowiedniej metody do zaistniałej sytuacji. Dla przedstawienia podstawowych podejść metodycznych do procesu projektowania zastosowano dwa kryteria: projektowanie diagnostyczne - gdzie za punkt wyjścia przyjmujemy stan organizacji, a projekt pragnie ją usprawnić,projektowanie prognostyczne - za punkt wyjścia bierzemy wizję organizacji w przyszłości, nie interesuje nas stan obecny. Dotyczy ono procedury działań: kaskadowej - proces projektowy odbywa się stopniowo, ewolucyjnej - cechą charakterystyczną tego podejścia jest to, że jest to projektowanie nadążne, cały czas jesteśmy nastawienie na zmieniający się cel, przyrostowej - klamrą spinającą poszczególne etapy projektowania są dwa pierwsze i dwa ostatnie etapy: wymagania, analiza, testowanie i wdrożenie. W ostatnich etapach procesu projektowania dbamy o spójność całego systemu, spiralnej - cykliczne wykonywanie tych samych porcji projektu. Projekt dzieli się na etapy i dla każdego z nich opracowuje się całościowy projekt. Biorąc pod uwagę zastosowanie metod projektowania dzielimy je na grupy :Projektowanie danych wejściowych i wyjściowych ,Projektowanie elementów systemów informacyjnych,

Projektowanie technologii przetwarzania

Projektowanie całości

Metody i techniki projektowania systemów informacyjnych możemy podobnie jak metody i techniki analizy podzielić na 3 grupy:

Podejście socjo-psychologiczne - stosowane dla ekonomicznej i społecznej oceny systemu informacyjnego i dla opracowania strategii realizacji i wdrażania projektu. Podejście strukturalne - jego cechą charakterystyczną jest rozkład problemu na części składowe. System ulega hierarchicznej dekompozycji. Zaleta projektowania strukturalnego jest to, że przedsięwzięcie projektowe możemy podzielić na mniejsze części. W konsekwencji możliwa jest równoległa grupowa praca, a więc rozdział zadań między, mniejsze zespoły. Podejście obiektowe - najczęściej poprzedzona analiza obiektową, polega na stopniowym rozszerzaniu modelu. Podstawowe cele projektowania obiektowego to: zwiększenie wydajności (powoduje że mniej czasu potrzeba na testowanie i usuwanie błędów), podnoszenie jakości (realizowane przez mechanizmy umożliwiające pielęgnację i zdolność systemu do radzenia sobie z ciągłymi zmianami) oraz ułatwianie pielęgnacji.

  1. Metody zbierania danych źródłowych

Metoda wywiadów jest - jedną z najpopularniejszych metod zbierania danych,

- powszechnie stosowana w badaniach socjologicznych. Dlatego też zwracamy uwagę tylko na niektóre problemy, istotne z punktu widzenia systemów informacyjnych.

Materiały uzyskane dzięki ankietom są wykorzystywane w metodach projektowania systemów informacyjnych takiej jak m.in.

metody morfologiczne, burza mózgów, metoda kolejnych prób.

Ankiety są wypełniane przez respondentów lub przeprowadzającego wywiad.

Spełniają one dwojaką rolę.

Po pierwsze dostarczają danych o badanej dziedzinie. W związku z tym pytania powinny być tak zbudowane aby uzyskać odpowiedź będącą dokładnym i całkowitym odbiciem postawy, poglądu i wiedzy badanego.

Po drugie nakłaniają badanego do udzielenia potrzebnej informacji.Metoda ankietowa - oprócz metody wywiadów jest jedną z najpopularniejszych dróg zbierania danych i jest powszechnie stosowana w kraju i za granicą. W kwestionariuszach należy zwrócić uwagę na zagadnienia związane z ich budową jak: język, układ odniesienia, stopień poinformowania, aprobata społeczna,

kolejność pytań. Stosowanie metody ankietowej jest korzystne wówczas gdy trzeba otrzymać niedużą ilość informacji od wielu osób lub gdy systematycznie bada się działalność z określonego ściśle obszaru.

Ankiety są także niemal jedynym środkiem uzyskania w krótkim czasie informacji o dużej zdecentralizowanej organizacji.

Poprzedzanie wywiadu ankietą ma również tę zaletę że pozostawia respondentowi czas na zgromadzenie potrzebnych informacji.

Oszczędza się w ten sposób czas osoby badanej i badającej. W większości przypadków tworzenie i analiza ankiet jest już skomputeryzowane za pomocą wielu standardowych programów.

  1. Ilościowe i jakościowe modele prezentacji wyników analizy

Model hierarchiczny Najstarszy stosowany model struktury danych w bazie danych.

