Peter Petersen
• Planował być pastorem, ale został
pedagogiem,
• Pracował jako nauczyciel w Hamburgu – został
dyrektorem szkoły eksperymentalnej później
został też nauczycielem akademickim w Jenie,
• Rozwijał swoją koncepcję pedagogiczną, w
której centrum znajdowała się niemiecka
kultura, z czasem zafascynował się ideologią
nazistowską.
Poglądy pedagogiczne
Petera Petersena
• Krytykował mocno pedagogikę herbartowską,
• Harmonia uczuć, woli i działania,
• Realizm pedagogiczny,
• Promował pedagogikę społeczną
• Każde dziecko jest członkiem wspólnoty,
• Jedną z ważniejszych wspólnot jest rodzina, a
drugą szkoła.
Cechy wspólnoty szkolnej:
• Każde dziecko jest istotą wartościową,
• Należy zaakceptować różnice między dziećmi,
• Dziecko należy postrzegać całościowo,
• Wychowanie to pomoc w samorealizacji,
• Wychowanie wymaga dialogu,
• Szkoła to miejsce jednoczące dzieci,
nauczycieli i rodziców.
• Szczególną rolę odgrywa wychowanie – jest zawsze
pierwsze przed nauczaniem, realizowane jest we
wspólnocie,
• Nauczanie przebiega wieloetapowo:
1. Okres harmonijnego i wielostronnego kształcenia,
2. Okres wstępny,
3. Okres pracy,
• Uczniowie muszą sami ustalać zasady, wówczas pilnują
ich przestrzegania,
• Wychowawca jest przewodnikiem grupy, tworzy
atmosferę pracy.
Szkoła Petera Petersena
• Powstała w 1924 roku przy Uniwersytecie w
Jenie, dla ćwiczeń pedagogicznych
kandydatów do zawodu nauczyciela,
• Nazwana została szkołą jenajską
(Jenaplanschule),
• Szkoła jest:
– Wolna,
– Powszechna,
– Ludowa.
• Uczniowie podzieleni zostali na grupy, tzw.
grupy rodowe, zróżnicowane wiekowo,
• Grupy liczyły około 40 uczniów, w całej szkole
pracowało 3 nauczycieli,
• Każdy uczeń miał swojego opiekuna,
• Wychowawca spełnia rolę przywódcy
wspólnoty szkolnej, ale istotna jest też
współpraca z rodzicami.
• W organizacji pracy szkoły ważny był pierwszy i
ostatni dzień tygodnia,
• W miarę, jak uczniowie stają się starsi, do
swobodnej pracy grupowej dochodzą zajęcia
przedmiotowe i nowa forma kształcenia – koło,
• Uczniowie pracowali w małych 4-osobowych
grupach, często korzystano z dyskusji,
• Stosowane też były zajęcia zblokowane, trwające
po 100 minut.
Podstawowe formy kształcenia w szkole Petersena:
• Formy zewnętrzne:
– Rozmowa,
– Zabawa,
– Praca,
– Uroczystości ,
• Formy wewnętrzne:
– Myślenie,
– Oglądanie,
– Rozważanie,
– Odczuwanie.
Wady:
• Przerost zajęć praktycznych
• Przekonanie o decydującym wpływie na rozwój człowieka cech i zdolności wrodzonych, gdzie wychowanie powinno sprowadzać się do opieki nad naturalnym (nieskrępowanym) rozwoju dziecka
• Brak dyscypliny nauczania
• Na skutek swobody uczniów utrudniona realizacja założonych celów dydaktycznych.
• Wpajanie młodzieży doktryny hitlerowskiej
Zalety:
• Rozwijanie osobowości ucznia
• Zajęcia w plenerze
• Rozwijanie form twórczości uczniów
• Nauczanie współdziałania uczniów
• Nauczenie uwzględnia aspekty społeczne