PARADYGMAT |
|
NORMATYWNY |
INTERPRETATYWNY |
#Normy społeczne jako źródło ładu- tu są normy uzgadniane # sztywna rama normatywna jako podstawa społeczeństwa - w każdym społęczeństwie członkowie działają tak aby nikt nikomu nie przeszkadzał, występuje tu również pełna świadomość że normy się łamie
|
#elastyczność relacji społecznych jako źródło ładu, normy są tu elastyczne #komunikacja jako podstawowy element rzeczywistości społecznej- występują tu interakcje, dzięki którym istnieje społeczeństwo, uelastycznia się system normatywny #perspektywa uczestników koncepcji intersubiektywizmu, posiada wiele wspólnych rzeczy, charakter lokalny, coś zamiast dwuwymiarowego widzenia świata. Fakty że badaczem jest człowiek jest okolicznością ułatwiającą gdyż możliwa jest komplikacja rozpoznawanych światów #badanie przyrodnicze (przyrodoznastwo) odkrywcze poznawanie świata, przyjmujemy, że rzeczywistość społeczna jest zróżnicowana i nie możemy w pełni ją znać, przedmiotem zainteresowań są zjawiska- opis, który che wytłumaczyć dane zróżnicowane działania #założenie że nie jest się omnibusem i nie wiemy wszystkiego przez co uczymy się od badanych zjawisk |
paradygmatu normatywnego i interpretatywnego
Socjalizacji dziewcząt i chłopców
Socjalizacja dziewcząt i chłopców w okresie wczesnego dzieciństwa powoduje, że pewien system nacisków, kar, nagród itp sprawia, że dziecko odpowiednio reaguje na określony sposób, wykazuje model różnic płciowych.
Dla kobiet źródłem poczucia własnej wartości jest to, na ile czują się akceptowane przez otoczenie. Dla mężczyzn - ich realne osiągnięcia w świecie zewnętrznym. Dziewczynki uczą się oglądać świat oczami innych i w zależności od tego spojrzenia oceniają same siebie. U chłopców wysoko wartościowana jest kompetencja, niezależność punktu widzenia i bycie wolnym od ocen otoczenia.
Cechą dziewczynki jest jej uroda, kokieteryjność i cierpliwość. Za to dostaje pochwały od całego świata mamy, taty, nauczycielek, kolegów, mężczyzn. Socjalizacja dziewczynek polega na uczeniu ich empatii, umiejętności wchodzenia w związki z innymi i podtrzymywania tych więzi, gdyż tożsamość dziewczynek opiera się na opiniach otoczenia. Kobieta bywa krucha, podatna na depresje, lęki i fobie, na której spoczywa odpowiedzialność za dobre relacje z mężczyzną, porządek w domu, opiekę nad dziećmi.
Chłopcy otrzymują komplementy za dobrze rozegrany mecz, jazdę na rowerze, szybko przepłynięty basen, zwycięstwo w podwórkowej waśni. Dziewczynki, które prawdopodobnie mogłyby pochwalić się tym samym, są nagradzane za to, że "ślicznie wyglądają w tej sukience", spokojnie bawią się z koleżankami, zgrabnie tańczą i umieją się wszystkim spodobać. Socjalizacja chłopców wspiera ich aktywność, indywidualizm, odcięcie od uczuć, które mogłyby przeszkadzać w "zdobywaniu" świata.
W rozwoju męskości ważna jest natomiast indywidualność, siła, umiejętność sięgania po władzę. Odbywa się to kosztem umniejszenia takich cech, jak wrażliwość, emocjonalność czy odpowiedzialność za związki z innymi.
Poprzez stereotyp ukazuje się obraz rzeczywistości, podziału, skategoryzowania według płci, przyjęty przez jednostkę w wyniku własnych obserwacji, poglądów innych osób czy wzorców przekazywanych przez społeczeństwo, kulturę.