Kradzieże

Kradzież w ujęciu prawnym - art. 278§1-5 KK:

• §1 - zabór w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej

• §2 - uzyskanie cudzego programu komputerowego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej

• §5 - kradzież energii, karty bankomatowej

Kradzież w ujęciu kryminalistycznym:

• mieszkaniowa

• kieszonkowa

• sklepowa

• hotelowa

• samochodów

• metali kolorowych

• w instytucjach

• dóbr kultury

Stan zagrożenia kradzieżami:

	1996 rok	1997 rok	1998 rok	1999 rok	2000 rok
Stwierdzone	211602	184308	211651	243537	309846
Dynamika	*	87,1	115,2	115,1	127,2
Wykrywalność w %	39,5	28,6	25,7	20,7	21,5

Obiekty kradzieży:

	1999 rok			2000 rok
		Stwierdzone	% wykrywalności	Stwierdzone		% wykrywalności	Dynamika
Samochody	64414	10,2	60264		10	93,5
Obiekty handlowe	13146	34,2	17295		45,2	131,5
Obiekty administracyjne	559	24,6	548		20,3	98
Mieszkaniowe	18870	48,8	26572		56,4	140,8
Domki letniskowe	2962	22,4	3935		19,8	132
Parkingi	16214	10,6	18375		10,7	113,3

Przedmioty kradzieży:

	1999 rok	2000 rok
Samochody	71537	68015
Pieniądze polskie	38747	41028
Rower	16038	21458
Motocykle, inne jednoślady	4028	2641
Biżuteria	4135	5049
Artykuły tekstylne	4791	5143
Telefony komórkowe	6839	10829
Komputery	2178	8224
Inne	68366	85063

Okoliczności sprzyjające kradzieżom:

1. mieszkaniowym

1. brak właściwego zabezpieczenia

2. pozostawianie mienia w piwnicach, korytarzach

3. pozostawianie pod nadzorem starców, dzieci

4. złe wypełnianie obowiązków przez dozorców

5. zanik więzi sąsiedzkich

2. kieszonkowym

1. duży ruch w sklepach, bazarach, środkach komunikacji

2. duże natężenie ruchu turystycznego

3. stan psychofizyczny osób pokrzywdzonych

4. posiadanie przez pokrzywdzonego przy sobie wartościowych przedmiotów, dużej ilości pieniędzy

5. nieodpowiednie zabezpieczenie mienia przed kradzieżami (siatki, torebki, koszyki)

3. sklepowym

1. istnienie dużej ilości sklepów samoobsługowych

2. brak właściwego nadzoru personelu

3. nieprzemyślane rozmieszczenie towarów

4. jednolite, standardowe paczkowanie artykułów żywnościowych

5. duże natężenie ruchu w sklepach, przy kasach

6. brak zabezpieczenia towarów (głównie technicznego)

4. hotelowym

1. nieprzestrzeganie przepisów przez personel

2. rotacja gości

3. posiadanie przez gości przedmiotów wartościowych

4. łatwość dostępu do mienia gości

5. wprowadzanie przez gości osób przygodnych

6. łatwość wejścia do pomieszczeń hotelowych przez osoby korzystające z kawiarni, restauracji hotelowych

5. samochodów

1. słabe zabezpieczenie techniczne pojazdów

2. parkowanie na ulicach, parkingach niestrzeżonych

3. łatwość zdobycia dokumentów legalizacyjnych

4. łatwość w zarejestrowaniu samochodu

5. niedostateczna kontrola handlu używanymi samochodami

6. łatwość q zbyciu samochodu lub jego części

6. metali kolorowych

1. brak właściwego zabezpieczenia urządzeń

2. łatwość zbycia skradzionego mienia

3. osiągnięcie wysokich korzyści materialnych

4. brak kontroli punktów skupu złomu

Metody dokonywania kradzieży mieszkaniowych:

• wykorzystywanie braku zabezpieczenia mieszkania

• wejście pod legendą

• wykorzystywanie tricków sytuacyjnych

• osłabienie nadzoru

• zawarcie podstępnej znajomości

• występowanie w roli pomocy drogowej

• pozoracja wynajmu mieszkania

• senne zaskoczenie

• kradzież na „dzień dobry”

• wykorzystanie zręczności sprawców

• złodziej domowy

Kradzież kieszonkowa - skryty zabór cudzego mienia ruchomego znajdującego się na osobie, bądź przy osobie, sytuacyjnie związanego z osobą pokrzywdzoną, z wykorzystaniem stanu psychofizycznego lub wprowadzeniem jej w taki stan.

