Uzupełnianie życia przez zabawę:

Polega na dopełnieniu życia poważnego, jego monotonii i przymusu. Zabawa jest wyzwolona, nie ma określonych reguł . Jest polem do popisu dla naszej fantazji, wybujałej wyobraźni i wszelkich pomysłów napływających w danej chwili. Zabawa pozwala odreagować, wyżyć się, wyzwolić emocje i energię.

Autorem teorii zabawy jako uzupełnienia życia jest niemiecki pedagog Konrad Lange. Zastanawiając się nad funkcja zabawy zwrócił on szczególną uwagę na czynnik wyobraźni. Człowiek może przeżywać dwa rodzaje złudzeń:

• ZŁUDZENIE NIEUŚWIADOMIONE (występuje :we śnie, w gorączce, w hipnozie lub w obłąkaniu) jako pełne zrównanie z rzeczywistością

• ŚWIADOMA SAMOUŁUDA (występuje: w zabawie i sztuce ) ,kiedy to iluzja wywołana przez nas samych chroni nas przed pomieszaniem fantazji z rzeczywistością

Według Langego zabawa jest zastępstwem rzeczywistości. Dzisiaj rzeczywistość ogranicza się zasadniczo tylko do pracy lub nauki. W ten sposób nasze Zycie staje się nudnym i jednostronnym. Dlatego też zabawa powinna wynagradzać braki życiowe, a tym samym wzbogacać zahamowany rozwój osobnika. Np. :

• Uczeń siedzący nieruchomo w ławce i pracujący umysłowo w czasie lekcji wykorzystuje wszystkie przerwy i swój czas wolny na niepohamowaną i ruchliwa zabawę.

• Urzędnik pracujący w biurze przez sześć dni, dnia siódmego szuka takich zabaw, gier i rozrywek, które będą zupełnie inne, odmienne od jego poważnych czynności zawodowych.

ZABAWA W ŻYCIU DZIECKA

Zabawa jest podstawową formą aktywności dziecka w wieku przedszkolnym. Służy zaspokojeniu jego potrzeby ekspresji i twórczości. Dostarcza dziecku radosnych przeżyć związanych z doznawanymi wrażeniami, z osiągnięcia celu, z odtwarzania, przekształcania rzeczywistości. Jest niezbędna dla jego prawidłowego rozwoju. W zabawie dziecko wyraża swoje uczucia i pragnienia, daje upust swojej wyobraźni i fantazji, rozwija zdolności twórcze. W zabawie dziecko przejawia wiele poczucia odpowiedzialności, a jego wytwory są często oryginalne i twórcze. Zabawa umożliwia dziecku zdobywanie doświadczeń oraz umiejętności w działaniu.

Jakie znaczenie w życiu dziecka ma zabawa?

• wpływa korzystnie na rozwój umysłowy, emocjonalny, społeczny i ruchowy,

• rozwija zainteresowania,

• wyrównuje drobne opóźnienia rozwojowe,

• przygotowuje do nauki w szkole.

W okresie przedszkolnym występują i rozwijają się wszystkie rodzaje zabaw. Można wyróżnić zabawy konstrukcyjne, tematyczne i ruchowe, także gry umysłowe i zabawy dydaktyczne.

Zabawy konstrukcyjne – polegają na budowaniu z różnorodnego materiału (piasku, klocków, patyczków itp.). Uczą dzieci projektowania i planowania, kształtują te czynności umysłowe, które będą potrzebne przy podejmowaniu różnych zadań. Rozwijają umiejętność analizy i syntezy, kształtują estetyczny zmysł dziecka.

Zabawy tematyczne – polegają na swobodnym odtwarzaniu „na niby” czynności, funkcji i ról społecznych, czyli fragmentów rzeczywistości z użyciem przedmiotów zastępczych. Zabawy te sprzyjają doskonaleni mowy dziecka, uczą współdziałania w zespole, kształtują postawy społeczne i właściwy stosunek emocjonalny do osób dorosłych.