W tym modelu, każdy element zwany rekordem, może uczestniczyć w roli podrzędnej w co najwyżej jednym powiązaniu rekordów, w roli nadrzędnej - w dowolnej liczbie takich powiązań.

Strukturę hierarchiczną nazywamy również strukturą drzewiastą.

Model sieciowy Model danych wtedy możemy określić, że ma strukturę sieciową jeżeli każdy rekord (dana) może jednocześnie uczestniczyć w wielu powiązaniach rekordów (danych). Rekord taki może równocześnie i wielokrotnie wystąpić w roli nadrzędnej oraz w roli podrzędnej Powiązanie realizowane są przez rekordy specjalne zwane łącznikami.

Model relacyjny Najbardziej popularna struktura. Podstawy teoretyczne i charakterystyka struktury relacyjnej modelu danych sformułował w latach siedemdziesiątych E.F. Codd relacje można określi w następujący sposób:

Relacja na zbiorach D1, D2, ... Dn może być zdefiniowana jako podzbiór iloczynu kartezjańskiego D1 x D2 x D3 x ..... Dn.

Model obiektowy

Obiektowa baza danych stanowi kolekcję obiektów gdzie każdy obiekt reprezentuje między innymi: związek, obiekt - atrybut, łańcuch znaków, schemat bazy danych, słownik. Wszystkie obiekty wg. G. Vossen`a mają dwie podstawowe cechy: pamięć oraz interfejs. Modele obiektowe są pewnym, lecz bardziej nowoczesnym, powrotem do modeli sieciowych.

  1. Umiejętność zastosowania wybranych narzędzi analizy, na konkretnych przykładach

Narzędzia analizy: Opisy słowne – sformalizowane i niesformalizowane

Formularze (np. zadowolenie klienta)

Schematy organizacyjne i procedur

Sieci działań systemu Tablice krzyżowe Tablice decyzyjne Wykresy (np. wielkości sprzedaży)

  1. Prince 2 jako przykład metodyki projektowania

PRINCE2 to metodyka zarządzania projektami, która prezentuje procesowe podejście do całego projektu. Składa się z: pryncypiów (podstawowych zasad metodyki), procesów (mówiących co po kolei należy robić w projekcie) oraz tematów (opisujących jak i za pomocą czego to robić. Metodyka definiuje strukturę organizacyjną projektu, w której ogólne ukierunkowanie projektu, odpowiedzialność i podstawowe decyzje leżą w gestii Komitetu Sterującego (jednoosobową odpowiedzialność za projekt ponosi Przewodniczący). Ważnym elementem metodyki jest opis sposobu dostosowania metodyki do warunków projektu.

Duży nacisk w metodyce jest położony na istnienie aktualnego Uzasadnienia Biznesowego w projekcie, które stanowi jego siłę napędową (projekt realizujemy dla korzyści, a te opisane są w Uzasadnieniu Biznesowym).

Prezentuje podejście produktowe, definiuje organizację projektu oraz powiązanie organizacji projektu ze strukturami zewnętrznymi, np. firmowymi.

  1. Zarządzanie przez cele WBS

WBS (Work Breakdown Structure), czyli Struktura Podziału Prac to technika zarządzania projektami, która pozwala na przejrzyste zdefiniowanie celu i zorganizowanie pracy nad projektem. Struktura podziału pracy to podstawowa technika w zarządzaniu przedsięwzięciami (projektami) pomagająca określić i zorganizować zasięg przedsięwzięcia przy pomocy hierarchicznej struktury drzewa.

Pierwsze dwa poziomy drzewa określają zbiór oczekiwanych celów przedsięwzięcia, które przedstawiają cały jego zakres. Dobrze zaprojektowana WBS opisuje oczekiwane cele, nie zaś zadania. Cele można określić z dużą dokładnością, dużo trudniej przewidzieć zadania stanowiące część planu przedsięwzięcia.

  1. Zarządzanie ryzykiem

Zarządzanie ryzykiem to ryzyko projektu, które jest zagrożeniem nieprzewidzianym wydarzeniem lub możliwa sytuacja o potencjalnie negatywnym wpływie na całościowy sukces projektu lub wydarzenie, które może wyrządzić trudne do przewidzenia szkody. Jest ono iloczynem prawdopodobieństwa wystąpienia ryzyka i potencjalnej szkody.

Czynniki wpływające na ocenę ryzyka realizowanego projektu: 1. zdefiniowany cel (przed rozpoczęciem)2. ograniczone zasoby

3. odpowiedzialność za rezultaty4. praca i podejście interdyscyplinarne5. przedsięwzięcie kompleksowe6. przedsięwzięcie nowatorskie7. zdefiniowany początek i koniec.

