Politechnika Wrocławska Wrocław, 21 IV 2009
Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego
Instytut Geotechniki i Hydrotechniki
Zakład Geomechaniki i Budownictwa Podziemnego
MECHANIKA GRUNTÓW
Analiza makroskopowa
Sprawdzający: Dr inż. Marek Kawa Michał Nycz (162308)
Wtorek N 9:15 - 11:00
Wyniki z opracowaniem.
GRUNT DROBNOZIARNISTY
Moje badania rozpocząłem od opisu frakcji gruboziarnistych po przemyciu gruntu. Podczas rozcierania w wodzie próbki gruntu dało się wyczuć niewielką ilość drobnych, pojedynczych ziarenek.
Następnie poddałem grunt próbie wałeczkowania aż do momentu utworzenia się wałeczka o średnicy 3 mm. Próbka pod wpływem wałeczkowania nie wykazała spękań, dzięki temu stwierdziłem, że jest to grunt o dużej spoistości - przeważająca zawartość iłu.
Badając dylatancję, wilgotną próbkę przerzucałem między dłońmi i obserwowałem jej zachowanie. Przerzucanie próbki nie dało efektu jej „pocenia”. Potwierdza się wcześniejszy wniosek o dużej zawartości iłu w próbce.
Następnie próbkę rozcierałem między palcami. Grunt powoli się rozmakał. W dotyku przypominał mydło, zaś przecięta nożem powierzchnia stawała się błyszcząca. To mnie utwierdziło w przekonaniu, że jest to grunt o dużej zawartości iłu.
Następnym badaniem było oznaczenie konsystencji. Polegało ono na ściskaniu próbki w dłoni. Badaną próbkę gruntu mogłem z łatwością formować przy lekkim nacisku palców, co kwalifikuje ją do gruntów plastycznych.
Badanie zawartości węglanów polega na obserwacji reakcji próbki z kroplą rozcieńczonego 10% roztworu kwasu solnego. Grunt jest wapnisty - lekko pieni się.
Grunt ma bardzo słabo wyczuwalny zapach, zatem jest niskoorganiczny.
Oceniamy barwę gruntu na podstawie świeżo odsłoniętej powierzchni próbki. Badana próbka jest koloru czarno-szarego.
Na koniec podajemy nazwę gruntu na podstawie wszystkich wykonanych oznaczeń. Grunt klasyfikujemy korzystając z trójkąta uziarnienia wg Załącznika Krajowego do PN-EN ISO 14688. Stwierdzono, że jest to grunt o oznaczeniu saCl (ił piaszczysty).
GRUNT GRUBOZIARNISTY
Badania rozpocząłem od podziału gruntu według uziarnienia. Polega ono na klasyfikacji wzrokowej ziaren rozłożonej próbki na powierzchni w porównaniu ze wzorcowymi próbkami danych frakcji. Stwierdziłem, ze frakcją główną jest piasek gruby
(CSa 0,63 - 2mm), frakcją drugorzędną jest piasek średni (MSa 0,2 - 0,63mm),
a domieszkę stanowi żwir drobny(6,3 - 20mm).
Nie stwierdziłem zawartości części organicznych, ponieważ badany piasek nie ma żadnego zapachu.
Badany grunt nie reaguje z kwasem solnym, więc jest bezwapnisty.
Barwa badanej próbki gruntu jest żółto-brązowa.
Na podstawie wykonanych oznaczeń stwierdzam, że badanym gruntem jest piasek żwirowy (grMsaCSa).
Wnioski
Badania makroskopowe są nieskomplikowane oraz do ich wykonania nie są potrzebne specjalistyczne przyrządy. Niestety wyniki uzyskane dzięki tym badaniom są mało dokładne.
Na podstawie badań określiłem rodzaj, nazwę, konsystencję i barwę gruntu oraz zawartość węglanu wapnia. Badane przeze mnie próbki to: ił piaszczysty i piasek żwirowy.