Scenariusz zajęć z zakresu terapii ruchowej prowadzonego według metody ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne
Grupa wiekowa: I klasa szkoły podstawowej
Treści programowe:
- „uczestnictwo w zabawach muzyczno-ruchowych”
- „nawiązywanie kontaktów z kolegami”
- „słuchanie i recytowanie wierszyków, rymowanek”
- „współpraca i współdziałanie w grupie”
- „uczestnictwo w zajęciach rozwijających sprawność ruchową zgodnie z regułami”
Treści zaczerpnięte z programu nauczania: „Program Edukacji Wczesnoszkolnej w klasach I-III szkoły podstawowej Uczę się z Ekoludkiem”
Opracowany przez: mgr Halina Pięta, mgr Dominika Orzechowska, mgr Iwona Tolak, dr hab. Magdalena Stępień
Wydawnictwo: Żak
Temat zajęć: Na cyrkowej arenie
Cele ogólne dydaktyczne:
- nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z rówieśnikami
- rozwijanie świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego
- rozwijanie świadomości przestrzeni i działania w niej
- rozwijanie poprzez ruch dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi
- rozbudzanie ruchowej inwencji twórczej u dzieci
Cele operacyjne:
Dziecko:
- poznaje własne ciało
- zna możliwości swojego ciała
- kształtuje prawidłową postawę
- współpracuje z partnerem
- potrafi wykonać ćwiczenia
- potrafi słuchać i recytować wierszyki
- dba o bezpieczeństwo innych osób
- nawiązuje kontakty z rówieśnikami
Cele terapeutyczne:
- wspomaganie rozwoju dziecka poprzez ruch, kontakt wzrokowy, emocjonalny
- rozładowanie napięć poprzez ruch
- wzmocnienie poczucia siły i własnej wartości
- wzmocnienie poczucia zaufania do siebie i innych
Metody:
Słowna:
- instrukcja do zadań
- wiersz
Czynna:
- praktycznego działania
- taniec
Twórcza:
- wykonywanie zadań
Formy:
Wstęp:
Powitanie piosenką: „Chodźmy tu do koła”
Ćwiczenia kształtujące świadomość własnego ciała:
„Zabawne miny”
„Popisy Clowna”
„Pokaz zwierząt”
Ćwiczenia kształtujące świadomość przestrzeni:
„Magik”
Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu oraz współpracę z partnerem i grupą (świadomość innych osób i kontakt z nimi):
- oparte na relacji „z”:
„Akrobacje samolotu”
„Płonące obręcze”
„Przejażdżka na słoniu”
- oparte na relacji „przeciwko”
„Klatka”
„Armata”
- oparte na relacji „razem”
„Bujanie na linie”
„Trampolina”
„Tor przeszkód”
- ćwiczenia relaksacyjne
„Maszyna do pisania”
Zakończenie:
Pożegnanie „Iskierka”
Środki dydaktyczne:
- magnetofon
- płyta CD
- duże koce
- strój Clowna (peruka, czerwony nos, kolorowy strój)
- strój magika (czarna peleryna, czapka magika)
- chusty do zawiązania oczu
Przygotowanie nauczyciela:
Bogdanowicz M., Okrzesik D. „Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne”, Gdańsk 2008
Sherborne W. „Ruch rozwijający dla dzieci” Warszawa 1997
Przebieg zajęć:
Wstęp:
Wszystkie dzieci wchodzące do sali wyobrażają sobie, że przyszły do cyrku. Chodzą swobodnie po arenie cyrkowej podziwiając jej wnętrze.
Nagle zza kulis wybiega Clown, który wita przybyłe dzieci piosenką:
„Chodźmy wszyscy tu do koła
Zabawimy się wesoło
Witam Was, Wszystkich wraz
Na zabawę nadszedł czas
Prawa ręka, lewa ręka
Prawa noga, lewa noga
Cały tułów oraz głowa, Witam Was”
Rozwinięcie:
Ćwiczenia kształtujące świadomość własnego ciała
„Zabawne miny”
Clown zaprasza wszystkie przybyłe dzieci do zabawy.