  1. Scharakteryzuj rolę użytkownika w procesie projektowania

System informacyjny budowany jest dla określonej organizacji lub pewnej ich grupy. Jest on przeznaczony dla organizacji jako całości, jak i dla grup użytkowników oraz użytkowników indywidualnych funkcjonujących w ramach tej organizacji. Zbiór użytkowników jest szeroki i dotyczy grup o różnorodnych potrzebach i preferencjach. Aby osiągnąć zakładany efekt należy uwzględnić w fazie analizy potrzeby klientów jako pełnoprawnych użytkowników systemu. Całość prac nad projektem powinien nadzorować specjalnie powołany Komitet Sterujący. Członkami jego są przedstawiciele trzech stron: użytkowników, wykonawców, zaproszonych ekspertów i mediatorów pochodzących spoza organizacji. Kierownictwo Komitetu Sterującego powinien sprawować użytkownik. Komitet Sterujący, w zasadzie nie podejmuje decyzji operatywnych, lecz formułuje zalecenia, które jako opinie przekazywane są kierownictwu taktycznemu odpowiedniej fazy procesu projektowego. Użytkownikami zewnętrznymi o specyficznych relacjach z organizacją są banki, które w przypadku udzielania kredytu pragną mieć obraz całej jej działalności oraz organizacje współpracujące, które zaopatrują albo odbierają produkcję lub usługi danej organizacji. Wśród użytkowników wewnętrznych, którzy są najłatwiejsi do identyfikacji, wydzielamy cztery grupy: Kierownicy najwyższego szczebla – strategicznego odpowiadający za kluczowe decyzje Kierownicy średniego szczebla, czyli szczebla taktycznego, Kierownicy bezpośrednio nadzorujący pracę, czyli szczebel operacyjny Wykonawcy

Pominięcie którejś z grup to potencjalnie duże trudności w eksploatacji systemu. Aktualizacja systemu w trakcie jego eksploatacji powoduje znaczny wzrost kosztów przedsięwzięcia. Każdy użytkownik powinien posiadać wiedzę ogólną o całości funkcjonowania systemu i szczegółową, dotyczącą tych rozwiązań, które jego bezpośrednio dotyczą.

  1. Jakie modele danych są przedstawione w BD? przeprowadź analizę porównawczą.

W bazie danych mogą wystąpić następujące typy modeli danych:

Model hierarchiczny – każdy element (rekord) może uczestniczyć w roli podrzędnej w co najwyżej jednym powiązaniu rekordów, w roli nadrzędnej - dowolnej liczbie takich powiązań. Rekord podrzędny nie może istnieć bez rekordu nadrzędnego. Strukturę hierarchiczną nazywamy inaczej drzewiastą.

Przykład: bilans i jego składowe. Strukturę hierarchiczną mają nieraz struktury organizacyjne w przedsiębiorstwach.

Model nie wszędzie możliwy do wykorzystania ze względu na swą prostotę, bo nie wszystkie zależności mają hierarchiczny charakter. Model sieciowy – model danych ma strukturę sieciową, a każdy rekord (dana) może jednocześnie uczestniczyć w wielu powiązaniach rekordów.

Rekord taki może wystąpić równocześnie i wielokrotnie w roli nadrzędnej oraz podrzędnej. Przykład: analiza czynników wpływających na notowania giełdowe spółki.

Struktura sieciowa modelu jest uważana za elastyczną i dość dobrze odwzorowującą rzeczywistość. Nie nakłada ograniczeń na konstruowanie powiązań między jednostkami.

Model relacyjny – najbardziej popularny obecnie. Jedyną strukturą w modelu wykorzystywaną do reprezentowania danych jest relacja. Każda relacja posiada swój schemat, który składa się z listy atrybutów, a każdy atrybut posiada swoją domenę definiującą zbiór wartości, jakie może przyjmować atrybut. Przykład: Powiązania informacyjne w organizacji. Model obiektowy – stanowi kolekcję obiektów, gdzie każdy obiekt reprezentuje między innymi: związek, obiekt-atrybut, łańcuch znaków, schemat bazy danych, słownik. Modele obiektowe są pewnym, lecz bardziej nowoczesnym, powrotem do modeli sieciowych. Zarówno w modelu hierarchicznym, jak i sieciowym typowe operacje na danych dotyczą wyszukiwania odpowiednio typów rekordów lub typów kolekcji i ich dodawanie, usuwanie, edycja; natomiast w modelu relacyjnym operacje na danych są precyzyjnie matematycznie zdefiniowane.

