Centrum Kształcenia Ustawicznego
w Ostrowcu Świętokrzyskim
Praca kontrolna nr 1
Z przedmiotu: Ochrona naturalnego środowiska i ochrona PPOŻ.
Temat: „Warunki ochrony PPOŻ dla budynków zamieszkania zbiorowego.”
Prowadzący: Arleta Szymańska
Leszek Zawolski SEM. I
Ocena: Rok 2010/2011
Co to są obiekty zamieszkania zbiorowego?
Obiektami zamieszkania zbiorowego są wszystkie budynki przeznaczone do okresowego zamieszkania w nich ludzi przebywających poza stałym miejscem pobytu, a więc: hotele, motele, pensjonaty, domy wczasowe, sanatoria, schroniska turystyczne, schroniska socjalne, internaty, domy studenckie, budynki koszarowe, budynki zakwaterowania na terenie zakładów karnych, aresztów, domów poprawczych i schronisk dla nieletnich oraz domy dziecka, domy rencistów i domy zakonne.
Ochrona przeciwpożarowa polega na realizacji przedsięwzięć mających na celu ochronę życia, zdrowia, mienia lub środowiska przed pożarem, klęską żywiołową lub innym miejscowym zagrożeniem poprzez:
zapobieganie powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,
zapewnienie sił i środków do zwalczania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,
prowadzenie działań ratowniczych.
Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991r. (Dz.U. 02.147.1229 ze zmianami), stanowi, że każda osoba fizyczna, prawna, organizacja lub instytucja korzystająca z budynku, obiektu lub terenu zobowiązana jest zabezpieczyć użytkowany budynek, obiekt lub teren przed zagrożeniem pożarowym lub innym miejscowym zagrożeniem. Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu, zapewniając jego ochronę przeciwpożarową, obowiązany jest w szczególności:
przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych,
wyposażyć budynek, obiekt lub teren w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach,
zapewnić konserwację i naprawy sprzętu oraz urządzeń pożarniczych i ratowniczych, zgodnie z zasadami i wymaganiami gwarantującymi sprawne i niezawodne ich funkcjonowanie,
zapewnić osobom przebywającym w budynku, obiekcie lub na terenie bezpieczeństwo i możliwość ewakuacji,
przygotować budynek, obiekt lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej,
zaznajomić pracowników z przepisami przeciwpożarowymi,
ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.
Czynności z zakresu ochrony przeciwpożarowej mogą wykonywać osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, określone w drodze rozporządzenia Ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu lub terenu, a także inne podmioty, ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów przeciwpożarowych.
1.Przeciwpożarowe wymagania budowlane.
(Rozp. MSWiA w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej z 16-06-2003 r Dz. U. nr 121, poz.1137, rozdz. II §4)
Już przy zagospodarowaniu i uzbrajaniu terenu właściwe urzędy, instytucje, organizacje, przedsiębiorcy lub osoby fizyczne są obowiązane uwzględnić wymagania w zakresie ochrony przeciwpożarowej. Autorzy dokumentacji projektowej zapewniają jej zgodność z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej. Obowiązkowi uzgodnienia, w celu potwierdzenia zgodności zawartych w nich rozwiązań z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej wymagają projekty budowlane:
Budynku zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL I lub ZL II.
Budynku należącego do grupy wysokości: średnio-wysokie, wysokie lub wysokościowe, zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III,ZL IV lub ZL V;
Budynku niskiego zawierającego strefę pożarową o powierzchni przekraczającej 1 000 m zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL III, obejmującą kondygnację naziemną inną niż pierwsza
Budynku niskiego zawierającego strefę pożarową zakwalifikowaną do kategorii zagrożenia ludzi ZL V i mającego ponad 50 miejsc noclegowych
Obiektu budowlanego innego niż budynek, przeznaczonego do użyteczności publicznej lub zamieszkania zbiorowego, w którym przewiduje się możliwość jednoczesnego przebywania w strefie pożarowej ponad 50 osób na powierzchni do 2 000 m
Budynku zawierającego strefę pożarową produkcyjną lub magazynową, wolno stojącego urządzenia technologicznego lub zbiornika poza budynkami oraz placu składowego albo wiaty( przy spełnieniu określonych warunków)
Garażu wielopoziomowego
Obiektu budowlanego objętego obowiązkiem wykonania systemu sygnalizacji pożarowej lub stałych urządzeń gaśniczych
Parkingu dla pojazdów przewożących ładunki niebezpieczne
Przeciwpożarowego zbiornika wodnego oraz stanowiska czerpania wody do celów przeciwpożarowych
Tunelu o długości ponad 100 m.
