Lawenda wąskolistna ( Lavendula angustifolia )
Wysokość:
30-70cm, zimozielony połkrzew o rozgałęzionych pędach.
Barwa kwiatow:
Kwiaty wonne, dwuwargowe ujęte w okołki na szczycie pędu. W odmianie „Dwarf Blue” - są barwy jasnofioletowej, w „Hidcote Blue” - ciemnofioletowej oraz niebieskiej, w „Munstead”. Liscie wąskie o podwiniętych brzegach, szarozielone, owłosione, intensywnie pachnące.
Okres kwitnienia:
VII-VIII
Stanowisko:
Ciepłe, słoneczne, w ziemi suchej, jałowej.
Pielęgnacja:
Lawenda jest rozkoszą dla oczu i powonienia. Dobrze czuje się w towarzystwie roż. Lubi miejsca osłonięte. Niezbyt dobrze znosi mrozy i wilgoć. Rozkrzewioną roślinę przycinamy na wiosnę oraz po kwitnieniu.
Rozmnażanie:
Sadzonki lepiej ukorzeniać wiosną, zdrewniałe natomiast latem lub jesienią.
Zastosowanie:
Świeże listki lawendy wąskolistnej używane są jako przyprawa w kuchni środziemnomorskiej oraz do robienia kompresow, przykładane na trudno gojące się rany. Ususzone kwiaty lawendy wykorzystuje się do sporządzania herbaty o działaniu uspokajającym lub jako dodatek do kąpieli.
Rumianek pospolity ( Matricaria recutita )
Wysokość:
20-30cm, roslina roczna.
Barwa kwiatow:
Białe, rurkowate z żołtymi, mocno uwypuklonymi głowkami, które są wklęsłe jedynie w rumianku pospolitym.
Okres kwitnienia:
V-IX
Stanowisko:
Ciepłe, słoneczne i suche.
Pielęgnacja:
Rumianek jest indywidualista i nie lubi towarzystwa innych roslin w swojej doniczce. Niezbyt dobrze znosi większość roślin zapachowych i przyprawowych, a zwłaszcza bezpośrednie sąsiedztwo mięty pieprzowej. Dobrze czuje się w ziemi jałowej, zmieszanej z piaskiem i kamyczkami zatrzymującymi ciepło. Nie lubi obfitego podlewania. Wysiewa się go od IV bezpośrednio na grządkę lub do donicy.
Zastosowanie:
Kwiaty rumianku pospolitego, które można cały czas zbierać i suszyć, zawierają związki o działaniu napotnym, rozkurczowym i przeciwbakteryjnym. Rumianek najczęściej używany jest jako napar do picia, inhalacji i kompresow, do przemywania zainfekowanych miejsc na skorze oraz przy zapaleniach i obrzękach spojowek.
Melisa lekarska ( Melissa officinalis )
Wysokość:
Do 60cm i ok. 45cm szerokości.
Barwa kwiatow:
Kwiaty drobne, kremowożołte, zebrane w nibyokołki. Liście jasnozielone lub w rożnych odcieniach zieleni ( np. odmiana „Aurea” i „Variegata”), sercowate, lekko owłosione, o mocnym cytrynawym zapachu.
Okres kwitnienia:
VII-IX
Stanowisko:
Pełne słońce lub połcień.
Pielęgnacja:
Melisa lekarska jest rośliną mało wymagającą i łatwą w pielęgnacji. Dobrze znosi upały i suszę. Lubi ziemie niezbyt żyzna i dobrze przepuszczalną. Na zime donice ustawiamy w miejscu osłoniętym. Melisa charakteryzuje się przyjemnym, orzeźwiającym zapachem, a dzięki swym kwiatom i liściom jest piękną ozdobą balkonow. Szczególnie atrakcyjnie prezentują się jej odmiany o rożnobarwnych liściach.
Rozmnażanie:
Rozrośnięte rosliny dzielimy jesienią. Wiosną lub wczesnym latem powinny z wierzchu pędu puścić sadzonki. W uprawie jednorocznej roślinę wysiewamy wiosną.
Zastosowanie:
Świeże listki używane są do przyprawiania sałatek i sosow ziołowych. Podczas suszenia roślina traci niestety dużo aromatu.