Zabawy ruchowe – zajmują ważne miejsce w aktywności dziecka. Można wyróżnić dwie grupy: zabawy ruchowe z tematem (np. w kotka i myszkę) i zabawy ruchowe z prawidłami typu gier. Zabawy ruchowe wpływają korzystnie na rozwój fizyczny dziecka, rozwijają koordynację ruchową, kształcą orientację przestrzenną, poczucie rytmu, pamięć, uwagę.

Zabawy dydaktyczne – są to gry (np. loteryjki, domina), mozaiki, układanki obrazkowe, zagadki. Wpływają na myślenie przyczynowo-skutkowe, rozwijają pamięć, uwagę, mowę, uczą podporządkowania się regułom

ZABAWY W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Zastanówmy się czy również w wieku przedszkolnym istnieje coś takiego jak funkcja wyrównawcza miedzy pracą a zabawa?? Przecież dzieci w wieku przedszkolnym nie pracują…

Tak, funkcja ta jest nawet bardziej zauważalna .Praca dziecka polega na odnalezieniu się w środowisku przyrodniczym i społecznym. Uczy się ono świata, pojmuje prawa jakimi się rządzi. Nauka ta nie jest zawsze przyjemna. Dziecko popełnia błędy, które w znacznym stopniu odbijają się na jego psychice . Z trudem ponosi porażki, nie potrafi samo się z nimi pogodzić. Dodatkowo dziecko poddane jest pewnemu stylowi wychowania, który jest często dla niego niezrozumiały. Dlatego też dziecko chętniej niż dorosły ucieka w sferę marzenia i sferę „ samoułudy zabawowej” .

JAK BAWIĄ SIĘ DOROŚLI LUDZIE ????

Zabawa ludzi dorosłych przyjmuje nieco inny wymiar niż zabawa dzieci. Nie ma ona już na celu kształcenia ani wychowywania ma po prostu dostarczyć rozrywki. Często „zabawa” ogranicza się do uprawiania sportów lub relaksu w gronie przyjaciół.

"Gdy nie ma w domu dzieci, to jesteśmy niegrzeczni" -śpiewał swego czasu autor niebanalnych zwrotów - Kazik Staszewski

Tekst tej piosenki w pełni odzwierciedla zachowanie się dorosłych, gdy chcą odpocząć od szarej codzienności. Mówi się o dzieciach, że ich zabawy są często bezmyślne i nieodpowiedzialne ale w wielu przypadkach dorośli nie są lepsi… Nie grają przecież w chowanego, czy też w klasy, prawda? Wielu z nas ma swoje nietypowe hobby, do których raczej niechętnie się przyznajemy publicznie.

Oto kilka przykładów niebanalnych zabaw:

• Głupie telefony, podszywanie się pod inne osoby itp.

• Tworzenie własnej nibylandi tzn. makiet miast, torów kolejowych

• wykładanie ściany np. puszkami albo kapslami po zagranicznych browarach. Inni dekorują swoje pomieszczenia ciasno przylegającymi rzędami światłowodów albo regionalnymi blaszkami z numerami domów

• Kradzież dla adrenaliny doskonałym przykładem jest film „Śniadanie u Tiffany'ego „

• Wskrzeszanie zmarłych, wywoływanie duchów

Bibliografia:

1. „Zabawa a rzeczywistość” Wincenty Okoń

2. Internet

1. „MASAŻ PLECÓW”

Dzieci siedzą w ławkach. Jedno z dzieci odwraca się plecami, drugie natomiast ilustruje na jego plecach rymowankę, naśladując kolejne fragmenty mówionego przez nauczyciela tekstu:

I.Pisze pani na maszynie
A, B, C, kropka i przecinek
Nagle przeszło stado koni
Przeszła pani na szpileczkach
Z gryzącymi pieskami
Płynęła rzeczka
Świeciło słoneczko
Padał deszczyk
Czujesz dreszczyk?

II. Tu płynie rzeczka,

tędy przeszła pani w szpileczkach,

potem przeszły konie a za nimi słonie.

Przeleciała szczypaweczka,

zaświeciły dwa słoneczka,

popadał drobniutki deszczyk

czujesz dreszczyk?

1. „LUSTRO" - uczniowie dobierają się parami i wykonują dowolne ruchy naśladując się wzajemnie, jak w lustrzanym odbiciu