W wypadku rozbudowy lub przebudowy obiektów wyżej wymienionych uzgodnienie jest wymagane, gdy ze względu na charakter lub rozmiar robót jest niezbędne sporządzenie projektu budowlanego.
W stosunku do w/w obiektów budowlanych komenda powiatowa (miejska) Państwowej Straży Pożarnej, zgodnie z przepisami Prawa budowlanego ma prawo zająć stanowisko przed przystąpieniem do jego użytkowania, po zawiadomieniu o zakończeniu budowy obiektu budowlanego przez inwestora. Do zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie inwestor jest obowiązany dołączyć:
oryginał dziennika budowy,
oświadczenie kierownika budowy:
a) o zgodności wykonania obiektu budowlanego z projektem budowlanym i warunkami
pozwolenia na budowę, przepisami i obowiązującymi Polskimi Normami,
b) o doprowadzeniu do należytego stanu i porządku terenu budowy, a także - w razie
korzystania - ulicy, sąsiedniej nieruchomości, budynku lub lokalu,
oświadczenie o właściwym zagospodarowaniu terenów przyległych, jeżeli eksploatacja wybudowanego obiektu jest uzależniona od ich odpowiedniego zagospodarowania,
protokoły badań i sprawdzeń,
inwentaryzację geodezyjną powykonawczą.
Projekty innych obiektów budowlanych mogą być na wniosek projektanta lub inwestora uzgadniane przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych.
Podstawowe przeciwpożarowe wymagania budowlane zawarte są w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U.2002 nr 75 poz. 690z późn.zm). W szczególności określone tam są wymagania dotyczące:
przewodów kominowych,
instalacji wentylacyjnych,
instalacji gazowych,
instalacji elektrycznych, w tym oświetlenia awaryjnego,
odporności pożarowej budynków,
stref pożarowych i oddzieleń przeciwpożarowych,
dróg ewakuacyjnych,
elementów wykończenia wnętrz,
odległości między budynkami,
ochrony przeciwpożarowej garaży,
ochrony przeciwpożarowej budynków inwentarskich,
ochrony przeciwpożarowej budynków tymczasowych.
2. Przeciwpożarowe wymagania instalacyjne i technologiczne.
Instalacje i urządzenia techniczne, będące wyposażeniem obiektu, powinny pod względem bezpieczeństwa pożarowego odpowiadać warunkom technicznym określonym w Polskich Normach oraz przepisach szczególnych. Przez instalacje i urządzenia techniczne rozumie się następujące instalacje oraz urządzenia:
1) ogrzewcze,
2) wentylacyjne, dymowe i spalinowe,
3) klimatyzacyjne,
4) gazowe,
5) elektroenergetyczne i odgromowe,
6) wodociągowe i kanalizacyjne,
7) technologiczne.
Przy doborze instalacji i urządzeń należy uwzględnić funkcje i przeznaczenie obiektu oraz wynikające stąd czynniki zagrożenia. Instalacje i urządzenia techniczne należy użytkować i utrzymywać w stanie zgodnym z warunkami technicznymi i wymaganiami ustalonymi przez producenta, w szczególności należy poddawać je okresowym przeglądom i konserwacji. Eksploatacja instalacji i urządzeń, których stan techniczny może przyczynić się do powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia ognia, jest zabroniona.
Wymagania przeciwpożarowe dotyczące procesów technologicznych powinny być zawarte w instrukcjach technologiczno-ruchowych.
Szczegółowe warunki techniczne dla w/w instalacji zawierają m.in. następujące przepisy i normy :
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U.2002 nr 75 poz. 690 z póź. zm.)
