 | Pobierz cały dokument szczescie.oraz.cel.i.sens.zycia.w.literaturze.doc Rozmiar 33 KB |
Szczęście oraz cel i sens życia w literaturze romantyzmu i pozytywizmu.
Szczęście w życiu ludzkim ma bardzo szeroką wymowę. Jest ono wartością, której istnienie przyczynia się do prawidłowego rozwoju osobowości człowieka. Każdy człowiek wytacza sobie za życia cel, któremu pozostaje wierny i o którego zrealizowanie zabiega. Spełnienie tego celu przyczynia się do zapewnienia człowiekowi wewnętrznego samozadowolenia, do osiągnięcia szczęścia. Przy czym człowiek nie osiąga jego pełni , niekiedy nawet przegrywa w walce z samym sobą, wówczas zadaje sobie pytanie o sens życia, o jego wartość.
Takie pytanie o sens i cel życia odnajdujemy w szeregu utworów polskiego romantyzmu. Posłużmy się chociażby fragmentem dramatu J. Słowackiego "Kordian", gdzie bohater pojawia się nam jako filozofujący młodzieniec . Rozważa on samobójczą śmierć swego przyjaciela. Nie potępia jej, gdyż wie, że jej przyczyną był rozdźwięk między marzeniami, a rzeczywistością. Uznaje ją jednak za przestrogę dla siebie, gdyż sam nie posiada także idei, której byłby wierny. Odczuwa on swoją nicość, wewnętrzną niemoc, osamotnienie. W ujęciu romantyków koncepcja szczęścia występuje przeważnie w dwóch współbrzmiących ze sobą płaszczyznach, w realizacji - szczęście indywidualne a szczęście narodu. W tym momencie rodzi się pytanie: czy bohater romantyczny wyżej ceni sobie szczęście indywidualne czy szczęście narodu. Na to pytanie mogą odpowiedzieć tylko sami bohaterowie.
 | Pobierz cały dokument szczescie.oraz.cel.i.sens.zycia.w.literaturze.doc rozmiar 33 KB |