Relacyjna baza danych wymaga większej objętości pamięci niż bazy hierarchiczne i sieciowe. Model obiektowy jest bardziej złożony w stosunku do prostego opisanego matematycznie modelu relacyjnego, jest najnowocześniejszy z przedstawionych modeli, modeluje rzeczywistość dynamicznie (dźwięki, grafika), pozostałe - statycznie.

  1. Jakie warunki musi spełniać BD ?

kontrolowana nadmiarowość - to celowe wprowadzenie jej do BD. Stosuje się ją wtedy, gdy obliczenie określonej danej z innych danych jest możliwe, ale trudne i czasochłonne. Wprowadzona kontrolowana redundancja poprawia czas dostępu, umożliwia prostsze metody adresowania lub pozwala uzyskać lepszą jakość przetwarzanych danych. różnorodne korzystanie z bazy - użytkownicy mogą korzystać z danych stosownie do swoich potrzeb. możliwość szybkiej pracy konwersacyjnej - użytkownik może otrzymać potrzebne mu dane w bardzo krótkim czasie łatwość rozwoju i reorganizacji - baza danych rozwija się o pozyskiwane nowe dane, bez konieczności zmiany sposobu ich używania, a nowe zastosowania korzystają z istniejących już danych. dostępność i wydajność - użytkownik otrzymuje wszystkie potrzebne dane, z odpowiednią szybkością i ma upoważnienie do korzystania z nich. tajność - osoby nieupoważnione nie powinny mieć dostępu do danych.- zabezpieczenie przed zgubieniem - dane są zabezpieczone przed niepożądanymi działaniami człowieka i klęsk żywiołowych. W razie zniszczenia, dokonywana jest automatyczna odnowa.

- fizyczna i logiczna niezależność danych - zmiany w sprzęcie i metodach organizacji nie wywołują zmian użytkowych nawet gdy dołączamy nowe dane i zmieniamy ich strukturę logiczną.

  1. Porównaj HD i BD.

Baza danych jest podstawą współczesnych systemów informacyjnych zarządzania.

Występuje we wszystkich systemach wspomagających zarządzanie i to niezależnie od zastosowanych rozwiązań technicznych i technologicznych. Baza danych to zbiór wystąpień różnych typów rekordów oraz opisów powiązań między rekordami, danymi zagregowanymi i danymi elementarnymi. Inaczej możemy powiedzieć, że jest to zestaw zbiorów utrzymywanych w określony sposób przez użytkowników w procesach zakładania, aktualizacji i obsługi zapytań.

Celem bazy danych jest: gromadzenie, przechowywanie przetwarzanie i wizualizacja informacji. Odwzorowanie w bazie danych pewnego aspektu rzeczywistości powinno charakteryzować się następującymi cechami:

Hurtownia danych jest informacyjna, zorientowana na analizy i wspomaganie decyzji, a nie przetwarzanie transakcji.

Z technologicznego punktu widzenia hurtownia danych to „duża baza danych”. Przyczynami tworzenia hurtowni danych są potrzeby posiadania globalnych informacji w skali organizacji. Gromadzi dane ze wszystkich systemów informacyjnych działających w organizacji. Głównymi użytkownikami hurtowni danych są kierownicy wszystkich szczebli zarządzania oraz analitycy. Hurtownia Danych jest miejscem (zebrane z całego przedsiębiorstwa dane podzielone na części, oczyszczone, poklasyfikowane i połączone z innymi danymi czekają na swoich potencjalnych użytkowników), repozytorium (zbieranie, standaryzacja i agregowanie kopii danych transakcyjnych zawartych w operacyjnym lub produkcyjnym systemie informatycznym firmy), narzędziem do dostarczania informacji (dla użytkownika podejmującego decyzje lub informującego kierownictwo), narzędziem do przechowywania części danych (operacyjnych i nadawania im odpowiedniej, zagregowanej i hierarchicznej postaci).

