Elektroliza - proces rozkładu związków chemicznych i separacji produktów tego rozkładu pod wpływem przepuszczania przez nie prądu elektrycznego, co wywołuje wędrówkę jonów do pary nie reagujących z układem elektrod. Elektroliza zachodzi w układach, w których już przed przyłożeniem do elektrod napięcia występowały wolne jony, a zatem w elektrolitach. Związek chemiczny może stać się elektrolitem na skutek dysocjacji elektrolitycznej wywołanej przez rozpuszczalnik, na skutek domieszkowania jonami lub odpowiednio wysokiej temperatury. Proces elektrolizy polega na wędrówce jonów do obojętnych chemicznie elektrod, zanurzonych w elektrolicie, po przyłożeniu do nich odpowiedniego napięcia prądu elektrycznego. W elektrolizie elektroda naładowana ujemnie jest nazywana katodą, a elektroda naładowana dodatnio anodą. Każda z elektrod przyciąga do siebie przeciwnie naładowane jony. Do katody dążą więc dodatnio naładowane kationy a do anody ujemnie naładowane aniony. Po dotarciu do elektrod jony przekazują im swój ładunek na skutek czego zamieniają się w obojętne elektrycznie związki chemiczne lub pierwiastki. Powstające w ten sposób substancje zwykle albo osadzają się na elektrodach lub wydzielają się z układu w postaci gazu. Proces elektrolizy wymaga stałego dostarczania energii elektrycznej.

Teoria Arrheniusa i Lowey'ego. Teoria Arrheniusa. Kwas traktowano jako substancję, która w roztworze dysocjuje z utworzeniem jonów wodorowych H⁺, zaś zasadę jako substancję, która oddysocjowuje jony OH^-. Sól wg. tych poglądów jest produktem kwasu z zasadą. Zarówno kwasy jak i zasady zbudowane są z elektrycznie obojętnych cząsteczek. Teoria Lowrego. Kwasem jest substancja, która może oddawać proton innej substancji, jest więc donorem protonów. Zasada to substancja, która może przymować protony, jest wieć akceptorem protonów.

Roztwory buforowe - roztwory które zachowują stałą wartość pH pomimo dodania pewnych ilości mocnych kwasów lub zasad, a także niezależnie od rozcieńczenia. Przykłady : CH₃COOH+CH₃COONa, NH₄OH+NH₄Cl. Stan równowagi w roztworze buforowym opisuje stała dysocjacji słabej części tego roztworu (słabego kwasu lub słabej zasady)

Równanie Heisenberga Zasada nieoznaczoności mówi, że nie można z dowolną dokładnością wyznaczyć jednocześnie położenia i pędu cząstki.

---