Guru Joga Jedno Które Urzeczywistnia Wszystko

fragment książki “The Wishfulfilling Jewel”

Autor: Diigo Khyentse Rinpocze
Tlumaczenie, opracowanie: Robert Kęckierski

Jego Świątobliwość Diigo Khyentse Rinpocze urodził się w 1910 roku w Derge we wschodnim Tybecie i studiował u ponad siedemdziesięciu mistrzów i uczonych. Uznany został za wypromieniowanie Dziamgon Czientse Łangpo, jednego o założycieli ruchu Rime. Rinpocze spędził ponad dwadzieścia lat na odosobnieniu, był głową szkoły Ningma i czołowym przedstawicielem ruchu Rime. Wielu widziało w nim wielkiego mistrza Dzogczen i ucieleśnienie Guru Rinpocze. Był nauczycielem wielu znaczących lamów naszych czasów, miedzy innymi Jego Świątobliwości Dalaj Lamy. Zmarł w 1991 roku w Bhutanie.
Niezależnie od tego, czy jemy, śpimy, chodzimy czy siedzimy – powinniśmy ciągle kierować nasz umysł ku Lamie. Krótka rada nauczyciela nie wystarczy, aby osiągnąć urzeczywistnienie; trzeba również rozpoznać, że nauczyciel nie jest tylko kimś zewnętrznym, lecz że jest zawsze obecny w oświeconej naturze naszego umysłu.
Guru Rinpocze powiedział: “Nigdy nie jestem oddzielony od tych, którzy mają oddanie”. Jeżeli uważamy Lamę za zwykłą istotę z mięsa i kości, trudno nam będzie rozwinąć niezbędną dla rozwoju intensywność oddania. Dlatego też powinniśmy widzieć go jako ucieleśnienie niezmiennej mądrości Guru Rinpocze, “Zrodzonego z Lotosu”. Jego wiedza przenika wszystkie trzy światy i w każdej chwili wie on, kto właśnie modli się do niego – także wtedy, gdy czynią to miliony ludzi równocześnie.
Esencją Drogi jest oddanie i jeżeli nie mamy w umyśle niczego więcej prócz Lamy i uczucia gorącego oddania, to niezależnie od tego co się wydarza, będziemy odczuwać to jako błogosławieństwo.
Jeżeli nasze myśli wypełnione są oddaniem dla Lamy, powstaje naturalne zaufanie, że rzeczy wydarzają się we właściwy sposób. Wszelkie formy są Lamą, wszystkie dźwięki modlitwą, a każda myśl powstaje jako oddanie.
Wszystko spontanicznie uwalnia się w absolutnej naturze. To jest najwyższa Guru Joga – widzenie Guru jako nierozdzielności trzech kaj. Można osiągnąć to bez rytuałów fazy budowania, bez odosobnień odbywanych w ciemności, bez pustych wizji, bez zatrzymywania i wprowadzania oddechu do centralnego kanału. Dzięki tej medytacji wszystkie inne praktyki stapiają się w jednokierunkowe oddanie tak, jak doświadczali tego Gyalwa Gotsangpa i inni wielcy mistrzowie. Spędzili oni wiele miesięcy i lat w stanie, w którym ich umysł wypełniony był oddaniem – nie odczuwali wówczas ani głodu ani pragnienia.
Poprzez oddanie i odcięcie przywiązania do podniet tego życia, przestaje się być wplątanym w światowe sytuacje. Rozwija się subtelną zdolność oceniania przyczyny i skutku, nie błądzi się więcej wśród negatywnych zachowań. Wszystkie życzenia osiągnięcia pokoju tylko dla siebie wygasają i w ten sposób nie jest się już zagubionym w gąszczu niższych ścieżek. Wszelkie przejawienia widzi się jako święte formy, mantry i wielką radość i nie popełnia się już błędu zwyczajnego postrzegania. Poprzez widzenie wszystkich rzeczy jako Lamy i dzięki otaczaniu gorącym oddaniem wszystkich myśli przestaje się błądzić wśród negatywnych sposobów widzenia. W ten sposób powstaje całkowicie naturalne zadowolenie z tego, co jest, i znika pomieszanie; wszystko co trzeba porzucić, odchodzi samo z siebie. Medytacja i stan po medytacji stapiają się w jedno i ^manifestuje się prawdziwa natura absolutu, własna mądrość i świadomość.
