Politechnika Koszalińska

Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska

Temat:

Praca na mapie i obliczanie współrzędnych.

Kierunek: Budownictwo

Rok akademicki: 2003/2004

Semestr: III

Gr. lab.: 2.1./1

Wykonał: Łukasz Chudy

Data oddania i sprawdzenia: 20.10.2003r.

Sprawdziła: mgr inż. Z. Laskowska

I. Część teoretyczna.

1. Definicja mapy zasadniczej.

Mapa zasadnicza - zgodnie z art. 2, p. 7 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne - jest to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne zawierające aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz o elementach ewidencji gruntów i budynków, a także sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych i podziemnych.

2. Przeznaczenie mapy zasadniczej.

Wyżej opisana mapa stanowi:

• podstawowy element państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w rozumieniu art. 40 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne,

• podstawowy materiał kartograficzny, wykorzystywany do zaspokojenia różnorodnych potrzeb gospodarki narodowej, a w szczególności zagospodarowania przestrzennego, katastru nieruchomości i powszechnej taksacji,

• źródłowe opracowanie kartograficzne do sporządzania map pochodnych i innych wielkoskalowych map tematycznych oraz aktualizacji mapy topograficznej w skali 1:100000 (1:5000).

3. Funkcje mapy zasadniczej.

Mapa zasadnicza służy do celów administracyjnych, prawnych, ewidencjalnych i projektowych oraz stanowi podstawę systemu informacji o terenie (SIT).

4. Skale mapy zasadniczej i kryteria ich doboru.

Na określonym obszarze prowadzona jest mapa zasadnicza w odpowiednio dobranej skali bazowej.

Zasadniczymi kryteriami doboru skali bazowej są:

1. stopień zagęszczenia terenu szczegółami sytuacyjnymi, stanowiącymi treść mapy zasadniczej,

2. stopień wyposażenia terenu w urządzenia podziemne,

3. przewidywane zamierzenia inwestycyjne.

Skale bazową ustala się w następujący sposób:

• skala 1:500 - dla terenów o dużym stopniu zainwestowania lub dla obszarów przewidywanych do intensywnego zainwestowania,

• skala 1:1000 - dla terenów małych miast, aglomeracji miejskich i przemysłowych oraz terenów osiedlowych wsi będących siedzibami gmin,

• skala 1:2000 - dla pozostałych zwartych terenów osiedlowych, terenów rolnych o drobnej, nieregularnej szachownicy stanu władania oraz większych zwartych obszarów rolnych i leśnych na terenach miast,

• skala 1:5000 - dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz gruntów rolnych i leśnych na terenach gmin.

5. Definicja podziałki.

Podziałka - jest to graficzne przedstawienie skali. Posługujemy się nią aby uniknąć każdorazowego przeliczania odcinków na mapie na wartości terenowe (i odwrotnie). Rozróżniamy podziałkę liniową i poprzeczną (transwersalną).

II. Część praktyczna.

1. ustalenie dokładności skali 1:500

W celu ustalenia dokładności skali mnożymy mianownik skali przez 0,1(mm)

d = 0,1mm

D = 0,1(mm)*mianownik skali = 0,1*500 = 50mm

2. pomiar długości odcinka
   podziałką liniową

3. pomiar długości za pomocą podziałki poprzecznej

4. określenie położenia na płaszczyźnie

Położenie punktów:

5. obliczanie długości
   

6. analiza wyników pomiaru:

---