Psychologia rozwoju str. 563 - 571;
GRANICE GENETYCZNE:
Granice genetyczne jako aspekt różnych teorii starzenia się;
Maksymalna długość życia u człowieka 100 - 120 lat ( żółwie żyją dłużej, kury krócej);
Leonard Hayflick: teoria mówiąca o tym, że istnieją procesy ograniczające długość życia u poszczególnych gatunków/organizmów;
Obserwacje w laboratoriach całego świata nad komórkami embrionalnymi i ich podziałami u człowieka, kur i żółwi (najwięcej możliwych podziałów u żółwi, potem człowieka i najmniej u kur) - analogia do długości życia u poszczególnych gatunków;
Podziały to zdolności duplikacji danych komórek, tzn. ilość jaką jedna komórka ma możliwość podziału w dorosłym organizmie ( u człowieka około 20-stokrotnie)- starzenie się jako utrata zdolności do podziału tych komórek;
Stworzenie tzw. GRANICY HAYFLICKA dla poszczególnych gatunków, momentu po którym komórki zatracają właściwego dzielenia się;
Poparcie tego stwierdzenia - współczesne badania na temat telomerów - pełni on funkcję mechanizmu zegarowego dla organizmu; (przy każdym podziale komórki ich liczba się zmniejsza - przypuszcza się, że istnieje minimalna ilość telomerów przy której szybciej przychodzą choroby i śmierć);
Wspólne założenie tych teorii: starzenie jako proces kumulowania się błędów i zmian w funkcjonowaniu komórki;
ZMIANY POZNAWCZE:
Wraz z wiekiem słabną wszystkie zdolności intelektualne, zwłaszcza w czynnościach wymagających szybkości i umiejętności nietrenowanych (jednak utrata ta widoczna jest dopiero w wieku starszych starszych, ok. 75 lat);
Pamięć:
Stopniowa jej utrata wraz z wiekiem. W badaniach nad pamięcią krótkotrwałą brak większych różnic u ludzi dorosłych, a nawet starszych, większe dychotomie są zauważalne w badaniach nad pamięcią wtórną (kodowaniu i odkodowywaniu, tzn. zapamiętywaniu i przypominaniu sobie);
Procesy kodowania:
Występują podobieństwa u ludzi starszych i dzieci w wieku przedszkolnym z kodowaniem informacji. Brak stosowania różnorodnych strategii pamięciowych. Ograniczenie zdolności pamięciowych, raczej spowodowane zaniechaniem niż utratą;
Odkodowywanie:
Również wraz z wiekiem staje się mniej skuteczne (jest wolniejsze). Lepiej radzą sobie w rozpoznawaniu niż w odpamiętywaniu (wiedzą coś, ale trudno im to bez pomocy sobie tak szybko przypomnieć);
Tematy znane i nieznane:
Pomimo różnych mówiących o tym, że starsi ludzie potrafią pamiętać nie gorzej niż młodsi, a brak im jedynie motywacji jest błędne. Różne badania dowodzą, że zdolności pamięciowe wraz z wiekiem ulegają pogorszeniu, choć nie zanikają całkowicie. Ludziom starszym wszystko przychodzi jedynie z większą trudnością i robią wszystko niej skutecznie niż młodzi.
Pamięć źródłowa - przypomnienie sobie gdzie usłyszało się konkretną informację;
Wstępne próby objaśnienia zjawiska:
Zmiany fizjologiczne w komórkach nerwowych i towarzyszące im spowolnienie przewodzenia nerwowego mogą być główną przyczyną zmian w zakresie zdolności pamięciowych.
W starszym wieku następuje pogorszenie możliwości pamięci operacyjnej;
Rozwiązywanie problemów:
Zdolności rozwiązywania problemów ulegają również spowolnieniu i ludzie starsi maja większe trudności w poszukiwaniu jakichś alternatywnych rozwiązań;
Wpływ treningu:
Trening znacznie poprawia zdolności pamięciowe. Występuje tzw. zdolność treningowa, która większa jest u młodszych ludzi niż u ludzi starszych.
Zdolność rezerwowa - zdolność do poprawienia wyników każdej umiejętności poznawczej poprzez trening.
Mądrość:
Pomimo braku dowodów empirycznych na potwierdzenie kwestii iż ludzie starsi posiadają swego rodzaju mądrość życiową, niektórzy naukowcy twierdzą, że jest to możliwe i wciąż przeprowadzają badania na ten temat.
Różnice indywidualne:
Występują ogromne różnice indywidualne w czasie rozpoczęcia i prędkości postępowania wszystkich zmian fizycznych i rozwojowych;
Hipoteza spadku końcowego kompetencji - opiera się na przypuszczeniu, że wszyscy dorośli utrzymują świetny poziom do czasu kilku lat przed śmiercią, w którym ich stan psychiczny i umysłowy znacznie się pogarsza.