Mars
Mars, czwarta wg oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, znana w starożytności. Elementy orbity: półoś wielka 227,9 mln km, mimośród 0,09338, nachylenie płaszczyzny orbity względem ekliptyki 1°50'59". Okres obiegu wokół Słońca 686,738 dni. Okres obrotu 24h37m22s,7. Promień równikowy planety 3400 km, spłaszczenie 0,0091, masa 6,423⋅1023 kg. Albedo 0,16.
Nachylenie równika do płaszczyzny orbity wynosi 25°12', co sprawia, że na Marsie występują pory roku podobne do ziemskich. Maksymalna jasność wizualna -2m,7. Mars jest wówczas najjaśniejszym - po Słońcu, Księżycu i Wenus - obiektem na niebie. Zwykle jednak ustępuje jasnością Jowiszowi.
Na powierzchni Marsa obserwuje się bardzo wiele kraterów, w większości prawdopodobnie pochodzenia meteorytowego. Powierzchnia Marsa nie jest jednolita. Widoczne są na niej miejsca ciemne, zwane morzami, oraz jaśniejsze - lądy. Zarówno jedne, jak i drugie są obszarami stałej powierzchni planety o odmiennych właściwościach, odbijającymi promienie słoneczne. Na powierzchni planety znajduje się ogromny kanion (Valles Marineris), ma on długość 4500 kilometrów i głębokość prawie siedmiu kilometrów. Nazwy lądów i mórz na Marsie wzięto z mitologii.
Atmosfera Marsa jest znacznie bardziej rozrzedzona niż ziemska. Ciśnienie u jej podstawy jest rzędu 10 milibarów. Składa się głównie z dwutlenku węgla, w mniejszych ilościach zawiera tlenek węgla i parę wodną, a także azot, argon i in. gazy. Na Marsie obserwowane są często zawieje pyłowe, świadczące o silnych wiatrach w atmosferze oraz o tym, że przynajmniej część powierzchni Marsa jest pokryta pyłem.
Temperatura na powierzchni Marsa ulega silnym wahaniom, zarówno w okresie roku marsjańskiego, jak i doby. W ciągu doby temperatura rośnie od ok. 180°K o wschodzie Słońca do ok. 300°K w godzinę po południu. Amplituda wahań rocznych w okolicach biegunów wynosi ok. 70°K. Charakterystycznymi szczegółami tarczy Marsa są tworzące się na przemian wokół biegunów (w czasie zimy) tzw. czapy polarne. Są to prawdopodobnie obszary pokryte szronem zamarzniętego dwutlenku węgla.
Nie wykryto mierzalnego pola magnetycznego ani pasów radiacji wokół planety. Mars ma 2 satelity - Phobos i Deimos. W 1877 G.V. Schiaparelli zauważył na powierzchni Marsa ciemne linie, nazwane kanałami. Wielu astronomów na przełomie XIX i XX w. uważało, iż kanały na Marsie są wynikiem świadomej działalności istot rozumnych. Obecnie wiadomo, iż wrażenie kanałów jest wynikiem złudzenia optycznego - podświadomego łączenia wielu niedużych, ciemniejszych plamek na tarczy Marsa w regularne linie.
Warunki fizyczne panujące na Marsie są spośród wszystkich planet najbardziej zbliżone do ziemskich. Dlatego właśnie tam poszukiwano przejawów życia. Nie należy wykluczać możliwości istnienia tam prostych form życia. Trzeba jednak podkreślić znaczenie mniej sprzyjającego rozwojowi życia zespołu warunków, do którego należą: duże dobowe wahania temperatury powietrza, brak zbiorników wodnych, brak tlenu, który nie przepuszcza (jako ozon) nadfioletowego promieniowania Słońca, brak pól magnetycznych, a tym samym brak osłony przed korpuskularnym promieniowaniem płynącym w wietrze słonecznym oraz przed promieniowaniem kosmicznym.