  1. Scharakteryzuj Bazę Modeli.

1. Modele optymalizujące - wywodzą się z matematycznej teorii decyzji i badań operacyjnych, mają na celu podpowiedzieć optymalną decyzję. Mając odpowiednie kryterium tzw. funkcję celu oraz ograniczenia, dążymy do otrzymania takich wielkości, które pozwalają na optymalizację modelu. Konsekwencja działań zgodnych z rekomendacją jest uzyskanie najwyższych korzyści lub najmniejszych strat. W zależności od postaci modelu i zastosowań mamy do czynienia z takimi modelami zapisanymi w bazie jak: liniowe, nieliniowe,jednokryterialne, wielokryterialne, całoliczbowe, transportowe. 2. Modele symulacyjne - za pomocą tych modeli można rozwiązać wiele problemów decyzyjnych. Proces symulacyjny polega na tym, że z pomocą modelu decydent stara się o jak najlepsze opisanie rzeczywistości. Model tej klasy stosuje się dla złożonych sytuacji, kiedy zawodzą metody optymalizacyjne. Wtedy możemy sprawdzić więcej elementów i określi skutki zmiany ograniczeń lub inne kształtowanie się współczynników zysków i kosztów. Stosuję się te modele do podejmowania decyzji planistycznych i planowania budżetu państwa.3. Modele prognozowania - narzędzia prognozowania zawarte w bazie modeli obejmują różne techniki konieczne do podjęcia decyzji. Narzędzia te wyróżnia to, że służą do podejmowania decyzji przyszłościowych. Podstawą tych decyzji jest określenie czy w przyszłości badana wielkość będzie kształtować się korzystnie czy też nie. Jeśli nie to będziemy mieli do czynienia z prognozą ostrzegawczą. Prognozy są istotnym elementem podejmowania decyzji planistycznych krótko- i długoterminowych. Są wykorzystywane przez małe i duże organizacje. Służą do budowy biznesplanów i planowania strategicznego. Do przewidywania kształtowania się przyszłych interesujących wielkości najczęściej wykorzystujemy analizę szeregów czasowych.4.Modele ekonometryczne - stasuje się je do najbardziej złożonych problemów ekonomicznych. Zależności między zjawiskami ekonomicznymi są bardzo złożone i wielokierunkowe.

5.Modele graficzne - ze względu na ich przejrzystość i komunikatywność stosuje się je do podejmowania decyzji dotyczących organizacji pracy. Takimi modelami zawartymi w bazie modeli są wykresy Gantta i wykresy sieciowe. Istnieją dwa najpopularniejsze modele graficzne:

PERT, czyli technika oceny i kontroli programu,CPM, czyli metoda ścieżki krytycznej.

  1. Jaka jest rola Bazy Wiedzy ?

Rolą bazy wiedzy jest gromadzenie, akumulowanie, przetwarzanie i udostępnianie całości posiadanej wiedzy. Gromadzenie to zbieranie danych, przetwarzanie to ich modyfikacja, a udostępnianie to inaczej publikacja. Podstawę całości systemu stanowi repozytorium wiedzy, czyli inaczej bazy wiedzy. Jest ona sumą różnego typu zbiorów gromadzących, zależnie od ich domyślnego formatu, dane, informacje i wiedzę organizacji. Baza wiedzy musi być na bieżąco aktualizowana żeby zapewniała odbiorcom aktualne informacje oraz udostępniać przez internet swoje zasoby wiedzy otoczeniu. Jest to jeden z istotnych elementów kształtowania jej wizerunku. Również wiedza jest oparta o fakty stwierdzone przez innych np. tworząc bazę danych na jakiś określony temat korzystamy z wiedzy kogoś innego np. korzystając z książki jakiegoś autora.

  1. Jak chronić zasoby danych zawartych w bazach?

Ochrona zasobów informacyjnych obejmuje:

system komputerowy (sprzęt i oprogramowanie),ludzi zajmujących się tymi zasobami i realizującymi procesy: zbierania, magazynowania, przetwarzania i udostępniania zasobów oraz same zasoby. Dla ochrony danych stosuje się:

badanie tzw. ryzyka zniszczenia całości lub części zasobów informacyjnych,

kategorie zabezpieczeń: minimalna ochrona – kat. D, ochrona uznaniowa – kat. C (klasa C1 i C2), ochrona narzucona – kat. B (klasa B1, B2, B3), ochrona zweryfikowana – kat. A, metody wspomagające: rozwiązania biometryczne: analiza głosu, analiza linii papilarnych, siatka dna oka, proces stałego monitoringu,

techniki kryptograficzne: szyfrowanie, deszyfrowanie, klucze. Najsłabszym ogniwem w systemie ochrony zasobów danych zawartych w bazach jest człowiek - sam udostępnia hasła dostępu i informacje osobom do tego nie powołanym

  1. Jakie możemy wydzielić rodzaje systemów informatycznych i jakich użyć w tym celu kryteriów?

Do podstawowego kryterium podziału wymienionych systemów informatycznych można zaliczyć ich zastosowanie, zakres funkcjonowania, przydatność w danej organizacji czy komórce organizacyjnej.

Obecnie systemy informatyczne są powszechnie stosowane i wykorzystywane w bieżącej pracy. To z jakiego będziemy korzystać zależy od charakteru wykonywanej pracy, zakresu działania przedsiębiorstwa czy to instytucji.