• zorganizowana działalność grupowa

• przemieszczanie się grup

• podział miejsc dokonywania kradzieży

• specjalizacja w doborze ofiar

• agresywność i zuchwałość działania

• bezwzględne egzekwowanie posłuszeństwa

• stosowanie kontr obserwacji

• prowadzenie aktywnego rozpoznania Policji

• rozwijanie i doskonalenie sekretnego języka złodziejskiego

Skład grupy kieszonkowców:

• robotnik - dokonuje kradzieży

• tycer - ochrona robotnika, sztuczny tłok, odbiera fanty

• świeca - kontr obserwacja

• konik - odbiera łup, oddala się z miejsca i wyjmuje pieniądze

Sposoby ustawiania pokrzywdzonych przez sprawców:

• „na siatkę” - sztuczny tłok

• „na ferment” - robienie zamieszania, jeden udaje wariata

• „na podsiadkę” - przy wsiadaniu jeden blokuje a dwóch kradnie

• „na obrót” - dotykanie ofiary aby się obróciła

• „na bałak” - zagadywanie

• „na chuch” - cebula, czosnek

• „z kopa” - kopnięcie w nogę, staw, nadepnięcie na palec

Cechy zachowania się kieszonkowców:

• dłuższe przebywanie w określonym miejscu

• stanie na zewnątrz kolejki i obserwacja kupujących

• nie interesowanie się towarami znajdującymi się w sklepie

• zaglądanie do koszyków, „obmacywanie” kupujących

• trzymanie w ręku gazet, reklamówek, kurtek

• zimą - brak rękawiczek

• „rozbiegane oczy”

Metody dokonywania kradzieży kieszonkowych:

• gołą ręką

• przy wykorzystaniu zasłony (płaszcz, siatka, torba)

• „na ostro” - przecinanie toreb żyletką, skalpelem

• „styl włoski” - goła ręka, ale sprawca stoi tyłem do ofiary

• „na blit” - kradzież sygnetów, łańcuszków

• „na sikora” - kradzież zegarka

Samoobrona złodziei kieszonkowych

• próba przekupienia policjantów

• docieranie do osób pracujących w organach ścigania przez znajomych, członków ich rodzin

• zastraszanie pracowników operacyjnych przez wykorzystanie materiałów kompromitujących

• wplątanie policjanta w kradzieże poprzez podrzucenie mu skradzionych przedmiotów

• spowodowanie zbiegowiska

• pisanie anonimów na policjantów

• samookaleczenia, symulacja choroby

• zaopatrywanie się w fałszywe dokumenty

• organizowanie napadów na policjantów

Zasady prowadzenia obserwacji kieszonkowców

• nie patrzeć złodziejowi prosto w oczy

• nie wolno udawać pijanego

• rozczłonkowanie grupy obserwacyjnej

• ciągła rotacja obserwatorów

• obserwacja powinna być prowadzona „sznureczkiem”

• policjant udaje zainteresowanie towarem, prowadzi rozmowy z innymi osobami

• przed dokonaniem kradzieży należy zbliżyć się do złodzieja

Metody kradzieży sklepowych:

• ukrywanie towaru przy sobie

• spożywanie artykułów spożywczych w sklepie

• kradzież przy wykorzystaniu kabin do przebierania się

• wykorzystanie nieobecności personelu

• kradzież przy wykorzystaniu tricków

• kradzież przy wykorzystaniu rekwizytów

• kradzież „kierowana” - dziecko na polecenie rodziców

• „metoda plamingu” - klej na dłoń, dotyka towaru i odchodzi

Kradzieże metali kolorowych - polegają na zaborze w celu przywłaszczenia części składowych konstrukcji metalowych sieci telekomunikacyjnych i trakcyjnych, armatury, urządzeń mechanicznych zbudowanych z metali kolorowych.

Metody:

• kradzież całego urządzenia i demontaż elementów z metali kolorowych

• wymontowanie z urządzenia funkcjonującego

• kradzież z urządzenia znajdującego się w magazynie przez pracownika

• odcinanie kabli ze słupów trakcyjnych, telekomunikacyjnych

• odkopywanie kabli spod ziemi

Sprawcy kradzieży (2000 rok):

• przestępstw stwierdzonych - 309 846

• osób podejrzanych - 47 608

• mężczyźni

• młodzi - do 25 lat

• nieletni - 9 648 (20,2%)

• nie karani - 32 062 (67,3%)

• karani - 4 510 (9,4%)

• recydywiści - 6 374 (13,3%)

• uczący się - 11 493 (24,1%)

• pracujący - 6 789 (14,2%)

• nie uczy się i nie pracuje - 20 781 (43,6%)

• bezrobotni - 5 347 (11,2%)

• niski poziom wykształcenia

• przy kieszonkach - udział kobiet = 15%

Czynności na miejscu zdarzenia:

• rozpoznanie środowiska ofiary

• rozpoznanie posesyjne (w rejonie zdarzenia, na trasie dojścia, odejścia sprawcy, miejsca, gdzie doprowadził pies, miejsca pozostawienia skradzionych przedmiotów)

• kontrola miejsc przebywania marginesu społecznego

• kontrola miejsc zbywania przedmiotów pochodzących z przestępstwa

• wywiady o podejrzanych osobach

• wstępne typowanie sprawców

• sprawdzenia alibi osób wytypowanych

• obserwacja osób - miejsc

• organizowanie zasadzek

• przekazanie zadań OZI

• sprawdzenia informacji anonimowych

• inne czynności operacyjno -rozpoznawcze

Współpraca pionu operacyjno - rozpoznawczego z dochodzeniowo - śledczym:

• powoływanie grup

• bieżący kontakt, wzajemne informowanie się o ustaleniach mających wpływ na dalsze kierunki wykrywania

• wspólne analizy zebranych materiałów operacyjnych pod kątem wykorzystania ich w postępowaniu przygotowawczym

• wspólne opracowywanie planów operacyjno - dochodzeniowych

• opracowywanie i realizacja wspólnych przedsięwzięć w celu przekształcenia materiałów operacyjnych w procesowe.

---