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn. 16.06.2003 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. nr 121, poz.1138 z późn. m.).
Ponadto instalacje i urządzenia techniczne winny być poddawane okresowym przeglądom, kontrolom i badaniom. Wymagania dotyczące tych zagadnień uregulowane są w przepisach różnej rangi począwszy od ustawy - Prawo budowlane, poprzez przepisy rangi rozporządzeń i zarządzeń różnych ministrów, do Polskich Norm i wytycznych.
3. Wyposażenie budynku w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze.
Z mocy ustawy niektórzy właściciele lub użytkownicy obiektów zobowiązani są do instalowania automatycznych urządzeń sygnalizacyjno-alarmowych, wykrywających pożar oraz do połączenia ich z najbliższą komendą lub jednostką ratowniczo-gaśniczą Państwowej Straży Pożarnej, o ile w obiekcie nie działa własna jednostka ratownicza.
Stosowanie systemu sygnalizacji pożarowej, obejmującego urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze, jest wymagane w:
1) budynkach handlowych lub wystawowych:
a) jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 5.000 m2,
b) wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 2.500 m2;
2) teatrach o liczbie miejsc powyżej 300;
3) kinach o liczbie miejsc powyżej 600;
4) budynkach o liczbie miejsc służących celom gastronomicznym powyżej 300;
5) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1.500;
6) szpitalach, z wyjątkiem psychiatrycznych, oraz w sanatoriach - o liczbie łóżek powyżej 200 w budynku;
7) szpitalach psychiatrycznych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;
8) domach pomocy społecznej i ośrodkach rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;
9) zakładach pracy zatrudniających powyżej 100 osób niepełnosprawnych w budynku;
10) budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych;
11) budynkach zamieszkania zbiorowego, w których przewidywany okres pobytu tych samych osób przekracza 3 doby, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 200;
12) budynkach zamieszkania zbiorowego nie wymienionych w pkt 11, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 50;
13) archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;
14) muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej;
15) ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o zasięgu krajowym, wojewódzkim i resortowym;
16) centralach telefonicznych o pojemności powyżej 10.000 numerów i centralach telefonicznych tranzytowych o pojemności 5.000-10.000 numerów, o znaczeniu miejscowym lub regionalnym;
17) garażach podziemnych, w których strefa pożarowa przekracza 1.500 m2 lub obejmujących więcej niż jedną kondygnację podziemną;
18) stacjach metra (kolei podziemnych);
19) dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 osób;
20) bankach, w których strefa pożarowa zawierająca salę operacyjną ma powierzchnię przekraczającą 500 m2;
21) bibliotekach, których zbiory w całości lub w części tworzą narodowy zasób biblioteczny.
Wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i 11, nie dotyczy budynków znajdujących się na terenach zamkniętych służących obronności państwa.
I. Stosowanie dźwiękowego systemu ostrzegawczego, umożliwiającego rozgłaszanie sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych dla potrzeb bezpieczeństwa osób przebywających w budynku, nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji pożarowej, a także przez operatora, jest wymagane w:
1) budynkach handlowych lub wystawowych:
a) jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 10.000 m2,
b) wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 8.000 m2;
2) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1.500;
3) kinach i teatrach o liczbie miejsc powyżej 600;
4) szpitalach i sanatoriach o liczbie łóżek powyżej 200 w budynku;
5) budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych;
6) budynkach zamieszkania zbiorowego:
a) wysokich i wysokościowych lub
b) o liczbie miejsc noclegowych powyżej 200;
7) stacjach metra (kolei podziemnych);
8) dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 osób.
W obiektach, w których zastosowano dźwiękowy system ostrzegawczy, nie powinny być stosowane inne pożarowe urządzenia alarmowe akustyczne służące alarmowaniu użytkowników tego obiektu, poza służbami dozoru lub ochrony.
Wymaganie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie dotyczy budynków znajdujących się na terenach zamkniętych, służących obronności państwa.
W przypadku wyposażenia obiektów w stałe urządzenia gaśnicze można zrezygnować z wyposażania ich w instalację sygnalizacyjno-alarmową.