Do podstawowych systemów informatycznych zaliczamy:

Systemy Wspomagające Systemy Informatyczne Zarządzania - MIS

Są one najbardziej popularnymi systemami informacyjnymi, wspomagają bieżącą pracę biurową. Dzięki temu systemowi prawie wcale nie korzystamy już z maszyny do pisania.

Może on być zastosowany samodzielnie lub w powiązaniu z innymi systemami informacyjnymi. Dla każdego użytkownika personalnego komputera szczególnie pomocny jest: edytor tekstów, arkusz kalkulacyjny, pakiet graficzny i baza danych.

Zastosowanie współczesnego oprogramowania pozwala na dostęp do wszystkich zaawansowanych narzędzi, które oferuje system. Systemy transakcyjne czyli systemy informacyjne I generacji

Jest to system do wspierania dokonanych transakcji przez przetwarzanie danych związanych z tymi operacjami.

Wszystkie systemy transakcyjne zawierają bazę danych. Są to systemy powszechnie stosowane, obsługuj takie transakcje jak:

rozliczenia na kontach bankowych,

rezerwacje miejsca w hotelu czy kinie,

wydawania towarów z magazynu, zakupy w hipermarkecie, zakupy w sklepach internetowych, aukcje. Są to systemy, które są stale udoskonalane. Systemy wyszukiwania informacji i informowania kierownictwa - systemy inf. II generacji

Systemy wyszukiwania informacji i informowania kierownictwa można określić jako systemy monitorowania organizacji lub jej części, danego otoczenia lub poszczególnych osób. Systemy tej generacji w porównaniu z systemami transakcyjnymi są już bardziej złożone. Posiadają obok danych bądź hurtowni danych specjalistyczne oprogramowanie, którego zadaniem jest umożliwienie szybkiej pracy w trybie konwersacyjnym: pytanie – odpowiedź. Procedury funkcjonowania całego sytemu polegają na tym, że użytkownik zadaje pytanie a na monitorze komputera otrzymuje odpowiedź. Jednak w określonych sytuacjach system sam wysyła informację np: o zagrożeniach albo odwrotnie uzyskuje informację, że wszystko przebiega zgodnie z planem. Do II generacji systemów, ze względu na pełnione funkcje zaliczamy: - System Informowania kierownictwa SIK, - System Wyszukiwania Informacji SWI, - System Monitorowania Kierownictwa SMoK

Systemy doradcze czyli systemy III generacji

Systemy Doradcze, są najbardziej dynamicznie rozwijającą się generacją systemów informatycznych dla wspomagania zarządzania. Współczesny system doradczy można określić jako system, który wykorzystuje zarówno modele z bazy modeli jak i wiedzę i reguły wnioskowania zawarte w bazie wiedzy. System ten może być wsparty również narzędziami klasy OLAP i drążenia danych dla pozyskania potrzebnych informacji z hurtowni danych. Podstawowym elementem systemu doradczego jest skonsolidowana baza i to właśnie ona wyróżnia system doradczy od systemów I i II generacji. W skonsolidowanej bazie zostaje zapisana wiedza o faktach i regułach wnioskowania. System cały czas musi być zasilany nowymi danymi, modelami i wiedzą. Szczególnie ważne w systemach doradczych jest wiedza praktyczna, która jest stale uzupełniana przez wiedzę teoretyczną.

Systemy te mogą być stosowane zarówno w ujęciu statycznym jak i dynamicznym.

  1. Porównaj podstawowe typy systemów informatycznych, wykonaj odpowiednie rysunki.

System Transakcyjny - systemy najbardziej powszechne i stosowane w większości organizacji.

Służy do wspierania dokonywanych transakcji przez przetwarzanie danych związanych z tymi procesami (ok. 80% zastosowań infrastruktury informatycznej obsługiwana jest przez ten typ systemów). Wszystkie systemy transakcyjne zawierają bazę danych, mają dość nieskomplikowaną architekturę, przedstawioną poniżej na rysunku:

Z tego rodzaju systemami spotykamy się codziennie robiąc m.in. zakupy w sklepie.

Systemy tego typu obsługują takie transakcje, jak: rozliczenia na kontach bankowych, rezerwacje miejsca w hotelu, zakupy w supermarkecie, aukcje itp.

Systemy transakcyjne wymagają określonej konfiguracji sprzętu : komputerów o dużych pamięciach, szybkich urządzeń do wprowadzania i wyprowadzania danych, (skanerów, szybkich drukarek), jak i oprogramowania zorientowanego problemowo oraz translatorów i kompilatorów języków pozwalających na przetwarzanie danych ekonomicznych. Systemy Wyszukiwania Informacji i Informowania Kierownictwa - Systemy Informacyjne II. Generacji - precyzyjnie można je określić jako systemy monitorowania: organizacji i jej części,

otoczenia albo też monitorowania działalności poszczególnych osób fizycznych.