Dzieci chodzą po arenie cyrkowej (sali) i naśladują Clowna, który robi śmieszne miny. Wytrzeszczają oczy, mrużą oczy. Następnie każde dziecko proponuje własną śmieszną minę a pozostali uczestnicy ją naśladują.
„Popisy Clowna”
Dzieci nadal pozostają na arenie cyrkowej. Nagle na znak Clowna wszystkie dzieci zaczynają chodzić a potem biegać na tzw. sztywnych nogach (mięśnie nóg napięte). Następnie uczestnicy chodzą i biegają na miękkich, gumowych nogach (mięsnie nóg rozluźnione), na szeroko rozstawionych nogach. Dzieci mogą także podawać własne propozycje chodu.
„Pokaz zwierząt”
Po popisach Clowna na arenie cyrkowej następuje prezentacja zwierząt. Dzieci przeobrażają się w cyrkowe egzotyczne zwierzęta.
- najpierw na arenę wyprowadzono małpy: dzieci zachowują się jak małpki (skaczą, drapią się)
- kolejnie pojawiły się żyrafy: dzieci prezentują swoje piękne długie szyje i nogi
- po żyrafach na arenę wychodzą ogromne słonie: dzieci poruszają się po sali jak ciężkie, potężne słonie
- na koniec na arenę wypełzły niebezpieczne węże: uczestnicy wiją się po sali jak węże
Ćwiczenia kształtujące świadomość przestrzeni
„Magik”
Niespodziewanie na arenie pojawia się magik, który rzuca czar na wszystkie dzieci. Niestety zaczarowane dzieci zostały wysłane do ciemnej otchłani, w której nic nie widzą (Magik zawiązuje oczy chustą wszystkim uczestnikom). Magik postanowił odczarować dzieci dopiero, gdy uda im się go odnaleźć.
Magik staje w bezruchu gdzieś w jednym wybranym miejscu na arenie (sali) i woła do siebie dzieci. Natomiast uczestnicy podążają za głosem magika z zasłoniętymi oczami. Gdy dotrą do niego zostają odczarowani (mogą ściągnąć chusty).
Po wykonaniu ćwiczenia może nastąpić zamiana ról
Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu oraz współpracę z partnerem i grupą (świadomość innych osób i kontakt z nimi):
- oparte na relacji „z”
„Akrobacje samolotu”
Odczarowane dzieci przemieniają się w wysportowanych akrobatów i przygotowują się do swoich występów (dzieci tworzą pary).
Jedno dziecko leży na plecach, nogi ma ugięte w kolanach i podtrzymuje za ręce współćwiczącego, który leży na brzuchu na jego goleniach (tworzy w ten sposób samolot).
Po wykonaniu ćwiczenia następuje zamiana ról.
„Płonące obręcze”
Dzieci pozostają w parach. Jedna osoba - asystent, tworzy z zrolowanego koca „obręcz”, łącząc każdy koc dwoma jego końcami. Drugie dziecko - akrobata, ustawia się z jednej strony „płonącej obręczy”. Asystent trzyma niezbyt wysoko nad podłogą „obręcz” a akrobata przechodzi przez nią tak aby jej nie dotknąć.
Następnie następuje zamiana ról.
„Przejażdżka na słoniu”
Na cyrkową arenę wychodzą słonie, dzieci maja okazję na przejażdżkę na tych zwierzętach.
Dzieci tworzą trójki. Jedno dziecko jest asystentem i trzyma zwinięty w rulon koc za jeden jego koniec (będzie prowadziło słonia). Dwójka dzieci siada na końcu zrolowanego koca (na grzbiecie słonia) jeden za drugim. Pierwsze z nich trzyma się koca (szyi słonia) a drugie trzyma za barki lub za pas siedzące przed nim dziecko. Gdy uczestnicy już wygodnie siedzą na „grzbiecie słonia” asystent zaczyna prezentację zwierzęcia (może chodzić z nim dookoła areny lub w inny dowolny sposób).
Po wykonaniu ćwiczenia następuje zamiana ról.
- oparte na relacji „przeciwko”
„Klatka”
Słonie wracają za kulisy a na arenie pojawia się klatka, w której zamknięto połowę uczestników.
