GRUPA B:
HOMEOSTAZA
Utrzymanie dynamiki środowiska. Zasadniczo sprowadza się to do równowagi płynów wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych. Podstawowe pojęcie fizjologii.
PROCES KATABOLICZNY
Reakcja egzoenergetyczna, uwalniająca energię, substraty muszą być o wyższym poziomie energii, a produkty o niższym. Np. Oddychanie wewnątrz komórkowe.
SKŁAD KOMÓRKOWY KOŚCI
komórki, tj. osteoblastów, osteocytów i osteoklastów, stanowiących około 5% jej masy
JEDNOSTKI URUCHAMIANE W RUCHU
Typy jednostek ruchowych: wolno kurczące się (S - slow), szybko kurczące się odporne na zmęczenie (FR), szybko kurczące się, szybko męczące się (FF).
HORMONY KORY NADNERCZY
glikokortykoidy
androgeny
mineralokortykoidy
GRUPA D:
JEDNOSTKA RUCHOWA I REKRUTACJA JEDNOSTEK RUCHOWYCH
S, FR, FF (wolny skurcz, szybki skurcz odporność na zmęczenie, szybki skurcz szybkie zmęczenie).
Terminu rekrutacja używa się do określania procesu angażowania do skurczu coraz większej liczby jednostek ruchowych. Porządek rekrutacji nie jest przypadkowy. Jako pierwsze do skurczu włączane są jednostki ruchowe typu S - o najbardziej pobudliwych motoneuronach, następnie jednostki typu FR i wreszcie jednostki FF. Kolejność rekrutacji nie jest stała we wszystkich ruchach, gdyż jednostki ruchowe w różnych warunkach realizacji ruchów mogą być włączane do skurczu w różnej kolejności.
ENZYMY TRAWIENNE
Jama ustna: Amylaza ślinowa (wielocukry)
Żołądek:Pepsyna (białka)
Lipaza (tłuszcze)
Dwunastnica: Trypsyna (peptydy), Amylaza trzustkowa (Cukry), Lipaza Trzustkowa (tłuszcze), Maltaza (Cukry) , Deoksyrybonukleaza (DNA), rybonukleaza (RNA)
CO TRAWI TŁUSZCZE CUKRY BIAŁKA W DWUNASTNICY
Enzymy trawinne (np. Trypsyna), Sok Trzustkowy (Amylaza trzustkowa, Lipaza Trzustkowa), Zółć Wątroby
KTÓRE HORMONY SĄ ODPOWIEDZIALNE ZA STĘŻENIE CUKRU WE KRWI
Trzustka Wyspy Langerhansa:
INSULINA
GLUKAGON
ENZYMY W ŻOŁĄDKU
pepsyna - Zapoczątkowuje trawienie białek
podpuszczka - Tylko u niemowląt (ścina białko w mleku)
GRUPA ?:
HORMONY PRZYSADKI
hormon wzrostu
prolaktyna
hormony tropowe (tarczyca (TSH), kora nadnerczy (ACTH), jajeczkowanie i spermatogeneza (SH) ).
endorfina
wazopresyna
oksytocyna
hormon melanoforowy
PRIOPRIORECEPTORY
wrzeciona mięśniowe, receptory ścięgniste Golgiego, narząd równowagi : nocyceptory.
KATIONY I ANIONY PRZECHODZACE PRZEZ BŁONĘ
Na+, K+, Cl~, Ca2+
KOD NERWOWY
Właściwy nośnik informacji. Sekwencje impulsów w czasie układają się w rodzaj kodu zerojedynkowego, w którym istotna jest nie tylko liczba potencjałów generowanych w danym przedziale czasowym, ale i odstępy pomiędzy nimi (częstotliwość).
PŁYTKA MOTORYCZNA
Miejsce połączenia synaptycznego pomiędzy aksonem neuronu ruchowego a komórką mięśniową (tkanka mięśniowa, mięśnie)
HOMEOSTAZA
Utrzymanie dynamiki środowiska. Zasadniczo sprowadza się to do utrzymania równowagi płynów wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych. Podstawowe pojęcie fizjologii.
TRANSPORT BŁONOWY
Dyfuzja, transport bierny (z gradientem stężeń), Transport aktywny (wbrew gradientowi, z udziałem energii), Endocytoza (Fagocytoza, Pinocytoza), Egzocytoza (Hormony, enzymy trawienne), Kanały jonowe, Pompy jonowe
GRUPA ?:
SKURCZ SERCA:
Skurcze serca są kontrolowane przez układ bodźcoprzewodzący serca. Fala depolaryzacji biegnąca przez mięśniówkę przedsionków i komór powoduje ich skurcz, faza repolaryzacji poprzedza ich rozkurcz. Skurcz i rozkurcz zarówno przedsionków jak i komór powtarza się cyklicznie z częstością ok. 72 skurczów na minutę w spoczynku. Jeden cykl pracy serca trwa około 800 ms. Podczas rozkurczu komór krew napływa z przedsionków przez otwarte zastawki przedsionkowo-komorowe. Skurcz mięśniówki przedsionków wyprzedza skurcz mięśniówki komór serca, więc krew swobodnie zostaje wtłoczona podczas skurczu przedsionków do komór serca.
POMPA SODOWO-POTASOWA:
To ważny enzym uczestniczący w aktywnym transporcie kationów sodu (Na+) i potasu (K+). Ma on podstawowe znaczenie dla każdego rodzaju komórek żywych, utrzymując potencjał błonowy i objętość komórki.
KANAŁY JONOWE:
Umożliwiają i regulują przemieszczanie się jonów przez błonę kom. Ważną ich cechą jest selektywność. Mają one zdolność rozpoznawania poszczególnych jonów, dzięki czemu wybiórczo przepuszczają 1 lub kilka rodzajów kationów lub anionów. Istnieją oddzielne kanały dla K+, Na+, Ca2+, Cl-. Jony przedostają się przez kanały zawsze zgodnie z gradientem stężeń - od wyższego do niższego.
NERKI:
Podstawową jednostką strukturalną nerki jest nefron. Nefron z kolei składa się z dwóch podjednostek strukturalnych, tj. cewek oraz kłębuszka nerkowego. Mocz pierwotny część osocza krwi, przesączonego podczas procesu filtracji w cewce Malpighiego i zbierającego się w torebce Bowmana.
Resorpcja w nerkach - drugi etap tworzenia się moczu. Polega on na ponownym wchłanianiu wody, jonów niektórych pierwiastków i innych składników odżywczych zawartych w moczu pierwotnym. Zachodzi w kanalikach nerkowych. Sekrecja - w fizjologii działania nerek i procesu powstawania moczu jest to proces wydzielania z układu krwionośnego do kanalika proksymalnego substancji, m.in. jonów wodorowych, części leków i barwników. Mocz ostateczny - mocz powstający z moczu pierwotnego w wyniku zagęszczenia, zwrotnej resorpcji i sekrecji w kanalikach nerkowych. Ma on o wiele mniejszą objętość i większe stężenie substancji niż mocz pierwotny. Zawiera m.in. wodę, produkty przemiany materii, mocznik. Gromadzi się on w miedniczkach nerkowych, skąd moczowodami spływa do pęcherza moczowego. Mocz ostateczny ma około 200 razy większe stężenie od moczu pierwotnego.