W porównaniu z systemami transakcyjnymi są już bardziej złożone. Posiadają one obok bazy danych lub hurtowni danych specjalistyczne oprogramowanie, którego zadaniem jest umożliwienie szybkiej pracy w trybie konwersacyjnym: pytanie-odpowiedź. Procedury funkcjonowania SWI oraz SIK polegają na tym, że użytkownik zadaje pytanie a na monitorze komputera lub przez inne urządzenie otrzymuje odpowiedź. Nie zawsze jednak użytkownik musi zadać pytanie aby uzyskać odpowiedź. System może sam wysłać informację (o zagrożeniach albo informację o tym, że wszystko przebiega zgodnie z planem). Użytkownik jeśli chce może również otrzymać odpowiedź za pomocą tradycyjnych nośników danych(druk) Do II. Generacji systemów, zaliczamy:- Systemy Informowania Kierownictwa (SIK)- Systemy Wyszukiwania Informacji (SWI)System Monitorowania Kierownictwa (SMoK) Funkcjonowanie SIK

Dostarczanie odpowiedzi użytkownikowi

Systemy Doradcze, czyli Systemy Informacyjne III. Generacji - najbardziej dynamicznie rozwijające się systemy dla wspomagania zarządzania. Podstawowe typy systemów tej generacji to: Systemy Wspomagania Decyzji (SWD), Systemy Ekspertowe (SE), Systemy dla Kadry Kierowniczej (EES), Systemy Business Intelligence (BI) i e-BI. Systemy III. Generacji są związane z najbardziej zaawansowaną TI.

Niekiedy nazywa się je systemami ze sztuczną inteligencją.

Typowa architektura systemu doradczego

Współczesny System Doradczy można określić też jako program komputerowy, który wykorzystuje modele z bazy modeli jak i wiedzę i reguły wnioskowania zawarte w bazie wiedzy dla rozwiązania tak złożonych problemów, że wymagane są umiejętności profesjonalisty (eksperta). System też może być wsparty narzędziami klasy OLAP.

Podstawowym elementem systemu doradczego jest skonsolidowana baza danych i to ona go wyróżnia od pozostałych generacji.

System ten musi być stale zasilany nowymi danymi, modelami i wiedzą(aktualizowany).

Systemy doradcze III. służą rozwiązywaniu różnych zadań, wykorzystując do tego odpowiednie obszary wiedzy.

Jakie kryteria powinny być użyte do wyboru systemu informatycznego wspomagającego procesy zarządzania?

Kryteria wspomagające system zarządzania:

systemy transakcyjne (ST)sys. informowania kierownictwa oraz wyszukiwania informacji (SIK oraz SWI) sys. doradcze (SDW, SE, BI)

sys. wspomagania naczelnego kierownictwa (SWNK)sys. automatyzacji biura (SAB)

sys. kompleksowe typu MRP II/ ERP I i II.

ESS

System najwyższego kierownictwa /sys. wspomagania kierownictwa firmy/

Sys. informacji kierownictwa /wyszukiwania informacji/ Sys. wspomagania decyzji

Sys. pracy biurowej Sys. Transakcyjny

Kiedy stosuje się systemy typu BI i eBI?

BI - aplikacje i technologie służące do zbierania, analizowania i udostępniania danych po to, aby pomóc pracownikom organizacji w podejmowaniu lepszych decyzji gospodarczych. Stosowanie BI opłacalne jest gdy występuje: Duża złożoność prowadzonej przez organizację działalności; Potrzeba częstego wykonywania prognoz oraz planów, a dane dotyczące przyszłości są niepełne;

Trudność w zbieraniu danych pochodzących z wielu baz danych i podejmowanie trafnych decyzji; Dostarczane raporty przez istniejące w organizacji systemy nie są satysfakcjonujące; Brak czytelnych relacji przyczynowo -skutkowych ora spójności pomiędzy poszczególnymi elementami tradycyjnych raportów;

Występuje szeroki zakres baz danych i pochodzących z .?.?.?. źródeł.

Co to jest eBI? eBusiness Intelligence = Business Intelligence + Internet

Jakie powstają nowe terminy na zastosowania MIS i jakie będą ich nowe funkcje?