Część dzieci stoi w zwartym kręgu trzymając się pod ręce i tworząc szczelnie zamkniętą klatkę. Kilkoro dzieci siedzi wewnątrz klatki. Na sygnał prowadzącego (Clowna) dzieci próbują jak najszybciej wydostać się na zewnątrz klatki.
Po wydostaniu się dzieci z klatki następuje zamiana ról.
„Armata”
Asystenci wynoszą klatkę i wprowadzają armaty.
Dzieci tworzą pary. Jedno z nich siedzi na podłodze z nogami ugiętymi w kolanach, oparty plecami o ścianę. Drugie siedzi zwrócone przodem do partnera z nogami ugiętymi w kolanach, oparte podeszwami stóp o stopy partnera. Na sygnał dany przez prowadzącego (Clowna) obaj partnerzy jednocześnie prostują nogi w kolanach: dziecko „odbija się” od partnera i ślizga się po podłodze.
Następnie partnerzy zamieniają się rolami.
- oparte na relacji „razem”
„Bujanie na linii”
Po wybuchach armaty następują akrobacje na linie.
Dzieci tworzą trójki. Para dzieci - asystenci trzyma zrolowany koc za końce. Natomiast jedno dziecko - akrobata kładzie się na podłodze obejmując rękoma i nogami zrolowany koc (linę). Asystenci unoszą do góry końce zrolowanego koca (liny) i kołyszą akrobatę, który musi jak najdłużej utrzymać się na linii.
Po wykonaniu ćwiczenia następuje zamiana ról.
„Trampolina”
Czwórka lub więcej dzieci trzyma koc za wszystkie jego krawędzie. Jedno dziecko- akrobata kładzie się na plecach na środku koca. Dzieci unoszą akrobatę w kocu do góry, kołyszą je na boki, a potem podrzucają do góry.
Dzieci zamieniają się rolami tak aby każde miało okazję skakać na trampolinie.
„Tor przeszkód”
Na koniec wizyty w cyrku asystenci przygotowali tor przeszkód.
Kilkoro dzieci tworzących „tunel” kładzie się na brzuchu na podłodze (co druga osoba) reszta osób pozostaje w pozycji klęczącej. Dzieci ustawiają się przy „wejściu do tunelu z przeszkodami”. Dzieci przechodzą zwinnie przez „tunel” pokonując tor przeszkód przechodząc raz nad osobą leżącą raz pod osobą klęczącą. Dziecko musi tak pokonać tor przeszkód aby nie dotknąć żadnej ze ścian tunelu.
Następnie następuje zamiana ról.
- ćwiczenia relaksacyjne
Masaż do wierszyka „Maszyna do pisania”
Dzieci wracają do domu i postanawiają napisać list do babci o przygodach w cyrku.
Uczestnicy tworzą pary. Jedno dziecko siada zwrócone do partnera plecami. Prowadzący czyta wiersz i jednocześnie pokazuje czynności składające się na masaż. Dzieci uważnie naśladują ruchy Nauczyciela wykonując masaż na plecach swojego partnera.
Wiersz: Wykonywane czynności:
Wkręcamy papier do maszyny Ostrożnie „przekręcamy uszka dziecka do przodu
do pisania
Wygładzamy kartkę papieru Gładzimy jego plecy wewnętrzną stroną dłoni
i piszemy:
„A….B….C…, kropka, przecinek” Piszemy litery: A, B, C i stawiamy kropki i
Przecinek
i przesuwamy wałek Chwytamy partnera za głowę i z wyczuciem lecz
stanowczo przechylamy ją na bok
Po wykonaniu masażu następuje zamiana ról.
Zakończenie
„Iskierka”
Cała grupa siedzi w kręgu trzymając się za ręce. Prowadzący zajęcia ściska dłoń siedzącego przy nim dziecka, które z kolei drugą ręką ściska dłoń swego sąsiada. Gest ten w analogiczny sposób przekazywany jest dalej, aż uścisk („iskierka”) - przechodząc przez cały krąg uczestników - wróci do osoby, która go zainicjowała. Ćwiczenie można powtórzyć zwracając uwagę dzieciom aby przekazały iskierkę jak najszybciej potrafią.