Choroby układu ruchu

*Osteoporoza (odwapnienie, rzeszotnienie kości)- dotyczy głównie osób starszych, kobiet w ciąży, matek karmiących piersią, szybko rosnących dzieci.

Czynniki sprzyjające rozwojowi choroby:

-nieprawidłowa praca gruczołów hormonalnych tarczycy i nadnerczy

-nieprawidlowe wchłanianie wapnia w jelitach

-zaburzenia gospodarki hormonalnej związane z przekwitaniem

-choroby nerek

-brak aktywności fizycznej

-niedobór witaminy D

*Reumatoidalne zapalenie stawów (gościec stawowy)- to jedna z chorób autoimmunizacyjnych, w której komórki układu odpornościowego atakują i niszczą komorki chrząstki.

Efekty:

-stan zapalny

-bolesność

-usztywnienie i deformacja stawu

*Skolioza (boczne skrzywienie kręgosłupa)- wada kręgoslupa polegająca na jego bocznym skrzywieniu w różnych odcinkach. Rzadko ma charakter wrodzony. Najczęściej jest wynikiem braku ruchu i przyjmowania nieprawidłowej postawy w okresie silnego wzrostu.

*Dyskopatia (wypadanie krążków międzykręgowych).

*Lordozy-krzywizny skierowane do przodu (szyjna i lędźwiowa).

*Kifozy-krzywizny skierowane do tylu (piersiowa i krzyżowa).

*Nadmierna lordoza-skrzywienie lędźwiowe

*Nadmierna kifoza-skrzywienie piersiowe.

*Krzywica-choroba występująca u dzieci (od ok.2 miesiąca do ok 3 roku życia), związana z zaburzeniami gospodarki wapniowo-fosforowej, spowodowana najczęściej niedoborem witaminy D. Powoduje zmainy w układzie kostnym i zaburzenia rozwojowe.

*Zapalenie szpiku-zazwyczaj występuje u dzieci, powodując wielką tkliwość zaatakowanego przez chorobę miejsca. Jest wywoływane przez stosunkowo powszechną bakterię (gronkowiec złocisty), który dostaje się do układu krwionośnego, zwykle przez ranę i tą drogą dociera do kości.

* Zapalenie kości i stawów spowodowane jest zużyciem tych narządów pod wpływem sił nacisku. Zjawisko to występuje zwłaszcza w większych stawach, będących pod wpływem dużego ciężaru, działającego na kręgosłup, miednicę i kolana. U niektórych osób miejscem występowania schorzenia są stawy kończyn górnych i palców. Gładka powierzchnia chrząstki robi się szorstka i nierówna, i stopniowo złuszcza się, a znajdująca się pod nią kość grubieje i podlega deformacji, gdyż jest pozbawiona warstwy ochronnej.