Charakterystyka maszyny roboczej

przeciwstawia moment oporowy (M₀) napędzającemu ją silnikowi. Wykres zależności momentu oporowego M₀ lub siły oporowej F₀ maszyny roboczej od jej prędkości kątowej ω₀ (n₀) lub liniowej v₀ nazywa się charakterystyką mechaniczną maszyny roboczej: M₀=f(ω₀);M₀=f(n₀) lub F₀=f(v₀). Przebieg ten jest podawany jako charakterystyka statyczna, wyznaczona przy stałych wartościach prędkości i stanu ustalonego pracy. Charakterystyka mech. M₀=f(ω₀) wyraża się wzorem M₀=M_0N(ω₀/ω_0Ν)^α gdzie: M_0N-moment oporowy maszyny roboczej przy prędkości znamionowej maszyny ω₀=ω_0Ν; α-wykładnik potęgi uwzględniający zależność zmian momentu oporowego M₀ od prędkości ω₀.

Moment bierny (reakcyjny)-pochodzą od sił tarcia i sił występujących przy procesach: przesuwanie poziome, struganie, szlifowanie; są skierowane przeciwnie do kierunku ruchu. Przy zmianie kierunku ruch następuje zmiana znaku momentu oporowego (układ niezależnie od kierunku ruchu wymaga dostarczenia mocy czynnej).

Moment czynny (potencjalny)-ma zwrot niezależny od kierunku ruchu mechanizmu. Występuje gdy w pewnym okresie cyklu roboczego energia potencjalna jest magazynowana w mechanizmie roboczym (podnoszenie ciężaru).Układ przy podnoszeniu wymaga dostarczenia moc, przy opuszczaniu zaś oddaje moc. Silnik musi wytworzyć moment hamujący.

α=0 – maszyny ze stałym niezależnym od prędkości momentem oporowym (mechanizmy podnoszenia, jazdy, taśmociągi); α=1- maszyny z momentem oporowym zmieniającym się liniowo ze zmianą prędkości (walcarki, obcowzbudna prądnica); α=2-maszyny z momentem oporowym zależnym od drugiej potęgi prędkości (pompy wirowe,wentylatory,turbosprężarki); α=-1-maszyny z momentem oporowym malejącym przy rosnącej prędkości (maszyny do nawijania i przewijania taśm).