Stosowanie stałych urządzeń gaśniczych, do których zalicza się stałe urządzenia gaśnicze wodne (tryskaczowe i zraszaczowe), parowe, pianowe, gazowe i aerozolowe, proszkowe, jest wymagane w obiektach wg poniższego podziału:
I. Stosowanie stałych urządzeń gaśniczych, związanych na stałe z obiektem, zawierających zapas środka gaśniczego i uruchamianych samoczynnie we wczesnej fazie rozwoju pożaru, jest wymagane w:
1) archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;
2) muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej;
3) ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o znaczeniu krajowym.
II. Stosowanie stałych urządzeń gaśniczych wodnych jest wymagane w:
1) budynkach handlowych lub wystawowych:
a) jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 10.000 m2,
b) wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 8.000 m2;
2) budynkach o liczbie miejsc służących celom gastronomicznym powyżej 600;
3) salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 3.000;
4) budynkach użyteczności publicznej wysokościowych;
5) budynkach zamieszkania zbiorowego wysokościowych.
W strefach pożarowych i pomieszczeniach wyposażonych w stałe urządzenia gaśnicze gazowe lub z innym środkiem gaśniczym mogącym mieć wpływ na zdrowie ludzi powinny być zapewnione warunki bezpieczeństwa dla osób przebywających w tych pomieszczeniach, zgodnie z odpowiednimi Polskimi Normami dotyczącymi tych urządzeń.
Półstałe urządzenia gaśnicze stosuje się odpowiednio do zakresu określonego w wytycznych technologicznych oraz na podstawie szczegółowej analizy zagrożenia pożarowego występującego w obiekcie.
Obiekty powinny być wyposażane w podręczny sprzęt gaśniczy i agregaty, zwane dalej "sprzętem", dostosowane do gaszenia tych grup pożarów, określonych w Polskich Normach, które mogą wystąpić w obiekcie. Przy rozmieszczaniu sprzętu w obiektach należy stosować zasady określone w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn. 16.06.2003 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U.03.nr121.poz.1138) oraz Polskich Normach dotyczących gaśnic przenośnych. Miejsca rozmieszczenia gaśnic i innego sprzętu przeciwpożarowego powinny być oznakowane zgodnie z PN - 92 / N - 01256/01 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpożarowa.
Sprzęt powinien być poddawany badaniom technicznym i czynnościom konserwacyjnym zgodnie z zasadami określonymi w odrębnych przepisach, Polskich Normach i instrukcjach obsługi sprzętu. Czynności konserwacyjne powinny być prowadzone nie rzadziej niż raz na rok, a ich zakres powinien być zgodny z instrukcją obsługi ustaloną przez producenta.
Istotnym zagadnieniem jest również zapewnienie przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego. Na właścicielach, zarządcach i użytkownikach obiektów ciąży tu obowiązek zapewnienia takiego zaopatrzenia do zewnętrznego gaszenia pożaru - poprzez czerpanie wody sprzętem straży pożarnej - oraz do wewnętrznego gaszenia pożaru - poprzez wyposażenie budynku w tzw. hydranty wewnętrzne.
Szczegółowe zasady przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego określone zostały w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz.U.121,poz.1139) z 16 czerwca 2003 r
.
4. Zapewnienie osobom przebywającym w budynku, obiekcie lub na terenie bezpieczeństwa i możliwości ewakuacji.
Sprawna ewakuacja ludzi w czasie pożaru lub innego zagrożenia to podstawowy warunek bezpieczeństwa ich zdrowia i życia. Odpowiednie warunki ewakuacji polegają w szczególności na:
1) zapewnieniu odpowiedniej ilości i szerokości wyjść,
2) zachowaniu dopuszczalnych długości dróg ewakuacyjnych,
3) zapewnieniu odpowiedniej, bezpiecznej obudowy i wydzieleń dróg ewakuacyjnych,
4) zabezpieczeniu dróg ewakuacyjnych przed zadymieniem.
Warunki powyższe, regulują przepisy techniczno- budowlane, a w szczególności rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U.2002 nr 75 poz.690 z późn. zm.).
