1. W modelu krzywych obojętności:

   1. Konsument wie ile wynosi użyteczność konsumowanych dóbr

   2. Konsument wie jedynie ile wynosi użyteczność krańcowa

   3. Konsument potrafi uszeregować koszyki dóbr według użyteczności

   4. Konsument nie jest w stanie sprecyzować swojego dochodu

2. Tabela przedstawia możliwości producenta, koszt alternatywny produkcji 5Y wynosi

X	0	1	2
Y	30	5	0

1. 1X

2. 30Y

3. 0X

4. 2X

1. Po jednoczesnym spadku popytu i podaży z pewnością:

   1. Wzrośnie ilość

   2. Spadnie ilość

   3. Wzrośnie cena

   4. Spadnie cena

2. W połowie odległości pomiędzy początkiem układu współrzędnych, a ceną przy której zanika popyt, |Edp|=

   1. 1

   2. 2

   3. 3

   4. 4

3. |Edp| = 0,5 oznacza:

   1. Popyt elastyczny

   2. Popyt nieelastyczny

   3. Popyt sztywny

   4. Popyt doskonale elastyczny

4. Gdy Edi=1.5 to,

   1. Wraz ze wzrostem dochodu rośnie cena dobra

   2. Wraz ze spadkiem ceny rośnie popyt

   3. Spadek popytu na dobro powoduje spadek jego ceny

   4. Wraz z dochodem rośnie cena

5. Prawo malejącej krańcowej użyteczności stwierdza, że

   1. Użyteczność całkowita zawsze spada

   2. Przyrosty użyteczności całkowitej są coraz mniejsze

   3. Spadki użyteczności krańcowej są coraz większe

   4. Użyteczność krańcowa najpierw spada później rośnie

6. Linia budżetowa łączy:

   1. Punkty o tej samej użyteczności

   2. Punkty o tej samej użyteczności krańcowej

   3. Koszyki dóbr, gdzie konsument rozdysponowuje cały dochód

   4. Koszyki dóbr o największej użyteczności

7. Modelowy konsument będzie w równowadze, gdy:

   1. MUx/Px=MUy/Py

   2. MUx*MUy=Py*Px

   3. Px/MUy=MUx*Px

   4. Żadne z powyższych

8. Koszt krańcowy to:

   1. Przyrost kosztów do przyrostu produkcji

   2. Przyrost kosztu stałego do przyrostu zatrudnienia czynnika

   3. Przyrost zatrudnienia czynnika przez przyrost produkcji

   4. Udział kosztów pracy w dochodzie

9. Produkt przeciętny to:

   1. Udział kosztów w przychodach

   2. Udział przychodów w kosztach

   3. Udział kosztów zmiennych w koszcie całkowitym

   4. Iloraz wielkości produkcji i wielkości zatrudnienia

10. Gdy produkt krańcowy równa się produktowi przeciętnemu wtedy:

    1. Produkcja jest maksymalna

    2. Produkcja nie ma sensu

    3. Producent powinien zmniejszyć zatrudnienie

    4. Producent może zwiększyć zatrudnienie

11. Jakie pole zostało zaznaczone na poniższym rysunku?

    1. Wielkość produkcji

    2. Produkt przeciętny

    3. Produkt krańcowy

    4. Koszt całkowity

12. Mając rysunek z zad 13. Gdy zatrudnimy L1 czynnika produkcji MPP wtedy wynosi:

    1. APP1

    2. Jest maksymalne

    3. Jest minimalne

    4. L1/APP1

13. Które równanie kosztów nie jest prawidłowe:

    1. ATC = AVC + FC/X

    2. ATC = AVC*X + FC/X

    3. TC = AVC*X +FC

    4. TC = X(AVC+AFC)

14. Gdy cena którą uzyskuje producent jest równa jednostkowemu kosztowi zmiennemu (P=AVC) wtedy występuje:

    1. Zysk normalny

    2. Zysk ekonomiczny

    3. Punkt zamknięcia

    4. Strata, kontynuacja produkcji

15. Koszt jawny wynosi:

    1. Koszt ukryty – koszt całkowity

    2. Przychód całkowity – przychód ukryty

    3. Koszt ukryty na jednostkę produkcji

    4. Koszt całkowity – koszt ukryty

16. Ile może wynosić koszt stały u producenta na powyższym rysunku

    1. 5

    2. 25

    3. 22

    4. 35

17. Gdyby producent na powyższym rysunku zdecydował się doskonale różnicować ceny, wtedy jego zysk mógłby być w przedziale:

    1. (0, 7)

    2. (7, 14)

    3. (14, 21)

    4. (3, 5)

18. Mając dany rysunek o producencie można powiedzieć, że:

    1. Powinien zwiększyć produkcję

    2. Powinien zmniejszyć produkcję

    3. Powinien zwiększyć cenę

    4. Nie musi zmieniać produkcji

19. Mając dany rysunek powyżej zysk producenta wynosi:

    1. 10

    2. 11

    3. 12,5

    4. 14

20. Gdy wzrasta zapotrzebowanie na czynnik produkcji może to oznaczać, że:

    1. Spadły dochody konsumentów

    2. Spadł popyt na rynku produktu

    3. Wzrosły dochody konsumentów

    4. Producenci obawiają się, czy uda się sprzedać całą produkcję.

21. Gdy monopolista zdecyduje się podzielić rynki na segmenty, wtedy:

    1. Elastyczność cenowa popytu musiała się różnić pomiędzy segmentami

    2. Inni producenci weszli na rynek

    3. Część konsumentów zdecyduje się na dobra substytucyjne

    4. Monopolista zamierza zakończyć produkcję

22. Gdy monopolista podzieli rynek na segmenty ma na celu:

    1. Zwiększenie przychodów

    2. Zmniejszenie kosztów zmiennych

    3. Zwiększenie kosztów zmiennych

    4. Zmniejszenie kosztów stałych

23. P_L= MCR=MRP<VMP, o rynku można powiedzieć, że:

    1. Na rynku czynnika jest konkurencja doskonała, a na rynku produktu monopol

    2. Oba rynki są zmonopolizowane

    3. Oba rynki są konkurencją doskonałą

    4. Na rynku produktu – konkurencja doskonała, na rynku czynnika monopson

24. P_L= MCR<MRP=VMP

    1. Oba rynki są zmonopolizowane

    2. Producent jest w równowadze

    3. Producent nie jest w równowadze

    4. Występuje monopson