Po to, aby Lama był obecny w każdej chwili, musimy nieustannie praktykować. Myślenie, że kilka miesięcy czy też rok praktyki wystarczy do osiągnięcia urzeczywistnienia nie przyniesie nam wiele pożytku. Powinniśmy praktykować od teraz aż do ostatniego oddechu. Potrzebujemy tej pilności, by mieć pewność, że w trudnej i przerażającej chwili śmierci będziemy w stanie utrzymać nasze zaufanie i zrozumienie. Powinniśmy pytać sami siebie, czy w chwili śmierci będziemy potrafili przypomnieć sobie wszystkie pouczenia Lamy. Jednak nawet wtedy, gdy nam się to uda, gdy dotknie nas cierpienie, może nam być trudno je zastosować, jeżeli przez całe życie nie będziemy się do tego przygotowywali, stale praktykując.
Praktykujący Dharmę powinien dać sobie radę ze wszystkimi życiowymi okolicznościami, nie powinien być radośnie podniecony przez dobro, ani też popadać w zwątpienie, napotykając na zło. Chociaż szczęście i smutek, radość i cierpienie nie mają same w sobie żadnej rzeczywistej egzystencji, mogą być pomocą, albo też przeszkodą na Drodze. To, jak obchodzimy się z tymi doświadczeniami jest sprawdzianem mocy naszej praktyki. Jest to prawdziwą esencją Guru Jogi i samą główną praktyką. Jeżeli wykonujemy ją tak dobrze, jak tylko potrafimy, nie ma żadnych innych tak zwanych “głębokich” nauk.
Szczegółowe wizualizacje fazy budowania dzielą się na cztery rodzaje, które korespondują z oczyszczeniem czterech sposobów narodzin: z jaja, z łona, z ciepła i wilgoci oraz z narodzin spontanicznych. Guru Joga jest esencją wszystkich owych odmian wizualizacji i nie wymaga niezbędnych w ich przypadku szczegółowych wyjaśnień. Zawarte są w niej co prawda również inne aspekty fazy budowania, nie oddziela się ich jednak od siebie. Nazywa się je Czystym Przejawieniem – klarowną wizualizacją aspektu Buddy; Czystym Spoczęciem – znajomością wszystkich symboli i aspektów Jidama (np. Jedna głowa symbolizuje jedność absolutnej natury, dwie ręce to metoda i mądrość) i Dumą Wadżry, będącą całkowitą pewnością, że od nie mającego początku czasu jest się Jidamem. Mówi się, że jeśli z wielką klarownością i żywotnością

wizualizujemy choć przez chwilę naszego Rdzennego Lamę, przyniesie to więcej pożytku niż medytowanie na 100 000 innych aspektów Buddy.
Guru Joga jest również esencją fazy spełniającej Sześciu Jog: Tummo (Wewnętrznego Żaru) – korzenia Drogi, Gyulyu (Ciała Iluzorycznego) -podstawy Drogi, Milam (Jogi Snu) – Miary Postępu Na Drodze, Ósal (Przejrzystego światła) – Esencji Drogi, Bardo (Stanu Pośredniego) -Zaproszenia Do Kroczenia Drogą i Poła (Przenoszenia świadomości) – Dającej Możliwość Dalszego Kroczenia Drogą. Każda z tych praktyk musi zostać rozwinięta w Guru Jodze; Tummo i Gyulyu związane są z praktyką Ciała Wadżry Guru, Milam i Ósal z Jogą Mowy Wadżry Guru, Bardo i Poła z Umysłem Wadżry Guru. Dlatego też Guru Joga jest esencją praktyk fazy spełniającej.
Jeśli pragniemy urzeczywistnić szerokie widzenie i głęboki wgląd, powiedziane jest: “Urzeczywistnienie twojej wewnętrznej mądrości jest owocem nagromadzeń, oczyszczeń i błogosławieństw zrealizowanego mistrza”. Opieranie się na jakiejkolwiek innej metodzie jest pozbawione sensu.
Mówi się również: “Ktokolwiek pragnie odnaleźć mądrość wykraczającą poza intelekt, nie modląc się do swego Lamy, jest jak człowiek czekający na słońce w jaskini, której otwór wychodzi na północ. Nigdy nie rozpozna on jedności przejawień i swego własnego umysłu”.
Ponieważ Guru Joga jest ostateczną metodą rozpoznania naturalnego stanu wszystkich rzeczy, zwana jest “rdzeniem naturalnego stanu”. Rdzeniem tym jest ukryta esencja – może niewidoczna, będąca jednak istotą wszystkiego.