Zapewnienie możliwości ewakuacji oznacza ponadto takie oznakowanie tych dróg, które umożliwi ich bezbłędną identyfikację w czasie ewakuacji. Chodzi tutaj o stosowanie oświetlenia awaryjnego - mówi o tym w/w rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. oraz fotoluminescencyjnych znaków ewakuacyjnych, które to zagadnienie reguluje Polska Norma :
PN - 92 / N - 01256/02 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacja.
5. Przygotowanie budynku, obiektu lub terenu do prowadzenia akcji ratowniczej.
Przygotowanie budynku, obiektu lub terenu do prowadzenia akcji ratowniczej oznacza przede wszystkim zapewnienie :
sprzętu i urządzeń ratowniczych - omówione w pkt. 3,
środków gaśniczych i przeciwpożarowego zaopatrzenia wodnego - omówione w pkt. 3,
przeciwpożarowego wyłącznika prądu -wymagane dla obiektów wymaganych dla obiektów zawierających strefy zagrożenia wybuchem lub których kubatura przekracza 1000 m Sześć.
6. Zaznajomienie pracowników z przepisami przeciwpożarowymi.
Każdy pracownik powinien przejść szkolenie wstępne oraz okresowo odbywać szkolenie podstawowe w zakresie zasad bezpieczeństwa pożarowego i obowiązujących przepisów na jego stanowisku pracy i w jego zakładzie. Szkolenie ma na celu :
- zapoznanie pracowników z zagrożeniami występującymi w jego zakładzie,
- pouczenie pracowników o sposobach zapobiegania pożarom i innym zagrożeniom,
- wskazanie pracownikom sposobów postępowania na wypadek powstania pożaru, jego likwidacji oraz zasad ewakuacji ludzi i mienia,
- nauczenie pracowników obsługi podręcznego sprzętu gaśniczego i innych urządzeń przeciwpożarowych,
- zapoznanie pracowników z zadaniami i obowiązkami w zakresie ochrony przeciwpożarowej.
7. Ustalenie sposobów postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia. (Reguluje Dz.U.121 poz.1138 par.6 z 2003 r)
Dodatkowo wszyscy organizatorzy imprez masowych są zobowiązani do określenia szczegółowych zasad postępowania w przypadku powstania pożaru lub innego miejscowego zagrożenia, co wynika ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U.01.120.1298). Zasady te winny być uzgodnione z właściwym miejscowo komendantem powiatowym Państwowej Straży Pożarnej oraz są jednym z załączników do wniosku o wydanie zezwolenia na przeprowadzenie imprezy składanego do wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia imprezy.
8. Uprawnienia organów Państwowej Straży Pożarnej.
Nadzór nad przestrzeganiem przepisów przeciwpożarowych sprawują z mocy ustaw komendanci Państwowej Straży Pożarnej.
Prawo do przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej mają uprawnieni strażacy pełniący służbę w Państwowej Straży Pożarnej oraz osoby upoważnione przez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej. Zasady przeprowadzania czynności kontrolno-rozpoznawczych określono w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19.01.1998r w sprawie czynności kontrolno-rozpoznawczych z zakresu ochrony przeciwpożarowej oraz osób upoważnionych do ich przeprowadzania (Dz.U. Nr 15, poz. 69). Osoby prowadzące kontrolę w przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów przeciwpożarowych, mają prawo do nakładania grzywny w drodze postępowania mandatowego. Natomiast komendant powiatowy (miejski) Państwowej Straży Pożarnej, w razie stwierdzenia naruszenia przepisów przeciwpożarowych, uprawniony jest w drodze decyzji administracyjnej do :
1) nakazania usunięcia stwierdzonych uchybień w ustalonym terminie,
2) wstrzymania robót (prac), zakazania używania maszyn, urządzeń lub środków transportowych oraz eksploatacji pomieszczeń, obiektów lub ich części, jeżeli stwierdzone uchybienia mogą powodować zagrożenie życia ludzi lub bezpośrednie niebezpieczeństwo powstania pożaru. Organem odwoławczym od w/w decyzji jest komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej.