Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą�" Scenariusz wieczoru poetycko - muzycznego poświęconego Zaduszkom

Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą...

Scenariusz wieczoru poetycko - muzycznego poświęconego Zaduszkom

Scenografię utworu tworzą stoliki przykryte serwetami, na których stoją zapalone świeczki oraz szpaler zapalonych świec i zniczy pośród zasuszonych liści i korzeni starych drzew. Dodatkowy wystrój tworzą zasuszone bukiety kwiatów w naczyniach ozdobnych ze szkła. W scenografii dominują ciepłe barwy jesieni.

Piosenka z repertuaru Cz. Niemena, Wspomnienie.

Narrator: Zaduszki poetycko - muzyczne poświęcone pamięci bliskich nam osób, które żyją w naszych sercach i pozostawiły w nich swe dobro. Zechciejmy także ogarnąć refleksją własne życie jako podróż ku wiecznej przystani.

Recytator: wiersz H. Poświatowskiej, ***(czym jest śmierć...)
"czym jest śmierć
odchodzeniem od wiatru..." itd.

Recytator: fragment wiersza L. Staffa, Deszcz jesienny
"Ktoś dziś mnie opuścił w ten chmurny dzień słotny... (...)
O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny...".

Piosenka z repertuaru K. Groniec i R. Janowskiego, W żółtych płomieniach liści.

Narrator: Miłość jest najcenniejszą wartością w naszym życiu. Ona powinna wyznaczać kierunek naszym myślom, słowom, czynom...

Recytator: z zapaloną świecą recytuje wiersz ks. J. Twardowskiego, Śpieszmy się
"Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą..." itd.

Recytator: wiersz A. Kamieńskiej, Puste miejsca
"Nikogo nie zdążyłam kochać
choć się tak śpieszyłam..." itd.

Piosenka z repertuaru Starego Dobrego Małżeństwa, Jest już za późno, nie jest za późno.

Narrator: Znajdźmy czas dla drugiego człowieka. Nie odkładajmy na później przyjaźni ani miłości. Nie tłumaczmy się ciągłym brakiem czasu, obowiązkami, pośpiechem... Bo może się zdarzyć, że nie zdążymy powiedzieć tych najważniejszych dla nas słów.

Recytator: wiersz ks. J. Twardowskiego, Bliscy i oddaleni
"Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają
i muszą się spotykać aby się ominąć..." itd.

Recytator: wiersz H. Poświatowskiej, ***(bądź przy mnie blisko...)
"bądź przy mnie blisko
bo tylko wtedy
nie jest mi zimno..." itd.

Narrator: Nie rozumiem śmierci. Przejmuje mnie grozą. Większość ludzi boi się umierać. Również ja.

Recytator: wiersz H. Poświatowskiej, ***(zawsze kiedy chcę żyć krzyczę...)
"zawsze kiedy chcę żyć krzyczę
gdy życie odchodzi ode mnie..." itd.

Utwór muzyczny zespołu Era, Ameno.

Recytator: na tle melodii zespołu Era Ameno recytuje wiersz H. Poświatowskiej, ***(ona jest z nami...)
"ona jest z nami
nasłuchuje brzęku osy..." itd.

Recytator: wiersz H. Poświatowskiej, ***(tutaj są głosy ptasie...)
"tutaj są głosy ptasie
i zapach pękającego drzewa..." itd.

Narrator: Śmierć jest tylko oddalaniem się w siostrzaną rzeczywistość. Nie należy łzami żałoby oblewać tych, którzy odeszli. Jedyne, co nam pozostaje, to tęsknota za nimi...

Recytator: wiersz T. Różewicza, Białe jak kreda
"Cienie przyjaciół
białe jak kreda..." itd.

Piosenka z repertuaru Starego Dobrego Małżeństwa, Jak.

Recytator: wiersz E. Dymowskiego, Dotykanie wieczności
"Tak wiele było podróży,
rozstań i powrotów..." itd.

Recytator: wiersz L. Staffa, Chciałem już zamknąć dzień...
"Chciałem już zamknąć dzień na klucz,
Jak doczytaną księgę..." itd.

Piosenka z repertuaru Starego Dobrego Małżeństwa, Opadły mgły.

Wszyscy recytatorzy podchodzą z zapalonymi świecami do słuchaczy i przekazują im światełka nadziei.

Bibliografia:
Klejnoty poezji polskiej, od Mickiewicza do Herberta (z analizami). Antologia dla nauczyciela, studenta i licealisty. Wybór D. T. Lebioda, Poznań 2001.
Poezja polska 1939 - 1991. Antologia. Wybór R. Matuszewski, wydanie pierwsze, Warszawa 1994.
Poświatowska H.: Rozcinam pomarańczę bólu. Antologia Nowej Poezji Polskiej. Wybór R. Marciniak, Warszawa 1991.
Różewicz T.: Niepokój. Wybór wierszy z lat 1944 - 1994, Warszawa 1995.
Twardowski J.: Nadzieja uczy czekać. Wybór T. Wrodycka, Warszawa 2000/2001.
Twardowski J.: Nie przyszedłem pana nawracać, wiersze 1945 - 85, wydanie 5 poprawione, Warszawa 1992.

Utwory muzyczne z repertuaru:
Groniec K., Janowski R.: W żółtych płomieniach liści.
Niemen Cz.: Wspomnienie.
Zespół Era: Ameno.
Zespół Stare Dobre Małżeństwo: Jak; Jest już za późno, nie jest za późno; Opadły mgły.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą gimnazjum scenariusz
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
SCENARIUSZ MONTAŻU SŁOWNO -Śpieszmy się kochać ludzi..., KATECHEZA, Wszystkich Świętych
Spieszmy się kochać ludzi...scenariusz na lekcje wychowawcza, szkoła - nauczyciele
Spieszmy się kochać ludzi...scenariusz na lekcje wychowawcza, Rok szkolny 2011-2012
Spieszmy się kochać ludzi ks Jan Twardowski
jak sie kochac z pomyslem (www instrukcja pl)
NIE IDŹ PRZEZ ŻYCIE TAK SZYBKO…
JAK PRAWDZIWIE KOCHAĆ LUDZI, Psychologia
PRZYGOTOWANIE SIĘ ZWIERZĄT I LUDZI DO ZIMY-4, las
Co zrobić by dłużej się kochać, Dokumenty(1)
Śpiesz się powoli, Dokumenty(1)
pan wołodyjowski, 3, Jednak˙e nie jecha˙ tak szybko pan Zag˙oba, jak to sobie i towarzyszom obiecywa
Egz z rach, egzamin z rachunkowosci-informatyka i ekonometria2, Nie sugeruj się odpowiedziami, ja ta
Ucz się kochać moje prawa, S E N T E N C J E, E- MAILE OD PANA BOGA
Dlaczego Sejmowa Komisja zdrowia tak szybko załatwiła sprawę nowelizacjię ustawy o szcepieniach
wpływ telewizji na kształtowanie się postaw ludzi LEAXOQA52RPE25VZZW35YB7QWQOEDZMU7SKBUOY
Jak prawdziwie kochać ludzi

więcej podobnych podstron