Scharakteryzuj i opisz politykę transportową UE

CELE:
1. całościowe rozwiązanie zagadnienia przemieszczania osób i towarów w obrębie europejskiego rynku wewnętrznego, a także z i do państw trzecich
2. zagwarantowanie rozwoju transportu w sposób jak najmniej obciążający środowisko i po niskich kosztach ogólnogospodarczych
3. stworzenie multimodalnego międzynarodowego systemu transportu, sprzyjającego integracji i współpracy przewoźników lądowych, wodnych i powietrznych

INSTRUMENTY:
1. dyrektywy i rozporządzenia
2. zapewnienie pomocy finansowej
3. koordynacja polityki i środków podejmowanych przez poszczególne państwa
4. wspieranie badań i rozwoju technologicznego w zakresie transportu
5. układy z państwami trzecimi

Celem wspólnej polityki transportowej jest usuwanie barier we wszystkich gałęziach transportu. Ma temu służyć ujednolicanie przepisów technicznych, podatkowych i socjalnych, promowanie swobodnej konkurencji oraz znoszenie dyskryminacji przewoźnika ze względu na jego siedzibę.
Celem wspólnej polityki transportowej jest sukcesywne usówanie barier w każdej dziedzinie transportu: śródlądowym, morskim, kolejowym itd. Poprzez ujednolicanie przepisów, harmonizowanie, promowanie konkurencji, znoszenie dyskryminacji przewoźnika.


Na mocy Traktatu o Unii Europejskiej, który wszedł w życie 1 listopada 1993 r., zostały wprowadzone zmiany do przepisów art. 75 (obecnie art. 71) TWE, określającego zakres wspólnej polityki transportowej. Oprócz wspólnych zasad transportu między krajami UE oraz warunków świadczenia usług transportowych przez przewoźników, którzy nie mają stałej siedziby w kraju wykonywania usługi, przedmiotem decyzji na szczeblu wspólnotowym są odtąd również środki mające na celu poprawę bezpieczeństwa transportu. W bezpośrednim związku z polityką transportową pozostają przepisy o tworzeniu i rozwoju sieci transeuropejskich w dziedzinie infrastruktury transportu (art. 154-156 TWE).

Zasady polityki transportowej :
Podstawowe zasady wspólnej polityki transportowej zostały sformułowane już w latach 60. i do dziś nie uległy większym zmianom.
Działania unijne w dziedzinie transportu opierają się na:
· wolnej i uczciwej, ale kontrolowanej konkurencji,
· wolności wyboru środka transportu przez użytkownika,
· równym traktowaniu przez władze środków transportowych i przewoźników,
· finansowej i handlowej niezależności przedsiębiorstw transportowych,
· idei wspólnotowej koordynacji inwestycji w infrastrukturę transportową.

Polityka transportowa UE od początku opierała się na założeniach:
1. inwestycje z zakresu infrastruktury transportowej zaowocują korzyściami w rozwoju gospodarki
2. sprzyjanie wolnej konkurencji oraz uwalnianie przewoźników od wielu regulacji ograniczających ich działalność w UE podniesie ich wydajność w działalności gospodarczej w tym też transportowej
3. skracanie czasu dostawy, zarządzanie czasem uznano jako jeden z elementów doskonalenia funkcjonowania tej dziedziny gospodarki.

Podstawowe problemy wspólnej polityki transportowej:
1) nieskuteczne mechanizmy konkurencji
2) przestarzałe struktury przedsiębiorstw (kolej, żegluga śródlądowa)
3) propozycja Komisji Europejskiej określająca globalną strategię wspólnoty , transportowego rynku wspólnotowego, w której podkreśla się konieczność stosowania środków fiskalnych i zaostrzenie technicznych standardów przejazdów
4) podjęcie działań na rzecz rozwoju europejskich przejazdów zintegrowanych. Przewiduje tworzenie sieci ogólnoeuropejskich włączających kraje Europy środkowej i wschodniej. Transeuropejskie korytarze (multimodalne)