Analiza postawy chłopa w opowiadaniu S. Żeromskiego p.t. "Rozdziobi± nas kruki, wrony"
Szukam atrakcyjnej z blond włosami, dwuwymiarowej...>
Sciaga.pl > Prace > Młoda Polska >Home | Reklama | Info | Mail
Analiza postawy chłopa w opowiadaniu S. Żeromskiego p.t.
"Rozdziobi± nas kruki, wrony"
kategoria: J.polskizakres: Młoda Polskadodano:
2000-01-10
„Rozdziobi± nas kruki, wrony” pochodzi z pierwszego zbioru opowiadań
Stefana Żeromskiego, wydanego w 1895 roku. W utworze tym autor
przywołuje pewien epizod z końca powstania styczniowego i ¶mierć
jednego z powstańców, Andrzeja Boryckiego (Szymona Winrycha).
Żołnierz, najpierw bestialsko zamordowany przez oddział rosyjski,
zostaje okradziony przez biednego chłopa z pobliskiej wsi. Chłop ten
obdziera trupa z odzieży, ¶ci±ga skórę z martwego konia, zabiera
uprz±ż i wracaj±c do domu modli się:
„Tak bez wiedzy i woli zem¶ciwszy się za tylowieczne niewolnictwo,
za szerzenie ciemnoty, za wyzysk, za hańbę i za cierpienie ludu,
szedł ku domowi z odkryt± głow± i modlitw± na ustach. Dziwnie rzewna
rado¶ć zstępowała do jego duszy i ubierała mu cały widnokr±g, cały
zakres umysłowego objęcia, cał± ziemie barwami cudnie pięknymi.
Głęboko, prawdziwie z całej duszy wielbił Boga za to, że w
bezgranicznym miłosierdziu swoim zesłał mu tyle żelastwa i
rzemienia.”
Co oznacza ta przejmuj±ca, że aż okrutna scena? Wiemy, że Żeromski
swoje nadzieje wi±zał z ludem, nie miał więc na celu formułowania
aktu oskarżenia wobec biednego chłopa szargaj±cego zwłoki swojego
rodaka poległego za ¶więt±, narodowa sprawę. Jego postawa jest
efektem wielowiekowej „tradycji” poddaństwa, wyzysku tej grupy
społecznej. Zacofany, prymitywny i ciemny chłop nie wie, że
powstanie toczy się m.in. o poprawę jego sytuacji. Zachłanno¶ć i
pragnienie zdobycia za wszelk± cenę dóbr materialnych wynikaj± z
jego ubóstwa. Życie jest dla niego walk± o przetrwanie, i to bez
znaczenia, czy panem będzie Polak, czy zaborca.
Autor obwinia szlachtę o to, że zaniedbywana przez stulecia warstwa
chłopska, żyj±ca w nędzy i poniżeniu nie ukształtowała w sobie
poczucia tożsamo¶ci narodowej, nie rozumiała idei powstania, gdyż
słowo: ojczyzna było dla niej jedynie pustym dĽwiękiem. Wiejski
nędzarz nie zdawał sobie sprawy, że postępuje niegodnie, ponieważ
nikt nie u¶wiadomił mu jak ważn± rolę może odegrać w tocz±cej się
walce i co zwycięstwo może zmienić w jego bytowaniu. Żeromski z
ogromn± odwag± przypomniał prawdę, że egoistyczne postępowanie
warstw posiadaj±cych, nazwanych przez niego „prorokami ciemnoty”,
utrudniało zwi±zanie walki o niepodległo¶ć z wyzwoleniem ludu od
niewoli społecznej. WyraĽnie sugeruje, że gdyby warstwa chłopska
miała wyższ± ¶wiadomo¶ć narodow± i
została wł±czona do powstania, jego scenariusz mógłby być zupełnie
inny, oraz ¶wiadamia, że je¶li sytuacja w kraju się nie zmieni
„rozdziobi± nas kruki, wrony”.
Autor: Iwona Ocena : 3.6
oceń prace: 1 2 3 4 5 6
Home | Reklama | Info | Mail
Prace | Pomoc | Ksi±żki | Artykuły | News | Katalog | Forum |
Dzienniczek | Rozrywka
O nas | Filozofia/Prywatno¶ć | Napisz do nas
Copyright 2000 The MotherShip Poland Internet Holdings Sp. z
o.o. Wszelkie prawa zastrzezone