Jak radzić sobie z poporodowymi smutkami
Wiele kobiet po porodzie doświadcza kryzysów emocjonalnych. Mniej więcej 25 procent kobiet doświadcza stanu o nazwie "baby blues", który zaczyna się około 3 lub 4 doby po porodzie i może trwać przez 6 tygodni. Czasami obniżony nastrój pojawia się w późniejszym okresie po urodzeniu dziecka a jego objawy są bardziej intensywne. Można wtedy mówić o depresji poporodowej. Nieprzyjemne emocje to między innymi przewrażliwienie, płaczliwość, rozdrażnienie i wiele ambiwalentnych uczuć. Przedstawione objawy czasami znikają bez potrzeby interwencji specjalistów, czasami jednak wymagają spotkań z terapeutą lub lekarzem. Zawsze jednak właściwe postępowanie osób najbliższych i uświadomienie sobie swojej sytuacji może sprawić, że ten trudny czas minie szybciej, a jego objawy zostaną złagodzone.
Twoje emocje
po urodzeniu dziecka mogą występować w różnej postaci, na przykład jako nadmierny lęk o dziecko, smutek, czy jako brak koncentracji na wykonywanych czynnościach. Taki stan może negatywnie wpływać na funkcjonowanie Twoje, a także całej Twojej rodziny - Twojego dziecka, męża oraz innych osób w najbliższym otoczeniu. Jak sprawić, aby nieprzyjemne emocje i wynikające z nich zachowania przybrały łagodniejszą postać?
Zapobiegać
Świadomość występowania kryzysów emocjonalnych w okresie poporodowym na wiele kobiet działa mobilizująco. Dla wielu z nich zbawienne znaczenie ma rozmowa z najbliższą osobą (mężem, przyjaciółką, siostrą), która jest w stanie wysłuchać gromadzących się negatywnych uczuć, zanim przybiorą bardziej nieprzyjemną formą i zdezorganizują życie rodzinne. Być może Ty również potrzebujesz rozmowy z zaufaną osobą? Ważne jest, aby była to osoba, która zrozumie Twoje uczucia i nie zareaguje zdziwieniem na Twoje poczucie nieszczęścia. W wielu przypadkach mówienie o swoich odczuciach osobie, która naprawdę tego słucha, sprawia, że wypowiadane problemy stają się bardziej konkretne i rozwiązania same się krystalizują. W zapobieganiu kryzysów emocjonalnych ważny jest również Twój pozytywny kontakt z nowonarodzonym dzieckiem i brak zmartwień dotyczący praktycznego aspektu funkcjonowania Twojego domu (wcześniejsze ustalenie obowiązków domowych).
Łagodzić
Jeżeli czujesz się nieszczęśliwa, męczy cię opieka nad dzieckiem, masz świadomość, że brakuje ci dawnej energii i radości życia, a twój nastrój waha się od irytacji, poprzez gotowość do działania do całkowitej rozpaczy, a dodatkowo nie masz siły na ciągłe zachowywanie pozorów normalności - prawdopodobnie powinnaś przyznać się sama przed sobą, że Twój stan emocjonalny jest w nienajlepszej formie. Zacznij od rozmów z mężem, powiedz jak się czujesz i przyjmij pomoc osób najbliższych. Badania naukowców wskazują, że kobiety, które miały przynajmniej jedną osobę, którą mogły obdarzyć zaufaniem i otrzymać od nich pomoc - lepiej znosiły objawy depresji . Pomoc osób najbliższych dotyczyć może wielu sfer. W sferze praktycznej ważne może być np. przygotowanie posiłków czy wykonywanie prac domowych. W sferze emocjonalnej najważniejsza jest całkowita akceptacja, bez krytyki, wyśmiewania czy porównywania cię do innych kobiet w podobnej sytuacji. W sferze społecznej bardzo ważne są spotkania się z innymi ludźmi, zwłaszcza z kobietami w podobnej sytuacji. W wielu poradniach, fundacjach lub przychodniach organizowane są spotkania dla matek małych dzieci. Jeśli w okolicach gdzie mieszkasz nie ma takich spotkań, spróbuj poznać inną mamę podczas codziennych spacerów z dzieckiem. Niektóre kobiety twierdzą, że nieprzyjemne emocje ulegają złagodzeniu podczas spędzania czasu bez dziecka. Wiele z nich wybiera się na "randkę" ze swoim mężem, inne spędzają czas na ulubionym zajęciu, jeszcze inne poprawiają sobie samopoczucie przez poprawę swojego wyglądu. Na niektóre kobiety dobrze wpływa masaż wykonany przez partnera lub stosowanie autoafirmacji, która pomaga uświadomić sobie pozytywny bilans minionego dnia.
Leczyć
Jeżeli stosując techniki poprawiające samopoczucie, nadal odczuwasz duży smutek, jesteś przygnębiona, zmęczona i bezradna, masz trudności z podejmowaniem decyzji, łatwo się denerwujesz, nie możesz w nocy spać i męczą cię komentarze na temat twoich kompetencji, prawdopodobnie potrzebujesz pomocy specjalisty. Może to być psycholog, lekarz rodzinny lub znająca problematykę depresji - położna. Zwykle wystarczy życzliwe wysłuchanie i delikatne ukierunkowanie dalszego działania. Czasami potrzeba kilku spotkań terapeutycznych, a w niektórych sytuacjach stosuje się leki antydepresyjne lub uspokajające (przepisywane zawsze przez lekarza). Spotkanie ze specjalistą w wielu przypadkach przynosi pełną satysfakcję. Warto jednak pamiętać, że spotkanie z terapeutą lub inną specjalnie przygotowaną osobą nie może być dla ciebie męczące, musisz czuć się swobodnie i mieć przekonanie o poufnym charakterze sesji, które jednocześnie będą przynosić ci ulgę.
Zapraszamy również do przeczytania innego artykułu z cyklu "Pierwsze macierzyńskie smutki":
"Smutna mama po porodzie"
Pamiętaj!
Jeśli Twój smutek nie ustępuje przez dłuższy czas, a wręcz pogłębia się - być może cierpisz na poważniejsze trudności emocjonalne, czyli na depresję poporodową. Na ten temat na stronie "Psychologia Dla Mam" już wkrótce ukaże się kolejny artykuł.