Kultura pedagogiczna rodziców.

▪ jest to zdolność reagowania w sytuacjach wychowawczych zgodna z potrzebami dziecka, określona przez wiedzę, system wartości, norm i sposobów zachowania jednostki, świadomość celów wychowawczych i umiejętności działania wychowawczego.

▪ jest wyrazem ogólnego poziomu rodziców i kształtuje się w całości warunków domu rodzinnego.

Na kulturę pedagogiczną składa się:

a). wiedza i świadomość celów wychowawczych

b). życzliwy, emocjonalny stosunek do innych ludzi i dzieci

c). umiejętność pracy wychowawczej w interesie drugiego człowieka

Na poziom kultury pedagogicznej składa się:

a). wiedza o dziecku i stosunek do jego potrzeb

b). świadomość własnej roli wychowawczej i poczucie odpowiedzialności za los dziecka oraz jego prawidłowy rozwój

c). poglądy rodziców na charakter stosunków wychowawczych w rodzinie

d). stosunek rodziców do nauki szkolnej dziecka i jego dalszego kształcenia

e). umiejętność oddziaływania wychowawczego przez właściwą organizację życia dziecka w rodzinie

f). rodzaje stosowanych w rodzinie metod wychowawczych, system kar i nagród.

Cele, i coś tam pedagogoki… pyt 2 (dr Jedynak)

PEDAGOGIKA (pais- chłopiec, ago- wyprowadzam z domu, wświat)- nauka o wychowaniu człowieka. Tworzy teoretyczne i metodyczne podstawy planowej działalności wychowawczej w celu wyposażenia  społeczeństwa w wiedzę ogólną i zawodową oraz w system wartości i przekonań. Opisuje fakty i doświadczenia praktyki wychowawczej i odpowiada na pytania:

Jak i dlaczego przebiega takie czy inne zjawisko wychowawcze?
Jaka może być rzeczywistość wychowawcza i jaka powinna być?

Dlatego pedagogika jako nauka określa uwarunkowania zjawisk obiektywnej rzeczywistości wychowawczej. Dlatego posiada charakter normatywny.

PRZEDMIOT BADAŃ - zjawiska wychowawcze człowieka we wszystkich fazach jego rozwoju. Proces świadomego i celowego wychowania człowieka, wpływy wychowawcze, żywiołowe, a także funkcjonowanie systemu edukacji na tle rozwoju społeczno-ekonomicznego.

ZADANIA - Podstawowym zadaniem jest wyposażenie tych, którzy zajmują się organizowaniem procesów dydaktycznych lub wychowawczych w  wiedzę o skuteczności różnego rodzaju zabiegów. Inne:

1.     Gromadzenie wiedzy o rzeczywistości wychowawczej i rzetelny opis jej wyników tej obserwacji w przebiegu procesu wychowania.

2.     Uogólnianie zebranych wyników, wykrywanie związków i zależności między procesami, ich wyjaśnienie w celu ukazania, które z nich wywołują pożądane procesy wychowawcze, a które nie

3.     Dostarczanie wiedzy potrzebnej do przekształcania  rzeczywistości wychowawczej, ustalanie zasad, celów, metod wychowawczych, sprawdzanie skuteczności działań w praktyce, opracowanie głównych założeń w pracy wychowawczych.

Głównym celem jest wszechstronny rozwój osobowości człowieka. Cele są realizowane w procesie kształcenia, który obejmuje stronę rzeczową (ogólne przygotowanie do działalności praktycznej oparte na znajomości wiedzo o przyrodzie, sztuce, polityce, społeczeństwie, i technice) i stronę osobowościową (dotyczy ogólnego rozwoju sprawności umysłowej i zdolności poznawczych, rozwoju zainteresowań i wdrażania do samo-kształcenia)

---