„Dziś wesoła nowina przedszkole się zaczyna” M.Kownacka

Śpią sobie smacznie w moim Plastusiowie. Wokoło mnie śpi całe moje gospodarstwo- krowy w oborze, piesek na dworze, koza w zagrodzie, żabki w ogrodzie, ptaszki na drzewie i świnki w chlewie!

Śpię...śpię... aż tu mi się śni, że ktoś drzewem trzęsie i ptaszki chce spłoszyć- więc otwieram szeroko oczy- a tu nie drzewem a mną samym- trzęsie miś i woła:

Plastusiu, nowina wesoła!

Jaka, misiu, nowina?

Przedszkole się zaczyna! Już pani kierowniczka zagląda do kątków, z mamusiami rozmawia, pilnuje porządku, już pani Agata- pokoje zamiata. Już tylko patrzyć, czas prędko leci- za małą chwilę będą tu dzieci!

A tu już z pokoju lalek- nowinę niesie krasnalek, że się stroją w suknie nowe: zielone, żółte, różowe... Powtarzają: „Nowina- rok przedszkolny się zaczyna!!!”.

Mówię do misia: „Pożycz lusterka!” i jednym okiem w lusterko zerkam...

Niczego sobie!... Piękna osoba- mur, że się będę dzieciom podobał!...

No, bo niech kto powie, proszę: jak rzodkiewka krasny nosek, oczy jak tarniny tarki, uszy jako talarki, no, a cała figurka- podobna do ogórka!

Patrzę na misia, a on biedaczek, wyciągnął szczotkę, czyści kubraczek... Ha, niech i on się dzieciom podoba, choć czarny nosek- to nie ozdoba!

A tutaj pajac z nowiną leci, że przyszły dzieci! Że zaraz wejdą- że już są w holu! Już wbiegła Ania!

WITAJ W PRZEDSZKOLU!