Niezliczone pouczenia Kyerim, Dzogrim, Dzogczen itd. Są zawarte w Guru Jodze w skondensowanej formie. Praktyka ta jest jak niezbędne do życia ogniwo w łańcuchu, który łączy w sobie wszystkie inne pouczenia. Jest łatwa do przeprowadzenia, wolna od rzeczywistych trudności i pozbawiona ryzyka wykonania czegoś w niewłaściwy sposób. Jednocześnie jednak prowadzi do najwyższego owocu. Podobnie jak dobrze skonstruowana maszyna może w ciągu godziny wykonać pracę setek pracowników, tak samo ta jedna jedyna nauka zawiera w sobie wszystkie inne – nie brakuje w niej żadnej instrukcji, choćby najgłębszej. Guru Joga jest główną metodą prowadzącą do postępu w naszej praktyce i usunięcia przeszkód. Jest “Jednym, Które Urzeczywistnia Wszystko”.
Z technicznego punktu widzenia Guru Joga jest częścią Nyndro, tak zwanych “praktyk wstępnych”. W rzeczywistości jednak jest sercem głównej medytacji we wszystkich szkołach buddyzmu – w Ningmapie, Szakjapie, Kagyupie czy Gelugpie. Nie ma ani jednej ścieżki, której najważniejszej podstawy nie stanowiłaby Guru Joga.
W tradycji Szakja znane są nauki Lamdre – jednoczesnej praktyki “Drogi” i “Owocu”. Pracę z nimi zaczyna się od Głębokiej ścieżki Guru Jogi. W nauce tej otrzymuje się błogosławieństwo oraz inicjację ciała, mowy i umysłu Lamy, a następnie medytuje się na niego.
Linia Kagyu znana jest jako dziedzictwo gorącego oddania. Praktykowanie Dharmy bez oddania jest jak bycie pozbawionym głowy. Niezależnie od tego, jak wielu różnych odgałęzień drogi byśmy nie praktykowali – bez oddania, bez pełnej respektu czci dla nauczyciela, która umożliwia nam widzenie go jako rzeczywistego Buddy, nie ma najmniejszej szansy, by powstało w nas doświadczenie i poznanie.
Wielki nauczyciel tradycji, Kadampa Gyaltse Nguczu Thogme, nie wykonywał żadnej innej głównej praktyki, prócz widzenia swego nauczyciela Atisi jako rzeczywistego Buddy i służenia mu przez całe życie ciałem, mową i umysłem.’ W najsłynniejszej nauce linii Kadampa, Siedmiopunktowym Treningu Umysłu, Guru Joga jest pierwszą praktyką. Dotyczy to również różnych linii Karna i Terma tradycji Ningma. Nie ma tam żadnej ścieżki, żadnej praktyki, która nie byłaby zawarta w Guru Jodze.
W przeciwieństwie do praktyk fazy budowania czy fazy spełniającej. Guru Joga może być praktykowana w każdej chwili. Jeśli dla przykładu praktykujemy Kyerim i Dzogrim, to odnośnie postawy ciała, mowy i umysłu istnieje kilka rzeczy, na które trzeba zwrócić uwagę. W czasie odosobnienia Kyerim musimy podzielić naszą praktykę na cztery sesje w różnych porach dnia i przygotować ołtarz z zewnętrznymi ofiarami, takimi jak woda, kwiaty, kadzidła itd. Oraz z wewnętrznymi, jak torma, rakta i amrita. Guru Joga natomiast może być praktykowana w każdej chwili i w każdych warunkach, i przynosi te same urzeczywistnienia, co Kyerim, faza budowania.
W Dzogrim, fazie spełniającej, w praktykach takich jak Tummo i ćwiczeniach fizycznych, jak Wielka Waza czy zatrzymywanie oddechu, istnieje pewne ryzyko popełnienia błędów lub natrafienia na przeszkody. W praktyce Guru Jogi nie ma takich niebezpieczeństw i różne “wiatry” energii w naturalny sposób wpływają do centralnego kanału. Podobnie jak zjedzenie pożywienia natychmiast usuwa uczucie głodu, tak Guru Joga przynosi urzeczywistnienie naszej wewnętrznej mądrości.
Dzietsyn Milarepa powiedział: “Nie oczekuj natychmiastowego urzeczywistnienia, lecz praktykuj przez całe życie”. Jeśli myślimy w pełni zdecydowanie: “Będę praktykował aż do chwili, w której moje ciało zostanie wyniesione na cmentarz”, wszystkie doświadczenia i poznanie pojawią się na Drodze w naturalny sposób. Jeśli jednak medytujemy krótko i w zniecierpliwieniu, doświadczenia te nie nastąpią. Mówi się: “Dharma należy do tych, którzy ćwiczą się w niej wytrwale”. Jeśli zdecydowanie pragnie się iść drogą Dharmy, jest ona stale obecna – gotowa by ją praktykować.