Przetwarzanie w chmurze umożliwia udostępnianie przedsiębiorstwom informacji i technologii w sposób bezpieczny i skalowalny. Rozwiązanie jest dostępne jako usługa, z której firmy korzystają, kiedy jest to potrzebne. Taki model dostępu do systemów informatycznych i informacji przyspiesza wprowadzanie nowych produktów, pozwala uniknąć tradycyjnych progów wejściowych i umożliwia wykorzystanie nowych okazji pojawiających się na rynku. Badanie koncentruje się na trzech najbardziej popularnych obecnie modelach przetwarzania w chmurze: chmurze publicznej (kontrolowanej przez dostawcę); chmurze prywatnej (kontrolowanej wewnętrznie przez dział informatyczny przedsiębiorstwa) oraz chmurze hybrydowej (połączeniu obu typów architektur). Biokomputery są bardzo obiecujące, ponieważ mogą one pozwolić na zapisywanie ogromnej ilości informacji na małej przestrzeni. Ocenia się, że pół kilo DNA może pomieścić więcej informacji, niż wszystkie istniejące dziś twarde dyski. W komputerze biologicznym informacje można zapisywać w sekwencji podjednostek budulcowych DNA.

Scharakteryzuj systemy kompleksowe typu MRP i ERP z punktu zarządzania finansami organizacji.

System kompleksowe:

MRP (Manufacturing Resource Planning),

ERP (Enterprise Resource Planning)

Cele i funkcje systemów MRP i ERP

System MRP II jest systemem, który stanowi połączenie ST i SWD o pętle sprzężenia zwrotnego oraz rozszerzenia zakresu systemu o planowaniu takich zasobów jak: ludzie, maszyny, środki finansowe.

Rozwinięcie MRP II jest system ERP – Planowanie Zasobów Przedsiębiorstwa).

Elementy ERP Systemy komercyjne ERP i MRP R/3 firmy SAP, TRITON firmy Baan,

Movex firmy Intentia AB, System 21 firmy JBA,

CAS i MANMAN/X (obecnie bardziej znany pod nazwą MK) oba firmy Computer Assiociates).

System MRP II pomaga w rozwiązaniu tzw. uniwersalnego równania produkcji

Co mamy wyprodukować (jakie wyroby i w jakim terminie) aby wyznaczony popyt zastał zaspokojony? Czym musimy dysponować i w jakim czasie (finanse, zdolności produkcyjne), aby zrealizować zamówienie? Co z tego, co posiadamy potrzebujemy obecnie (jakimi dysponujemy zdolnościami produkcyjnymi w kolejnych okresach, jakie mamy zapasy w toku, półfabrykatów, surowców)?Co musimy jeszcze kupić i za ile (usługi i surowce) aby wykonać zamówienie?

ERP - Planowanie Zasobów na Potrzeby Przedsięwzięć ERP jest systemem obejmującym całość procesów produkcji i dystrybucji, który integruje różne obszary działania przedsiębiorstwa, usprawnia przepływ krytycznych dla jego funkcjonowania informacji i pozwala odpowiadać na zmiany popytu. Informacje te są uaktualniane w czasie rzeczywistym i dostępne w momencie podejmowania decyzji.

Główne obszary funkcjonowania ERP

Obsługa klientów – baza danych o klientach, przetwarzanie zamówień, obsługa zamówień, transfer dokumentów (EDI)

Produkcja – obsługa magazynu, obliczanie kosztów produkcji, zakupy surowców i materiałów, ustalanie terminarza produkcji, zarządzanie zmianami produktów, kontrola procesów produkcji

Finanse – prowadzenie księgowości, kontrola przepływu dokumentów księgowych, raportów.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
8 Finansowanie systemów informatycznych w ochronie zdrowia, inicjatywy
Wykorzystanie modelu procesow w projektowaniu systemow informatycznych
OK W2 System informacyjny i informatyczny
SYSTEMY INFORMATYCZNE ORGANIZACJI WIRTUALNEJ1
Metodyka punktow wezlowych w realizacji systemu informatycznego
ZINTEGROWANE SYSTEMY INFORMATYCZNE ZARZĄDZANIA
SYSTEMY INFORMATYCZNE MIS
4 Systemy informatyczne 2 ppt
Wykład VII, politechnika infa 2 st, Projektowanie Systemów Informatycznych
Systemy informatyczne
Atrybuty uzytecznosci systemow informatycznych R R Lis
Rekord bibliograficzny, Studia INiB, Formaty danych w systemach informacyjno-wyszukiwawczych
Metodyka punktow wezlowych w realizacji systemu informatycznego, Informatyka, Studia dodać do folder
System informatyczny zarządzania, WSB Bydgoszcz, Informatyka wykłady

więcej podobnych podstron